Surba

Surba
Surba
Wieś Surba.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Ariege
Miasto Foix
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Pays de Tarascon
Mandat burmistrza
Henri Aychet
2020 -2026
Kod pocztowy 09400
Wspólny kod 09303
Demografia
Miły Surbatois
Ludność
miejska
320  mieszk. (2018 spadek o 8,57% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 144  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42°51′35″ północ, 1°34′33″ wschód′
Wysokość Min. 469  m
Maks. 1064  m²
Powierzchnia 2,22  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Foix
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Sabarthes
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Surba
Geolokalizacja na mapie: Ariège
Zobacz na mapie topograficznej Ariège Lokalizator miasta 14.svg Surba
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Surba
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Surba

Surba jest francuski gmina znajduje się w dziale z Ariège , w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Surbatois.

Geografia

Lokalizacja

Gmina z Pirenejów w Pirenejach Ariège regionalnego parku przyrody , znajdujących się pomiędzy Col de Port i Tarascon-sur-Ariege na starej drodze krajowej 618 , to jest pierwszym, który spotykamy w Courbière dolinę , pochodzących od Tarascon-sur-Ariege . Jest częścią jednostki miejskiej Tarascon-sur-Ariège .

Gminy przygraniczne

Surba graniczy z czterema innymi gminami.

Gminy graniczące z Surba
Bédeilhac-et-Aynat Arignac
Rabat-les-Trois-Seigneurs Surba
Tarascon-sur-Ariège

Hydrografia

Miasto jest podlewane przez strumień Courbière , z dopływem z Ariège , a strumień Saint-Pierre.

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy to 222  ha; jego wysokość waha się od 469 do 1064  metrów .


Trasy komunikacyjne i transport

Dojazd drogą krajową 20 i drogą departamentalną D 618 dawną drogą krajową 618 , a także pociągiem na stacji Tarascon-sur-Ariège na linii Portet-Saint-Simon do Puigcerda (granica) .

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,7  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,6 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,6 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,2  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 926  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,9 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na wschodzie departamentu wpływy śródziemnomorskie podkreślają sezonowe kontrasty, klimat jest tam bardziej suchy.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Tarascon-sur-Ariege,” miasta Tarascon-sur-Ariege , zleconego w 1959et który wynosi 3  km na południowy do kradzieży ptaka , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 11,9  ° C, a suma opadów 769,3  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Saint-Girons” w miejscowości Senconac , oddanej do użytku w 1949 roku i na 41  km , średnia roczna temperatura zmienia się od 12,2  °C w latach 1971-2000 do 12,3  °C w latach 1981- 2010, a następnie w 12,7  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Surba to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Tarascon-sur-Ariège , a wewnątrz- działów aglomeracji obejmującej 9 gminy i 6,120 mieszkańców na rok 2017, z którego jest podmiejskich gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Foix , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 38 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (50,3% w 2018 r.), jednak spadek w porównaniu z 1990 r. (58,9% ). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: roślinność krzewiasta i/lub zielna (27,8%), tereny zurbanizowane (26,4%), lasy (22,5%), łąki (21,5%), sieci przemysłowe lub handlowo-komunikacyjne (0,9%), heterogeniczne obszary rolnicze (0,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

Zamieszkany przez około 400 mieszkańców, położony jest u podnóża imponujących klifów góry Soudour, miejsca (wcześniej) poświęconego wspinaczce i obserwowaniu ptaków drapieżnych ( sępy , sępy , orły ) oraz rzeki de la Courbière . Obejmuje również wioskę poniżej wsi, wioskę Florac.

Surba, będąca niegdyś typową wioską uliczną, odnotowała wzrost populacji w ciągu ostatnich czterdziestu lat, czerpiąc korzyści z peryferyjnej urbanizacji. Powstały nowe dzielnice, Florac, Coumareilles, Brougard, La Roche, Beixane, ze szkodą dla pierwotnej wioski, która ze swej strony ma tendencję do pustoszenia.

Toponimia

Historia

Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 961 r. , gdzie "alleu de Sdrebane" pojawia się jako własność dawnego klasztoru Saint-Volusien (Foix).

Dwa kolejne wzmianki z 1182 i 1294 roku, wskazują, przywiązanie wsi i wioską do seigneury z sp .

Pod koniec XIV -tego  wieku , zamek Florac należący do żony Guilhem z Arnave, Pana Miglos, Brunissen z Ravat (Rabat), którego rodzina wkrótce będą związane z rodziny hrabiów Foix .

Przy dużym złożu gipsu do 1957 r. działała wytwórnia tynków.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 100 do 499, liczba radnych w wyborach 2014 r. wynosi jedenastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina stanowiące część dzielnicy Foix w społeczności gmin Pays de Tarascon i kantonie Sabarthès (przed oddziałowej redystrybucji 2014 Surba był częścią dawnej kantonie Tarascon-sur-Ariege ).

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 1977 Marzec 1989 Aime Granier    
Marzec 1989 Marzec 2001 Roger Ricard    
Marzec 2001 marzec 2020 Firmin Hachaguer    
marzec 2020 W trakcie Henri Aychet    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy kompleksowy spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 r. W 2018 r. gmina liczyła 320 mieszkańców, co oznacza spadek o 8,57% w porównaniu z 2013 r. ( Ariège  : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
193 171 223 229 262 277 270 292 296
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
263 292 243 243 222 240 240 214 208
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
205 207 225 160 150 153 163 166 197
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
192 179 234 320 381 345 349 350 350
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
325 320 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 69 53 57 73 79 89 101 106
Liczba gmin w departamencie 340 328 330 332 332 332 332 332

Gospodarka

Edukacja

Surba jest częścią akademii w Tuluzie i nie ma już szkoły.

Kultura i święta

Aktywności sportowe

Ekologia i recykling

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki


Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru przyciągania miast zostało zastąpione wpaździernik 2020że się z obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 18 czerwca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 18 czerwca 2021 )
  5. [PDF] „  Plan Local d'Urbanisme d'Allières - Sprawozdanie z prezentacji  ” , na wxs-gpu.mongeoportail.ign.fr ,4 lutego 2020 r.(dostęp 18 czerwca 2021 r. ) , s.  125
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 18 czerwca 2021 )
  9. [PDF] „  Zmiany klimatyczne w Pirenejach: skutki, słabości i adaptacja.  » , Na opcc-ctp.org (dostęp 18 czerwca 2021 r . ) .
  10. „  Station Météo-France Tarascon-sur-Ariège - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 18 czerwca 2021 )
  11. „  Orthodromy between Surba and Tarascon-sur-Ariège  ” , na fr.distance.to (dostęp 18 czerwca 2021 ) .
  12. „  Stacja meteorologiczna-Francja Tarascon-sur-Ariège – zestawienie klimatyczne – statystyki 1981-2010 i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w tarascon-sur-ariège ) .
  13. „  Ortodromia między Surba a Senconac  ” , fr.distance.to (dostęp 18 czerwca 2021 ) .
  14. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  17. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  18. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  19. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. „  Jednostka miejska 2020 w Tarascon-sur-Ariège  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 24 marca 2021 ) .
  21. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  22. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  23. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  24. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  25. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  26. Niektóre elementy historyczne ustalone na podstawie prac Claudine Pailhès , L'Ariège des comtes et des cathares , Mediolan, Tuluza, 1992.
  27. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  28. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na interieur.gouv.fr (dostęp 16 września 2020 r . ) .
  29. Organizacja spisu na insee.fr .
  30. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  31. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  32. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  33. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  34. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  35. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  36. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  37. „  Eglise Saint-Nicolas  ” , na www.pop.culture.gouv.fr (dostęp 17 czerwca 2020 )
  38. „  Plâtrières de Surba  ” , na support.fondation-patrimoine.org (dostęp 21 września 2020 r. )
  39. DS, „  Tkarze z Surby otrzymali za pierwsze prace 17 000 €  ”, La Dépêche du midi ,21 września 2020 r.( przeczytaj online )