Sepvigny

Sepvigny
Sepvigny
Wejście do wsi Sepvigny.
Herb Sepvigny
Heraldyka
Administracja
Kraj Francja
Region Wielki Wschód
Departament Moza
Miasto Handel
Międzywspólnotowość Wspólnota Gmin Handlowych - Void - Vaucouleurs
Mandat burmistrza
 Éric Marchand
2020 -2026
Kod pocztowy 55140
Wspólny kod 55485
Demografia
Miły Bakaoués
Ludność
miejska 		73  mieszk. (2018 spadek o 3,95% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 12  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 48°33′29″ północ, 5°41′05″ wschód
Wysokość 255  mln
Powierzchnia 6,31  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Vaucouleurs
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
Zobacz na mapie administracyjnej Grand Est Lokalizator miasta 14.svg Sepvigny
Geolokalizacja na mapie: Moza
Zobacz na mapie topograficznej Mozy Lokalizator miasta 14.svg Sepvigny
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Sepvigny
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Sepvigny

Sepvigny jest francuski gmina znajduje się w Meuse działu , w tym Grand Est regionu .

Geografia

Gmina położona około 6 kilometrów na południe od Vaucouleurs , w powstającej dolinie Mozy , warta obejrzenia jest ta miejscowość, aw szczególności kościół obronny Sepvigny.

Planowanie miasta

Typologia

Sepvigny jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (76% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (75,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (55,9%), lasy (24,1%), użytki zielone (20,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Saviniacum (1051); Sevignei (1327); Savigniego (1700); Sepviniacum (1711); Sepvigny (1793).

Historia

Sepvigny ( w Saviniaco ), nazywane również Savigny na Cassini map, wśród darowanych towarów, do 627 , do Teutfride, biskupem Toul , przez Dagobert I er , króla Austrazji. W 1051 papież Leon IX w bulli konfirmacyjnej opactwa Poussay wymienia połowę kościoła Sepvigny.

Przed 1790 r. Sepvigny było częścią Toulois (châtellenie i proboszcz Brixey-aux-Chanoines). I został przyłączony do diecezji Toul .

Wielkanocny chleb w Sepvigny

Zgodnie z uchwaloną ustawą 20 lutego 1608, przed Jeanem Toussaintem, zaprzysiężonym w czasach biskupstwa, hrabstwem i księstwem Toul , szanownym Simonem Maurice, zamieszkałym w Sepvigny i Mengeotte, jego żoną, przekazali darowiznę mieszkańcom i chłopom tej parafii, przekazując „że” będzie on rozdawany corocznie na zawsze w dniu Paschy każdemu doprowadzonemu, a mianowicie: całemu domostwu kufel wina, wdowom kufel, z bochenkiem w proporcji, jaka będzie znaleziony. Proboszczowi sieur lub jego wikariuszowi, a dozorcom zamku, każdemu łapówkę, z ich chlebem”.

Darczyńcy uzupełnili swoją fundację kolejnym aktem otrzymanym od Jeana Clémenta, zaprzysiężonym tabelalion , dat24 czerwca 1628 r, a specjalnie dotknął różne budynki w celu zapewnienia egzekucji, to znaczy rozdania „ muidu czerwonego wina mieszczącego dwadzieścia siedem w ilości osiemdziesięciu garnków i czterech wiader pszenicy, miara miejsca , z czego dwie części pszenica, trzecia, conseigle; wino zdrowe i czyste do dystrybucji, jak to jest powiedziane. Jeśli zostanie jakieś wino, które zostanie rozdysponowane, zostanie sprzedane, a pieniądze ze sprzedaży zostaną przeznaczone na modlitwę do Boga za założycieli, ich krewnych i przyjaciół. Po ich śmierci Claude Pigeon, osoba mieszkająca w Sepvigny, która poślubiła córkę darczyńców, będzie cieszyła się tą fundacją przez całe swoje życie, płacąc wspomniany kieliszek wina i cztery wiadra pszenicy, które mają być rozdawane co roku przez chatelli, a po śmierci wspomnianego Pigota, najbliższy krewny, mężczyzna lub kobieta, ze strony wspomnianego Maurice'a lub Mengeotte, jego żony, zamieszkałej zamiast Sepvigny, najlepiej komu innemu, płacąc, jak to się mówi: jeśli spadkobiercy fundatorów chce zakwestionować lub debatować nad obecną fundacją, pozbawia ich dziedziczenia po innych dobrach, które darczyńcy porzucą. W takim przypadku mieszkańcy i właściciele zamku rozdysponują go według własnego uznania, potwierdzając i zatwierdzając ww. akty. "

Po śmierci Gołębia, zięcia małżeństwa Maurycego, dobra przeznaczone na służbę fundacji zostały rozdzielone między jego dwoje dzieci, i to z pokolenia na pokolenie, zawsze dwóm najbliższym do tej pory. Podczas przygotowywania katastru budynki te zostały zarejestrowane na nazwisko Simon Maurice, jakby jeszcze żył. Przez długi czas uchylali się w ten sposób od wszelkich praw spadkowych i hipotek.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
Czerwiec 1995 2001 Eric Marchand    
Marzec 2001 2008 Camille Champonnois    
Marzec 2008 maj 2020 René Liegaut    
maj 2020 W trakcie Eric Marchand   Stara rama

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto miało 73 mieszkańców, co stanowi spadek o 3,95% w porównaniu do 2013 r. ( Moza  : -3,51%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
270 271 313 315 341 341 340 331 342
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
346 326 296 273 266 225 206 218 210
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
192 174 165 136 136 109 107 97 100
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
102 105 94 73 85 81 81 81 81
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
76 73 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Kościół obronny Saint-Evre

Kościół św Evre, sklasyfikowany zabytek w 1908 roku, zbudowany w XIII th  wieku , został przebudowany w XIV th  century , całkowicie sklepiony łukowata. Kościół ten, który pierwotnie był tylko kaplicą, stał się głównym kościołem po zniszczeniu wsi w średniowieczu . W tym czasie kościół Vieux-Astre , w niewielkiej odległości na północ, był kościołem wiejskim.

Przed 1790 r. Sepvigny było przybudówką do Champougny .

Kościół Sepvigny ma dwie niezwykłe cechy. Z jednej strony dzwonnica znajduje się między nawą a chórem, z drugiej jest ufortyfikowana. Potwierdza to m.in. pojawienie się jagód.

Na posadzce kościoła znajdują się do dziś bardzo stare nagrobki, w tym „zasłużonego” Szymona Maurycego i jego żony Mengeotte, o czym będzie mowa później ( Chleb Wielkanocny w Sepvigny ). Oto transkrypcje, które można jeszcze przeczytać na niektórych innych nagrobkach: „Cigit dyskretna osoba Messire Didier, pochodzący z tego miejsca, gdzie odszedł XXII stycznia 1565 roku . Módl się za niego ". Na innym nagrobku: „... Mansuy Burey, prestre, pochodzący z Savigny (inna nazwa Sepvigny), który zmarł24 września 1616 r. "

Kaplica Starej Gwiazdy

Kaplica Vieux Astre, wpisana jako zabytek historyczny w 1910 roku, znajduje się 500 metrów od wsi i otoczona jest cmentarzem. Widzimy fresk przedstawiający Opowieść o trzech zmarłych i trzech żywych  : trzech młodych dżentelmenów zostaje wezwanych na cmentarzu przez trzech zmarłych, którzy przypominają im o zwięzłości życia i znaczeniu zbawienia ich dusz.

  • Kościół obronny Saint-Evre.

  • Memoriał.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Sepvigny Herb Albo do tau Gules zaczepionego o dwa zerwane łańcuchy o tej samej oprawie w odwróconej jodełce, podtrzymywane przez kiść fioletowych winogron z liśćmi Vert.
Detale Herb skomponowany przez RA Louisa za radą Komisji Heraldycznej UCGL i udostępniony gminie w 2011 roku.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 30 marca 2021 r . ) .
  2. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 30 marca 2021 ) .
  3. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 30 marca 2021 r . ) .
  4. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 30 marca 2021 ) .
  5. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 30 marca 2021 ) .
  6. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 maja 2021 r. )
  7. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  8. „  Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020  ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostęp 10 września 2020 ) .
  9. Organizacja spisu na insee.fr .
  10. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  11. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  12. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  13. "  Croix de Sepvigny  " , zawiadomienie n o  PA00106632, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  14. Wskazówka n o  PA00106633 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  15. "  Chapelle du Vieux Astre  " , zawiadomienie n o  PA00106631, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .