Thio

Tio
TCHO
Xâragùrè
Thio
Widok z lotu ptaka na wieś Thio
Administracja
Kraj Francja
Społeczność Nowa Kaledonia
Województwo Prowincja Południowa
Obszar zwyczajowy Xaracuu
Mandat burmistrza
 Jean-Patrick Toura
2020 -2026
Kod pocztowy 98829
Wspólny kod 98829
Demografia
Ludność
miejska 		2524  mieszk. (2019 spadek o 4,5% w porównaniu do 2014 roku)
Gęstość 2,5  mieszkańca/km 2
Grupa etniczna Kanaks  : 76,6%
Europejczyków  : 7,7 %%
METiS  : 6,3%
Wallisians-Futunians  6,1%
Tahitańczyków  2%
Azjatów  0,6%
Ni Vanuatu  : 0,1%
Inne 0,5%
Nie stwierdzono: 0,2%
Geografia
Informacje kontaktowe 21°37′ południe, 166°13′ wschód
Wysokość Min. 0  m
Maks. 1343  m²
Powierzchnia 997,6  km 2
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nowa Kaledonia
Zobacz na mapie administracyjnej Nowej Kaledonii (więcej) Lokalizator miasta 14.svg Tio
TCHO
Xâragùrè
Geolokalizacja na mapie: Nowa Kaledonia
Zobacz na mapie topograficznej Nowej Kaledonii (więcej) Lokalizator miasta 14.svg Tio
TCHO
Xâragùrè
Znajomości
Stronie internetowej www.thio.nc

Thio (w języku Xârâcùù lub Xârâgurè (Borendy)  : Tchô lub COO) to francuskie miasto w Nowej Kaledonii na wschodnim wybrzeżu głównej wyspy w Prowincji Południowej , 120 km od Noumea , pomiędzy Canalą (46 km na północny-zachód) i Boulouparis (zachodnie wybrzeże, 47 km)

Aglomeracja centralna składa się z dwóch części oddzielonych u jej ujścia rzeką Thio , Thio-Village (lewy brzeg, 677 mieszkańców) i Thio-Mission (prawy brzeg, 343 mieszkańców). Miasto ma również 13 plemion .

Gmina jest częścią obszaru zwyczajowego Xaracuu .

Geografia

Najwyższym punktem miasta jest szczyt Ningua, którego wysokość sięga 1343 metrów. Przecina go rzeka Thio , u ujścia której zainstalowano wieś.

Sąsiednie gminy to:

Pogoda

Historia

przed 1868 r.

1868

Benjamin Balansa wynajmuje część doliny Dothio. Katolicka misja została stworzona na prawym brzegu ujścia Thio w 1868 roku , przez Marist ks Dominique Moris ( 1834 - 1907 ). Pierwszym chrześcijaninem z Thio byłby François Kamondi. Budowę kościoła rozpoczął ksiądz Simonin w 1880 r. według planów RP Vigouroux, a zainaugurowano w 1913 r . Wieża dzwon, dodane na początku XX XX  wieku , został zmieniony w 1920 do obecnego kształtu sześciokątnego. Później dodano dwie okrągłe wieżyczki nakryte pieprzniczkami wyprodukowanymi przez SLN .

1874

Ale współczesna historia Thio wiąże się przede wszystkim z historią kopalni, przede wszystkim Rose na płaskowyżu Thio. Stolica niklu z 1875 r. , była pierwszym miejscem wydobycia tego metalu na świecie, w roku odkrycia (zatwierdzonego w 1876 ​​r. ) garnierytu (przez Julesa Garniera ).

Société Le Nickel (SLN) powstał tam w 1880 roku przez Johna Higginson i Jules Garnier w szczególności. Port rudy jest zainstalowany obok misji. Na terenie gminy działają dwie odlewnie (zanim wszystkie czynności związane z przetwarzaniem niklu zostały zgrupowane w fabryce Doniambo w Nouméa ): Ouroué ( 1889 - 1891 ), Thio-Mission ( 1912 - 1930 ). Siedziba główna SLN jest nawet, w ulotny sposób, zlokalizowana w Thio-Village od 1921 do 1923 roku . W 1893 r. 8-kilometrowa linia kolejowa połączyła Pont du Père i pierwszy most na Thio.

Do dziś jest głównym miejscem eksploatacji tego minerału przez SLN . Gazeta La France australe nadała mu przydomek „  Nickeltown  ”, a Biuletyn Handlowy ze swojej strony nazwał go „ Thio-les-Rothschild ”, od nazwiska głównego udziałowca SLN w tym czasie, rodziny Rothschildów .

Podczas wielkiego buntu Kanaków w 1878 r. przywódca Léopold z katolickiego plemienia Saint-Pierre był jednym z pierwszych przywódców powstania, podczas gdy przywódca Filippo z plemienia Saint-Philippe odmówił przyłączenia się do powstańców.

W 1886 roku powstała Komisja Miejska Thio.

Uważany za centrum gospodarcze i najbogatszą gminę Nowej Kaledonii do lat 30. XX wieku , Thio posiada kilka obiektów hotelowych (np. hotel Sigura , a nawet słynne wyścigi konne, które potrwają do 1933 r . Jest regularnie zaopatrywana w nieznalezione towary konsumpcyjne i sprzęt w Noumea , statkami przypływającymi bezpośrednio z Europy i Australii .

W 1888 r. utworzono obóz więzienny Thio, w którym 350 skazanych zostało na płaskowyżu, a 93 w Ouroué. W 1893 r. na płaskowyżu było od 1500 do 2000 osób. W 1896 r. było ich od 1000 do 1200, pośród bardzo dużej wolnej kadry.

Wkład zagranicznej siły roboczej sprawia, że jest szczególnie kosmopolityczny biegun: chińskie kulisów , Hindusi (600) z 1865 roku , więźniów z kolonii karnej po 1872 roku , Chan đăng ( Annamese lub wietnamskich od 1891 roku , kilkuset z 1891 roku), 1,200 japoński wysiadł z Hiroszimy maru w 1892 (z pierwszym pojawieniem się 599, do Meh, Toumourou Pauline) Indonezji (600 jawajskiego ) z 1895 roku , a następnie Reunionese , miejscowego Kanaks lub z Wyspy Lojalności który będzie aż do „do 2,000 Thio New Hebrideans ( nielegalni w latach 1875-1880, a następnie autoryzowani w 1893), nawet inni europejscy migranci, tacy jak Jugosłowianie ).

1930

Kryzys z 1930 roku , obserwowany spadek niklu zawartości rudy wyodrębnieniu Cantonments w Australii lub wypędzenia tych Japończyków podczas II wojny światowej, a następnie kolejne niezależność od Indonezji w 1945 - 1949 , z Wietnamu w 1945 - 1954 a Vanuatu w 1980 r. wpłynęło na Thio, pozbawiając go części swojej siły roboczej.

Ci pracownicy zostali zastąpieni od lat pięćdziesiątych przez nowy napływ ludności, Wallisów i Futuńczyków .

„Nickel Boom” pozwolił na chwilowe ożywienie na przełomie lat 60. i 70. XX wieku . Jednocześnie technicy i inżynierowie SLN dostosowali technikę wiercenia rdzeniowego do rozpoznawania złóż niklu.

Thio coraz bardziej konkuruje z innymi nowymi głównymi ośrodkami wydobywczymi: Kouaoua , Koumac , Poum , Voh , Népoui (w Poya ), Goro (w Yaté ).

1980

Thio było wówczas, w latach 80. , jednym z głównych ośrodków starć pomiędzy zwolennikami i przeciwnikami niepodległości w okresie znanym jako „Wydarzenia”. Komuna, ze względu na wysoki odsetek nie-Melanezyjczyków, jest uważana za twierdzę antyniepodległościową (lub lojalistów). Jej burmistrz od 1971 roku , Roger Galliot , była postać początkowo autonomistycznego ruchu Unii Kaledońskiej (UC), opuścił ją w 1977 roku, kiedy partia ta oficjalnie opowiedziała się za niepodległością pod przywództwem Jean-Marie Tjibaou . Galliot został ponownie wybrany na szefa miasta w 1983 roku przez przyjęcie mocną postawę wobec separatystów, aw 1984 roku założył w sekcji New Caledonian z Frontu Narodowego (FN).

Thio jest zatem postrzegany przez zwolenników dostępu do pełnej suwerenności jako twierdza do zdobycia. Lokalny Komitet Walki Kanaków i Socjalistycznego Frontu Wyzwolenia Narodowego (FLNKS) kierowany przez Éloi Machoro rozpoczyna20 listopada 1984prawdziwe „oblężenie tio” (epizod zwany także „zawód tio”: żandarmeria zajęte, blokad wznoszone wokół wsi, French flag spalił publicznie przez Machoro na 30 listopada , europejscy właściciele rozbrojony na 4 grudnia ).

Dochodzi do wielu aktów przemocy, z silną presją psychologiczną na populacje polinezyjskie, w szczególności Melanezyjczyków, którzy nie są niezależnymi, lub populacje pochodzenia europejskiego. Jedynym oficjalnie uznanym incydentem jest śmierć wiejskiego rzeźnika, który utonął podczas próby przepłynięcia rzeki, most został zablokowany przez tamę.

„Oblężenie” wreszcie się zakończyło 12 grudnia 1984, wraz z ewakuacją przez armię w kierunku zachodniego wybrzeża (w szczególności Nouméa ) dużej części ruchu niepodległościowego.

Ci, którzy pozostali za zorganizowanymi milicjami, zachęceni przez FN Rogera Galliota i inną twardą partię antyniepodległościową, Front Kaledoński (FC). Wiąże się to z początkiem 1985 roku, który nazywa „piknikiem” Thio rzeczywiście popiera spotkanie lokalnych lojalistów w pobliżu wioski, co kończy się starciami między uczestnikami i działaczami FLNKS , powodując 9 rannych.

11 stycznia 1985śmierć młodego  17- letniego „  Caldoche ”, Yvesa Tuala, bratanka Rogera Galliota , zabitego przez separatystów na posesji rodziców w Nassirah (na granicy Thio i Boulouparis ), podpala prochy w ramach anty- obóz niepodległościowy: w nocy z 11 na 12 stycznia w Nouméa miały miejsce gwałtowne zamieszki . Szturmowane, podpalane lub plądrowane były w stolicy przedsiębiorstwa niezależnych osobistości: apteka ogólna (należąca do byłego zastępcy i założyciela UC Maurice'a Lenormanda ), stacja paliw André Danga. Lojalistów demonstranci zbiegają się w Wysokiej Komisji , lojaliści Reproaching przedstawiciela państwa w momencie, Edgard Pisani (który zaproponował na 7 stycznia projekcie „stowarzyszenia niezależności”), a na socjalistyczny rząd o Laurent Fabius promować FLNKS . Bilans wynosi 48 rannych i 51 aresztowań.

Z kolei Éloi Machoro został postrzelony w klatkę piersiową przez członka GIGN wraz z innym działaczem niepodległościowym, Marcelem Nonnaro, na farmie w La Foa, którą okupowali 12 stycznia . Tego samego dnia ogłaszany jest stan wyjątkowy i w Nowej Kaledonii wprowadzana jest godzina policyjna .

Tak czy inaczej, ewakuacja dużej części nie-Melanezyjczyków oznacza, że ​​z bastionu lojalistów Thio staje się w 1985 r . twierdzą niezależnych. Louis Mapéri z Partii Wyzwolenia Kanak (Palika, inny składnik FLNKS, który prowadzi kampanię na rzecz dostępu do pełnej suwerenności poprzez walkę), zastępuje Rogera Galliota na stanowisku pierwszego sędziego po przedterminowych wyborach samorządowych, które odbyły się w dniu29 września 1985.

Administracja

Lista burmistrzów

Dekret z 31 grudnia 1886 r.tworzy komisję miejską. To przewodniczył od 1901 roku przez członka rodziny Rapadzi: pierwszy Joseph Rapadzi ( 1862 - 1937 , pochodzący z Reunion , SLN wykonawczy ) od 1901 do 1937 , a następnie jego syn Albert Rapadzi ( 1.895 - 1.983 , inżynier w SLN , członek  od Henri LaFleur za „ niezależni ” rodzina  ). W 1961 r. , podobnie jak wszystkie komisje miejskie i regionalne, Thio stał się gminą o statusie lokalnym, z wybieranym burmistrzem (zawsze Albertem Rapadzi), zanim w 1969 r. stał się gminą na mocy francuskiego prawa zwyczajowego.

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1961 1967 Gustave Cornaille    
1967 1971 Albert Rapadzi Rascal następnie UD  
1971 1985 Roger galliot Unia Kaledońska, następnie FNSC, a następnie Front Narodowy National  
1985 2001 Louis Mapéri FLNKS - Palika następnie FLNKS - UNI - Palika  
2001 2005 Albert Moindou FLNKS - UNI - UPM  
2005 2014 Pieśń Thierry'ego Przyszłość razem, potem Kaledonia razem  
2014 W trakcie Jean-Patricka Toura FLNKS - UC  

Polityka

Najpierw twierdza antyniepodległościowa do 1985 r. , potem stała się bastionem FLNKS , z tradycyjną rywalizacją między UC - Paliką z jednej strony (zdominowaną przez Palika Louisa Mapéri ) i Postępową Unią w Melanezji (UPM). przez Albert Moindou i Guy Pascal z drugiej strony. Pojawienie się w 1998 roku Federacji Komitetów Koordynacji Niepodległości (FCCI), stworzonej przez umiarkowanych dysydentów FLNKS, którzy stali się tradycyjnymi sojusznikami na terytorialnej scenie historycznego ruchu lojalistycznego, Rassemblement pour la Calédonie dans la République (RPCR, obecnie Rassemblement- UMP w 2004 r., potem po prostu Le Rassemblement w 2014 r. i Le Rassemblement - Les Républicains w 2015 r. ), dodatkowo dzieli obóz niepodległościowy w Thio. Tak więc, UC - Palika lista z Mapéri się z 674 głosów uzyskanych w wyborach samorządowych w 1995 roku do 353 w 2001 roku , wobec 126 w tym czasie na FCCI , pozwalając UPM wygrać.

Napięcia między dwoma rywalizującymi tendencjami FLNKS w Thio prowadzą do rezygnacji rady miejskiej i organizacji przedterminowych wyborów: wygrywa je zespół Avenir (partia antyniepodległościowa utworzona w 2004 r. przez mniej lub bardziej długoletnich dysydentów). terminy RPCR ) o Thierry Pieśni o względnej większości 10 mandatów na 23. w wyborach komunalnych wMarzec 2008, jeśli lista FLNKS ( UC - Palika ), obecnie kierowana przez Jean-Patrick Toura z UC , odzyska pierwsze miejsce (trochę) z 490 głosami (37,93%) i 9 mandatami na 23, a zespół Avenir od wychodzącego mera Thierry piosenki uzyskuje się gorsze wyniki niż w roku 2005 z 469 głosów (36,3%) i 9 (jeden wybrany również mniej), skumulowane wyniki z tych dwóch grup przeciw niezależności ( Avenir zespołowych i Rassemblement- UMP ) łącznie bezwzględną większość (702 głosy, 54,33%, przy udziale 70,5% zarejestrowanych). UPM Charles Moindou przypada 100 głosów (7,74%) dla pojedynczego radnego. 9 Avenir razem (obecnie CALEDONIE razem wPaździernik 2008po rozłamie w partii) i 4 z Rassemblement-UMP ostatecznie zgadzają się na ponowne wybranie Thierry Songa na przewodniczącego rady miejskiej.

W wyborach prowincjonalnych z10 maja 2009 r., jednolita lista FLNKS prowadzona przez Rocka Wamytana na południu również uzyskała najlepszy wynik w Thio (490 głosów, 38,64%, czyli dokładnie tyle samo, co w miejskich z 2008 r., podczas gdy UPM popiera i jest częścią formacja ta z Odette Moindou z 4 -tego  położenia). Dwie listy przedstawione w wyraźnie niezależnym programie ( FLNKS i Partia Pracy , polityczne ramię antykapitalistycznego związku USTKE ), uzyskały łączny wynik 565 głosów (44,6%). Kandydaci anty-Niepodległości (oprócz Kaledonia Wraz ustępujący Przewodniczący Sejmiku Województwa Philippe Gomes i gdzie Thierry piosenki figura 9 th  stanowisko, to jest UMP-Rally of Pierre Frogier , w Avenir Ensemble - LMD of Harold Martin , z Rassemblement pour la Calédonie RPC dawnego historycznego lidera lojalistów rodziny Jacques LaFleur , z FN od Bianca Hénin i na ROC Plurielle który głównie odnosi się Wallisian i Futunian elektorat ) wyniosła 513 głosów (40, 5%). Wśród nich na pierwszym miejscu znalazł się zespół Calédonie, który odzyskuje większość zwolenników zespołu Future z 2005 i 2008 roku (327 głosów, 25,79%), podczas gdy Rassemblement-UMP wraca do Thio z zaledwie 98 głosami (7,73). %). Wreszcie dwie listy, które deklarowały się jako neutralne w kwestii niepodległości i koncentrowały się na sukcesie Porozumienia Nouméa i ustanowieniu wieloetnicznego obywatelstwa Nowej Kaledonii („otwartość obywatelska” i „pokolenie przeznaczenia”. wspólne ”) łącznie uzyskały 190. głosów (15%). To przede wszystkim „Obywatelska Otwartość” – tworzona przez członków Palika Sud (Louis Mapou, Élie Poigoune) oraz dysydentów UC ( Marie-Claude Tjibaou , wdowa po historycznym przywódcy obozu niepodległościowego Jean-Marie Tjibaou , Jean-Pierre Deteix ), który nie zaakceptował wyboru Rocka Wamytana na czele listy FLNKS , sprzymierzył się z lokalną sekcją Partii Socjalistycznej (PS) Michela Jordy, z działaczami antyniepodległościowymi (Laurent Chatenay) i członkami społeczeństwa obywatelskiego - że osiąga dobry wynik, zajmując w 3 th  miejsce w mieście z 186 głosów (14,7%).

W ten sposób Thio stał się w 2000 roku jedyną gminą na wschodnim wybrzeżu, która miała silny antyniepodległościowy establishment wyborczy, zwłaszcza na rzecz wspólnej Kaledonii , a także ważną bazę dla umiarkowanych grup, które chcą skoncentrować się na budowie „  Wspólne przeznaczenie  ”, a nie na żądanie niepodległości ( FCCI wtedy „otwartość obywatelska”).

Organizacje zwyczajowe

Zwyczajowe ziemie Thio są podzielone na dwa zwyczajowe okręgi (lub wielkie wodzowie) dla 13 plemion: Borendy (5 plemion przybrzeżnych w południowo-wschodniej części miasta) i Thio (8 plemion rozmieszczonych wzdłuż rzeki o tej samej nazwie ). Są one częścią zwyczajowego obszaru Xaracuu .

Okręgi zwyczajowe Plemiona
Thio Kouaré , Ouindo , Ouroué , Saint-Michel , Saint-Paul , Saint-Philippo I i II , Saint-Pierre
Borendy Grand and Petit Borendy , Port Bouquet , Saint-Jean-Baptiste , Saint-Joseph

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów powszechnych przeprowadzanych w gminie od 1956 r. Od 2006 r. INSEE publikuje corocznie legalną populację gmin, ale ustawa dotycząca demokracji sąsiedztwa27 lutego 2002 r.w swoich artykułach poświęconych spisowi ludności wprowadził spisy ludności co pięć lat w Nowej Kaledonii, Polinezji Francuskiej, Majotcie oraz na wyspach Wallis i Futuna, co nie miało miejsca wcześniej. Spis ten jest przeprowadzany we współpracy z Instytutem Statystyki i Studiów Ekonomicznych ( ISEE ), instytutem statystycznym Nowej Kaledonii . Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2004 roku, poprzednie spisy miały miejsce w 1996, 1989, 1983, 1976, 1969, 1963 i 1956 roku.

W 2019 r. miasto liczyło 2524 mieszkańców, co oznacza spadek o 4,5% w porównaniu do 2014 r. ( Nowa Kaledonia  : + 0,98%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1956 1963 1969 1976 1983 1989 1996 2004 2009
1,776 2 253 3 176 2894 3 019 2368 2614 2743 2629
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
2014 2019 - - - - - - -
2643 2524 - - - - - - -
(Źródła: baza danych Insee , populacja bez podwójnego liczenia do 1999 r., następnie ludność gminna od 2006 r. Isee) Histogram rozwoju demograficznego

Plemiona

Tradycyjne klany Kanak z regionu Thio

Owi (pisane również Howi / Hawi / Aouis / Aouie / Haouie w literaturze kolonialnej).

W relacjach genealogicznych cytuje się: „ Owi mè Bûrûpwari”

Klan Overlord historycznie zainstalowany w górnej dolinie Thio (dolina Kuenthio) i Boulouparis (Haute Ouaménie), a także na szczycie Pocquereux (Oua-Pocqueeu). Wiadomo, że klan ten brał udział w powstaniu Kanaków w 1878 r. w regionie Boulouparis i Thio wraz z Ataiem (przywódcą powstania Kanaków z 1878 r.).


Bwêre mel Toûra:

2 klany z dolnej doliny Thio.


Cô m Kûmô:

2 klany z dolnej doliny Thio. Côô / Tchô przez rozszerzenie, które dało nazwę francuskiej gminie "Thio".

Tradycyjni przywódcy Kanak w 1878 r.

Grand Chef Kanak en 1878, de la grande tribu des Owi (Howi/Aouis/Aouie/Haouis) à Thio, situé dans la vallée de Kuenthio (entre Boulouparis et Thio).Il est connu pour avoir mené les kanaks de sa tribu et avec celle des Koa et des Poquereu à l'insurrection de 1878, dans la région de Boulouparis et de Thio de Juin 1878 à avril 1879.Il sera capturé en avril 1879, sera ramené au camp de Servan à Kuiné, Canala, ou il sera fusillé sans jugement.Dans la littérature coloniale relatant de cet épisode insurrectionnel Kanak dans la région de Boulouparis et de Thio, selon les auteurs des écrits Judano fut également orthographié Judanon/Junda/Gudano/, mais selon la vrai prononciation phonétique son prénom s'écrit "Djeuda" ou "Djeunda".

Gospodarka

Działalność gospodarcza nadal charakteryzuje się głównie eksploatacją niklu przez SLN, która zatrudnia około 180 pracowników w gminie (7,5% całkowitej siły roboczej firmy i około 15% aktywnej populacji Thio), do której około 75 osób zatrudnionych przez trzech podwykonawców (Somikat do wydobycia Dothio, APST do ochrony terenu i Sudnordmines do robót i ochrony środowiska, a więc prawie jedna czwarta lokalnych aktywów pracujących w tym sektorze). Obecnie eksploatowane są dwa złoża odkrywkowe. Po pierwsze, kopalnia Plateau, blisko morza i wioski, jest kolebką SLN , na lewym brzegu Thio na wysokości około 600  m n.p.m. Wciąż produkuje dzięki innowacjom technicznym umożliwiającym zagospodarowanie coraz trudniejszych złóż (transport odbywa się do portu tocząc się 13 km drogą  ). Z kolei kopalnia Camp des sapins, otwarta w 1972 roku , znajduje się na wysokości 800  m , na prawym brzegu Thio , prawie 40  km od morza i wsi (dojazd do portu z Thio-Mission odbywa się drogą Kolejka gondolowa o długości 7,5  km , Tamon, następnie przetaczając się 20  km do morza). Société Le Nickel wierzy w 2010 roku , że 40 milionów ton rudy zostały wydobyte z tio kopalniach od początku ich działalności, około 900.000 ton niklu . Roczna produkcja to około 600 000 ton surowców mineralnych (około 10% całości wydobytych w Nowej Kaledonii ), z których największa część zasila zakład Doniambo w Noumea , reszta przeznaczona jest na eksport do Japonii . Znaczenie SLN znajduje odzwierciedlenie w rozwoju gminy, duża część infrastruktury została sfinansowana przez spółkę. Na przykład w 2007 r. przekazała gminie sieci drogowe i dostawę wody pitnej (AEP) podrejonu Petroglyphes (około 4  km na południowy zachód od Thio-Mission i 3  km na południe od Thio-Village, na prawym brzegu Thio ), w tym rekompensatę finansową w wysokości 100 mln franków CFP przeznaczonych na ich odbudowę.

Ponadto miasto wykorzystało tę historię do rozwoju działalności kulturalnej i turystycznej wokół tego tematu. Muzeum górnictwa został zainstalowany w tio-Village w siedzibie byłego kierownictwa ośrodka górniczego w 1890 roku , do zidentyfikowania przez małego parowozu przy wejściu i pylony starej kolejki linowej, która od roku 1951 do 1974 , transportowane ruda na blisko 4  km , od kopalni na płaskowyżu do portu rudy. Korzysta z ważnych zbiorów, przede wszystkim fotografii i minerałów, ale także mniej lub bardziej starych narzędzi i naczyń z dawnej marynarki wojennej SLN . Ponadto biuro turystyczne organizuje co miesiąc, a także podczas jarmarku miejskiego odbywającego się corocznie w lipcu od początku lat 90 - tych , zwiedzanie kopalni Plateau, komentowane przez miejscowego historyka, a następnie tradycyjny posiłek plemienny.

W plemionach nadal praktykowana jest tradycyjna polikultura Kanaków na własne potrzeby ( yam , taro , maniok ) oraz rybołówstwo .

Animacje

Wybrzeże

Kilkadziesiąt kilometrów linii brzegowej między Thio i Yaté, 1200 km2, 1000 mieszkańców, ostoja bioróżnorodności, dostępna prawie tylko łodzią, słabo chroniona, z dużymi opadami deszczu, zagrożona pożarami (6000 hektarów w ciągu 15 lat). Okręgi obyczajowe Borendy i Unia podpisały w 2014 roku moratorium na co najmniej dwa lata, które wstrzymuje otwarcie toru(ów) i poszukiwań górniczych, do badania środowiska naturalnego i ekosystemów, ale także historii zawody człowieka (zwłaszcza w Woen Wùù) . 15 kwietnia 2019 r., utworzenie Parku Prowincjonalnego Zapomnianego Wybrzeża jest głosowane przez wybranych w zgromadzeniu południowej prowincji. Zapomniane Wybrzeże, które graniczy ze wschodnią częścią Prowincji Południowej, jest obecnie prowincjonalnym parkiem przyrody. Położona pomiędzy plemionami Unia i Misja Thio przestrzeń o powierzchni 98 000 ha w części lądowej i 29 000 ha w części morskiej, w której występuje 98% endemicznych gatunków roślin, setki gatunków rzadkich lub zagrożonych, cenne dziedzictwo kulturowe i niematerialne, a zwłaszcza połowa wilgotnych lasów Nowej Kaledonii. Prawdziwy skarb bioróżnorodności, przebadany już przez naukowców w szczególności z Narodowego Muzeum Historii Naturalnej

40% regionu dotyczy górniczych tytułów badawczych należących do większości górników Grande-Terre. Jednak koszty operacyjne, w tym dostępność, pozostają wysokie. Wydobycie niklu, kobaltu, chromu, dawniej aktywnych (3 miliony metrów sześciennych rudy w ciągu ponad stu lat) ogranicza się do Ouinné. A na Ouinné istnieje projekt zapory wodnej.

Trwa synteza wiedzy, prowadzona przez Obserwatorium Środowiska Oko w Saint-Gabriel na południu Unii. Obszar morski, bogaty i dobrze zachowany, jest dość dobrze poinformowany, zwłaszcza na obszarach chronionych (zatoka Port-Bouquet, wysepka Moindé-Ouémié). Jest to również drugi co do wielkości obszar koncentracji humbanów w okresie lęgowym (w Nowej Kaledonii, po Wielkim Południu). (Przestrzeń naziemna jest wciąż mało obserwowana, nawet na obszarach chronionych (Mont Humbolt, Massif du Kouakoué, Haute Pourina).

Miejsca i zabytki

Północ: zabytki, RP10 Thio - Canala RPN3

  • Gmina od Kouaoua (Kaa Wi PAA)

    • Na południe od Thio, RM2 , RM8 , potem zapomniane wybrzeże

    Zobacz również

    Bibliografia

    Powiązane artykuły

    Linki zewnętrzne

    Uwagi i referencje

    Uwagi

    1. Prawna ludność gminna obowiązująca w1 st styczeń 2020, rocznik 2019, określony w granicach terytorialnych obowiązujących w 1 st styczeń 2019, statystyczna data odniesienia: 1 st styczeń 2019.

    Bibliografia

    1. „  Chronologia roku 1984, strona poświęcona wydarzeniom politycznym lat 80.  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )
    2. Chronologia roku 1985, strona poświęcona wydarzeniom politycznym lat 80.
    3. [PDF] Zamówienie n o  1629 / SAS / SA z dnia 10 września 1985 Wywołanie wyborców gminy Thio do wyboru dwudziestu trzech członków rady miejskiej, Jonc n o  6375, 17.09.1985, str.  1538
    4. SOP, „Re: [kanaky Avenir Ensemble zwycięsko w Thio? », Kanaky Online , 27.06.2015 ]
    5. "Thio: Rozczarowanie Thierry Song", Les Nouvelles Calédoniennes , 03.10.2008
    6. „Thio: Thierry Song ponownie wybrany głosami rajdu”, Les Nouvelles calédoniennes , 15.03.2008
    7. Wyniki wyborów prowincjalnych 10 maja 2009 w Prowincji Południowej, fragment miasta Thio, oficjalna strona internetowa Wysokiej Komisji Republiki w Nowej Kaledonii
    8. Tytuł V Ustawy n o  2002-276 z dnia 27 lutego 2002 r demokracji lokalnej
    9. Dekret n O  2004-724 z22 lipca 2004 r.ustawianie daty i warunków, w jakich będzie działał powszechnego spisu ludności Nowej Kaledonii w 2004 roku , opublikowanym wJournal Officiel n °  16923 lipca 2004 r..
    10. http://www.isee.nc
    11. dla lat 1956 , 1963 , 1969 , 1976 , 1983 , 1989 , 1996 , 2004 , 2009 , 2014 i 2019
    12. [PDF] „  Arkusz prezentacji Thio Mining Center, oficjalnej strony SLN  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )
    13. Prezentacja Thio-Village, oficjalnej strony internetowej Thio
    14. Zajęcia, oficjalna strona Thio
    15. http://www.oeil.nc/