Valencia Club de Fútbol
Walencja CF| Pełne imię i nazwisko | Valencia Club de Fútbol SAD |
|---|---|
| Pseudonimy | Los Ches, Los Merengots, Los Blanquinegros, Los Naranjas, Los Murcièlagos |
| Fundacja |
18 marca 1919 ( 102 lata, 4 miesiące i 9 dni ) |
| Status zawodowy | Od 1928 |
| Zabarwienie | Biały i czarny, pomarańczowy i czarny |
| stadion |
Estadio de Mestalla (53 000 miejsc) |
| Siedziba |
Avda. przez Suecia s/n. 46010 Valence |
| Aktualne mistrzostwa | Liga Santander |
| Właściciel | Piotr Lim |
| Prezydent | Anil Murthy |
| Trener | José Bordalás |
| Najbardziej ograniczony gracz | Fernando (553) |
| Najlepszy napastnik | Edmundo Suareza (238) |
| Stronie internetowej | valenciacf.com |
| Krajowy |
Mistrzostwa Hiszpanii (6) Puchar Hiszpanii (8) Superpuchar Hiszpanii (1) Puchar Eva Duarte (1) Mistrzostwa D2 (2) |
|---|---|
| Międzynarodowy |
Puchar Zdobywców Pucharów UEFA (1) Puchar UEFA (1) Superpuchar UEFA (2) Puchar Miast Targowych (2) Puchar Intertoto (1) |
Rezydencja
|
Na zewnątrz
|
Aktualności
Na bieżący sezon patrz: Mistrzostwa Hiszpanii w piłce nożnej 2020-2021
0
Valencia Club de Fútbol , powszechnie w skrócie Valencia CF i Valencia CF w języku francuskim, to klub piłki nożnej założony hiszpański18 marca 1919z siedzibą w Walencji .
Klub gra na stadionie Mestalla . Sześciokrotnie zdobył mistrzostwo Hiszpanii w piłce nożnej oraz cztery Puchary Europy (dwa Puchary Miast Targowych , Puchar Zdobywców Pucharów Europy i Puchar UEFA ). Klub dwukrotnie brał udział w finale Ligi Mistrzów UEFA ( 2000 i 2001 ). Są piątym najbardziej utytułowanym hiszpańskim klubem z czternastoma tytułami krajowymi, za Realem Madryt , FC Barcelona , Athletic Club i Atlético de Madrid . Według historycznego rankingu LFP Valencia jest czwartym hiszpańskim klubem, po Realu Madryt, FC Barcelona i Atlético de Madrid.
Fabuła
Pierwsze kroki klubu
ten 18 marca 1919, klub powstał pod nazwą Valencia Football Club , w Barze Torino, znajdującym się przy Calle Barcelona w centrum miasta, miejscu, w którym gromadzili się kibice piłki nożnej. Pierwszy prezydent, Octavio Augusto Milego Diaz, został nominowany przez rzut monetą, kosztem Gonzalo Mediny Pernasa.
Klub rozegrał swój pierwszy oficjalny mecz 21 maja 1919 roku w Castellón z Gimnástico FC (przodkiem Levante Unión Deportiva ), przegranym 1:0.
Od 1919 do 1923 klub z Walencji rozgrywał swoje domowe mecze na zrujnowanym stadionie Algirós . 20 maja 1923 roku mecz pomiędzy Valencia CF i UD Levante otworzył nowy dom klubu, stadion Mestalla .
W tym czasie stadion był jeszcze niewielki, mógł pomieścić zaledwie 17 tysięcy osób. Ponadto walencki klub nie ewoluował jeszcze w Primera Division i dlatego nie ma środków na rozbudowę stadionu. Jednak wyniki osiągnięte przez zespół na poziomie regionalnym skłoniły menedżerów do rozpoczęcia remontów i rozbudowy. Jego pojemność wzrasta do 25 000 miejsc.
ten 19 września 1925, klub został zaproszony przez Cartagena Fútbol Club na inauguracyjny mecz nowego stadionu tego ostatniego, El Almarjal Stadium (4-1 finałowe zwycięstwo Walencji).
Tymczasem Valencia po raz pierwszy zdołała wejść do elitarnej ligi (z której nie wyjdzie do końca sezonu 1985-86) po kolejnym sukcesie w lidze regionalnej w sezonie 1928-29. Ten okres jest naznaczony przybyciem Luisa Coliny . Jako doradca techniczny jest zaangażowany w umacnianie formacji klubu, jednocześnie starając się rekrutować graczy, którzy uczynią Valencia CF wspaniałą drużyną hiszpańską.
W swoim debiucie w Primera Division drużyna z Walencji gości Real Oviedo na Mestalla i wygrywa dzięki zwycięstwu 4:2. Klub zakończył swój pierwszy sezon w elitarnej kończąc na 6 -go miejsca (na 10 klubów).
W tamtym czasie gwiazdy nazywały się Torregaray (libero), Amoros (pomocnik atakujący), Pasarin i Imossi (z boku), Vilanova lub nawet Sanchez (napastnicy).
Drużyna jest wtedy niezwykle obiecująca, na początku sezonu 1931-32 wśród faworytów do tytułu mistrzów są piłkarze dowodzeni przez czechosłowackiego Antona Fivbera . Niestety, zaostrzenie rosnących podziałów i podziałów między regionami hiszpańskimi od proklamowania II e Republiki w 1931 roku i wybuchu wojny domowej w 1936 roku uniemożliwiło klubowi Walencji potwierdzenie tych obietnic.
Pierwszy sukces pucharowy
Dyktatura wojskowa ustanowiona przez Franco miała również reperkusje w świecie sportu, a zwłaszcza w piłce nożnej . Tak więc w czerwcu 1939 r. major Alfredo Gimenez Buesa objął przewodnictwo w Valencia CF, wspomagany przez Luisa Casanovę. W wyniku działań wojennych Mestalla została częściowo zniszczona, a następnie odbudowana, aby pomieścić 22 000 miejsc. Jednak według kibiców coś się zmieniło w atmosferze wokół klubu, co miało miejsce w przypadku większości profesjonalnych drużyn w tamtym czasie.
Paradoksalnie to właśnie w tym czasie Valence wyrobił sobie tożsamość i wystartował na listach przebojów. Luis Casanova pozostał jedynym prezydentem po odejściu majora Buesy. W tamtym czasie zespół został zbudowany z myślą o posiadaniu kluczowego gracza na każdej pozycji. Atak został znacznie zapewniony dzięki obecności pseudonimu delantera eléctrica (atak elektryczny) nadanego strategii ataku drużyny porównywalnej do pola siłowego z głównie pięcioma napastnikami: Epi , Amadeo , Mundo , Asensi i Gorostiza . Ponadto zespół miał odniesienia do każdej pozycji: ze ścianą Ignacio Eizaguirre w klatkach oraz defensywną parą Alvaro i Juan Ramon.
W tym okresie Valencia CF zdobyła swój pierwszy Puchar Hiszpanii w 1941 roku przeciwko Espanyolowi Barcelona . W 1942 roku klub zdobył swoje pierwsze mistrzostwo i powtórzył je dwa sezony później w 1944 iw 1947 roku .
1950
W latach 50. drużyna z Walencji stanęła przed nowymi trudnościami, takimi jak odejście wielu menedżerów na emeryturę, a także wzmocnienie wielu przeciwników, takich jak Real Madryt , FC Barcelona , Athletic Bilbao czy Atletico Madryt . W tym czasie dwie wielkie gwiazdy zespołu nazywały się Antonio Puchades i Jacinto Quincoces . Dwóch przywódców pozwoliło Walencji wygrać Copa del Rey w 1954 roku z Barçą. Doskonałe wyniki z poprzedniej dekady umożliwiły firmie Valence ponowne zainwestowanie w nowe szkolenie młodych ludzi i odmłodzenie Mestalla (którego pojemność wzrosła do 45 000 miejsc). W tym okresie wyniki u siebie były imponujące, ale kluby z czołówki tabeli trzymały się o krok do przodu (Real Madryt, FC Barcelona, Athletic de Bilbao i Atletico Madryt dzieliły wszystkie tytuły dekady). Walencja zajęła jednak drugie miejsce w sezonie 1952-53, co było najlepszym wynikiem w tej dekadzie.
Był to koniec okresu Luis Casanova , zwłaszcza po śmierci Luisa Coliny , która zapisała się na kartach historii klubu. Pozostawił po sobie doskonały rekord 3 mistrzostw Hiszpanii i 3 Copa del Rey.
Di Stéfano i Puchar Europy
Na początku 1960 był ciekawy paradoks dla zespołu Valencia, podczas gdy w latach 1961-62 klub zakończy rozczarowującym 7 th miejsce w tym samym czasie będzie oferować swój pierwszy europejski tytuł w miastach Cup targi z roku 1962 (obecnie znany jako Puchar UEFA ). Po pozbyciu się Nottingham Forest , FC Lozanna , Interu Mediolan i MTK Budapeszt , Valencia zmierzyła się w finale ze wspaniałą Barçą . Wynik był czysty 6-2 dla Walencji w pierwszym meczu. W drodze powrotnej na Camp Nou Valencia zdołała przetrwać szok i zapewnić sobie remis 1:1.
W następnym roku Valencia osiągnęła równie wspaniały występ w pucharze terenów targowych, zwłaszcza z Celtic Glasgow i Roma w półfinale (3:0; 0:1). W finale Dinamo Zagrzeb przyjechał na Mestallę, ale przegrał 2:0 (gole Mano i Hectora Nuneza). W następnym roku Valence brał udział w wyścigu o podanie trzech. Drużyna prowadzona przez Waldo i Zamorę ponownie awansuje do finału, ale potyka się z Realem Saragossa (1-2).
Aby zakończyć dekadę bogatą w europejską historię, ale rozczarowującą na poziomie krajowym, Valencia wygrała Copa del Rey w 1967 roku z Athletic Bilbao dzięki bramkom Paquito i Paragwaju Jara.
W kwietniu 1970 roku w Walencji wylądował pomnik piłki nożnej, Alfredo Di Stéfano . Początki Hispano-argentyńskie jak trener przekonują, pozwala uzyskać Valencia 4 th hiszpańskiego Championship w 1971 roku po blisko walki z Barca i Atletico Madryt. Niestety nie udało mu się złamać klątwy Copa del Rey, ponieważ Valencia CF przegrała trzy kolejne finały w 1970 , 1971 i 1972 roku . W 1973 roku „Blond Flèche” opuścił swoje funkcje trenerskie, podczas gdy nastąpiła zmiana prezesa: Francisco Ros Casares zastąpił Julio De Miguel. Wszystko nastąpiło wraz z przybyciem wielu zagranicznych graczy, jak to, co stało się z innymi gigantami La Liga. W ten sposób do grona klubu dołączyli Malian Salif Keita , Austriak Kurt Jara , Argentyńczyk Mario Kempes, który przez dwa kolejne sezony został najlepszym strzelcem mistrzostw oraz Holender Johnny Rep . W 1979 roku wielki Alfredo Di Stéfano wziął sprawy w swoje ręce. Wyniki nie trzeba było długo czekać na przyjazd jak udało mu się wygrać Copa del Rey w tym samym roku przed Realem Madryt i wygranej w następnym roku w Pucharze Zdobywców Pucharów z Arsenalem w sprawie kar, z Kempes. Jako grot z europejski sukces klubu.
Lata 80. i 90., spadek do D2 i odrodzenie
W 1982 roku klub wyznaczył na trenera Miljana Miljanica , ale po katastrofalnym dla klubu sezonie, siedem meczów od końca sezonu został zastąpiony przez Koldo Aguirre . W rzeczywistości Valencia ledwo unika spadku w tym roku dzięki wynikom bezpośrednich przeciwników w spadkach. W sezonach 1983-84 i 1984-85 klub zgromadził ogromne długi za prezydentury Vicente Tormo . I wreszcie, Valencia osiągnęła dno i została zdegradowana do dywizji 2 pod koniec sezonu 1985/86, zepsuta przez wewnętrzne problemy, takie jak nieopłacani zawodnicy i personel oraz zła atmosfera w składzie. Po raz pierwszy w swojej historii klub spadł po 55 latach sukcesów na najwyższym poziomie.
Arturo Tuzon został mianowany prezesem klubu i przynieść Valencia w 1 st podziału z pomocą trenera, Alfredo Di Stéfano , który będzie trener klubu aż do sezonu 1987-88 i 14 th miejsce koniec klubu. Napastnik Bułgar , Luboslav Penev, wzmacnia klub w 1989 roku .
Guus Hiddink został mianowany trenerem w sezonie 1991-92, ale klub może zrobić lepiej niż 4 th końca miejsce w lidze i zostanie wyeliminowany w ćwierćfinale Pucharu hiszpańskiej . W 1992 roku Valence CF oficjalnie stała się Sporting Limited Company i odnowiła Hiddinka jako główny trener do 1993 roku .
Carlos Alberto Parreira przybył do Mestalli w 1994 roku po udanych Mistrzostwach Świata w Brazylii . Po przybyciu zwerbował hiszpańskiego bramkarza Andoniego Zubizarretę , rosyjskiego napastnika Olega Salenko i Jugosłowiańskiego Predraga Mijatovicia, ale nie było oczekiwanych rezultatów i został mianowany nowy trener, José Manuel Rielo . W połowie lat 90. klub wciąż nie zdołał odkryć na nowo sukcesów z przeszłości, mimo przejścia do klubu wielkich trenerów, takich jak Luis Aragonés i Jorge Valdano czy piłkarzy takich jak Claudio López , Ariel Ortega czy Romário . Ostatecznie Claudio Ranieri poprowadził zespół do zwycięstwa w hiszpańskiej Cup w sezonie 1998-99.
2000s
Héctor Cúper zastępuje Claudio Ranieri po sukcesie w Pucharze Hiszpanii i natychmiast wprowadza do drużyny nową filozofię futbolu, opartą na żelaznej obronie prowadzonej przez Roberto Ayalę. Skutkuje to 1 st rundy Ligi Mistrzów i przegrał 3-0 do Realu Madryt na Stade de France . W następnym sezonie Héctor Cúper poprowadził klub do drugiego finału Ligi Mistrzów , który został rozegrany na stadionie Giuseppe Meazza w Mediolanie . Przeciwnik, Bayern Monachium , zostaje ogłoszony zwycięzcą zawodów po serii rzutów karnych (5 do 4), po remisie 1:1 (pod koniec regulaminowego czasu gry i dogrywki (gole Mendiety i Stefana Effenberga ).
|
|
|
Rafael Benitez jest nowym trenerem po odejściu Cúpera, aw sezonie 2001-2002 Valencia wygrała po 31 latach oczekiwania w lidze hiszpańskiej . W sezonie 2003-2004 klub osiągnął historyczną potrójną koronę, zdobywając tytuł mistrza Hiszpanii , wygrywając Puchar UEFA z Olympique Marsylia i Superpuchar Europy z FC Porto .
W dniu 28 października 2007 roku, Quique Flores (klub trener od 2005 roku) został zwolniony w wyniku szerokiej porażki (1-5) z Valencią w domu przed Realem Madryt , mimo 4 th miejsce w prowizorycznej klasyfikacji Mistrzostw . Kilka dni później nowym trenerem zostaje były reprezentant Holandii Ronald Koeman .
W dniu 16 kwietnia 2008 r Valencia zdobył 7 th Copa del Rey przeciwko Getafe na Calderon Stadium Vicente w Madrycie (Wynik: 3-1). Jednak Holender został zwolniony z funkcji trenera po kolejna porażka i rozczarowujące 16 th miejsce w mistrzostwach, a słabe wyniki w Lidze Mistrzów. Rzeczywiście, pomimo zwycięstwa w Pucharze Króla nad Getafe, kierownictwo klubu, które już podjęło decyzję na długo przed tym terminem, zdecydowało się postępować zgodnie ze swoją logiką, aby ratować to, co może jeszcze mieć miejsce: „być w lidze.
Salvador González Voro i José Maria Ochotorena, mianowani tymczasowymi trenerami, są odpowiedzialni za utrzymanie klubu w najwyższej klasie rozgrywkowej.
Baskijski Unai Emery obejmuje stanowisko trenera Valence CF od sezonu 2008-2009. Z andaluzyjskiego klubu UD Almería wspiął się na 1. ligę , jest najmłodszym technikiem w historii klubu.
Nowi prezydenci, nowy trener, nowa era.
Po kryzysie lata 2008 roku i nominacji nowego trenera Unai Emery'ego prezesem klubu zostaje Vicente Soriano. W lutym 2009 roku prace nad nowym stadionem, Nou Mestalla , zostały zawieszone z powodu wielu zaniedbań. Valencia CF konkluduje Spanish piłce nożnej 2008-2009 w 6 th miejscu, co zapewnia ich uczestniczenia w latach 2009-2010 Europa League . W Copa del Rey klubowi nie udaje się utrzymać trofeum.
ten 5 czerwca 2009Vicente Soriano składa rezygnację w związku z fiaskiem negocjacji w sprawie sprzedaży działek po stadionie Mestalla , klub zadłużony na kwotę 500 mln euro. To właśnie Manuel Llorente zostaje nowym prezesem klubu w dniu7 czerwca 2009, tym samym ustępując ze stanowiska prezesa Valencia Basket Club . Pod koniec sezonu, Valencia CF jest pewność odzyskania Liga Mistrzów UEFA w przyszłym roku, dzięki 3 -go miejsca w mistrzostwach . W przerwie letniej klub opuszczają David Villa , David Silva i Carlos Marchena , koronowani mistrzami świata 2010 roku .
W roku finansowym 2010-2011, Valencia zajmuje ponownie 3 th w lidze , za Barcelony i Realu Madryt . W Lidze Mistrzów , klub nie 8 th finału, wyeliminowane przez FC Schalke 04 . W trakcie sezonu klub ogłosił spadek zadłużenia, które spadło do około 300 mln euro.
Klub rozpoczyna sezon 2011-2012 w mocno przerobionym składzie. Wyjazdy zabytkowych graczy jak Vicente i Joaquin , dodać, że z Juan Mata , do Chelsea, a tym bardziej kontrowersyjna z Isco i CF Malaga . Rekompensuje to pojawienie się młodych elementów, takich jak Pablo Piatti , Dani Parejo czy Sergio Canales . Unai Emery chcąc wzmocnić obronę, słabość zespołu w poprzednich sezonach, klub odnotował przybycie Adila Ramiego , zwerbowanego w styczniu 2011 roku, ale pozostawionego na wypożyczeniu do czerwca w swoim macierzystym klubie, LOSC . Na osi obronnej związany jest z Víctorem Ruizem , pochodzącym z SSC Neapol . Po zmianie dostawcy sprzętu na początku lipca zaprezentowano koszulkę w barwach „Senyera Coronada” . Stworzony przede wszystkim dla fanów, jest to nowoczesna reinterpretacja trzymając klub był w latach 1970, kiedy to 1 st przelotowych Mario Kempes . Vicente Guaita , Jordi Alba , Banega , Roberto Soldado i Adil Rami stanowią trzon zespołu. David Albelda ponownie zostaje kapitanem, uważany za symbolicznego zawodnika klubu i bardzo ceniony przez kibiców. Klub ma ambicję, aby każdego roku rywalizować nieco bardziej z wysokobudżetowymi zespołami Mistrzostw Hiszpanii , FC Barcelona i Real Madryt . Dzięki przedłużeniu kontraktu do 2015 roku jego cudownego bramkarza, wielkiej nadziei hiszpańskiego futbolu Vicente Guaita i rekrutacji Diego Alvesa , klub z Murciélagos ma w swoich szeregach 2 najlepszych bramkarzy w La Liga.
ten 12 grudnia 2011Valencia CF informuje w oficjalnym komunikacie, że osiągnięto porozumienie z konglomeratem bankowym Bankia . Umowa ta sfinansuje wznowienie prac nad przyszłym stadionem klubu, Nou Mestalla .
Podczas zimowego okienka transferowego Éver Banega przedłuża swój kontrakt do 2015 roku, z klauzulą zwolnienia w wysokości 30 milionów euro, jedynym biznesem zimowego okienka transferowego po stronie klubu Ché.
Valencia CF podpisała na pozostałą część sezonu nowego sponsora, Jinko Solar , firmę zajmującą się energią odnawialną w Chinach.
Na pięć meczów do końca sezonu, po odpadnięciu klubu w półfinale Ligi Europy i trudnym dla klubu końcu ligi, trener Unai Emery formalizuje swój wyjazd do swoich zawodników, a następnie do publiczność Mestalli . Wiele nazwisk krążyło wtedy po sukcesji trenera Basków, takich jak Didier Deschamps czy Joaquín Caparrós . Z 61 punktów, a ponad 30 punktów Real Madryt i FC Barcelona klub zakończy sezon w 3 th miejsce dla 3 e raz z rzędu synonimem bezpośredniej kwalifikacji do następnego Ligi Mistrzów . To jest główny cel klubu. Po tej małej liczby punktów, Valencii i był to pierwszy klub, który zakończył 3 e o najniższej sumie punktów zgromadzonych w sezonie od piętnastu lat.
Po czterech latach spędzonych na ławce z Mestalla , Unai Emery , będą udało się nakładające bardzo „polerowane” styl gry na klub che, w oparciu o pięknej grze.
W kierunku nowego początku
Wreszcie Mauricio Pellegrino , były zawodnik Valencia CF w latach 1999-2004, po przeniesieniu się do FC Barcelona w 1998 roku, przejmuje stery klubu "Ché".
Za nieusuwalnymi mastodontami Ligi, którymi są Real Madryt i FC Barcelona , Valencia CF jest pewnym zakładem w lidze hiszpańskiej. W ostatnich sezonach, mimo odejścia Raúl Albiol , Joaquin , Juan Mata , David Silva i David Villa , klub Che dokończył za 3 e kolejnym sezonie na 3 th podium w lidze i zagra ponownie w Champions Ligue następny sezon. W ten sposób Valencia ponownie odnajduje światło, jak miało to miejsce na początku 2000 roku z pokoleniem Mendieta , podwójnym finalistą Ligi Mistrzów.
W przyszłym sezonie cele będą zawsze tak wysokie. Aby towarzyszyć Valencia CF w Hiszpanii i całej Europie, hiszpański producent sprzętu Joma właśnie zaprezentował nową tunikę walenckiego klubu. Klasyczna koszulka z mocną dominacją bieli, która jednak wnosi kilka nowości. Jeśli sponsor Solar Jinko pozostanie w centrum, jego zielony kolor z zeszłego sezonu zniknie na rzecz bardziej stonowanej czerni. Dodano cienkie pionowe pasy reprezentujące „krew” mieszkańców Walencji, z hasłem „La sangre de todos estará en la camiseta del Valencia CF” lub „Krew wszystkich będzie na koszulce Valencia CF”. A także dekolt w szpic, który zastępuje okrągły dekolt. Dyrektor marketingu hiszpańskiej marki wyjaśnia również, że jest to ukłon w stronę V de Valencia. Koszulka, która szybko budzi kontrowersje, ponieważ Honduras i klub meksykański adresują tę samą koszulkę. Problem nie do gustu walenckich „seguidores”.
Manuel Llorente , prezes Valencia CF pokłada duże nadzieje w tej nowej koszulce, która działa bardzo dobrze i której sprzedaż wzrosła o 30% w zeszłym roku. „Jest pełna komunia pomiędzy Valencia CF i Jomą . Ten rok był bestsellerem dla koszulki. Osiągnęliśmy sportowe cele i w przyszłym roku będziemy w Lidze Mistrzów . Tym samym koszulka będzie miała szeroką dystrybucję w Europie. "
W ostatnich latach, po ogromnym zadłużeniu klubu Ché, Valence CF polegała przede wszystkim na młodych ludziach pochodzących bezpośrednio z ośrodka treningowego Ciudad deportiva de paterna . Dotyczy to w szczególności Paco Alcácera , Vicente Guaita, a zwłaszcza Juana Bernata . Ten ostatni jest ogłaszany jako jeden z kolejnych fenomenów hiszpańskiego futbolu. Nie sprzedając swoich gwiazd każdego roku, klub Murciélagos rekrutuje mądrze, tanio, aby uzyskać zyski ze sprzedaży tych graczy. Brazylijczyk Jonas , zwerbowany za 2 miliony euro w 2011 roku, a dziś międzynarodowy jest jednym z wielu przykładów. Ale także Jordi Alba , odzyskany w centrum treningowym FC Barcelona , obecnie reprezentant Hiszpanii i zabiegany przez jego klub treningowy.
Podczas letniego okienka transferowego 2012 Valencia CF po raz kolejny skupia się na młodzieży i rejestruje zgłoszenia Jonathana Viery z Las Palmas za skromną sumę 2,5 miliona euro oraz Andrésa Guardado , który jest bardziej potwierdzony i wolny od jakichkolwiek kontraktów przez Deportivo La Coruna . Klub odnotowuje również przyjazd Portugalczyka João Pereira z Benfiki Lizbona za 3,5 mln euro. Dobra oferta dla tego potwierdzonego lewego obrońcy. Ale jeśli na Mestalla pojawi się luzytański reprezentant, półfinalista Euro 2012 , to ma to zrekompensować odejście „perły Mestalli”, Jordi Alby . Rzeczywiście, chociaż jego bardzo dobre Euro ujawnia to opinii publicznej, jego transfer do FC Barcelona wciąż nie jest zakończony. Jednak wszystko wydawało się iść bardzo dobrze, zanim doszło do romansu między klubem "culé" a klubem "che". Rzeczywiście, FC Barcelona wykonała gest, który jest co najmniej nie do przyjęcia dla prezydenta Valencia CF Manuela Llorente. Klub Blaugrany „użądliłby” młodych piłkarzy z walenckiego ośrodka treningowego, co mocno zdenerwowało 60-latka. Transfer Jordiego Alby, reprezentanta Walencji, który miał dołączyć do Blaugranów, może być zagrożony. W każdym razie cena prawdopodobnie wzrośnie. FC Barcelona "brakuje etyki", klub "przyszedł do mojego centrum treningowego" - zadeklarował prezydent. Llorente jest wściekły, ponieważ klubowy culé właśnie „ukradł” dwóch dwunastoletnich piłkarzy z Valencia CF za zgodą rodziców. Powiedział nawet, że jest gotowy do „podjęcia działań prawnych” przeciwko sprawcom „kradzieży”. „Barça złamała dotychczasową umowę między klubami i za to drogo zapłaci. „Rzeczywiście konsekwencje mogą być szkodliwe dla FC Barcelona. Co może zatem podważyć transfer Katalończyka do jego klubu treningowego. Ponieważ 1 st cel Tito Vilanova, nowy trener tyłek jest Jordi Alba. I choć negocjacje wydawały się być na dobrej drodze, teraz prezydent nie zamierza już ułatwiać Barçy zadania: „Będzie to 15 milionów albo wcale. Vilanova & spółka chciała obniżyć tę cenę poniżej 10 mln euro, ale po tych wydarzeniach transfer Jordi Alby do Barçy może być bardziej skomplikowany niż oczekiwano, aż do ewentualnego oczekiwania dodatkowego roku na uzyskanie bezpłatnego przejęcia hiszpańskiego cudu, ponieważ nastąpi to pod koniec umowy. Jednak 28 czerwca osiągnięto porozumienie, dzięki któremu perła Mestalla trafiła na Camp Nou za 14 mln euro.
Klub nadal postawić na ośrodek szkoleniowy, oferując 1 st pro kontrakt do młodych i obiecujących Carles Gil i powierzając klucze do ataku na młodego i utalentowanego Walencji Francisco Alcácer , po odejściu Aritz Aduriz dla swojego klubu szkoleniowego Atletyczne Bilbao za 2,5 miliona euro. Ten ostatni przekaże list z podziękowaniami publiczności Mestalla, w której wyraża swoją „wdzięczność” całemu personelowi drogiego klubu, a także graczom, których mógł spotkać podczas tych dwóch sezonów w Walencji. Ze swojej strony Valence CF wydał komunikat prasowy, w którym oddaje hołd swojemu zaangażowaniu: „Klub dziękuje Aritzowi za jego niezwykły profesjonalizm i zaangażowanie przez całą karierę w zespole. ”.
Chcąc zachować kadrę kierowniczą, Valencia CF przedłuża na pięć lat gwiazdę klubu, Roberto Soldado , do 2017 roku. Co zapewniło mu, że marzył o zakończeniu kariery w klubie w swoim rodzinnym mieście.
5 lipca 2012 roku klub podpisał dwuletni kontrakt z Electronic Arts , którego gwiazdor drużyny, Roberto Soldado, dzieli z Lionelem Messim hiszpańską ustawę o grze FIFA 13. Tym samym wszyscy gracze z zespołu wzięli część w sesji zdjęciowej, która ma być wymodelowana identycznie w grze wideo.
Klub kontynuuje mądre rekrutacje, ponieważ kupuje od Realu Madryt , Fernando Gago i Sergio Canales , a następnie wypożycza do ukochanego klubu za jedyne 9 mln euro. Z Tino Costą , Éverem Banega i Fernando Gago , jest więc 100% argentyńskim pomocnikiem , który powinien wyłonić się pod rozkazami swojego rodaka i trenera Albiceleste , Mauricio Pellegrino .
Na otwarcie La Liga to pełna obietnic Walencja, która wkracza na scenę przeciwko wielkiemu Realowi Madryt na Santiago Bernabéu . Podczas gdy wielu zmęczy się oglądaniem mistrzostw w dwóch drużynach, wielu jest podekscytowanych widząc „drogi” klubową walkę u boku dwóch hiszpańskich gigantów. Obrońca Madrytu i były sław Walencji, Raul Albiol , przyznał podczas konferencji prasowej, że „tylko Valencia CF może w tym sezonie walczyć z Barçą i Realem. ”. Mecz zakończy się remisem 1-1 po bramce Jonasa, co jest odpowiedzią na wczesne trafienie Higuaina . Mecz, który powinien zakończyć się zwycięstwem Walencji, ponieważ Roberto Soldado niesłusznie odmówił gola po godzinie.30 sierpnia 2012 roku klub rozstał się z jednym z jego dyrektorów, Pablo Hernándezem , który dołącza do Swansea za 7 milionów euro .
Maurico Pellegrino oddalił 1 st grudnia 2012, podczas 14 -tego dnia Liga, a porażka upokarzające przez wynik 2-5 na Mestalla z Realem Sociedad. Kapitan David Albelda oświadczył następnie, że gracze nie są w stanie sprostać Pellegrino. Krążyło wtedy wiele nazwisk, w tym byłego trenera „Roji”, Luisa Aragonésa . Ostatecznie to Ernesto Valverde przejmie stery klubu.
Po odejściu Argentyńczyka to Fernando Gago , jego rodak, pakuje się do ojczyzny w formie pożyczki. 1 st Luty, że przyłącza się do klubu „ Velez Sarsfield ” przez pięć miesięcy.
1 st lutego 2013, jest figurantem klubu „ket”, David Albelda , który informuje, że opuszcza klub w sercu na koniec sezonu 2013, po 15 latach spędzonych z mieszkańcami Mestalla . „W 95% nie kontynuowałbym w Walencji”. Wątpliwości pojawiają się wtedy, gdy jego możliwy koniec kariery ma 35 lat. Co jednak wyklucza.
Ze względu na kolosalne zadłużenie klubu i mieszane wyniki przez pięć lat, prezes klubu Manuel Llorente składa rezygnację w sobotę 6 kwietnia 2013 r. i zostaje zastąpiony tymczasowym przez Amadeo Salvo. Klub wykończeniowych w skromnym 5 -tego miejsca, nie kwalifikujące się do C1 trener Ernesto Valverde nie stąd przedłużyć przygodę i został zastąpiony przez Miroslav Đukić , byłego zawodnika klubu.
W uznaniu, klub z numerem 6 odszedł na emeryturę po śmierci legendy klubu Antonio Puchades i odejściu na emeryturę wiecznego kapitana klubu Davida Albeldy . Otrzyma ją jednak Oriol Romeu .
-
Roberto Soldado, zastępca Davida Villi i kapitan klubu w latach 2010-2013
-
David Albelda, kapitan i zawodnik klubu w latach 1997-2013.
-
Sofiane Feghouli podczas meczu Valencia-Inter Mediolan.
Złote pokolenie
Jeśli Hiszpania jest 1 st zespół w historii osiągnięcie wysokich tonów Euro-World Cup-euro, stając się 1 st w świecie wygrać potrójną koronę, łańcuchowym zwycięstw w mistrzostwach kontynentalnych przeplatane o tytuł mistrza świata, a 1 st zespół aby utrzymać tytuł mistrza Europy w piłce nożnej, zawdzięcza to po części klubowi „che”. Chociaż „Roja” składa się głównie z graczy grających w FC Barcelona i Realu Madryt , wielu mistrzów świata i mistrzów Europy było częścią klubu Mestalla . Między innymi Raúl Albiol , David Silva , Carlos Marchena, a zwłaszcza David Villa, ówczesny najlepszy strzelec turnieju, wygrali Euro 2008 , broniąc barw klubu z Walencji. Ale największym trofeum hiszpańskiej selekcji pozostają Mistrzostwa Świata 2010 w RPA. A wśród zwycięzców znajdziemy Carlosa Marchenę , Davida Silvę , Juana Matę i Davida Villę , wyjeżdżającego następnie do Barcelony i kończącego pięć goli w finale rozgrywek. A żeby osiągnąć tę historyczną górę, La Roja odwołał się do objawienia Euro 2012 , Jordi Alba . Ponadto wśród 4 strzelców finału, za wielkie zwycięstwo Hiszpanii 4:0 z Włochami, trzech zawodników broniło w przeszłości barw Valencia CF, a mianowicie: David Silva, Jordi Alba i Juan Mata. A z tego pokolenia Valence nosi przydomek „producenta krajowego” , ponieważ od sprzedaży Raul Albiol do Realu Madryt w 2009 roku do € 15 mln, ponad dwanaście hiszpańskich graczy zostały sprzedane przez „Che” klubu.
rygor gospodarczy
Ostatni z nich to Pablo Hernández przeniesiony za 7 mln euro do Swansea .
W sumie jest to bramkarz, czterech obrońców, trzech pomocników i czterech napastników, których Valencia sprzedała w ostatnich letnich okresach. Bez wątpienia najbardziej intensywny był sezon 2010 z transferami Davida Villi i Davida Silvy za łączną kwotę 73 mln euro.
Następnego lata klub zobaczył odejście swojej międzynarodowej gwiazdy Juana Maty . Hiszpan pozwolił stolicy del Turia zebrać około 28 milionów euro zapłaconych przez Chelsea .
Rok 2012 był rokiem odejścia katalońskiego cudownego Jordi Alby , przeniesionego za 14 milionów euro do FC Barcelona .
Ponadto klub przyciągnął 6 mln euro dla Isco , który wyjechał do Malagi . Alexis również pojechała do Sewilli za 6 milionów. Sprzedaż Joaquína , Marcheny , Aritza Aduriza czy orngela Moyá również pozwoliła na zebranie ponad 10 milionów euro. W sumie to ponad 190 milionów euro, które kochany klub zebrał, sprzedając swoich hiszpańskich piłkarzy.
W styczniu 2013 roku klub znalazł się pod kontrolą publiczną ze względu na swoją sytuację finansową. Klub zgromadził 350 milionów euro zadłużenia, którego nie jest w stanie spłacić. Generalitad (rząd regionalny gminy Walencji) przejmuje kontrolę, ponieważ udzielił poręczenia w 2010 roku, gdy klubowi groziła niewypłacalność. Następnie klub utworzył „Fundację Valence CF”, aby zaciągnąć nową pożyczkę w wysokości 80 milionów euro na podwyższenie kapitału, którego klub nie był w stanie spłacić w styczniu 2013 roku.
Latem 2013 roku nowy prezes klubu Amadeo Salvo podczas spektakularnej prezentacji koszulek w Mestalla ogłosił, że w tym sezonie (2013-2014) odbędzie się kilka rekrutacji. Rzeczywiście, klub, po stracie swoich pomocników ( Tino Costa (6,5 miliona euro) i David Albelda (koniec kontraktu)), ma nadzieję, że utuczy ponad 18 milionów euro na rekrutację i rozliczenie ze sprzedaży Adila Ramiego, który mógłby przynieść im od 10 do 12 milionów euro. Tak więc, czekając na tę sumę, klub prowadzi inteligentną rekrutację, repatriując swojego byłego gracza Míchela za 400 200 euro i nabywając bezpłatnie Javi Fuego pod koniec jego umowy z Rayo Vallecano lub pożyczając bardzo obiecującego pomocnika Hiszpański stadion Chelsea , Oriol Romeu oraz młody bramkarz Majorki Yeray Gómez.
1 st sierpnia 2013 roku klub został zmuszony sprzedać swój najlepszy strzelec Roberto Soldado do Tottenhamu Londyn, klubu, który zapłacił mu klauzulę zwalniającą, który miał 30 mln €.
Singapurska Nowa Era
W sierpniu 2014 roku została podpisana umowa pomiędzy klubem Valence CF, fundacją Valence CF a singapurskim miliarderem Peterem Limem na sprzedaż klubu temu ostatniemu. W ten sposób bogaty biznesmen przejmuje 70% udziałów klubu i za pośrednictwem prezesa klubu Amadeo Salvo obiecuje nowy wymiar klubu Che. Świetny przyjaciel agenta Jorge Mendesa i właściciel wielu graczy, kilku światowej sławy graczy odbiło się echem po stronie Mestalli . Ale po złożeniu obietnicy spłacić klubu kolosalnego zadłużenia (od € 300 mln), zastosowania Peter Lim dla tego 1 st sezonie swojej sieci i rekrutacji na pożyczki z opcją zakupu obowiązkowego, dwóch graczy z Benfica Lizbona , Rodrigo Moreno i André Gomes . Wcześniej klub pozyskał bardzo obiecującego młodego Argentyńczyka Rodrigo De Paula , który miał wówczas 20 lat, a także środkowego obrońcę reprezentacji Argentyny Nicolása Otamendi . Później podpisał kontrakt z młodym niemieckim mistrzem świata Shkodranem Mustafim i hiszpańskim bramkarzem Yoelem Rodriguezem , po odejściu Vicente Guaita z Getafe CF . Po poważnej redukcji, której chciał klub, aby zacząć od nowa na nowych podstawach, w szczególności z pojawieniem się Adidasa jako dostawcy sprzętu, wielu graczy, którzy stali się niepożądani, takich jak Ever Banega, odeszło, by rywalizować z Sevilla FC za 2,5 miliona euro, a nawet Hélder Postiga i Jonas zostają zepchnięci do wyjścia. Ale ostatecznie jest to reprezentant Hiszpanii z Manchesterem City , Álvaro Negredo . Oprócz przybycia piłkarzy światowej sławy, klub kontynuował politykę szkolenia młodych piłkarzy i tak właśnie zawodnicy tacy jak José Gayà , wówczas zaledwie 19-latek, zostali obrońcami . z Juan Bernat do Bayernu Monachium za 14 mln €. Ale to przede wszystkim pojawienie się Paco Alcácera , który odziedziczył nawet numer 9, uzasadnia światową sławę jako klub treningowy Valencia CF. Rzeczywiście, wtedy tylko 21 lat, a już posiadacz w czołówce ataku klubu Che. Po równoczesnym odejściu Évera Banegi i Vicente Guaita , Dani Parejo dziedziczy opaskę kapitana. Pierwszy transfer nowego właściciela klubu, Petera Lima, podpisuje kontrakt z pomocnikiem, finalistą Mistrzostw Świata 2014 , Enzo Pérezem , za rekordowy transfer 25 milionów euro w zimowym okienku transferowym. hiszpański Joaquín w sezonie 2006-2007.
W marcu 2017 roku José Ramón Alexanko został nowym dyrektorem sportowym w miejsce Jesúsa Garcíi Pitarcha .
W maju 2018 roku Valencia, pod wodzą Marcelino García Torala , po trzyletniej nieobecności zakwalifikowała się do Ligi Mistrzów .
ten 25 maja 2019Valencia CF wygrał 8 th król wyciąć twarz w historii FC Barcelony (1-2), swojego pierwszego trofeum od 2008 roku Kevin Gameiro , który zdobył w ostatnim, zwłaszcza wykwalifikowanych magii zwycięstwo 100 lat klubu.
W marcu 2020 r. Valence Club de Fútbol ogłosił, że jedna trzecia jego graczy uzyskała pozytywny wynik testu na obecność Corovanirusa. W dniu 19 lutego, miał do czynienia w 8 th -finals w Lidze Mistrzów klub piłkarski " Atalanta z Bergamo na stadion San Siro w Mediolanie , spotkanie zarzucać przyczyniły się do rozprzestrzeniania się wirusa w obu krajach, choć miało to miejsce dwa dni przed ogłoszeniem pierwszej śmierci z powodu koronawirusa we Włoszech. Mecz rewanżowy odbył się za zamkniętymi drzwiami, w Hiszpanii, gdzie sprawa jest traktowana poważnie, główny hiszpański dziennik sportowy „Valencia-Atalanta: przeciwnikiem jest koronawirus”.
Struktury klubowe
Infrastruktura klubowa
StadionyKlub rozgrywa swoje mecze na Mestalla w centrum Walencji od 1923 roku . Może pomieścić 55 000 widzów. Po występie w Algirós, Valencia CF zainaugurowała stadion Mestalla 20 maja 1923 roku, pokonując przy okazji swojego sąsiada Levante UD (1:0). Jego pojemność zostanie zwiększona po wojnie domowej, aw 1957 r. zostanie dotknięta niszczycielską powodzią. Miejsce to zostało następnie całkowicie odnowione w ramach przygotowań do Mistrzostw Świata FIFA 1982 i Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku.
Na początku drużyna Walencji nie grała w pierwszej lidze, a stadion mógł pomieścić 17 tysięcy widzów. Kiedy w 1927 roku poprawiły się wyniki klubu w mistrzostwach regionu, ówcześni liderzy przeprowadzili pierwsze prace. Stadion osiągnął w ten sposób pojemność 25 000 miejsc, zanim wojna w Hiszpanii uszkodziła stadion.
To właśnie w latach pięćdziesiątych Mestalla doświadczyła największych zmian w historii. W rzeczywistości jeden projekt pozwala osiągnąć pojemność 45 500 miejsc. Ale całe marzenie upada z powodu powodzi w Walencji w październiku 1957 roku z powodu wylania rzeki Turia. Pojawiają się jednak pewne ulepszenia, takie jak sztuczne oświetlenie, które zainaugurowano podczas Upadków w 1959 roku. W latach 1960 stadion zachowuje swój wygląd, a otaczający go krajobraz miejski szybko się zmienia. Również w tym okresie odbywają się pierwsze europejskie mecze Valence CF. Nottingham Forest to pierwsza zagraniczna drużyna, która rozegrała oficjalny mecz z lokalnym klubem; mecz, który odbył się 15 września 1961. Pierwszy kamień w budynku, który umożliwił zdobycie Pucharu UEFA w 1962 i 1963 roku.
W 1969 roku nastąpiła zmiana nazwy stadionu na cześć jednego z jego najbardziej charakterystycznych prezesów, Luisa Casanovy Ginera, który kierował klubem przez dziewiętnaście lat. Rzeczywiście, od tej daty Mestalla staje się stadionem Luisa Casanovy. Dopiero w 1994 roku poprosił o przywrócenie stadionowi jego pierwotnej nazwy. Nowy stadion ma ujrzeć światło dzienne, Nou Mestalla, który będzie mógł pomieścić 61 500 osób, zaplanowany na 2010 rok, jego oddanie zostało przesunięte z powodu braku wierzyciela z powodu zadłużenia klubu (460 mln euro).
-
Mestalla stoi.
-
Mestalla w grze w 2011 roku.
Tożsamość i wizerunek
Symbole kluboweHerb klubu używa symbolu, nietoperza i kolorów miasta Walencji i Wspólnoty Walenckiej.Godło klubu pochodzi od herbu miasta. Obecność nietoperza zaczerpnięto z legendy towarzyszącej rekonkwiście w Walencji w 1238 roku. Przebywając u bram miasta, Jacques Ier z Aragonii widzi ląd nietoperzy na szczycie swojej flagi. Postrzega to jako pomyślny znak i wkracza do miasta, które odzyskuje. W 1503 nietoperz zastąpił skrzydlatego smoka na fladze Walencji.
Zabarwienie- 2020-2021
Rezydencja
|
Na zewnątrz
|
Trzeci
|
- 2019-2020
Rezydencja
|
Na zewnątrz
|
Trzeci
|
- 2018-2019
Rezydencja
|
Na zewnątrz
|
Trzeci
|
- 2017-2018
Rezydencja
|
Na zewnątrz
|
Trzeci
|
- 2016-17
Rezydencja
|
Na zewnątrz
|
Trzeci
|
- 2015-16
Primeiro
|
Drugi
|
Tercero
|
- 2014-15
Primeiro
|
Drugi
|
- 2013-14
Primeiro
|
Drugi
|
Terceiro
|
- 2012-13
Primeiro
|
Drugi
|
Terceiro
|
- 2011-12
Primeiro
|
Drugi
|
Terceiro
|
- 2010-11
Primeiro
|
Drugi
|
Terceiro
|
- 2009-10
Primeiro
|
Primeiro (Copa)
|
Drugi
|
- 2008-09
Primeiro
|
Drugi
|
Terceiro
|
- 2007-08
Primeiro
|
Drugi
|
- 2006-07
Primeiro
|
Drugi
|
Terceiro
|
- 2005-06
Primeiro
|
Drugi
|
- Czarno-biały do meczów domowych;
1919
|
1924
|
1960
|
1994
|
1995
|
1999
|
- Pomarańczowy i czarny, pomarańczowy i niebieski, czarny i pomarańczowy, czarny na mecze wyjazdowe;
- Czerwień i żółć z lazurowo-niebieskimi obramowaniami, kolory „S enyera Coronada” , flaga Wspólnoty Walencji .
| Okres | OEM | Sponsor (y) |
|---|---|---|
| 1980-1982 | Adidas | Każdy |
| 1982-1985 | Ressy | |
| 1985-1990 | Rasan | Caja Ahorros Walencja |
| 1990-1992 | Puma | |
| 1992-1993 | śródziemnomorski | |
| 1993-1994 | Luanvi | |
| 1994-1995 | Cip | |
| 1995-1998 | Bród | |
| 1998–2000 | Terra Mitica | |
| 2000-2001 | Nike, Inc. | |
| 2001-2002 | Metrored | |
| 2002–2003 | Terra Mitica | |
| 2003-2008 | Toyota | |
| 2008-2009 | Walencja Experience – Unibet – Coca-Cola – Estrella Damm | |
| 2009-2011 | Kappa | Unibet - Coca-Cola - Estrella Damm - MSC |
| 2011-2012 | Joma | Brak vcfshop.com - Champions For Africa - MSC - Jinko Solar - Seat - Coca-Cola - Estrella Damm |
| 2012-2014 | Jinko Solar - MSC - Electronic Arts - Coca-Cola - Siedzisko - Bankia - Estrella Damm | |
| 2014-2019 | Adidas | Trolli - Divinapastora - Coca-Cola - Estrella Damm - Electronic Arts - FIFA - Bein Sports - Volkswagen |
| 2019- | Puma | Bwin – Libertex – Coca-Cola – Estrella Damm – Electronic Arts – FIFA – Vueling – Alpha Romeo – Sailun |
Nagrody
| Konkursy krajowe | Konkursy międzynarodowe |
|---|---|
|
|
Konkursy międzynarodowe
| Zawody | pory roku | MJ | g | NIE | P | BP | pne | Różn. | Zwrotnica | Najlepsza wydajność | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Liga Mistrzów | 13 | 128 | 57 | 35 | 36 | 191 | 130 | +61 | 205 | Vice mistrz | |
| Liga Europy | 20 | 133 | 66 | 39 | 31 | 223 | 144 | +82 | 234 | Zwycięzca | |
| Superpuchar UEFA | 2 | 3 | 2 | 0 | 1 | 4 | 3 | +1 | 6 | Zwycięzca | |
| Filiżanki | 3 | 19 | 10 | 5 | 4 | 39 | 20 | +19 | 35 | Zwycięzca | |
| Puchar Intertoto | 2 | 12 | 7 | 3 | 2 | 13 | 4 | +9 | 24 | Zwycięzca | |
| Całkowity | 37 | 292 | 142 | 79 | 73 | 473 | 294 | +170 | 504 | 5 utworów | |
| Ostatni sezon 2017-18. | |||||||||||
Turnieje towarzyskie
- Naranja Trophy (29): 1961 , 1962 , 1970 , 1975 , 1978 , 1979 , 1980 , 1983 , 1984 , 1988 , 1989 , 1991 , 1993 , 1994 , 1996 , 1998 , 1999 , 2001 , 2002 , 2006 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2016 , 2018 .
- Trofeo Ciudad de Valencia (3): 1990 , 1993 , 1994 .
- Trofeo Copa Generalitat (3): 1999 , 2001 , 2002 .
- Trofeo Ciudad de la Linea (2): 1970 , 1993 .
- Trofeo Copa Rubio (2): 2011 , 2012 .
- Trofeum Teresy-Herrery (1): 1952 .
- Trofeo Concepción Arenal (1): 1954 .
- Trofeo Ciudad de México (1): 1966 .
- Mały Klubowy Puchar Świata (1): 1966
- Trofeum Ramóna de Carranza (1): 1967 .
- Trofeo Bodas de Oro (1): 1969 .
- Turniej piłki nożnej w Paryżu (1): 1975 .
- Trofeo Ibérico (1): 1975 .
- Trofeo Comunidad Valenciana (1): 1982 .
- Trofeo 75 Aniversario Levante UD (1): 1984 .
- Trofeo Teide (1): 1985 .
- Trofeo Alcarria (1): 1986 .
- Trofeo Festa d'Elx (1): 1991 .
- Trofeo Groningen (1): 1992 .
- Trofeo La Laguna (1): 1992 .
- Trofeo Ciutat de Palma (1): 1993 .
- Trofeo Villa de Benidorm (1): 1993 .
- Trofeo 80 Aniversario San Mamés (1): 1993 .
- Trofeo Joan Gamper (1): 1994 .
- Trofeo Ciudad de Alicante (1): 1994 .
- Trofeo Ciudad de Benidorm (1): 1994 .
- Trofeo Ciudad de Mérida (1): 1995 .
- Trofeo Ciutat de Barcelona (1): 1995 .
- Trofeo Copa Fuji (1): 1997 .
- Trofeo de la Ceramica (1): 2001 .
- Puchar Trofeo Ladbrockes.com (1): 2003 .
- Thomas Cook Trofeo (1): 2007 .
- Trofeo Centenario Borussia Dortmund (1): 2009 .
- Sparkasse Emsland Cup (Torneo Werder Brema) (1): 2009 .
- Puchar Kärten w piłce nożnej (1): 2011 .
- Dynamo Charities Cup (1): 2012 .
- Trofeo 90 Rocznica CD Castellón (1): 2013 .
- Trofeo Ciudad de Valladolid (1): 2013 .
- LFP World Challenge Tour (1): 2014 .
- Puchar Emiratów (1): 2014 .
- Trofeo de Lorca (1): 2011
- Trofeo Ciudad de Alcoy (1): 2012 .
- Trofeu 5 skrzypiec (1): 2019 .
Dokumentacja
- Pory roku w Primera División : 87.
- Pory roku w Segunda División : 4.
- Sezon w Segunda División B : 0.
- Sezon w Tercera División : 0.
- Pozycja krajowa: 4º.
- Najlepszy ranking w Lidze: 1º
- Najgorszy ranking w La Liga: 16º
- Zagrane terminy: 5,538
- Punkty: 3,517
- Wygrane: 2945, dom: 843, wyjazd: 338
- Remis: 1334, dom: 278, wyjazd: 333
- Przegrana: 1581, dom: 197, wyjazd: 666
- Bramki dla: 10,801, w domu 5,825, na wyjeździe 4,539
- Gole przeciwko: 7,350, gospodarz: 2,213, na wyjeździe: 3,199
- Trenerzy, którzy rozegrali najwięcej meczów: Alfredo Di Stéfano : 259 (114v, 65n, 80d), Unai Emery : 219 (113v, 56n, 50d), Jacinto Quincoces : 188,
- Gracze, którzy byli reprezentantami Hiszpanii: 69
- Pierwszy międzynarodowy gracz: Eduardo Cubells (17.05.1925)
- Ostatni międzynarodowy gracz: Hugo Guillamón (08-06-2021)
- Największe zwycięstwo u siebie: Valencia CF 8 - Sporting de Gijón 0 (29.11.1953).
- Największe zwycięstwo na wyjeździe: Malaga 1 - Valencia CF 6 (31.01.2004).
- Najcięższa strata u siebie: Valencia CF 3 - Real Madryt 6 (23.04.2011).
- Najcięższa porażka na wyjeździe: Sevilla FC 10 - Valencia CF 3 (13.10.1940).
- Więcej minut zagrali: Fernando (51 811), Arias (45,454), Cañizares (37,957), Giner (37,094).
- Najbardziej ukarani: Albelda (132 żółte kartki), Arias (110 żółtych kartek), Carboni (99 żółtych), Baraja (84 żółte kartki ).
- Najczęściej wydalane: Carboni (12), Camarasa (7), Marchena (7).
- Najmłodszy zawodnik: Diego Ribera (16 lat i 359 dni) - 93/94.
- Najstarszy zawodnik: Carboni (41 lat i 40 dni) - 05/06.
- Najmłodszy zawodnik, który strzelił: Mena (17 i 36 dni) - 41/42.
- Najstarszy zawodnik, który strzelił: Guillermo Gorostiza (36 lat i 360 dni) - 55/56.
Osobowości klubowe
Właściciele
Poniższa tabela przedstawia różnych akcjonariuszy większościowych, którzy odnieśli sukces na czele FC Valence.
|
Prezydenci
| Daktyle | Nazwisko |
|---|---|
| 1919 - 1922 | Octavio Augusto Milego Diaz |
| 1922 | Jordi Puchades Moreno |
| 1922 | Enrico Grosso |
| 1922 - 1924 | David Viñes Moreno |
| 1924 | Javier Puig Portero |
| 1924 - 1925 | Carlos Rodriguez Nuñez |
| 1925 - 1929 | Rubén Martínez Alfageme |
| 1929 - 1932 | Juan Giménez Canovas |
| 1932 - 1933 | Manuel García del Moral |
| 1933 - 1935 | Adolfo Royo Soriano |
| 1935 - 1936 | Francisco Albiñana Giner |
| 1936 | Luis Casanova Giner |
| 1936 - 1939 | Josep Rodríguez Tortajada |
| 1939 - 1940 | Alfredo Giménez Buesa |
| 1940 - 1959 | Luis Casanova Giner |
| 1959 - 1961 | Vicente Iborra Gil |
| 1961 - 1973 | Julio de Miguel y Martínez de Bujanda |
| 1973 - 1975 | Francisco Ros Casares |
| 1975 | Alfredo Corral Cervera |
| 1976 - 1983 | José Ramos Costa |
| 1983 | Jose Barrachina |
| 1983 - 1986 | Vicente Tormo Alfonso |
| 1986 | Pedro Cortés García |
| 1986 - 1990 | Arturo Tuzón Gil |
| 1990 | Jose domingo |
| 1990 - 1993 | Adrian Carral Martinez |
| 1993 - 1994 | Melchor Hoyos Perez |
| 1994 - 1997 | Francisco Roig Alfonso |
| 1997 - 2001 | Pedro Cortés García |
| 2001 - 2004 | Jaime Ortí Ruiz |
| 2004 - 2008 | Juan Bautista Soler |
| 2008 | Agustín Morera |
| 2008 - 2009 | Vicente Soriano |
| 2009 | Javier Gomez Molina |
| 2009 - 2013 | Manuel Llorente |
| 2013 - 2015 | Amadeo Salvo |
| 2015 - 2017 | Layhoon Chan |
| od 2017 | Anil Murthy |
Trenerzy
| # | Gracze | mecze | w D1 | pory roku |
|---|---|---|---|---|
| 1° | Alfredo Di Stefano | 280 | 207 | 7 |
| 2 ° | Szmergiel Unai | 220 | 152 | 4 |
| 3° | Jacinto Quincoces | 191 | 188 | 7 |
| 4 ° | Rafael Benitez | 162 | 114 | 3 |
| 5 ° | Claudio Ranieri | 132 | 104 | 3 |
Valencia Club de Fútbol miał w swojej historii 62 trenerów. Pierwszy trener klub miał był Anton Fivébr , między 1923 i 1927 , a następnie od 1929 do 1931 roku . W sumie wśród 62 trenerów klubowych 37 to Hiszpanie, 24 obcokrajowców, co świadczy o międzynarodowym wymiarze klubu ket .
- Większość reprezentowanych narodowości:
- Hiszpański (37 trenerów)
- Argentyna (7 trenerów), angielski (4), jugosłowiański (3) serbski (1)
- Urugwajski (2), Brazylijski (2) , Holenderski (2)
- Włoski (1)
- Paragwaj (1)
- francuski (1), czechosłowacki (1), portugalski (1)
-
Trener Miesiąca Mistrzostw Hiszpanii
- Juan Antonio Pizzi (luty 2014)
- Nuno Espírito Santo (wrzesień 2014, grudzień 2014, luty 2015)
| Trenerzy | # | Papiery wartościowe |
|---|---|---|
| Rafael Benitez | 3 | 2 ligi , 1 Puchar UEFA |
| Claudio Ranieri | 3 | 1 Puchar Króla , 1 Superpuchar Europy , 1 Puchar Intertoto |
| Jacinto Quincoces | 3 | 2 Puchar Króla , 1 Puchar Ewy Duarte |
| Alfredo Di Stefano | 2 | 1 Liga , 1 Puchar UEFA |
| Ramon Encinas | 2 | 1 Liga , 1 Puchar Króla |
| Bernardo Pérez "Pasieguito" | 2 | 1 Puchar Króla , 1 Superpuchar Europy |
Kultowi gracze
Przenieś rekordy| # | Gracz | Pochodzenie | euro | Rok |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Gonçalo Guedes | Paryż SG | 40 000 000 | 2018 |
| 2 | Jasper | FC Barcelona | 35 000 000 | 2019 |
| 3 | lvaro Negredo | Manchester | 31 000 000 | 2015 |
| 4 | Rodrigo | Benfika Południowa | 30 000 000 | 2015 |
| 5 | Ezequiel Garay | Zenit | 26 000 000 | 2016 |
| 6 | Joaquin | Prawdziwa Betis | 25 000 000 | 2006 |
| - | Enzo Perez | Benfika Południowa | 25 000 000 | 2015 |
| - | Aymen Abdennour | AS Monako | 25 000 000 | 2015 |
| - | Geoffrey kondogbia | Inter Mediolan | 25 000 000 | 2018 |
| 10 | Pablo Aimar | Płyta rzeczna | 21 500 000 | 2001 |
| 11 | Simone zaza | Juventus Turyn | 18 000 000 | 2017 |
| - | Andre Gomes | Benfika Południowa | 18 000 000 | 2015 |
| - | Manuela Fernandesa | Benfika Południowa | 18 000 000 | 2007 |
| 14 | Kiedykolwiek Banega | Boca Juniors | 17 000 000 | 2008 |
| - | Stefano Fiore | Lacjum SS | 17 000 000 | 2004 |
| 16 | Kevin Gameiro | Atletico Madryt | 16 000 000 | 2018 |
| 17 | Nicolás Otamendi | FC Porto | 15 000 000 | 2014 |
| - | João Cancelo | Benfika Południowa | 15 000 000 | 2015 |
| - | Gonzalo de los Santos | Malaga CF | 15 000 000 | 2001 |
| - | Mouctar Diakhaby | Olympique Lyonly | 15 000 000 | 2018 |
| Poz. | Gracz | Miejsce docelowe | euro | Rok |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Gaizka Mendieta | Lacjum | 48 000 000 | 2002 |
| 2 | Nicolas Otamendi | Manchester | 45 000 000 | 2015 |
| 3 | Szkodran Mustafi | Arsenał | 42 000 000 | 2016 |
| 4 | João Cancelo | Juventus | 40 400 000 | 2018 |
| 5 | David Villa | FC Barcelona | 40 000 000 | 2010 |
| 6 | Claudio Lopez | Lacjum | 38 000 000 | 2000 |
| 7 | Andre Gomes | FC Barcelona | 35 000 000 | 2016 |
| 8 | Juan mata | Chelsea FC | 33 000 000 | 2011 |
| 9 | Paco Alcácer | FC Barcelona | 32 000 000 | 2016 |
| 10 | Rodrigo | Leeds United | 30 000 000 | 2020 |
| _ | Roberto Soldado | Tottenham Hotspur | 30 000 000 | 2013 |
| 11 | Dawid Silva | Manchester | 28 000 000 | 2010 |
| - | Francisco Farinós | Inter Mediolan | 28 000 000 | 2000 |
| 13 | Neto | FC Barcelona | 26 000 000 | 2019 |
| 14 | Ferrán Torres | Manchester | 23 000 000 | 2020 |
| 15 | Gerard Lopez | FC Barcelona | 22 000 000 | 2000 |
| 16 | Jeremy Mathieu | FC Barcelona | 20 000 000 | 2014 |
| 17 | Raúl Albiol | Real Madryt | 15 100 800 | 2009 |
| 18 | Jordi Alba | FC Barcelona | 14 000 000 | 2012 |
| 19 | Juan Bernat | Bayern Monachium | 12 000 000 | 2014 |
| 20 | Pablo Aimar | Real Saragossa | 11 000 000 | 2006 |
| # | Nazwy | Cele |
|---|---|---|
| 1° | Edmundo Suarez | 238 |
| 2 ° | Waldo machado | 160 |
| 3° | Mario kempes | 146 |
| 4 ° | Fernando | 143 |
| 5 ° | David Villa | 129 |
| 6° | Manuel Badenes | 102 |
| 7 ° | Silvestre Igoa | 93 |
| 8 ° | Vicente Segui | 91 |
| 9° | Lubosław Penew | 88 |
| 10 ° | Epi Fernández | 87 |
| # | Nazwy | mecze |
|---|---|---|
| 1° | Fernando Gomez Colomer | 553 |
| 2 ° | Ricardo Arias | 521 |
| 3° | Dawid Albelda | 485 |
| 4 ° | Miguel Ángel Angulo | 434 |
| 5 ° | Manuel Mestre | 424 |
| 6° | Santiago Cañizares | 416 |
| 7 ° | Enrique Saura | 400 |
| 8 ° | Dani Parejo | 383 |
| 9° | Jose Claramunt | 375 |
| 10 ° | Carlos arroyo | 373 |
W 2009 roku oficjalny przegląd klubu Amunt poprosił czytelników o wybranie drużyny stulecia ( El millor eleven de la història ). Kibice mogli również głosować na stronie internetowej klubu lub sms-owo. Zespół, ułożony w 4-4-2, jest następujący: Cañizares - Angloma , Arias , Ayala , Carboni - Mendieta , Albelda , Baraja , Vicente - Kempes , Villa . Alternatywy: Palop , Claramunt , Puchades , Aimar .
Strona Valencia CF wyznaczyła 27 pęknięć , które naznaczyły historię klubu. Wymienieni zawodnicy są tam ze względu na długowieczność w klubie, sławę w momencie transferu i/lub ze względu na liczbę rozegranych meczów:
|
|
|
W nawiasach liczba rozegranych meczów i liczba zdobytych bramek.
| Odcięty | Zespół | Gracze |
|---|---|---|
| 1974 | Niemcy | Rainer Bonhof (1978-1980) |
| 1978 | Argentyna | Mario Kempes (1976-1981, a następnie 1982-1983) |
| 1994 | Brazylia | Leonardo (1991-1993) , Mazinho (1994-1996) , Romário (1997-1998) i Viola (1994-1996) |
| 1998 | Francja | Didier Deschamps (2000-2001) |
| 2010 | Hiszpania | Carlos Marchena (2001-2010) , Juan Mata (2007-2011) , David Silva (2003-2010) , David Villa (2005-2010) , Raúl Albiol (2002-2009) |
| 2014 | Niemcy | Szkodran Mustafi (2014-2016) |
| 2018 | Francja | Adil Rami (2011-2014) |
| Międzynarodowe trofea | Hiszpańskie trofea |
|---|---|
|
|
Obecna profesjonalna siła robocza
- Gracze z numerami powyżej 25 są w każdym razie zawodnikami Valencia Club de Fútbol Mestalla, ale mogą również, w razie potrzeby, rozgrywać mecze z pierwszą drużyną. Zgodnie ze standardami LFP zawodnicy pierwszego zespołu muszą nosić tylko cyfry od 1 do 25. Po 26 latach zawodnicy będą częścią pomocniczego zespołu klubu, Valencia Club de Fútbol Mestalla .
- Hiszpańskie profesjonalne drużyny ograniczają się do posiadania w swoim składzie łącznie trzech graczy spoza społeczności (bez paszportu Unii Europejskiej ).
- Jednak niektórzy gracze mają podwójne obywatelstwo i nie mają już tego problemu. Są to przypadki:
Zespół rezerwowy
Kultura popularna
Zwolennicy
Historyczne grupy kibiców klubu nazywają się Gol Gran 94 i Curva Nord . A jeden z największych kibiców w Hiszpanii, Manolo el del Bombo, jest kibicem drużyny z Walencji.
-
2005: Fani na Mestalli.
-
Kibice Walencji na Mestalla
Klub rywali
Levante UD : Drugi klub w mieście .
Villarreal CF : Zlokalizowany w Vila-real, około pięćdziesiąt kilometrów od Walencji .
Real Madryt : Stołeczny klub jest jednym z głównych rywali Valencia CF. Każdy mecz pomiędzy dwoma klubami budzi wiele kontrowersji .
FC Barcelona : Pomiędzy regionalną rywalizacją a tożsamością, mecze między dwoma klubami są często przedmiotem wielu kontrowersji i napięć.
Sevilla FC : Rosnąca rywalizacja. Po kontrowersyjnej eliminacji Valencia CF w półfinale Ligi Europy 2014 przez Sevilla FC po golu na spalonym przez Sevilla Stéphane'a M'Bia w pierwszym meczu i niesankcjonowanym karnym dla Valencii w tym samym meczu za przegraną 2:0. w rewanżu, nawet wtedy Valencia 3-0 i widzi zakwalifikowany do finału aż do 92 -go minutę i cel M'Bia głowy po długim kluczem. Trener Sewilli, Unai Emery, jest jednym z głównych czynników w tej nowej rywalizacji, ponieważ trenował Valencię przez 4 sezony w latach 2008-2012, zanim dołączył do Andaluzji i przed meczem między dwoma zespołami zadeklarował: „Nie mam już żadnego uczucia do Valencia CF .Dzisiaj jestem w Sevilla FC.". Oświadczenia, które podsyciły ogień, sprawiły, że mecze pomiędzy dwoma zespołami były napięte, a kibice często aresztowali.
Hymn
"Amunt Walencja!" („Go Valencia!”), to hymn napisany przez dyrektora klubu Miejskiego Zespołu Walencji, Pablo Sancheza Torrellę , który skomponował muzykę tradycyjnej walenckiej społeczności, paso doble . Teksty zostały napisane przez Ramona Gimeno Gila . Debiutował i został oficjalnie przedstawiony do obchodów 75 th anniversary z Valencią w Palau de la Música w Walencji 21 września 1993. Najbardziej popularną wersją jest wykonywana przez piosenkarza Francisco .
Uwagi i referencje
- (es) „ Historia Valencia CF ” na somosche.com (dostęp 18 maja 2014 )
- (es) " Very Autobusos of aficionats blanquinegres per al Camp Nou " , na lasprovincias.es (dostęp 18 maja 2014 )
- (es) " Las Tiendas Oficiales VCF 'Per una Champions Taronja' ' na YouTube (dostęp 18 maja 2014 )
- (es) „ Una ola 'taronja' y su making off ” na YouTube (dostęp 18 maja 2014 )
- pokazane są tutaj tylko najważniejsze tytuły w oficjalnych zawodach.
- Oficjalna prasowa ValenciaCF.com 12.12.2011
- (es) „La empresa china Jinko Solar patrocinará al Valencia hasta final de temporada” , napisana 31 stycznia przez Javiera Alfonso, opublikowana przez eleconomista.es
- " Valence CF pod kontrolą publiczną " L'Equipe , n O 21373,20 stycznia 2013 r.
- [1]
- „ VALENCIA – LIGA – HISZPANIA: THE SINGAPOREIAN PETER LIM, FINALIZUJE NABYCIE WALENCJI ” , na eurosport.fr (dostęp 14 maja 2021 r. )
- " Hiszpania: Rezygnacja Nuno, trenera Valencia CF - Foot - ESP - Valencia " , o L'Équipe ,29 listopada 2015 r.(dostępny 1 st lipca 2020 ) .
- " Gary Neville został trenerem Valence - Foot - ESP - Valence " , na L'Équipe ,2 grudnia 2015 r.(dostępny 1 st lipca 2020 ) .
- ¡Ya tenemos „El Millor jedenaście” z historii del VCF! , www.valenciacf.com, 30 kwietnia 2010 r.
- Cañizares es el mejor portero de la history del Valencia , www.elconfidencial.com, 26 grudnia 2009.
- Pęknięcia Valence CF , www.valenciacf.com
- (es) " Plantilla 2019-2020 " na valenciacf.com (dostęp 30 czerwca 2019 )
- (w) „ Squad of Valencia CF w szczegółach ” na transfermarkt.co.uk (dostęp 30 czerwca 2019 )
- Wskazuje się tylko narodowość sportową . Gracz może mieć kilka narodowości, ale ma prawo grać tylko dla jednej selekcji narodowej.
- Pokazywany jest tylko najważniejszy wybór.
Zobacz również
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- (es + en) Oficjalna strona
- Zasoby związane ze sportem :
- Transfermarkt
- Unia Europejskich Związków Piłkarskich
- (ru) Fakty piłkarskie
- (pl + pt) Piłka nożna (drużyny)
- (mul) Światowa piłka nożna
- (pl) Baza piłkarska
- (mul) Soccerway