Liga Europy
Liga Europy UEFA
| Sport | Piłka nożna |
|---|---|
| kreacja | 1971 |
| Inne nazwy) | Puchar UEFA (1971-2009) |
| Organizator (e) | UEFA |
| Edycje | 51 (w latach 2021-2022) |
| Kategoria | Kontynentalny |
| Okresowość | Roczny |
| Narody | Europa |
| Uczestnicy |
32 zakwalifikowanych (+8 draftowanych w play-offach w fazie pucharowej) dla 58 uczestników |
| Status uczestników | Profesjonalny |
| Oficjalna strona internetowa | fr.uefa.com |
| Posiadacz tytułu | Villarreal CF |
|---|---|
| Więcej tytułów | Sewilla (6) |
| Najlepszy strzelec (s) | Henryk Larsson (40) |
| Więcej występów | Giuseppe Bergomi (96) |
O nadchodzących rozgrywkach patrz: Liga Europy 2021-2022
Liga Europy UEFA ( UEFA Champions League ), czasami w skrócie C3 i dawniej znany jako Puchar UEFA (od jego powstania w 1971 roku aż do 2009 roku ), jest konkurencyjna roczna Piłki Nożnej organizowanym przez Związek Stowarzyszeń europejskiej piłki nożnej (UEFA).
Od 2015 roku zwycięzca konkursu automatycznie kwalifikuje się do Ligi Mistrzów UEFA . Uczestniczy także w Superpucharze UEFA .
Villarreal CF jest mistrzem obrony podczas Sevilla jest najbardziej utytułowanym klubem w historii konkursu z sześcioma zwycięstwami.
Historia
Stworzenie konkursu
Stworzony w 1971 roku przez UEFA jako następca Pucharu Miast Uczciwych , Puchar UEFA pozwala zmierzyć się ze sobą najwyżej sklasyfikowanym drużynom z różnych lig europejskich (z wyjątkiem mistrzów (uczestniczących w Europejskim Pucharze Mistrzów Klubowych). ) oraz zwycięzców krajowych pucharów (którzy startują w Pucharze ). Liczba reprezentantów w każdym kraju waha się od jednego do czterech, w zależności od poziomu mistrzostwa danego klubu .
Rywalizacja rozpoczyna się meczami pucharowymi w obie strony pomiędzy wylosowanymi drużynami. Do 1997 roku finały odbywały się również w formacie objazdowym, na stadionach obu finalistów. Od sezonu 1997-1998 finał rozgrywany jest w jednym meczu, na neutralnym terenie, a zwycięzca ma, od 2000 roku i zniknięcia Pucharu Zdobywców Pucharów Europy („C2”), przywilej dla zwycięzcy Liga Mistrzów w Superpucharze UEFA . Od sezonu 2009-2010 rywalizacja pochłania Puchar Intertoto i zwraca się na korzyść Ligi Europy . Zawody te oferują rozszerzone rundy wstępne, rozszerzoną fazę grupową do 48 drużyn z meczami u siebie i na wyjeździe oraz bardziej równomierną dystrybucję dochodów. Pojawia się oficjalna piłka meczowa lub nowe logo.
Dominacja angielska i germańska (1972-1988)
Zwycięzcą pierwszej edycji został Tottenham Hotspur . W 1972 pokonali inny brytyjski klub, Wolverhampton Wanderers , 3 gole do 2 w dwumeczu (2-1, 1-1). Następnym roku , Liverpool FC zdobył Puchar przeciw Niemcom Borussia Mönchengladbach . W 1974 Tottenham Hotspur ponownie dotarł do finału, ale przegrał z Feyenoord Rotterdam . Borussia Mönchengladbach zemściła się w 1975 roku i wygrała szeroko z FC Twente (5:1 w rewanżu). W następnym sezonie Liverpool FC został pierwszym klubem, który dwukrotnie zdobył Puchar, pokonując Club Brugge .
Po "łacińskim" finale wygranym przez Juventus z Athletic Club (pierwszy, który został rozstrzygnięty dzięki zasadzie goli na wyjeździe ), a następnie zwycięstwie PSV Eindhoven z SEC Bastia w 1978 roku , kluby brytyjskie i germańskie odzyskują dominację w Pucharze UEFA. W ten sposób Borussia Mönchengladbach została ponownie koronowana w 1979 roku i przegrała w finale w następnym roku z innym niemieckim klubem Eintracht Frankfurt . W 1981 roku angielski klub Ipswich Town wpisał swoją nazwę na listy przebojów. Następnie IFK Göteborg stał się w 1982 roku pierwszym szwedzkim klubem, który wygrał europejskie zawody pokonując Niemców z Hamburga SV . W 1983 roku RSC Anderlecht wygrał finał z Benfiką Lizbona, ale w następnym roku nie udało mu się osiągnąć dubletu , pokonując go w rzutach karnych przez Tottenham Hotspur .
W poszukiwaniu tytułu europejskiego od 1966 roku Real Madryt zdobył dwa puchary UEFA z rzędu (w 1985 i 1986 roku ). To pierwszy klub, który osiągnął ten wynik. Następnym roku , IFK Göteborg wygrał swój drugi trofeum kosztem szkockim Dundee United . W 1988 roku Espanyol z Barcelony dotarł do finału, ale został pokonany w rzutach karnych przez Bayer Leverkusen, który wygrał rewanż 3:0 po przegranej w pierwszym meczu tym samym wynikiem.
Hegemonia włoska (1989-1999)
Oprócz finału w 1996 roku pomiędzy Bayernem Monachium a Girondins de Bordeaux (niemiecki skumulowany zwycięstwo 5:1), w każdym z finałów Pucharu UEFA w latach 1989-1999 był obecny co najmniej jeden włoski klub. W tym okresie było ich nawet cztery. finały pomiędzy dwoma włoskimi klubami (1990, 1991, 1995 i 1998).
W 1989 roku jest to SSC Napoli z Diego Maradona , który otworzył ten złoty okres, pokonując Niemców w zachodniej VfB Stuttgart w finale. W następnym roku odbył się ogólnowłoski finał, w którym Juventus przejął AC Fiorentinę . W 1991 roku cztery włoskie drużyny dotarły do ćwierćfinału: Atalanta Bergamo Calcio i Bologna FC znalazły się w pierwszej ósemce, a Inter Mediolan zdobył trofeum z AS Roma w finale. W kolejnej edycji trofeum zdobył holenderski Ajax Amsterdam , pokonując w finale Torino FC . Dwa kolejne sukcesy Juventusu przeciwko Borussii Dortmund i Interu Mediolan przeciwko Casino Salzburg, odpowiednio w 1993 i 1994 roku . To Parma AC od Nevio Scala , który wygrał w 1995 roku w nowej włoskiej twarzy finale Juventus .
Hegemonię Włoch przerwało chwilowo w 1996 roku zwycięstwo Niemców Bayernu Monachium nad Girondins de Bordeaux (pierwszy klub, który dotarł do epilogu turnieju przez Puchar Intertoto ). W 1997 roku inny niemiecki zespół, Schalke 04 , wygrał puchar, pokonując Inter Mediolan w rzutach karnych w ostatnim finale u siebie i na wyjeździe. Nerazzurri się ich powrotu w następnym sezonie , pokonując Lazio w pierwszej rundzie zawodów grał w jednym meczu, na Parc des Princes w Paryżu . W 1999 roku to właśnie Parma AC , po raz drugi po triumfie sprzed czterech lat, zdobyła trofeum, pokonując w finale Olympique Marsylia .
Półwysep Iberyjski w centrum uwagi (2000-2021)
W 2000 roku Galatasaray pokonał Arsenal FC w rzutach karnych i został pierwszym tureckim klubem, który zdobył Puchar Europy. W następnym roku , prowadził 3 gole do 1, Deportivo Alavés strzelił dogrywkę (4:4) przeciwko Liverpool FC, ale stracił złotego gola przeciwko swojej drużynie , co było równoznaczne ze zwycięstwem i trzecią koronacją Liverpoolu w tych rozgrywkach. W 2002 roku Feyenoord Rotterdam wygrał na swoim stadionie z Borussią Dortmund (3-2). FC Porto bije Celtic Glasgow w 2003 roku . 2003-2004 wydanie piła Valence CF wygrać z Olympique Marsylia . W 2005 roku CSKA Moskwa została pierwszym rosyjskim klubem, który wygrał europejskie rozgrywki, pokonując Sporting Portugal na własnym stadionie (3-1). Sevilla FC wziął dwukrotnie w 2006 i 2007 roku , odpowiednio pokonując Middlesbrough FC i Espanyol . Zenit Petersburg wygra w 2008 roku zmierzyć się z Rangers . Szachtar Donieck wygrywa mu ostatni Puchar UEFA w 2009 roku przed jego przekształceniem w Lidze Europejskiej .
W 2010 roku Atlético Madryt odniosło zwycięstwo w dogrywce nad Fulham FC . W następnym roku w 100% portugalskim finale FC Porto pokonało Sporting Braga (1:0). Atlético Madryt ponownie zdobyło trofeum w 2012 roku , pokonując Athletic Club 3 gole do 0. Po wygraniu pierwszej Ligi Mistrzów UEFA w 2012 roku , Chelsea wygrała swój pierwszy mecz w Lidze Europejskiej w 2013 roku przeciwko Benfice Lizbona (2:1). Benfica Lizbona ponownie zawiodła w finale w następnym roku , przegrywając po rzutach karnych przez Sevillę FC . Hiszpański klub, który osiągnął historyczny hat-trick, pokonując FK Dnipro (3-2) w 2015 roku, a następnie Liverpool FC (3-1) w 2016 roku . W ten sposób w ciągu zaledwie jedenastu lat Sevilla FC zdobyła pięć tytułów i stała się najbardziej utytułowanym klubem w rozgrywkach.
W 2017 roku Manchester United pokonał Ajax Amsterdam 2 gole do 0 . To pierwszy finał bez drużyny iberyjskiej od czasu przeprojektowania imprezy w 2009 r. Jednak w 2018 r. w finale ponownie wspiął się hiszpański klub: Atlético Madryt , który pokonał 3 gole Olympique Marsylia i tym samym zdobył trzecią pozycję w finale Liga Europy . Następnym roku The League znalazł zwycięzcę angielskiego w finale angielsko-angielski, który widział Chelsea wygra swój drugi tytuł w konkursie kosztem Arsenalu .
W 2020 roku w kontekście pandemii Covid-19 konkurs zmienia formułę od 10 sierpnia. Tak więc, od ćwierćfinału do finału, wszystkie mecze rozgrywane są w Niemczech za zamkniętymi drzwiami w meczu pucharowym. 21 sierpnia Sevilla FC zdobyła szósty tytuł w meczu z Interem Mediolan na RheinEnergieStadion w Kolonii 3: 2. W 2021 roku Villarreal zaskoczyła pokonując Manchester United w rzutach karnych (11:10). Unai Emery zdobył w ten sposób swoje czwarte trofeum w konkursie, rekord.
Wokół konkurencji
Trofeum
Trofeum to srebrny puchar bez uchwytów, umieszczony na cokole z żółtego marmuru ozdobionego początkową nazwą zawodów, wpisaną w języku francuskim: Puchar UEFA. Nad cokołem widzimy zawodników podnoszących Puchar. Oznaczony emblematem UEFA, ma 65 centymetrów wysokości i waży 15 kilogramów, co czyni go najcięższym trofeum UEFA. Trofeum jest dziełem warsztatu Bertoniego w Mediolanie.
Zwycięzcy zachowali trofeum przez cały sezon, po czym zwrócili je UEFA . UEFA zezwoliła wówczas klubom na wykonanie repliki trofeum pod warunkiem, że napis „replika” pojawił się w widoczny sposób, a rozmiar nie przekroczył 80% oryginalnego trofeum. Każda drużyna, która wygra trzy razy z rzędu lub pięć razy, może zachować trofeum na stałe do 2018 roku.
Jednak w 2018 roku UEFA zmienia te zasady. Od tej pory zwycięzca nie zatrzymuje trofeum, ale otrzymuje kopię w naturalnej wielkości. Dodatkowo, tak jak to miało miejsce w Lidze Mistrzów UEFA , każdy klub, który wygra imprezę trzy razy z rzędu lub w sumie pięć razy, będzie mógł nosić specjalną naszywkę na rękawie koszulki.
Sevilla FC to jedyny klub, aby móc nosić tę odznakę, wygrywając zarówno swoje piąte z rzędu trofeum a trzeci w 2016 roku .
Logo
Podczas gdy Liga Mistrzów ma swoje własne logo od sezonu 1992-1993, Puchar UEFA otrzymał swoje pierwsze logo w sezonie 1995-1996. Konkurs zmienił swoją tożsamość wizualną w 2004 roku, a następnie w 2009 roku wraz ze zmianą formatu i nową nazwą: Liga Europy .
-
Logo Pucharu UEFA od 1995 do 2004.
-
Logo Pucharu UEFA od 2004 do 2009 roku.
-
Logo Ligi Europy od 2009 do 2012 roku.
-
Logo Ligi Europy od 2012 do 2015 roku.
-
Logo Ligi Europy od 2015 do 2021 roku.
-
Logo Ligi Europy od 2021 roku.
Oficjalny hymn
Pierwszy hymn Ligi Europy, bez słów, skomponował Francuz Yohann Zveig w 2009 roku i jest wykonywany przez orkiestrę Opery Paryskiej . Podobnie jak hymn Ligi Mistrzów UEFA , motyw muzyczny rozbrzmiewa przed rozpoczęciem meczów w rozgrywkach.
Wraz z odnowieniem logo wypuszczany jest nowy hymn z sezonu 2015-2016 . Skomponował ją Niemiec Michael Kadelbach (de) .
Grany jest trzeci hymn z sezonu 2018-2019 , stworzony przez agencję muzyczną MassiveMusic.
Aspekty finansowe
Dochody generowane przez Ligę Europejską, takie jak prawa do transmisji telewizyjnych czy sprzedaż biletów, są zarządzane centralnie przez UEFA .
Część tych przychodów jest redystrybuowana do klubów, które wzięły udział w rozgrywkach, inna jest przeznaczona na pokrycie kosztów organizacji rozgrywek, a reszta trafia do UEFA.
Redystrybucja przychodów do klubów rozkłada się w następujący sposób:
- Czterdzieści osiem klubów biorących udział w fazie grupowej otrzymuje część stałą zwaną „premią za uczestnictwo”, część zmienną indeksowaną do wyników sportowych w rozgrywkach oraz część zwaną „ pulą rynkową ” powiązaną z prawami telewizyjnymi uzyskanymi w każdym kraju, co bierze pod uwagę „proporcjonalną wartość ich krajowego rynku telewizyjnego”.
- Wyeliminowane tamy otrzymują stały limit.
- Kluby wyeliminowane w fazie kwalifikacyjnej korzystają z „płatności solidarnościowych”.
- W przypadku wszystkich uczestniczących klubów przychody ze sprzedaży biletów są scentralizowane, a następnie przenoszone do klubów grających w domu (podczas finału, który jest jedynym meczem rozgrywanym na neutralnym terenie, dwoje finalistów otrzymuje równy udział w sprzedaży biletów) .
| Odbiorcy | Premia | Kwota na klub | Całkowita kwota | |
|---|---|---|---|---|
| 136 klubów wyeliminowanych w kwalifikacjach | Płatności solidarnościowe | Runda wstępna | 0,220 | 107,5 |
| Pierwsza runda | 0,240 | |||
| Druga tura | 0,260 | |||
| Trzecia runda | 0,280 | |||
| 21 klubów wyeliminowanych w play-off | Stały udział | 0,3 | 6,3 | |
| 48 wykwalifikowanych klubów | Premia za uczestnictwo | 2,92 | 140 | |
| Premia za wynik | Zwycięstwo w fazie grupowej | 0,570 | 168 | |
| Remis w fazie grupowej | 0,190 | |||
| Kwalifikacje w szesnastkach | 0,5 | |||
| Kwalifikacja w ósmym | 1,1 | |||
| Kwalifikacje w ćwiartkach | 1,5 | |||
| Kwalifikacje w półfinałach | 2,4 | |||
| Kwalifikacja w finale | 4,5 | |||
| Zwycięzca | 4 | |||
| Klasyfikacja według współczynnika | Zmienna | 84 | ||
| Prawa telewizyjne | Zmienna | 168 | ||
Format
W konkursie mogą wziąć udział zdobywcy pucharów krajowych oraz kluby kończące mistrzostwo bezpośrednio za uczestnikami Ligi Mistrzów UEFA . Ostatecznie w rywalizacji mogą wziąć udział trzy drużyny na podstawie rankingu fair play . Liczba klubów zgłoszonych przez związek i ich punkt wejścia do rozgrywek zależy od współczynnika UEFA federacji.
Z wyjątkiem finału wszystkie mecze odbędą się w czwartek. W meczach pucharowych w obie strony wygrywa drużyna z największą liczbą goli. W przypadku remisu obowiązuje zasada goli na wyjeździe ; a jeśli nic nie daje, mecz rewanżowy zostaje powiększony o dogrywkę ; a jeśli nie zostanie zdobyty nowy gol, rzuty karne .
Od 2018 roku format Ligi Europy wygląda tak:
- Runda eliminacyjna , składająca się ze zdobywców pucharów oraz drugiej i trzeciej w lidze z najniższych federacji w rankingu UEFA.
- Cztery rundy kwalifikacyjne , z których ostatnia ma być tamą . Kluby są podzielone na dwa zestawy kwalifikacji, jeden dla mistrzów kraju (tzw. Ścieżka Mistrzów ), a drugi dla niemistrzowskich (tzw. Ścieżka Główna ). Od drugiej rundy kwalifikacyjnej w każdej rundzie tej fazy biorą udział drużyny wyeliminowane z Ligi Mistrzów.
- Faza grupowa , na którą składa się dwanaście mini-mistrzostw po cztery drużyny w każdej grupie. Pierwsze dwie z każdej grupy kontynuują rywalizację. W przypadku remisu punktowego między dwoma lub więcej zespołami, ranking jest określany najpierw na podstawie konkretnej różnicy punktów między remisującymi zespołami, a następnie konkretnej różnicy bramek.
- Faza finałowa , składająca się z 32 drużyn (24 kluby zakwalifikowały się z fazy grupowej i 8 klubów wylosowanych z fazy grupowej Ligi Mistrzów) i podzielona na rundę 16, rundę 16, ćwierćfinały i półfinały -finały -finały. Od 1/8 finału losowanie jest otwarte, bez rozstawów i z możliwością spotkań pomiędzy drużynami z tego samego kraju.
- Finał na wyznaczonym neutralnym terenie dwa lub trzy lata wcześniej. Przedłużenie lub rzuty karne w przypadku remisu.
Od sezonu 2021-2022 format Ligi Europy będzie ewoluował wraz z utworzeniem Konferencji Ligi Europy i będzie wyglądał następująco:
- Dwie rundy kwalifikacyjne , z których ostatnia ma być tamą . Kluby są podzielone na dwa zestawy kwalifikacji, jeden dla mistrzów kraju (tzw. Ścieżka Mistrzów ), a drugi dla niemistrzowskich (tzw. Ścieżka Główna ). Drużyny wyeliminowane z drugiej rundy kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów biorą udział w każdej rundzie tej fazy.
- Faza grupowa , na którą składa się osiem minimistrzostw po cztery drużyny w każdej grupie. Pierwsza z każdej grupy kontynuuje rywalizację. W przypadku remisu punktowego między dwoma lub więcej zespołami, ranking jest określany najpierw na podstawie konkretnej różnicy punktów między remisującymi zespołami, a następnie konkretnej różnicy bramek.
- Dodatkowa rozgrywka, na którą złożyły się zespoły sklasyfikowane jako drugie w grupie oraz zespoły sklasyfikowane jako trzecie w swojej grupie w Lidze Mistrzów.
- Faza finałowa , złożona z 16 drużyn zakwalifikowanych z fazy grupowej i rozgrywek pogrupowych, podzielona na rundę 16, ćwierćfinały i półfinały.
- Finał na wyznaczonym neutralnym terenie dwa lub trzy lata wcześniej. Przedłużenie lub rzuty karne w przypadku remisu.
19 kwietnia 2021 r., w środku kryzysu wywołanego ogłoszeniem dzień wcześniej dysydenckiej Superligi Europejskiej , UEFA ogłosiła nowy format rozgrywek europejskich z sezonu 2024-2025. W Lidze Europy tradycyjną fazę grupową zastępuje pojedyncza faza ligowa, w której każdy klub gra z ośmioma różnymi przeciwnikami (cztery mecze u siebie i cztery mecze na wyjeździe). Górny osiem zakwalifikować fazie pucharowej, natomiast kluby rankingu 9 th do 24 th spot gry kwalifikującego zapór do fazy pucharowej. Ponadto rywalizacja mogła wzrosnąć z 32 do 36 zespołów.
Zwycięzca Ligi Europy jest bezpośrednio zakwalifikowany do fazy grupowej Ligi Mistrzów następnego sezonu. W Superpucharze UEFA spotyka się również ze zwycięzcą Ligi Mistrzów na rozpoczęcie kolejnego sezonu europejskiego .
Nagrody
Nagrody według edycji
- Zwycięzca wyłoniony przez zasadę bramek wyjazdowych
- Podczas meczów organizowanych przez UEFA stadiony z umową na nazwę nie mogą przybierać swojej reklamowej nazwy.
- Zwycięzca wyłoniony przez zasadę złotej bramki .
Nagrody klubowe
29 klubów wygrało turniej od jego powstania w 1955 roku . Sevilla jest najbardziej udany w historii Ligi Europejskiej z sześcioma tytułami w tak wielu finałach grał.
Do finału dotarły 32 kluby, które nigdy nie odniosły sukcesu. Benfica i Olympique Marsylia są najbardziej niezadowoleni z trzech finalistów utraconych finału.
Ranking według kraju
Kluby z 11 różnych krajów wygrały przynajmniej jedną edycję turnieju. W finale reprezentowanych było już pięć innych krajów.
Hiszpańskie kluby odniosły największy sukces, wygrywając w sumie 13 edycji. Anglia i Włochy zakończyła podium z 9 zwycięstwami każdy.
| Ranga | Naród | Egzaminy końcowe | ||
|---|---|---|---|---|
| Wygrała | Stracony | Całkowity | ||
| 1 | Hiszpania | 13 | 5 | 18 |
| 2 | Anglia | 9 | 8 | 17 |
| 3 | Włochy | 9 | 7 | 16 |
| 4 | Niemcy | 6 | 8 | 14 |
| 5 | Holandia | 4 | 3 | 7 |
| 6 | Portugalia | 2 | 5 | 7 |
| 7 | Rosja | 2 | 0 | 2 |
| Szwecja | 2 | 0 | 2 | |
| 9 | Belgia | 1 | 2 | 3 |
| 10 | Ukraina | 1 | 1 | 2 |
| 11 | indyk | 1 | 0 | 1 |
| 12 | Francja | 0 | 5 | 5 |
| 13 | Szkocja | 0 | 3 | 3 |
| 14 | Węgry | 0 | 1 | 1 |
| Austria | 0 | 1 | 1 | |
| Jugosławia | 0 | 1 | 1 | |
Statystyka
Zapisy i statystyki według klubu
- Sevilla jest najbardziej utytułowanym klubem z 6 trofeów w tyle finału. Jest to również jedyny klub, który wygrał finałowe trzy razy z rzędu ( 2014 , 2015 i 2016 ).
- Benfica i Olympique Marsylia są dwa kluby zawiodły najwięcej razy w finale z trzech porażkach każdy w tyle finały odtwarzane.
- Benfica jest jedynym klubem, który stracił dwa kolejne finały ( 2013 i 2014 ).
- Atlético de Madrid posiada rekord kolejnych meczach bez porażki: pięć gier między 3 listopada 2011 roku i 25 października 2012 roku.
- Miasto Londyn jako jedyne umieściło w finale dwa ze swoich klubów ( Arsenal FC i Chelsea FC w 2019 r. )
Ewidencja i statystyki według krajów
- Hiszpania jest krajem, który zdobył najwięcej razy konkurencji (13).
- Niemcy i Anglia są kraje, które nie powiodło się najwięcej razy w finale (8).
- Włochy (2 razy) i Hiszpania trzymać rekord zwycięstw z rzędu C3 (3).
- Niemcy The Anglia i Hiszpania to kraje, które wygrało konkurs z największą liczbą różnych klubach (5: Borussia Mönchengladbach , Eintracht Frankfurt , Bayer 04 Leverkusen , Bayern Monachium , FC Schalke 04 / Tottenham Hotspur , Liverpool FC , Ipswich Town , Chelsea FC , Manchester United / Real Madryt , Valence CF , Sevilla FC , Atlético Madryt , Villarreal CF ).
- Niemcy to kraj, który stanowił największą liczbę różnych klubach finalistów (10: Borussia Mönchengladbach , Eintracht Frankfurt , Hamburg SV , 1. FC Köln , Bayer 04 Leverkusen , VfB Stuttgart , Borussia Dortmund , Bayern Monachium , FC Schalke 04 i Werder Brema ).
- Odbyło się dziesięć finałów, w których reprezentowany był tylko jeden kraj:
- 2 finały 100% angielskie w 1972 ( Tottenham Hotspur - Wolverhampton Wanderers ) i 2019 ( Arsenal FC - Chelsea FC )
- 1 100% niemiecki finał w 1980 roku ( Eintracht Frankfurt - Borussia Mönchengladbach ).
- 4 100% włoskie finały w 1990 ( Juventus - AC Fiorentina ), 1991 ( Inter Mediolan - AS Rzym ), 1995 ( Parma FC - Juventus ) i 1998 ( Inter Mediolan - Lazio Rzym )
- 2 finały 100% hiszpańskie w 2007 ( Sevilla FC - Espanyol Barcelona ) i 2012 ( Atletico de Madrid - Athletic Club )
- 1 Finał 100% Portugalii w 2011 roku ( FC Porto - Sporting Braga ).
Rekordy i statystyki zawodnika i trenera
- Najlepsi strzelcy:
- Najlepsi przechodnie:
- Większość meczów:
Zawodnicy biorący obecnie udział w Lidze Europy 2021-2022 są wymienieni pogrubioną czcionką .
Aktualizować na 13 lipca 2021
-
Trenerem, który zdobył najwięcej pucharów (4 puchary), jest Unai Emery ( Sevilla FC i Villarreal CF ).
Jest także pierwszym trenerem, który trzy razy z rzędu wygrał Ligę Europy (z Sevilla FC w latach 2013-2014, 2014-2015 i 2015-2016).
- José Antonio Reyes to zawodnik, który zdobył najwięcej pucharów (5 pucharów w 5 finałach), 2 z Atlético Madryt (2010 i 2012) i 3 z Sevilla FC (2014, 2015 i 2016).
- Radamel Falcao jest jedynym zawodnikiem, który wygrał te zawody dwa razy z rzędu z dwoma różnymi klubami: FC Porto w latach 2010-2011 i Atletico de Madrid w latach 2011-2012 (w tych dwóch edycjach również zajął najwyższe miejsce w klasyfikacji strzelców).
- Radamel Falcao ( FC Porto ) jest najlepszym strzelcem rozgrywek w sezonie z 17 golami ( 2010-2011 ).
Uwagi i referencje
Uwagi
- Gra rozgrywana za zamkniętymi drzwiami z powodu pandemii Covid-19 .
- Liczba miejsc ograniczona do 9500 z powodu pandemii Covid-19 .
Bibliografia
- „Nowy format dla nowego rozmachu” , strona internetowa UEFA.
- Sewilla startuje .
- „Historia Pucharu UEFA” , strona internetowa UEFA .
- Usunięty Intertoto , lequipe.fr.
- " Trofeum Ligi Europejskiej UEFA " , na fr.uefa.com (dostęp 24 maja 2021 )
- 2018/19, szczegóły zasad , uefa.com.
- " Hymn Ligi Europejskiej UEFA " , na fr.uefa.com ,12 grudnia 2009(dostęp 30 maja 2018 r . ) .
- " UEFA Europa League wprowadza bardziej modną tożsamość marki " , na fr.uefa.com ,30 maja 2018 r.(dostęp 30 maja 2018 r . ) .
- UEFA.com, „ UEFA Europa League 2017/18, kto wygrywa ile? » , Na UEFA.com ,13 maja 2018(dostęp 4 lipca 2020 r . ) .
- bez kas biletowych
- reguł .
- " UEFA ogłasza nową formułę rozgrywek klubowych po 2024 " , na fr.uefa.com ,19 kwietnia 2021(dostęp 19 kwietnia 2021 )
- https://fr.uefa.com/uefaeuropaleague/history/seasons/ .
- „ Finały Ligi Europejskiej UEFA w Dublinie i Bilbao ” , na fr.uefa.com ,16 lipca 2021(dostęp 17 lipca 2021 )
- https://fr.uefa.com/uefaeuropaleague/history/winners/
- UEFA.com , " UEFA Europa League - History " , na UEFA.com .
Zobacz również
Powiązany artykuł
Linki zewnętrzne
- (pl) Oficjalna strona