Roquiague

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Roquiague
Roquiague
Kaplica Roquiague.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Oloron-Sainte-Marie
Międzywspólnotowość Społeczność miejska Kraju Basków
Mandat burmistrza
 Sylvain Ayphassorho
2020 -2026
Kod pocztowy 64130
Wspólny kod 64468
Demografia
Miły Arrokiagatar
Ludność
miejska 		124  mieszk. (2018 wzrost o 7,83% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 12  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43° 11 ′ 30 ″ północ, 0° 50 ′ 20 ″ zachód
Wysokość Min. 191  m
Max. 567  m²
Powierzchnia 10,44  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Mauléon-Licharre
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Góry Basków
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Roquiague
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Roquiague
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Roquiague
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Roquiague

Roquiague jest francuski gmina znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie , w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Gentile jest Arrokiagatar .

Geografia

Lokalizacja

Roquiague jest częścią Soule .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Roquiague
Mauleon-Licharre Spadek
Gotein-Libarrenx Roquiague Barcus
Menditte Sauguis-Saint-Etienne

Hydrografia

Przez miasto przepływa Aucet , który dalej zasila Gave d'Oloron . To samo dotyczy jego dopływów, strumieni Ascania i Bassagaits.

Miejscowości i przysiółki

Gminę Roquiague tworzą cztery okręgi:

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z nieznacznym maksimum od października do lutego.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,2  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,4 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 13,2  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1409  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,8 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Licq-Athérey” w miejscowości Licq-Athérey zlecenie w 1970et co stanowi 14  kilometr w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12,9  ° C , a ilość opadów w latach 1981-2010 wynosi 1507,1  mm . Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Pau-Uzein”, w miejscowości Uzein , oddanej do użytku w 1921 roku i oddalonej o 40  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  °C w latach 1971-2000, przy 13,4  °C w latach 1981- 2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Roquiague jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Mauléon-Licharre , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 21 gmin, jest podzielony na obszary liczące mniej niż 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowisk (56% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (56 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (48,5%), łąki (30,3%), niejednorodne tereny rolnicze (13,6%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (7,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Stare certyfikaty

Toponim Roquiague występuje pod formami Aroquiaga i Aroquiague (odpowiednio 1478 i 1495, kontrakty z Ohix).

pismo baskijskie

Jego obecna baskijska nazwa to Arrokiaga .

Historia

Roquiague to dawny klasztor diecezji Oloron .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1995 2008 Michel Irigaray    
2008 W trakcie Sylvain Ayphassorho    

Międzywspólnotowość

Roquiague należy do sześciu struktur międzygminnych:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 124 mieszkańców, co stanowi wzrost o 7,83% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
229 209 237 188 346 272 252 325 320
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
340 324 306 270 266 277 272 243 245
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
246 249 261 229 219 207 200 172 153
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
155 157 167 150 130 127 124 124 117
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
119 124 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Działalność jest zasadniczo ukierunkowana na rolnictwo (hodowla i wypas). Miasto jest częścią obszaru apelacji od Ossau-Iraty .

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

Dziedzictwo religijne

Dziedzictwo środowiskowe

Sprzęt

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Euskaltzaindia - Akademia języka baskijskiego
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. „  http://www.soule-xiberoa.fr/fileadmin/Bibliodocs/Education_Jeunesse/Langue_basque/kartielen_izenak.pdf  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Licq-Atherey - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 r. )
  10. „  Great Circle between Roquiague and LICQ-ATHÉREY  ” na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  11. „  Stacja Météo-France Licq-Atherey – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w licq-atherey ) .
  12. „  Orthodromy between Roquiague and Uzein  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Mauléon-Licharre  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  22. Béarn-Basque Country Topographic Dictionary - Paul Raymond
  23. umowy utrzymywane przez Ohix, notarialne Soule - rękopis XV p  wieku - Departmental Archives Pirenejskich Atlantyckie
  24. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 19 czerwca 2014 r . ) .
  25. Organizacja spisu na insee.fr .
  26. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne