Sauguis-Saint-Etienne

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Sauguis-Saint-Etienne
Sauguis-Saint-Etienne
Kościół Saint-Étienne w Saint-Étienne.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Oloron-Sainte-Marie
Międzywspólnotowość Społeczność miejska Kraju Basków
Mandat burmistrza
 Pierre Arrossagaray
2020 -2026
Kod pocztowy 64470
Wspólny kod 64509
Demografia
Miły Zalgiztar
Ludność
miejska 		170  mieszk. (2018 wzrost o 7,59% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 19  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 09 ′ 10 ″ północ, 0 ° 53 ′ 12 ″ zachód
Wysokość Min. Maks. 175  m
728  m²
Powierzchnia 8,81  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Mauléon-Licharre
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Góry Basków
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Sauguis-Saint-Etienne
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Sauguis-Saint-Etienne
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Sauguis-Saint-Etienne
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Sauguis-Saint-Etienne

Sauguis-Saint-Etienne jest francuski gmina , która jest częścią międzygminnych stowarzyszenia Kraj Basków , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie , w tym regionie New Aquitaine .

Gentile jest Zalgiztar .

Geografia

Lokalizacja

Sauguis-Saint-Étienne jest częścią Soule .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące Sauguis-Saint-Étienne
Menditte Roquiague
Sauguis-Saint-Etienne Barcus
Ossas-Suhare Trzy Miasta

Hydrografia

Ziemie miasta są nawadniane przez następujące dopływy Gave d'Oloron :

Miejscowości i przysiółki

Osiem okręgów tworzy gminę Sauguis-Saint-Étienne:

Sauguis Saint Etienne

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,3  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,3 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 13,3  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1473  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,2 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 9 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Licq-Athérey” w miejscowości Licq-Athérey zlecenie w 1970et o 9  kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12,9  ° C , a ilość opadów w latach 1981-2010 wynosi 1507,1  mm . Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Pau-Uzein” w miejscowości Uzein , która została oddana do użytku w 1921 roku i na 46  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  °C w okresie 1971-2000, przy 13,4  ° C w latach 1981-2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Sauguis-Saint-Étienne jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Mauléon-Licharre , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 21 gmin, jest podzielony na obszary liczące mniej niż 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (54,4 % w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. ( 54,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (31,2%), łąki (24,8%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (23,2%), grunty orne (12,7%), rolnictwo niejednorodne (8,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Stare certyfikaty

Toponim Sauguis jest wymieniony w 1470 (kontrakty z Ohix).

Toponim Saint-Étienne pojawia się jako Sent-Stephen (1475, kontrakty Ohix).

Toponim l'Abadie jest wymieniony w 1385 (tom CXIV kolekcji Duchesne).

pismo baskijskie

Jego obecna baskijska nazwa to Zalgize-Doneztebe .

Historia

Paul Raymond zauważa, że ​​miasto było baronią pod wicehrabią Soule .

Centralna część Soule , pomiędzy Basabürü i Pettarra ( region Sauguis, Aussurucq i Barcus ) nazywana była kurierem Arbailles .

Twierdza Abadie była wasalem wicehrabstwa Soule .

Gmina została utworzona w dniu 27 czerwca 1843 r.poprzez połączenie gmin Sauguis i Saint-Étienne .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1988 r. ? Karol Hoqui    
1995 2001 Marie-Josee Thornary    
2001 W trakcie Pierre Arrossagaray płyta DVD  
Lista burmistrzów Sauguis
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1829 1832 Jean-Bernard d'Uhart    

Arnaud Projette, burmistrz w latach 1971-1983.

Lista burmistrzów Saint-Étienne
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
         

Międzywspólnotowość

Miasto jest częścią dziewięciu struktur międzygminnych:

W Sauguis-Saint-Étienne znajduje się siedziba edukacyjnej i szkolnej grupy transportowej SIVU Sauguis-Saint-Étienne i Camou-Cihigue.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 170 mieszkańców, co stanowi wzrost o 7,59% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
301 296 304 289 369 346 450 450 456
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
425 360 390 390 392 440 397 374 391
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
395 379 371 308 313 301 291 314 290
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
262 236 204 190 200 201 181 166 156
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
170 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miasto jest częścią obszaru apelacji od Ossau-Iraty .

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

Dziedzictwo religijne

Dziedzictwo środowiskowe

Wydarzenia sportowe

Kłamstwa miasto na ścieżce 16 th  etap Tour de France 2007 , która odbyła się25 lipca. Trasa o długości 218 kilometrów łączyła Orthez z Gourette - Col d'Aubisque .

Sprzęt

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Euskaltzaindia - Akademia języka baskijskiego
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Arkusz sandacza na Sauguis-Saint-Étienne
  4. „  http://www.soule-xiberoa.fr/fileadmin/Bibliodocs/Education_Jeunesse/Langue_basque/kartielen_izenak.pdf  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
  5. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  6. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  7. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  8. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  9. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  10. „  Station Météo-France Licq-Atherey - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 r. )
  11. „  Great Circle between Sauguis-Saint-Étienne and LICQ-ATHÉREY  ” na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  12. „  Stacja Météo-France Licq-Atherey – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w licq-atherey ) .
  13. „  Orthodromy between Sauguis-Saint-Étienne and Uzein  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  14. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  17. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  18. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  19. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Mauléon-Licharre  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  23. Paul Raymond , Słownik topograficzny departamentu Basses-Pyrénées , Paryż, Imprimerie Impériale,1863, 208  pkt. (zawiadomienie BNF n o  FRBNF31182570 , czytać online )...
  24. umowy utrzymywane przez Ohix, notarialne Soule - rękopis XV p  wieku - Departmental Archives Pirenejskich Atlantyckie
  25. Kolekcja Duchesne, tomy 99 do 114, zawierające dokumenty Oihenart, dawna biblioteka cesarska - Biblioteka Narodowa Francji
  26. messenger , rodzaj królewskiego prokuratora, był odpowiedzialny za nadzór nad określonym obszarze geograficznym - Paul Raymond , Béarn-Pays basque topograficznej słownika
  27. Ustawa z 27 czerwca 1843 r. (Biuletyn praw Republiki Francuskiej).
  28. „  Directory of Town Halls of the Pyrénées-Atlantiques  ” , w Directory of Town Halls and Institutions of France , 2006-2007 (dostęp 30 czerwca 2020 r . ) .
  29. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 20 czerwca 2014 r . ) .
  30. Organizacja spisu na insee.fr .
  31. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  32. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  33. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne