Verdese | |||||
![]() Widok Verdese. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Jedna zbiorowość terytorialna | Korsyka | ||||
Okręgowy okręg wyborczy | Górna Korsyka | ||||
Miasto | Corte | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Castagniccia-Casinca | ||||
Mandat burmistrza |
Franciszek Pomponi 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 20229 | ||||
Wspólny kod | 2B344 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
40 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 39 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 42° 23 ′ 33 ″ północ, 9° 21 ′ 55 ″ wschód | ||||
Wysokość | 480 m min. Maks. 318 m 653 m² |
||||
Powierzchnia | 1,02 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Bastia (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Castagniccia | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Korsyka
| |||||
Verdèse jest francuski gmina znajduje się w działach okręgu z Haute-Corse i terytorium wspólnoty z Korsyki . Wieś należy do Pite z Orezza , w Castagniccia .
Verdèse znajduje się po wschodniej stronie Monte San Petrone , w sercu Castagniccia , mikroregionu, którego nazwa pochodzi od pokrywającego go lasu kasztanowego . Jest to część „terytorium życia” Castagniccia z Regionalnego Parku Korsyki którego jest członkiem od12 maja 1972 r. Z obszarem 102 ha zajmuje niewielki obszar PNRC, który ma 362.978 ha .
Gminy przygraniczneVerdèse to miasto w środku gór, bez nadmorskiej pierzei. Znajduje się na „Wschodnioalpejskiej Korsyce” (lub wschodniej) ograniczonej do północno-wschodniej części wyspy, składającej się z różnych terenów, powstałych w wyniku zniknięcia oceanu zwanego Liguro-Piemontese i jego kontynentalnych obrzeży, w przedłużeniu schistous grzbiet Cap Corse lub masyw Serra, który kontynuuje masyw San Petrone i kończy się na południu Castagniccia . W tym zestawie zajmuje jednostkę allochtoniczną (tereny silnie przemieszczone).
Verdèse zajmuje, w formie trójkąta, wschodnią część południowego boku linii grzbietowej oddzielającej ją na północ od Polveroso , od kamienia granicznego na wysokości 655 m n.p.m., „okraczającego” gminy Polveroso, Verdèse i Nocario , do strumienia San Pancrazio. Przebieg strumienia San Pancrazio ogranicza swoje terytorium na południu z widmem Piedicroce , z wysokości 301 m do 453 m . Terytorium to reprezentuje prawie całą północną część (lub lewy brzeg) jego zlewni. W dół rzeki od tego miejsca, „skrajając” Nocario, Piedicroce i Verdèse, strumień San Pancrazio przyjmuje nazwę strumienia Verdèse. Stamtąd na zachód linia graniczna idzie w górę w kierunku terminalu, przechodząc na wschód od kaplicy San Pancrazio, na zachód od kaplicy San Nicolao i na północ od wsi.
Bardzo małe miasteczko dało swoją nazwę potoku Verdèse, poniżej potoku Mulinaccio o długości 4,9 km , który ma swój początek w Funtana di Peteri na wysokości 1180 m n.p.m. pod Punta Ventosa (1421 m ) i ciągnie się w San Potok Pancraziu, dopływ Fium'Alto .
Głównym dopływem San Pancraziu jest strumień San Fiumento, który pochodzi z gminy Nocario pod nazwą strumienia Alziccio.
Teren gminy jest zielony, z czego trzy czwarte zajmują lasy z przewagą kasztanowców i dębów ostrolistnych.
D 46 to jedyna droga prowadząca do wsi Verdèse. Pomiędzy osadą Erbaggio ( Nocario ) i Verdèse znajduje się skrzyżowanie D 46 z drogą D 346 prowadzącą do Polveroso , Croce , Ficaja , La Porta , itd., gmin na północ od Verdèse.
TransportMiasto jest oddalone od całej infrastruktury kolejowej, portowej i lotniskowej. Wieś jest odległa drogą od:
Verdèse jest gminą wiejską, ponieważ należy do gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bastia , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 93 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Jak we wszystkich gminach mikroregionu, wieś przylega do zbocza góry, przycupnięta na skalnych przyporach. Zdominowana przez bardzo wysoką dzwonnicę barokowego kościoła parafialnego, który mieszkańcy podobno wznieśli w ciągu 140 dni, wieś położona jest u podnóża Monte San Petrone . Bezpośrednio na północnym zachodzie znajduje się wieś Erbaggio ( Nocario ), która ma zaledwie 200 m „w linii prostej”, oraz Campana .
Verdèse to wioska z charakterem; wokół kościoła parafialnego budowane są domy mieszkalne. Szkielet stanowią stare, stare domy ze stuletniego suchego kamienia z dachami z łupka , z ulicami wyłożonymi szarymi kamieniami. Pod ratuszem, którego pomieszczenia mieszczą się w starej odrestaurowanej plebanii, w starych stajniach przekształconych w wielofunkcyjne pomieszczenie widoczne są niezwykłe kamienne sklepienia.
Wioskę zdobią cztery fontanny, najpiękniejsza z okrągłym kamieniem, który obraca się, aby uruchomić mechanizm una petra zuccata .
Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (91,8% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (91,8 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (91,8%), heterogeniczne tereny rolne (8,2%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
W 1018 roku na Korsykę przybył markiz de Massa , stał się panem całego terytorium i poddał ich władzy Amondaschi , Pinaschi , Cortinchi i wreszcie całą wyspę.
W XIII th i XIV th stulecia „Deca Monti” kraj, w którym społeczność, następnie zdominowana przez zamek Petralerata , potężnej rodziny Cortinco , jednego z największych dworów wyspy. Warownia liczyła tuzin kastr i obejmowała całą Castagniccia, a nawet kilka dołów znajdujących się poza Tavignano.
Kiedy Guglielmo Cortinco zmarł, synowie byli panami wszystkich krajów należących do ich ojca. Jednak trzy rodziny, które wychowały się w pułapce Orezzy, w Pè della Croce, Píte d'Albertino i Castello, nie okazywały im więcej niż niepewnego posłuszeństwa.
W 1289 r. Cortinchi złożyli przysięgę wierności Luchetto d'Oria wysłanemu na wyspę przez Republikę Genui z tytułem wikariusza generalnego. W 1347 Korsyka stała się genueńska.
Verdèse był częścią Pieve Orezza że M gr Agostino Giustiniani , biskup Nebbio ciągu dziewięciu lat swojego drugiego pobytu w diecezji (1522-1531), opisał:
„Następnie pojawia się pułapka Orezza, która jest bardzo rozległa i obejmuje nie mniej niż tysiąc pożarów rozsianych w pięćdziesięciu ośmiu wioskach, z których najbardziej znane to La Campana i Pied d'Albertino , ponieważ to tam przywódcy partii ciasta. W Orezza znajduje się również klasztor Braci Mniejszych . Ten kraj porośnięty jest kasztanowcami. Od niedawna mieszkańcy zaczęli szczepić je w celu ulepszania owoców, co nie jest praktykowane nigdzie indziej na wyspie. Jest to nawet dla nich koniecznością, ponieważ ledwo żyją z produktów swoich kasztanowców. Ludzie w tej pułapce są pracowici; zajmują się sprzedażą tkanin wełnianych i lnianych, butów oraz w kilku innych małych firmach tego rodzaju. Są wśród nich także dobrzy żołnierze, jak w innych krajach wyspy. "
- M gr Agostino Giustiniani w Opisie Korsyki , przekład Lucien Auguste Letteron w Historii Korsyki - Tom I - 1888. s. 39
Około 1520 istniała Pieve z Orezza która liczyła około 5000 mieszkańców. Miał dla zamieszkałych miejsc: Campana, Ponticagia, lo Fossato, Bulianache, Celle, lo Poggiolo, Nocario, Acqua Fredola, lo Zuccarello, Erbagio, lo Petricagio, Verallese, Campo Rotundo, Campo Donico, Siliura, lo Pigiale, lo Pè di Oreza , Pozolo, la Casalta, Piano, lo Pèdelaciore, la Fontana, le Duchelagie, lo Satoio, Patrimonio, Pastorechia, Stazone, le Piazole, le Ghilardagie, le Francolachie, lo Pastino, Osto, le Pichiaragie, Casabuona, Marmurio, lo Pogile, Casinegri, lo Gallico, la Casanova, la Penra buona, la Parata, lo Pogio, lo Pè di Petro, Tramica, le Pogie, Rapagio, Granagiolle, l'Olmo, Carpineto, Posatoio, Brosteco, lo Colle, Carcheto, lo Sorbello, lo Castello, lo Pè di Albertino, Maistragie . Nie zgłoszono Verdese.
Na początku XVIII -go wieku Pieve od Orezza miał 3 826 mieszkańców w 58 wsiach.
" Frà questi i principali sono Tramica, Piazale, Píte della Croce, Rapagio, Grana, Erbaggio, Parata, Querrino, Pastorechia, Fontana, Bustico, Colle, Carpineto, Verdese , Fossetto, Pte d'Opartino, Nocaria, Campodenico, Stazzona, Pí d'Orezza, Carcheto, Castello, Sorbello, Campana, e Casanova ”
- Francesco Maria Accinelli w historii Korsyki widziana przez Genueńczyków z XVIII -tego wieku - Transcript of rękopisu Genua - ADECEC Cervioni i FRANCISCORSA Stowarzyszenie Bastia 1974
.
Kontynuując, Accinelli liczy populację Verdese z populacją Fossato na 222 mieszkańców.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Marzec 2001 | 2008 | Antoine Quilghini | płyta DVD | |
Marzec 2008 | 2014 | Pascal poletti | ||
marzec 2014 | W trakcie | Franciszek Pomponi | Wycofany z nauczania | |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Zmiany liczby mieszkańców znane są ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1800 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto miało 40 mieszkańców, co stanowi wzrost o 8,11% w porównaniu z 2013 r. ( Haute-Corse : + 5,69%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 | 1856 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
300 | 335 | 297 | 299 | 525 | 305 | 311 | 319 | 355 |
1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
322 | 332 | 323 | 317 | 295 | 300 | 283 | 241 | 231 |
1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 2004 | 2009 | 2014 | 2018 | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
224 | 209 | 165 | 164 | 26 | 36 | 36 | 40 | - |
W Verdèse nie ma szkoły. Najbliższa publiczna szkoła podstawowa znajduje się w Piedicroce, wsi oddalonej o 8 km .
W Verdèse nie ma lekarza. Najbliższa praktyka znajduje się w Folleli, 20 km ; te z Ponte-Leccia są oddalone o 29 km .
W Verdèse jest tylko jedno miejsce kultu. Kościół parafialny San Sebastianu podlega diecezji Ajaccio .
W centrum wsi znajduje się kościół parafialny San Sebastianu o architekturze barokowej z wysoką czterokondygnacyjną dzwonnicą. Budynek, którego drzwi i ławki są dziełem miejscowego stolarza, zawiera wiele niezwykłych dzieł. Ich fotografie znajdują się w bazie Pamięci Ministerstwa Kultury.
Kościół parafialny San Sebastianu.
Ołtarz.
Galeria organów.
Posąg św. Michała zabijającego smoka.
Verdèse to gmina należąca do regionalnego parku przyrodniczego Korsyki , na swoim „terytorium życia” zwanym Castagniccia .
ZNIEFFMiasto obawia się naturalnym obszarze ekologicznym, faunistycznych i florystycznych odsetek od 2 -go pokolenia:
Kasztanowe gaje Petite CastagnicciaVerdèse jest jedną z 43 gmin objętych strefą, która zajmuje łączną powierzchnię 10 559 ha . Obszar ten rozciąga się na terytorium określanym lokalnie jako „la petite Castagniccia”, którego 60% pokrywają gaje kasztanowe. Jest przedmiotem pliku ZNIEFF 940004146 - Châtaigneraies de la Petite Castagniccia, 2 nd pokolenie.