Valerie Lang
Valerie Lang
Valérie Lang to francuska aktorka , urodzona w dniu24 marca 1966w Nancy i zmarł dnia22 lipca 2013 r.w Paryżu .
Jest najmłodszą córką Jacka Langa , byłego ministra kultury.
Biografia
Młodzież i szkolenia
Valérie Lang urodziła się w 1966 roku w Nancy . Dorastała w świecie teatru. W latach 1989-1992 kształciła się jako aktorka w Narodowym Konserwatorium Sztuki Dramatycznej w Paryżu (CNSAD) w klasie Jean-Pierre Vincenta .
Kariera zawodowa
W latach 1992-1998 Valérie Lang była członkiem stowarzyszonym trupy Nordey w Théâtre des Amandiers . Od 1998 do 2001 roku była współzałożycielką skierowany z Stanislas Nordey do teatru Gérard-Philipe - Centrum dramatique narodowy de Saint-Denis . U jego boku widziała przygodę „teatru obywatelskiego”, która doprowadziła do bankructwa teatru. Po zerwaniu ze Stanislasem Nordeyem współpracowała z reżyserką Christine Letailleur .
Mimo, że poświęca się głównie do teatru, Valérie Lang pojawił się w kilku filmach, w tym La Belle osoby przez Christophe'a Honoré i wakacje przez Guillaume Nicloux oraz w produkcjach telewizyjnych, takich jak miniserialu Les Miserables i filmie telewizyjnym La Mauvais Rencontre de Josée. Dajan .
Zajmuje się także słuchowiskami radiowymi wyprodukowanymi przez France Culture, m.in. „Drugim końcem świata” Yvesa Jouana (reżyseria: Étienne Vallès).
Zobowiązania
W 1996 roku Valérie Lang opowiada się za „ sans-papiers ” okupującymi kościół Saint-Bernard de la Chapelle .
W 2007 roku dołączyła do MoDem ; jest kandydatką zastępczą w wyborach parlamentarnych w trzecim okręgu Hauts-de-Seine .
Śmierć
Valérie Lang zmarła dnia , cierpiąc na raka uogólnionego22 lipca 2013 r.w wieku 47 lat z powodu wyniszczającego guza mózgu .
Życie prywatne
Towarzyszyła jej przez osiemnaście lat aktora i reżysera Stanislasa Nordeya , którego poznała w Konserwatorium Sztuki Dramatycznej.
Filmografia
Kino
Telewizja
Teatr
-
1993 : Czternaście Piégées Kawałki przez Armando Llamas reżyserii Stanisława Nordey , Studio Théâtre du CDRC de Nantes
- 1993 Calderon przez Pier Paolo Pasoliniego , kierowane przez Stanisława Nordey
-
1994 : Pylade Pier Paolo Pasolini, reżyseria Stanislas Nordey, Le Quartz , teatr Gérard-Philipe
- 1994: Czternaście sztuk w pułapce (+2) Armando Llamas, reżyseria Stanislas Nordey, teatr Gérard-Philipe
-
1995 : Splendid przez Jeana Geneta w reżyserii Stanisława Nordey, Nanterre-Amandiers teatru (voice over)
-
1996 : La Noce przez Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Stanisława Nordey, Nanterre-Amandiers teatrze
-
1997 : I był w moim domu i czekałem na deszcz przyjść przez Jean-Luc Lagarce reżyserii Stanisława Nordey, Teatru Otwartego
-
1998 : okrutny komedie: Les Prezydenci / Wreszcie martwy, wreszcie bardziej oddechu / waga Nadmiar / Insignificant / amorficzna przez Wernera Schwaba w reżyserii Stanisława Nordey Gérard Philipe-teatr
- 1998: Tartuffe przez Moliera w reżyserii Stanisława Nordey Gerard Philipe-teatrze
- 1998: Mirad, chłopiec z Bośni przez Ad de Bont , reżyseria Stanislas Nordey, teatr Gérard-Philipe
-
1999 : Les Comédies feroces Wernera Schwaba, reżyseria Stanislas Nordey, Théâtre des Treize Vents
-
2000 : Spór przez Didier-Georges Gabily poprzedzone La Dispute de Marivaux i autres creatioles, skierowanego przez Stanisława Nordey
- 2000: Pornokracja. Potęga kurtyzany , inscenizacja Catherine Breillat , teatr Gérard-Philipe
-
2001 : MIRAD, bośniacki chłopiec przez Ad de Bont , Festival de Liège
- 2001: Przemoc : Dusze i domów oraz organów i Temptations przez Didier-Georges Gabily reżyserii Stanisława Nordey, Théâtre National de Bretagne , Théâtre National de la Colline
-
2002 : Trial by Fire przez Magnus Dahlström reżyserii Stanisława Nordey, Teatr Narodowy Bretanii
-
2003 : Orgia Pier Paolo Pasolini, reżyseria Laurent Sauvage
- 2003: La Puce à l'oreille przez Georges Feydeau reżyserii Stanisława Nordey, Teatr Narodowy de Bretagne
-
2004 : La Puce à l'oreille Georgesa Feydeau, reżyseria Stanislas Nordey, Théâtre des Treize Vents , Théâtre national de Strasbourg , Théâtre national de la Colline, Théâtre du Nord
-
2004 : Triumf Miłości przez Marivaux w reżyserii Stanisława Nordey, Teatru Narodowego w Bretanii
-
2005 : Triumf miłości Marivaux, reżyseria Stanislas Nordey, teatr Nanterre-Amandiers
-
2006 : Pastor Efraima Magnus przez Hansa Henny Jahnn reżyserii Christine Letailleur , teatru Gennevilliers
- 2006: Electre przez Hugo von Hofmannsthal , w reżyserii Stanisława Nordey, Teatru Narodowego w Bretanii
-
2007 : Électre Hugo von Hofmannsthal, reżyseria Stanislas Nordey, Théâtre national de la Colline
- 2007: Filozofia w buduarze z Sade w reżyserii Christine Letailleur, Teatru Narodowego w Bretanii, Comédie de Caen , Théâtre de Gennevilliers
-
2008 : Filozofia w buduarze markiza de Sade, reżyseria Christine Letailleur, teatr narodowy Strasburga , MC2 , tournée
- 2008: Nic nie boli przez Falk Richter , w reżyserii Stanisława Nordey, Festival de Monaco
- 2008: Andromacha przez Eurypidesa w reżyserii Jean-Christophe Sais , Nuits de Fourviere , Athens Festival , Barcelona Greek Festival , Carthage Międzynarodowego Festiwalu Hammamet Międzynarodowym Festiwalu
-
2009 : furry Wenus przez Leopolda von Sacher-Masoch , kierowany przez Christine Letailleur, Théâtre National de la Colline
- 2009: Hiroshima mon amour przez Marguerite Duras w reżyserii Christine Letailleur, Vidy-Lausanne teatrze
-
2011 : Le Château de Wetterstein , reż. Franz Wedekind , reżyseria Christine Letailleur, Théâtre Vidy-Lausanne, TNB
- 2011: Noc będzie gorąco przez Josiane Balasko reżyserii autora, Renaissance teatr
- 2011: Traversée , odczyty z okazji 40-lecia Teatru Otwartego, France Culture Festival d'Avignon
- 2011: Sodome, ma słodki przez Laurent Gaude reżyserii Stanisława Nordey, Teatru Otwartego
-
2012 : Hiroshima mon amour przez Marguerite Duras w reżyserii Christine Letailleur, Théâtre de la Ville
Publikacja
-
Stanislas Nordey i Valérie Lang, Passions civiles , wywiady z Yan Ciret i Franck Laroze, edycje La Passe du Vent, 2000 ( ISBN 2845620187 )
Zarejestrowane odczyty
Uwagi i referencje
-
„ Biografia Valérie Lang ” , premiera
-
Fabienne Darge, „ Valérie Lang, śmierć dziecka z teatru ”
, Le Monde ,23 lipca 2013 r.
-
Armelle Héliot , " Zmarła aktorka Valérie Lang " , Le Figaro ,22 lipca 2013 r.
-
Odile Quirot, „ Śmierć Valérie Lang ” , Nouvelobs.com ,22 lipca 2013 r.
-
Hugo Domenach, " Śmierć aktorki Valérie Lang " , Le Point ,22 lipca 2013 r.
-
René Solis, „ Valérie Lang, gaszenie pożaru ” , Wyzwolenie ,22 lipca 2013 r.
-
Charlotte Rotman, „ Valérie Lang, odeszła i oddana Modemowi ” , Wyzwolenie ,30 maja 2007 r.
-
Fabienne Pascaud , " Valérie Lang, śmierć wrażliwego tragika " , Télérama ,23 lipca 2013 r.
Bibliografia
- François Jonquet, cały czas chcę się palić , Próg 2017
Linki zewnętrzne