MC2

MC2
Dom Kultury w Grenoble Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Grenoble MC2 od alei Marcellin-Berthelot. Kluczowe dane
Rodzaj Teatr
Taniec współczesny Muzyka
świata
Muzyka klasyczna
Lokalizacja Grenoble
Informacje kontaktowe 45 ° 10 ′ 20 ″ na północ, 5 ° 43 ′ 58 ″ na wschód
Architekt André Wogenscky
Inauguracja 3 lutego 1968
Pojemność Duża sala na 1028 miejsc
Audytorium na 998 miejsc
Sala kreatywna na 494 miejsca
Mała sala na 244 miejsca
Stronie internetowej www.mc2grenoble.fr

Geolokalizacja na mapie: Grenoble
(Zobacz sytuację na mapie: Grenoble) MC2
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) MC2

Rezydencja

Jean-Claude Gallotta
Centre dramatique national des Alpes
Les Musiciens du Louvre w reżyserii Marca Minkowskiego

MC2 jest nazwa Domu Kultury w Grenoble . Znajdujący się przy rue Paul-Claudel, budynek kulturalny o powierzchni 22 000 m 2 ,  zainaugurowany w 1968 r., Otrzymał od 2003 r. Narodową etykietę sceniczną, ale także „dziedzictwo XX wieku” Grenoble . Ten budynek poświęcony jest występom na żywo , ale także głównym cyklom konferencji. publiczność, nadal w dużej mierze kojarzy się ludziom z rozwojem urbanistycznym miasta w okresie olimpijskim.

Plik 3 stycznia 2019 rThe Orchestre National de France organizuje koncert New Year „s tam, pod batutą Emmanuela Krivine .

Historyczny

Idea dużego ośrodka kulturalnego zrodziła się wraz z utworzeniem w 1958 roku stowarzyszenia kultury poprzez teatr i sztukę (ACTA). Kiedy wStyczeń 1964Grenoble uzyskuje organizację Zimowych Igrzysk w 1968 roku, stowarzyszenie zwraca się do Ministra Kultury i uzyskuje od Ministra Kultury projekt budowy Domu Kultury . Jesienią 1966 roku stowarzyszenie Maison de la Culture stało się stowarzyszeniem zarządzającym Maison de la Culture i mianowało jego pierwszym dyrektorem Didiera Bérauda. Zbudowany na niezurbanizowanym obszarze miasta przez architekta André Wogensckyego dzięki budżetowi igrzysk olimpijskich , przekazany miastu22 grudnia 1967 i zainaugurowany w dniu 3 lutego 1968przez André Malraux , Minister Kultury i ojca koncepcji kulturowych ośrodków .

Jeszcze przed inauguracją jego architektura przypomina dziennikarzom wygląd dużej białej wkładki zwieńczonej dwoma czarnymi tomami. Pierwszy koncert daje australijski gitarzysta John Williams na kilka dni przed otwarciem. Zaraz po otwarciu liczył 20 000 członków i miał tę szczególną cechę, że posiadała mobilną scenę teatralną wyposażoną w gramofon, na którym siedzieli widzowie.

W następnym roku w Kwiecień 1969, w bezpośrednim sąsiedztwie tego ośrodka kulturalnego, kolejnej placówki kulturalnej finansowanej z budżetu olimpijskiego, Regionalnego Konserwatorium Narodowego . Po odejściu Didiera Bérauda instytucją zarządzała od 1973 do 1977 roku Catherine Tasca . W latach 1981-1986 Georges Lavaudant kierował Maison de la Culture, które w 1985 roku zostało przemianowane na Le Cargo . W następnym roku choreograf Jean-Claude Gallotta objął kierownictwo Le Cargo i tym samym został pierwszym choreografem na czele krajowego etap . Po trzydziestu latach działalności Cargo zamknęło swoje podwoje jesienią 1998 roku w celu przeprowadzenia generalnego remontu i rozbudowy. Podczas tych prac pokazy odbywają się poza murami, w La Rampe w Échirolles , w Hexagone of Meylan , w Amfiteatrze Pont de Claix oraz w Blue Hour of Saint-Martin-d'Hères . WWrzesień 1999, Yolande Padilla została powołana do zarządu Cargo, a następnie w Czerwiec 2002, Michel Orier udaje mu w zarząd zakładu. W następnym roku skorzystaliśmy z prac remontowych, aby zainstalować na trawniku Cargo , dzieło Dominique Gonzalez-Foerster , ogród krajobrazowy noszący nazwę Ogród smoków i maków z kamiennym smokiem i słupem `` czwórki ''. -kolorowe oświetlenie.

Od tego czasu budynek nosi nazwę MC2 17 września 2004, w którym to dniu ponownie otworzył swoje podwoje po poważnych pracach remontowych i ekspansyjnych w wysokości 38  mln EUR , objętych w 42,3% przez miasto, 40% przez państwo, 10,7% przez departament i 8% przez region. Wszystkie sale są odnowione, sala teatralna zostaje przekształcona w widownię z 998 miejscami, a mała sala teatralna ma nachylenie. Nowy budynek zaprojektowany przez architekta Antoine Stinco i połączony ze starym dwoma szklanymi chodnikami, został zbudowany, aby pomieścić dwa studia tańca i dużą salę kreacji, która wita widzów. Tam też przenoszona jest stołówka.

Frekwencja od tego rozszerzenia osiągnęła poprzeczkę 100 000 widzów w sezonie. W 2013 roku osiągnął nawet 120 000 widzów. Odstyczeń 2017MC2 przechodzi pod kontrolę metropolii Grenoble, która nabywa kompetencje kulturowe.

W luty 2018, w pięćdziesiątą rocznicę istnienia MC2 organizuje wielki flash mob, którego choreografią są Jean-Claude Gallotta i22 wrześniaNastępnie były reżyser Georges Lavaudant prezentuje wieczór zatytułowany La Bande à Jo, podczas gdy duża sala teatralna staje się salą Georges-Lavaudant.

Organizacja

MC2 to publiczna instytucja współpracy kulturalnej dotowana przez Ministerstwo Kultury i Komunikacji , region Owernia-Rodan-Alpy , Radę Generalną Isère , metropolię Grenoble i miasto Grenoble . W 2010 r. Budżet instytucji wynosił 9,3 mln euro rocznie. W 2013 roku było to 12,6 mln euro.

Jest to etap ogólnopolski prowadzony od31 października 2012Jean-Paul Angot, zastępujący Michela Oriera . Plik1 st styczeń 2014, Narodowe Centrum Dramatyczne w Alpach, którego gospodarzem jest już MC2, łączy swoją strukturę z MC2. MC2 jest także siedzibą Centre chorégraphique national de Grenoble (CCN2) pod kierownictwem Yoanna Bourgeois i Rachida Ouramdane'a od 2016 roku. Orkiestra Les Musiciens du Louvre jest tam rezydentem od 1996 roku.

W 2014 r. MC2 zatrudniało 58 pracowników i od 50 do 100 pracowników miesięcznie.

Uruchamianie 1 st styczeń 2021, Arnaud Meunier zostaje dyrektorem MC2.

Wydarzenia

W Listopad 2006MC2 jest gospodarzem jednego z siedmiu francuskich koncertów utworu Music for 18 Musicians amerykańskiego kompozytora Steve'a Reicha .

W 2009 roku Jean-Claude Gallotta stworzony pokaz tańca L'Homme à tête de chou towarzyszyć album L'Homme à tête de chou przez Alain Bashung . Pierwsza jest podana w dniu12 listopada, pięć dni po wydaniu albumu i osiem miesięcy po śmierci piosenkarza.

W lokalu przewidziano również organizację różnego rodzaju imprez np styczeń 2011, po raz piąty od 2007 roku, Stany Generalne Odnowy organizowane przez dziennik Wyzwolenie . Prawie 21 000 osób wzięło udział w debatach podczas edycji tego wydarzenia w 2011 roku.

MC2 wita bardzo zróżnicowaną publiczność dzięki szerokiemu zakresowi programu, jak w sezonie 2017-2018, w którym odbywają się koncerty skrzypka Renauda Capuçona , rapera Kery'ego Jamesa czy piosenkarki Olivii Ruiz . MC2 może pomieścić elektronicznych grup muzycznych, takich jak Kraftwerk wlistopad 2015.

Pokoje

Dostęp

MC2 jest obsługiwany przez linię A tramwaju Grenoble .

Uwagi i odniesienia

  1. Catherine Lagrange, „  Co pozostało z Igrzysk Olimpijskich w Grenoble?  ", Le Point ,23 stycznia 2018 r( czytaj online ).
  2. „  Koncert noworoczny - za murami  ” , na www.maisondelaradio.fr ,grudzień 2018(dostęp na 1 st stycznia 2019 )
  3. Philippe Ivernel, Jonny Ebstein, Teatr interwencyjny od 1968 roku.
  4. „  Centrum młodzieży i kultury Grenoble  ” , na fresques.ina.fr ,3 lutego 1968(dostęp 9 lutego 2018 )
  5. „  The Phoenix House  ”, Wyzwolenie ,24 kwietnia 2004( czytaj online )
  6. data.bnf.fr, Maison de la culture. Grenoble.
  7. „  Georges Lavaudant in Grenoble  ” , na fresques.ina.fr ,7 października 2004(dostęp 27 lutego 2018 )
  8. „  Jean-Claude Gallotta  ” na gallotta-danse.com ,2017(dostęp na 1 st marca 2018 )
  9. culture.gouv. Z dnia 12 lipca 1999 r
  10. "  Michel Orier mianowany do Grenoble  ", Wyzwolenie ,2 maja 2002( czytaj online )
  11. „  Współczesne rzeźby w przestrzeni miejskiej  ” , na spot-web.fr ,1 st lipca 2015(dostęp 13 lutego 2018 )
  12. „  MC2: Mam dziesięć lat  ”, Biuletyn Le Petit ,16 września 2014 r( czytaj online )
  13. „Meylan Hexagon i MC2 wkraczają w łono metropolii Grenoble” , Francja 3 Auvergne-Rhône-Alpes , 30 stycznia 2017 r.
  14. "  MC2 oferuje flashmoba z Jean-Claudem Gallottą, aby rozpocząć swoje 50-lecie  ", Le Petit Bulletin ,26 stycznia 2018 r( czytaj online )
  15. „  MC2 składa hołd Georgesowi Lavaudantowi z okazji jego półwiecza  ” , na placegrenet.fr ,1 st wrzesień 2018(dostęp 24 września 2018 )
  16. Clarisse Fabre, „Etykieta„ National Stage ”obchodzi dwudziestolecie istnienia” , Le Monde , 12 marca 2011 r.
  17. Powołanie Jean-Paula Angota na dyrektora MC2 na krajowej scenie w Grenoble
  18. „  Mały dramat między przyjaciółmi w Narodowym Centrum Dramatycznym w Alpach  ”, Biuletyn Le Petit ,4 marca 2013( czytaj online )
  19. "  Aranaud Meunier wyznaczony do MC2 Grenoble  ", Wyzwolenie ,16 lipca 2020 r( czytaj online )
  20. „  Steve Reich fascynuje i chcemy więcej!  ", ResMusica ,22 listopada 2006( czytaj online )
  21. Bruno Lesprit, „  For The Man with Head of Cabbage , Bashung in the skin of Gainsbourg  ”, Le Monde ,13 listopada 2009( czytaj online ).
  22. „  Rekord frekwencji w Renewal General States w Grenoble  ”, Wyzwolenie ,28 stycznia 2011( czytaj online )
  23. "  Jean-Paul Angot, dyrektor MC2:" Zwracanie się do jak największej liczby osób za pomocą nowoczesnych środków "  " , France Bleu ,29 września 2017 r
  24. „  Kraftwerk na koncercie: okulary 3 D w podróż w czasie.  " , Culturebox ,16 listopada 2015 r(dostęp 13 lutego 2018 )

Linki zewnętrzne