Pierre Creton
Ten artykuł jest szkicem dla francuskiego reżysera .
Możesz dzielić się swoją wiedzą poprzez jej doskonalenie ( jak? ) Zgodnie z konwencjami filmograficznymi . Aby uzyskać więcej informacji, zobacz projekt Kino .
Pierre Creton
| Narodziny | 1966 |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Zawód |
Dyrektor Plastyk Pracownik rolny |
| Wybitne filmy |
L'Heure du Berger Sector 545 Maniquerville Idź, Toto! |
Pierre Creton , urodzony w 1966 roku , jest francuskim robotnikiem rolnym , artystą wizualnym i reżyserem .
Biografia
Po studiach w École des Beaux-Arts w Le Havre postanowił zostać robotnikiem rolnym w kraju Caux . To doświadczenie dostarczyło mu materiału do większości filmów, które nakręcił od 1992 roku .
Jest autorem około dwudziestu filmów, z których wszystkie prezentowane są na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Marsylii . L'Heure du berger zdobył główną nagrodę w konkursie francuskim oraz nagrodę Krajowej Grupy Kin Badawczych w 2008 roku. Trzy jego filmy fabularne ukazały się na ekranach krajowych: Sector 545 (dystrybucja Shellac, 2004), Maniquerville (dystrybucja Capricci, 2009). ) i Va, Toto! w 2017 roku. Sporadycznie pracuje w szkołach artystycznych i filmowych (Paryż, Genewa, Pekin, Angers).
„Jeśli, jak pisze Giorgio Agamben , współczesność jest kwestią różnic, to Pierre Creton jest dziś najbardziej współczesnym z francuskich filmowców. Od prawie dwudziestu lat pracuje z dala od świateł Paryża, od większości sposobów produkcji i dystrybucji, od wszelkiego rodzaju etykiet. Pierre Creton mieszka i pracuje w Pays-de-Caux: reżyseruje tam filmy, rysuje, produkuje miód, uprawia swój ogród. Czas sztuki i życia to jedno. Praca, spotkania, lektury rodzą filmy, które z kolei rzeźbią egzystencję, otwierają ją na doświadczenia, terytoria, z których powstają inne filmy. Pracować jako filmowiec to żyć w świecie ożywionym przez wynalezienie wspólnot myśli, pragnień i przyjaźni, gdzie spotykają się chłopi, pisarze i filmowcy, żywi i umarli, bliscy i dalecy. „(Cyryl Neyrat)
Pierre Creton opublikował w 2014 roku Une wstyd, Esej o obrazie samego siebie , opowiadanie, w którym rzuca wyzwanie sześciu krewnym o zdjęcie swojego wczesnego dzieciństwa. Z obrazu i pierwszych objawień, jakie otrzymuje, czytelnik wyobraża sobie własny scenariusz, zanim w epilogu uderzą go autentyczne i bezkompromisowe słowa autora.
Filmografia
Krótkie filmy
- 1994 : Vicinal
- 1997 : Siedem elementów neoliberalnej układanki
- 1999 : Temat
- 2002 : Wycieczka
- 2002 : jeden sezon
- 2002 : Życie po śmierci
- 2005 : Podróż do Vézelay
- 2005 : Detour, a następnie Jovan z Foula (współreżyser: Vincent Barré)
- 2006 : Narzucony krajobraz
- 2006 : L 'Arc d'iris - Souvenir d'un Jardin (współreżyser: Vincent Barré)
- 2007 : Wąsy winorośli
- 2008 : Godzina Pasterza
- 2009 : Krajobraz jako świadek. Spotkanie z Georges-Arthur Goldschmidt
- 2011 : Wielka Procesja
- 2012 : Rynek, mała branża dokumentalna
- 2014 : Mały traktat o chodzeniu po równinach (współreżyser: Vincent Barré )
Filmy fabularne
- 2005 : Sektor 545
- 2009 : Maniquerville
- 2010 : Czy nie zawsze byliśmy mili? (współreżyser: Vincent Barré)
- 2013 : Na torze
- 2017 : Idź, Toto!
- 2019 : Le Bel Été (światowa premiera w FIDMarseille on12 lipca 2019 r.)
Publikacje Pierre'a Cretona
- Kultywuj, żyj, filmuj . Rozmowa z Cyrilem Neyratem, Éditions Independencia, 2010
- Living , Galerie Duchamp Editions, Yvetot, 2010
- Trylogia w Pays de Caux , trzy filmy Pierre'a Cretona (zestaw DVD) Secteur 545 (2004), Paysage narzucony (2006), Maniquerville (2009), Éditions Capricci, 2010
- Wstyd. Esej o własnym wizerunku. Broszura 5 , coll. „Pisma / fałszywe powiązania”, Le Gac Press, 2014
Bibliografia
- Cyril Neyrat, Spotkanie, dom, film , Cahiers du cinema , nr 620,luty 2007, s. 72-73
- La Nouvelle Revue française , nr 597 Un tour de France , red. Stéphane Audeguy
- Chimera , nr 73, Paczki kleszczy i larwy
- Zawroty głowy , estetyka i historia kina, nr 30, Co robią filmowcy
- Vertigo , estetyka i historia kina, nr 31 Paysages
Uwagi i referencje
- Życiowe wybory Pierre'a Cretona, filmowca i robotnika rolnego, ukształtowały jego pracę , Isabelle Regnier , Le Monde , 2 czerwca 2010 [1]
- Strona internetowa GNCR
- (en-US) " Wąsy winorośli według laboratorium obrazu - Dailymotion " , na Dailymotion ,15 września 2009(dostęp 23 października 2017 )
- Nagrodzony na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Marsylii w 2008 roku
- Prezentacja na stronie visionsdureel.ch [2]
- prapremierę na 21 st Marseille International Documentary Festival w lipcu 2010 roku [3]
- " Idź, Toto! : filmowiec Pierre Creton tworzy wspólny ekran ze zwierzętami ”
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :