Tremolit
| Tremolite kategoria IX : krzemiany | |
 Campolungo, Ticino, Szwajcaria (topotyp) | |
| Generał | |
|---|---|
| Klasa Strunz |
9.DE.10
9 Niesklasyfikowane KRZEMIANY Strunza ( germaniany ) |
| Klasa Dany |
66.1.3a.1
Niekrzemiany 66.1.3a.1 Tremolit Ca 2 Mg 5 Si 8 O 22 (OH) 2 |
| Wzór chemiczny | Ca 2 Mg 5 [Si 4 O 11 (OH, F)] 2 |
| Identyfikacja | |
| Forma masy | 812,366 ± 0,021 amu H 0,25%, Ca 9,87%, Mg 14,96%, O 47,27%, Si 27,66%, |
| Kolor | bezbarwny; Biały; Szary; jasnozielony; zielonkawy; różowy; brązowy |
| Klasa kryształu i grupa przestrzenna | Pryzmatyczny; 2 / m C 2 / m |
| System kryształów | Jednoskośny |
| Sieć Bravais | Wyśrodkowany C |
| Macle | często na {100} |
| Łupliwość | Idealny na {110}, wyraźny na {010} |
| Złamać | nieregularny; podskórny |
| Habitus | Agregat; włóknisty; oddalony; masywny; pryzmatyczny; iglaste |
| Skala Mohsa | od 5.00 do 6.00 |
| Linia | Biały |
| Blask | szklisty; jedwabisty |
| Właściwości optyczne | |
| Współczynnik załamania światła | α = 1,599-1,612 β = 1,613-1,626 γ = 1,625-1,637 |
| Dwójłomność | Jednoosiowe (-); Δ = 0,026 |
| Moc obrotowa | 86-88 ° (2 V) |
| Fluorescencja ultrafioletowa | Luminescencyjne, fluorescencyjne |
| Przezroczystość | Przezroczysty, prześwitujący |
| Właściwości chemiczne | |
| Gęstość | od 2,99 do 3,03 |
| Właściwości fizyczne | |
| Magnetyzm | Nie |
| Radioaktywność | każdy |
| Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. | |
Tremolit gatunek mineralne z grupy krzemianów (podgrupa inosilicates , rodziny amfibole ), najlepiej wzór Ca 2 Mg 5 [Si 4 O 11 (OH, F)] 2ze śladami Ti, Mn, Al, Na, K i Cl. Czysty tremolit magnezjowy jest biały, ale różne zawartości żelaza nadają mu zielony odcień. Tworzy serię z aktynotem , ferro-aktynotem (en) i parwomanganotremolitem .
Wynalazca i etymologia
Opisany przez mineraloga JGA Hoepfnera w 1790 r. Nazwa wywodzi się od topotypu zebranego przez Horace Bénédict de Saussure, a następnie przypuszczalnie pochodzić z Val Tremola, niedaleko Airolo w Ticino .
Topotyp
Dolina Tremola jest często podawana jako topotyp tego gatunku, w rzeczywistości dokładna lokalizacja to dolina sąsiednia: Campolungo, Val Piumogna, Leventina , Ticino , Szwajcaria .
Krystalografia
- Parametry tradycyjnej siatki : a = 9,8385 A , b = 18,0554 A , c = 5,2778 A , Z = 2; beta = 104,751 ° V = 906,64 A 3
- Obliczona gęstość = 2,98
Gitology
Tremolit powstaje w wyniku metamorfizmu osadów bogatych w dolomit i kwarc według schematu:
5 CaMg (CO 3 ) 2+ 8 SiO 2+ H 2 O→ Ca 2 Mg 5 Si 8 O 22 (OH) 2+ 3 CaCO 3+ 7 CO 2
Tremolit jest wskaźnikiem stopnia metamorfizmu, w wysokiej temperaturze przechodzi w diopsję . Może tworzyć spłaszczone kryształy o wielkości prawie 20 cm .
Powiązane minerały
Kalcyt , cummingtonit , diopsyd , forsteryt , Grossular , magnesio-cummingtonit (PL) , ribeckit , serpentyn , talk , wolastonit , winchite .
Różnorodność
- Chrom-tremolite: odmiana bogata w chrom występująca w Stanach Zjednoczonych, Turcji i Finlandii (Polvijärvi, Etelä-Suomen).
- heksagonit : odmiana bogata w mangan z tremolitem o barwie od fioletowej do liliowej. Jego nazwa pochodzi od sześciokątnego systemu kryształów, przez pomyłkę, ponieważ jest jednoskośny. Pierwotnie opisany w Edwards , St. Lawrence County , Nowy Jork , Stany Zjednoczone.
- Zapalenie nerek : odmiana zielona; jest jednym z dwóch minerałów, z których składa się jadeit .
Synonimia
- Gatunek abchazytów (NE Efrenov 1948) odtajniony jako synonim tremolitu.
- calamite ( Werner ) tremolit o barwie żółtawoszarej, w długich żłobionych włóknach blaszkowatych, z Norwegii z tataraku łacińskiego (trzciny).
- gramatyt ( Klaproth 1790)
- hoepfnerite: ten termin został kiedyś zaproponowany na określenie tremolitu w hołdzie mineralogowi Hoepfnerowi.
- nordenskiöldite: Próbki pobrane w pobliżu Sankt Petersburga na początku XIX th wieku poświęcona mineralog Nils Gustaf Nordenskiöld .
- peponit ( Breithaupt ) tremolit w masach bakteryjnych w ziarnistym wapieniu w pobliżu Schwarzenberg w Saksonii.
- raphilite ( Thomson 1836): pierwotnie opisany na próbkach z Perth w Kanadzie. Jego nazwa pochodzi od starożytnego greckiego ῥαφίς [rhaphís ( igła )] w odniesieniu do wyglądu kryształków igieł.
- sebesite: etymologia miasta Sebes w Transylwanii
- pół-nerkowe: termin używany do określenia tremolitu nadającego się do wytwarzania narzędzi prehistorycznych.
- zeolit kolumnowy (Louis Gmelin)
Galeria
-
Tremolit azbestopodobny 8,2x6,7 cm
Aure Valley, Hautes-Pyrénées, Francja - Tremolite - Kowary (Schmiedeberg, Riesengebirge) Polska
- Tremolite - Wilberforce, Ontario, Kanada - 6x5cm
- Bilet z autografem Trémolite Perth Ontario - Gilbert Adam
Niezwykłe złoża
- Mina Pedra Preta, Serra das Éguas, Brumado , stan Bahia
- Wilberforce, Monmouth Township, Haliburton County , Ontario
- Polvijärvi, Etelä-Suomen (tremolit chromowy).
- Kamieniołom Canari (Albo), Bastia , Haute-Corse
- Lacaune , Tarn, Midi-Pyrenees
- Aure Valley , Hautes-Pyrénées
- Campolungo, dolina Piumogna, Leventina, Ticino (topotyp)
Narzędzia i niebezpieczeństwa
- Tremolit z kamieni szlachetnych można ciąć jako drobny kamień. Jest to nefryt , odmiana tremolitu o zielonych odcieniach, jeden z dwóch minerałów rozpoznawanych jako jadeit (drugi to jadeit ).
- Najniebezpieczniejszą formą azbestu jest tremolit, który ma szczególnie długie włókna .
Nowa Kaledonia
W 1994 roku Inserm potępił użycie tremolitu w białawej, wybielonej powłoce chat Kanak w Nowej Kaledonii , Pö, wykonanych z tej kruchej skały. To administracja kolonialna pierwotnie zalecała Kanakom „wybielić” ich domy, aby nadać plemionom czystszy wygląd. Analizy wykazały, że podczas czynności domowych stężenia mogą przekraczać 7 000 włókien na litr powietrza, podczas gdy wartość progowa w budynkach wynosi pięć włókien.
Uwagi i odniesienia
- Klasyfikacja składników mineralnych wybranych jest , że z Strunz , z wyjątkiem polimorfów krzemionki, które są zaliczane do krzemianów.
- obliczona masa cząsteczkowa od „ atomowych jednostek masy elementów 2007 ” na www.chem.qmul.ac.uk .
- JGA Höpfner, I. „Ueber die Klassifikation der Fossilien in einem Schreiben des Herausgebers an Herrn D r [Dietrich Ludwig Gustav] Karsten in Halle”. II. „Versuch einer neuen Classifikationsmethode der Stein- und Erdarten, nach den neuesten chemischen Erfahrungen”, Magazin für die Naturkunde Helvetiens , 4, 1789, 255-332
- Andrée Jean François Marie Brochant de Villers, Alexandre Brongniart, Frédéric Georges Cuvier, Słownik nauk przyrodniczych , tom 19, 1821, str. 297
- Skały i min .: 22: 506-509.
- Jensen (1978) Minerals of New York State, str.46
- Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Mineralogii i Krystalografii. Tom 73 1950 P.93
- Nowy kurs mineralogii: zawierający opis wszystkich gatunków minerałów, tom 3 Gabriel Delafosse str. 493 1862
- Annals of Crell, 1790 T1, s. 54
- Słownik chemii praktycznej i teoretycznej William Nicholson 1808
- Wykłady o mineralogii - strona 29 2008
- Podręcznik mineralogii, tom 1, Alfred Des Cloizeaux str. 79 1862
- Zarys mineralogii, geologii i analizy minerałów, tom 1, Thomas Thomson 1836
- James Dwight Dana, George Jarvis Brush (1868) System Mineralogii: Mineralogii opisowa , Wiley, Nowy Jork (NY), 5 th ed, 827 p, ... 238
- „Czas przed”: prehistoria Nowej Kaledonii str. 191 1995 Christophe Sand
- Nowy słownik historii naturalnej Tom 36, Charles S. Sonnini str. 377 1851,
- Cassedanne, JP i Cassedanne, JO (1978): Słynne minerały: dystrykt Brumado, Bahia, Brazylia. Zapis mineralogiczny 9: 196-205
- Schroetter, Ralph. Przewodnik po kolekcjonerach minerałów Bancroft & Area. Strona 172, pełne wydanie.
- Goujou JC. (1998), Mineralogia rodingitów z kopalni Canari, Korsyka, Francja. Królestwo mineralne 20, 11-24.
- Didier Béziat, JL Joron i P. Monchoux: „Spessartites in the Montagne Noire, France: mineralogical and geochemical data”, Eur. Journ. Mineral., 1993, 5, s. 879-891 .
- Roger De Ascenção Guedes , A. Casteret , JC Goujou , „Mineralogiczny przegląd doliny Aure, Hautes-Pyrénées”, w Le Règne minéral , no. 47, 2002, s. 5-21
- Nowa Kaledonia chora na pył azbestu , Le Monde, 22 maja 2007