Do sztuk teatralnych charakteryzują się współ-obecności aktorów (tych, którzy dają się widzieć i słyszeć) i publiczności (ci, którzy zgodzili się, aby zobaczyć i usłyszeć).
W tym występie na żywo oznacza wiele form artystycznej ekspresji, reprezentacji dla improwizacji: teatr , taniec , cyrk , street art , sztuka lalkarstwa , opera , street show i muzyka na żywo .
Mówimy też bardziej ogólnie o sztukach scenicznych , ale wyrażenie to może obejmować także kino i muzykę, w szczególności na kierunkach uniwersyteckich, które przyjęły ten tytuł.
Historycznie pojęcie sztuk performatywnych powstało na początku lat 90. z inicjatywy środowisk artystycznych i kulturalnych. Celem było zebranie pod tą nazwą zestawu praktyk i zachowań zawodowych, ekonomicznych, artystycznych i socjologicznych.
W 2013 r. we Francji działało około 20 000 stowarzyszeń zajmujących się sztukami scenicznymi i zatrudniających personel. Pracują w zakresie kreacji, produkcji, usług wsparcia (oświetlenie itp.), czy zarządzania pomieszczeniami. Ich finansowanie częściej zależy od ich działalności (np. sprzedaży biletów), podczas gdy stowarzyszenia kulturalne są częściej finansowane z dotacji. Ich zasięg działania jest często dość szeroki, przynajmniej w przypadku połowy z nich regionalny lub krajowy. Stowarzyszenia te mają niewielu członków. Dwie trzecie pracowników tych stowarzyszeń to artyści. Kolejne dwie trzecie tych pracowników to mężczyźni, ze względu na przewagę mężczyzn w zawodach technicznych związanych z rozrywką.
W Francji , Aktywność zawodowa „live show” jest otoczone prawa socjalnego i podatkowego 1999, zmieniające rozporządzenie n o 45-2339 z dnia13 października 1945na spektaklach, w których wykonanie na żywo jest „określane przez fizyczną obecność przynajmniej jednego występującego artysty, otrzymują wynagrodzenie w reprezentacji publicznej w dziele umysłu ” .
Każdy, kto chce uczynić ze sztuk scenicznych swoją główną działalność, musi koniecznie posiadać licencję wykonawcy rozrywkowego. Licencja ta jest przyznawana przedsiębiorcy na okres trzech lat, po upływie których musi wystąpić o jej odnowienie. Ustawa wyróżnia trzy kategorie przedsiębiorców: Operatorzy miejsc występów tworzonych dla występów publicznych; producentów widowisk lub przedsiębiorców prowadzących tournée, którzy są odpowiedzialni za przedstawienie, a w szczególności pracodawcy w odniesieniu do platformy artystycznej; prezenterzy pokazów, którzy na podstawie umowy są odpowiedzialni za powitanie publiczności, sprzedaż biletów i ochronę pokazów oraz przedsiębiorców objazdowych, którzy nie są odpowiedzialni jako pracodawca w odniesieniu do płaskowyżu artystycznego.
Pracownicy tych firm mogą korzystać ze statusu intermittent du spectacle .
Zwolnienie licencyjne przysługuje organizatorom pokazów uznanych za okazjonalne z następujących powodów:
W społeczności , poprzez swoich budżetów przeznaczonych na kulturę, wspieranie koncertu więcej lub mniej w zależności od okresu i regionu. Publiczny zakład współpracy kulturalnej Arcadi (Regionalna Akcja na rzecz twórczości artystycznej i rozpowszechniania w Île-de-France) wraz z wydarzeniami kulturalnymi w ramach Obserwatorium Polityki i pomocą Komisji Kultury Stowarzyszenia regionów Francji , ze w roku 2010, zbiór (inwentaryzacja, opis) polityk wspierających kultury prowadzonych przez regiony , do świadczenia wszystkim bazy informacji na ten temat.
Krajowa Rada wykonywania zawodów , umieszczone pod ministra właściwego do spraw kultury, jest organizacją, która może być konsultowany przez rząd i wydawania zaleceń dotyczących wszelkich kwestii odnoszących się do wykonywania zawodów i nagranych rozrywkowych.