Vattotot-sur-Mer

Ten artykuł jest szkicem dla gminy w Seine-Maritime .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Sprawdź listę zadań do wykonania na stronie dyskusji .

Vattotot-sur-Mer
Vattotot-sur-Mer
Ratusz-szkoła w 2011 roku.
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Seine-Maritime
Dzielnica Le Hawr
Międzywspólnotowość CA Fécamp Caux aglomeracja przybrzeżna
Mandat burmistrza
 Franck Blanchet
2020 -2026
Kod pocztowy 76111
Wspólny kod 76726
Demografia
Miły Vettetotais
Ludność
miejska 		319  mieszk. (2018 spadek o 2,74% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 62  mieszk./km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 49°43′40″ północ, 0°16′53″ wschód
Wysokość Min. 0  m
Maks. 109  m²
Obszar 5,14  km 2
Rodzaj Gmina wiejska i nadmorska
Obszar atrakcji Le Havre
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Fécamp
Ustawodawczy 9 th  powiat Seine-Maritime
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Vattotot-sur-Mer
Geolokalizacja na mapie: Seine-Maritime
Zobacz na mapie topograficznej Seine-Maritime Lokalizator miasta 14.svg Vattotot-sur-Mer
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Vattotot-sur-Mer
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Vattotot-sur-Mer
Znajomości
Stronie internetowej http://www.vattetotsurmer76.fr/

Vattetot-sur-Mer jest francuski gmina znajduje się w dziale z Seine-Maritime w tym Normandy regionu .

Geografia

Opis

Gmina Pays de Caux , to małe normańskie miasteczko położone między Étretat a aglomeracją Fécamp .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Vattetot-sur-Mer
Uchwyt Uchwyt
Loże Vattotot-sur-Mer Saint-Leonard
Loże Loże

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z nieznacznym maksimum od października do lutego.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,5  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,4 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 0,2 d
  • Roczna amplituda termiczna: 12,4  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 918  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,1 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,1 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Goderville” w miejscowości Goderville zlecenie w 1960 roku i to o 11  kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 10,7  ° C , a ilość w latach 1981-2010 opady wynoszą 1109,7  mm . Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Rouen-Boos” w miejscowości Boos , która została oddana do użytku w 1968 roku i na 76  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 10,1  °C w okresie 1971-2000 do 10, 5  ° C w latach 1981-2010, następnie w 11  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Vettetot-sur-Mer jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Le Havre , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 116 gmin, jest podzielony na obszary od 200 tys. do mniej niż 700 tys. mieszkańców.

Miasteczko, graniczące z kanałem La Manche , jest również miastem nadmorskim w rozumieniu prawa3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (85,4% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (85,5%) . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (66,1%), heterogeniczne tereny rolne (19,2%), lasy (14,2%), przybrzeżne tereny podmokłe (0,4%), użytki zielone (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Środowisko

Anomalia dotycząca rtęci: Ifremer okresowo analizuje zawartość niektórych toksycznych zanieczyszczeń w małżach (w szczególności metali ciężkich) w sieci punktów na wybrzeżu kanału La Manche i Atlantyku. Jednym z takich punktów kontrolnych jest osada Vaucottes.

Choć małże z resztą wybrzeży Breton, Normandii i Dolna Normandia pokazują mediany blisko mediany krajowej (0,15  mg o całkowitej rtęci na kilogram małże w masie suchej), dwa miejsca były bardziej zanieczyszczonych na początku lata 2010 r.: Villerville (1,5-krotność górnej mediany), a zwłaszcza punkt Vaucottes, gdzie małże zawierają średnio 0,37  mg na kilogram małży w suchej masie), tj. są 2,5 razy bardziej zanieczyszczone rtęcią niż mediana krajowa, bez jasnego wyjaśnienia do tej pory (wśród akta Francji).

Ta rtęć nie może pochodzić z ujścia Sekwany, gdzie małże zawierają znacznie mniej. Małże z Pays de Caux (na północ od ujścia Sekwany w Seine-Maritime) mają wyjątkowo wysoki poziom rtęci i należą do najwyższych na francuskim wybrzeżu. Jednym ze źródeł tej rtęci wydaje się być przepływ krasowych wód gruntowych poprzez wzniesienia, które płynęłyby wzdłuż strefy pływów kraju Caux. Ta rtęć zostałaby dodana do rtęci przyniesionej przez Sekwanę, generalnie przekształconej w metylortęć (bardziej toksyczna i bardziej bioprzyswajalna).

Toponimia

Nazwę miejscowości potwierdzają formy Watetot w 1162, Parrochia de Vatetot supra mare w 1274, Sanctus Petrus de Vatetot w 1337, Saint Pierre de Vattetot , parafia Vatetot sur la mer w 1398, Vatetot sur Mer w 1539.

Fabuła

Przysiółek Vaucottes ( Vaucote w 1461) jest stara średniowieczna wieś i port (Le Port de Vaucoste ), który w 1599 roku był ostoją pana Bailleul. Zostanie dołączony do gminy Vattetot w dniu7 stycznia 1846 r. (Vaucottes zamieszkiwało wówczas 109 mieszkańców w 29 domach).

Lasy Hogues (rozleglejszej sylwy Hogis ), Boclon ( Bocolunda silva 1032, Bokelont 1218) i Loges, mogły być reliktami starego lasu przybrzeżnego, zwanego przez kronikarzy lasem Fécamp . W tym drewnie znajduje się kilka dołów, w których zgodnie z lokalną tradycją wydobywano rudę żelaza, ale raczej były to wiązki lub fusières z okresu celtyckiego , może być również używane przez Galów do wydobywania budyniu (kamień używany do produkcji małych kamieni szlifierskich ). Jeden z tych dołów stał się tak zwanym stawem Mahais lub Mahaise de Saintdémarque .

Dolina Vaucottes otwiera się poprzez dolinę Vaucotte (dawniej broniła wartowni) na stosunkowo dobrze chronione plaży, ale dość daleko od wielkich ośrodków.

Wraz z modą na kurorty nadmorskie w przysiółku powstało kilkadziesiąt willi (10 w 1901 r. , 32 w 1906 r. ), ale nie rozwinęła się tam infrastruktura hotelowa; w 1870 r. otwarto tam kawiarnię , w 1886 r. niewielki hotel , w którym ukończono łaźnię ( 1883 ) złożoną z kilku kabin kąpielowych , prowadzoną przez byłego żeglarza i ratownika , urodzonego tam na26 kwietnia 1836 r.

Dolina sprzyja gwałtownej powodzi w przypadku lokalnej burzy (np.19 lipca 1956) i wydaje się, że doświadczył gwałtownej burzy, której towarzyszyła niewielka fala pływowa (np. 22 września 1842 r), które zmiotły jeden dom i zniszczyły wiele innych.

Następstwa wojny  : chiropterolog odkrył niewybuch w starym kamieniołomie (Vaucottes) . W końcu deminerzy znaleźli 44 inne osoby; duże francuskie 155 mm powłoki  ( "Model 1915"), o wadze 43  kg każda, załadowane 3,5  kg na melinite .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1983 lipiec 2015 Jean-Yves Soret PRG Emerytowany
Kawaler Narodowego Orderu Zasługi
zrezygnował
lipiec 2015 W toku
(stan na 10 sierpnia 2020 r.) 		Franck Blanchet SE Odpowiedzialny za CNPE de Paluel
ponownie wybrany na kadencję 2020-2026

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto miało 319 mieszkańców, co oznacza spadek o 2,74% w porównaniu do 2013 r. ( Seine-Maritime  : + 0,1%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
741 738 727 705 668 704 670 801 793
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
779 739 742 696 617 588 573 512 517
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
521 476 474 431 441 420 360 375 338
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
326 254 234 239 258 253 301 308 326
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
319 319 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne w meteorologii to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 27 lipca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 27 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 27 lipca 2021 )
  7. „  Meteo-France Goderville station – metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 27 lipca 2021 )
  8. „  Ortodromia między Vattotot-sur-Mer i Goderville  ” , na fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 r . ) .
  9. „  Stacja Météo-France Goderville – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja 27 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Ortodromia między Vattotot-sur-Mer a Boos  ” , na fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 )
  13. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 4 kwietnia 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
  17. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Le Havre  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 4 kwietnia 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  19. "  Gminy podlegające prawu wybrzeża.  » , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr ,2021(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  20. „  La loi littoral  ” , na www.collectivites-locales.gouv.fr (konsultacja 4 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  Prawo dotyczące rozwoju, ochrony i wzmocnienia linii brzegowej.  » , na stronie www.cohesion-territoires.gouv.fr (konsultacja 4 kwietnia 2021 r . ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 maja 2021 r. )
  23. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  24. Biuletyn monitoringu jakości morskiego środowiska przybrzeżnego , Wydanie 2010, IFREMER/RST.LER/10-06/Laboratorium Środowiskowe Zasoby Normandii, 126 s.
  25. Ifremer, przedstawienie graficzne i mapa , konsultowano 06.05.2012
  26. LAURIER F., 2001, Cykl rtęci w ujściu rzeki, zatoki Sekwany i Pays de Caux: specjacja chemiczna i biodostępność , Paris University Paris 7, Th. Univ. Oceanogr. Chim, 177p.
  27. Guy Chartier - O etymologii niektórych nazw gmin normańskich [artykuł] Annales de Normandie - Rok 1999 - strona 113.
  28. Archiwum Seine-Maritime 19 H.
  29. Archiwa Seine-Maritime G. 3267, 4, 1661, 737.
  30. Archiwa Nat. str. 303-312-173.
  31. Słownik topograficzny Francji zawierający nazwy miejsc starożytnych i nowożytnych, Słownik departamentu: Seine-Maritime, s. 1042.
  32. Association Vaucottoise des Descendants d'Henri Decroix, Histoires et récits sur Vaucottes , dostęp 06.05.2012
  33. Viviane Manase (Konserwatora Zabytków w Departamencie Regionalnego Wykazie Dziedzictwa Kulturowego - Haute-Normandie Region) Ośrodki rodziny Alabaster Coast (od Tréport do Le Havre) , In Situ , przegląd dziedzictwo.
  34. Stowarzyszenie Robin des Bois, Normandia: ślady wojny 3 lata zegarka, maj 2001-maj 2004 , zegarek wykonany według prasy regionalnej, konsultacja 2012-05-06
  35. „  Vattetot-sur-Mer: Jean-Yves Soret odznaczony Narodowym Orderem Zasługi: Burmistrz miasta przez trzydzieści dwa lata został odznaczony Narodowym Orderem Zasługi  ”, Paris-Normandie ,6 stycznia 2017( przeczytaj online , skonsultowano 15 października 2020 r. ).
  36. „  Były burmistrz Vattetot-sur-Mer, Jean-Yves Soret, uhonorowany przez lewicowych radykałów  ”, Paryż-Normandie ,10 października 2015 r.( przeczytaj online , skonsultowano 15 października 2020 r. ).
  37. "  Franck Blanchet zostaje burmistrzem Vattetot-sur-Mer po rezygnacji Jean-Yves Soreta: Jean-Yves Soret, burmistrz, rezygnuje po trzydziestu dwóch latach na czele wioski. Zastępuje go jego pierwszy zastępca  ”, Paris-Normandie ,8 lipca 2015( przeczytaj online , skonsultowano 15 października 2020 r. ).
  38. "  Miejski 2020. Franck Blanchet odnowiony na czele Vattetot-sur-Mer: Burmistrz rozpoczyna drugą kadencję. Jest wspierany przez trzech asystentów  ”, Paris-Normandie ,2 czerwca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 15 października 2020 r. ).
  39. Organizacja spisu na insee.fr .
  40. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  41. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  42. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .