Sant'Andréa-di-Bozio
| Sant'Andréa-di-Bozio | |||||
 Widok na „katedrę”. | |||||
 Heraldyka |
|||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Jedna zbiorowość terytorialna | Korsyka | ||||
| Okręgowy okręg wyborczy | Górna Korsyka | ||||
| Miasto | Corte | ||||
| Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Pasquale Paoli | ||||
|
Mandat burmistrza |
Frédéric Orsini 2020 -2026 |
||||
| Kod pocztowy | 20212 | ||||
| Wspólny kod | 2B292 | ||||
| Demografia | |||||
|
Ludność miejska |
71 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 3 mieszk/km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 42° 17 ′ 55 ″ północ, 9° 18 ′ 12 ″ wschód | ||||
| Wysokość | 700 m min. Maks. 297 m 1233 m² |
||||
| Powierzchnia | 24,03 km 2 | ||||
| Rodzaj | gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji |
Corte (gmina koronna) |
||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Golo-Morosaglia | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Korsyka
| |||||
Sant'andréa-di-bozio (W języku Korsyki : Sant'Andrìa di Boziu ) to francuski gmina znajduje się w działach okręgu z Haute-Corse i terytorium wspólnoty z Korsyki . Miasto należy do mikroregionu Bozio, którego historycznie jest stolicą.
Geografia
Sytuacja
Sant'Andréa-di-Bozio to miasto w Bozio , stare pieve na obrzeżach południowo-zachodniej części Castagniccia , w obszarze życia " Centru di Corsica " regionalnego parku przyrody Korsyki , którego jest członkiem. Jest to jedna z 24 gmin kantonu Bustanico , druga co do wielkości pod względem powierzchni 2403 hektarów.
Gminy przygraniczneGeologia i ulga
Sant'Andréa-di-Bozio zajmuje górzysty cyrk otwarty na zachodzące słońce, na południu schistose Korsyka w północno-wschodniej części Korsyki. Miejsce to poprzecinane jest wysokimi zielonymi wzgórzami, z których wypływa wiele małych strumieni.
Granice jego terytorium są określone:
- od miejsca zwanego Pinello ( Favalello ) do NW, gdzie u zbiegu strumieni Pasquale i Cava alla Fosse znajduje się, w kierunku wschodnim, biegiem strumienia Pasquale, następnie strumieniem Guaglinella do Pointe d'Orzale (1071 m );
- od Pointe d'Orzale na południe rozgraniczenie materializuje linia grzbietowa przechodząca przez Pointe de Figarello (1100 m ) przez zrujnowaną kaplicę San Serviano (1230 m ) - najwyższy punkt miasta, aż do Castillo (899 m ). Linia biegnie na zachód do Punta Cigno (1003 m ), a następnie na północ do Punta Alta (1056 m ) i Punta di Mangaio (1036 m ), schodzi grzbietem Casindicatelli do koryta strumienia Ferlacce (604 m ). Następnie idzie w górę do terminalu położonego na 931 m na grzbiecie łączącym wioskę Erbajolo z oratorium San Cervone (899 m ), aby podążać w kierunku południowym inną linią grzbietu przechodzącą przez pylon telekomunikacyjny Punta alla Fave (747 m ), Grzbiet Buona Notte, a następnie punkt San Salvadore ograniczony na 650 m do strumienia Stradonata;
- od strumienia Stradonata linia zaczyna się ponownie na zachód na Punta di Pirello (517 m ) na południe od gminy, Punta di Scoppa (489 m ) do strumienia Trebinche;
- od strumienia Trebinche linia biegnie na północ, schodząc nurtem strumienia Trebinche do strumienia Tenziono, a następnie podążając zboczem wzgórza przecinając kilka małych strumieni: strumienie Peridonto, Pietrelle, Debiacce, Capannelle, Fava i Cava alla Fosse , aż do strumienia Pasquale w Pinello.
Niewielkie pasmo górskie dzieli jego terytorium na dwie części: zachodnią część zlewni strumienia Pasquale (później przyjmuje nazwę strumienia Zincaio) i wschodnią stronę, górną dolinę strumienia korsygijskiego. Oba są dopływami Tavignano .
Hydrografia
Sieć hydrograficzna jest gęsta. W zachodniej części miasta wiele małych strumieni (Guaglinella, Guado Buja, Fontania, Piana, Canneto w przypadku głównych) spływa w dół wzgórza przy uliczce, aby zasilać strumień Pasquale. Ta nosi imię Pasquale na pamiątkę zwycięstwa Pascala Paoli nad Mariusem Emmanuelem Matrą pod koniec walki toczonej w Bozio , od klasztoru Orlando po Rebbia, Matra zginęła w pobliżu strumienia. Część wschodnia to teren opuszczony, zalesiony. Jest to dolina potoku Corsigliese, który ma swoje źródło w miejscu zwanym Campodondico , na wysokości około 960 m , pod skrzyżowaniem dróg D16 i D539, i którego długi bieg jest skierowany na południowy wschód.
Klimat i roślinność
Dywan roślinny jest bardzo skontrastowany. Na zachodzie, w kierunku dna doliny Tavignano , wzgórza porośnięte są krótkim, suchym latem zaroślami , usianym dębami ostrolistnymi i drzewami oliwnymi , które często są pochłonięte przez płomienie. Od podjazdu do wioski aż po grzbiety wszystko jest zielone, zalesione kasztanowcami i wysokimi dębami ostrolistnymi.
Trasy komunikacyjne i transport
Dostęp drogowyZe względu na swoje położenie geograficzne, Sant'Andria jest dostępna z czterech głównych punktów drogowych:
- od północy, można dotrzeć do wioski Poggio przy drodze D339 poprzez Aiti i Mazzola ;
- od wschodu D16 łączy wioskę z Costa Serena i Morzem Tyrreńskim ;
- od południa droga D16, potem D14 przez Erbajolo i Focicchia łączą wioskę z RT 50 i doliną Tavignano ;
- od zachodu droga D339, a następnie D39 łączy wioskę z oddalonym o 18 kilometrów miastem Corte drogą RT 50.
Najbliższa stacja to Corte .
Planowanie miasta
Typologia
Sant'Andréa-di-Bozio jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcyjności Corte , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 34 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Sant'Andréa-di-Bozio to typowa górska wioska z domami pełnymi charakteru, wysokimi z surowymi fasadami, dachami z łupków i odsłoniętymi kamiennymi murami.
Zagospodarowanie terenu
Zagospodarowania przestrzennego gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia lasów i obszarów półnaturalnych (100% w 2018 roku), a część identyczny do tego z 1990 roku (100 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (56,6%), obszary z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (42,2%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (1,2%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Przysiółki, miejscowości i luki
Wioska składa się z czterech społeczności wiejskich ustawionych na skalistych grzbietach: Arbitro, Rebbia, Poggio i Piedilacorte, które połączyły się, tworząc gminę. Wszystkie te starożytne wioski miały kościół. Na obrzeżach osiedli tarasy uprawne świadczą o dawnej prosperity tych miejsc. Ludność została częściowo zdziesiątkowana przez Wielką Wojnę z 37 zabitymi. Do połowy ubiegłego wieku we wsi były jeszcze trzy szkoły dla stu uczniów. W 2007 roku było tylko 85 mieszkańców!
ArbiterDawna gmina przed 1857, jest to wioska na zachód od wsi, najbardziej obszerny i tańsze, nie przekraczającej 750 m na wysokości.
RebbiaRebbia to główna wieś, centrum wsi. Znajduje się tam ratusz.
PiedilacortePiedilacorte to osada położona na wschód, najwyżej we wsi. Jej kościół znajduje się na wysokości prawie 875 m .
PoggioWioska znajduje się na tym samym grzbiecie górskim co Piedilacorte, ale jest położona niżej, na średniej wysokości 800 m . Oratorium znajduje się na zachód od przysiółka.
Toponimia
Historia
antyk
Średniowiecze
Nowoczesne czasy
Okres współczesny
Wielka Wojna (1914-1918) spowodowała w tej wsi masakrę: 37 zabitych.
Polityka i administracja
Trendy i wyniki polityki
Lista burmistrzów
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| burmistrz w 1911 r. | ? | Pierre POGGI | ||
| przed 1981 | ? | Karol Orsini | MRG | |
| Marzec 2008 | W trakcie | Frédéric ORSINI | PRG | Handlowiec |
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Ludność i społeczeństwo
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1806 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.
W 2018 r. miasto miało 71 mieszkańców, co oznacza spadek o 7,79% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Corse : + 5,69%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
| 1806 | 1821 | 1841 | 1846 | 1851 | 1856 | 1861 | 1866 | 1872 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 149 | 199 | 224 | 232 | 249 | 653 | 802 | 821 | 778 |
| 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 | 1906 | 1911 | 1921 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 794 | 698 | 637 | 579 | 650 | 620 | 661 | 590 | 507 |
| 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 504 | 502 | 547 | 510 | 306 | 148 | 122 | 106 | 104 |
| 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 | 2018 | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 63 | 76 | 85 | 84 | 73 | 71 | - | - | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Edukacja
W Sant'Andréa-di-Bozio nie ma instytucji edukacyjnej. Podstawowym publiczna Erbajolo wynosi 7 km na południowy . Najbliższy publiczna szkoła podstawowa jest w piedicorte-di-gaggio , wieś 19 km . Najbliższa szkoła średnia i szkoła średnia Pascal-Paoli w Corte znajdują się w odległości 32 km .
Zdrowie
Najbliżsi lekarze mają swoją praktykę w oddalonej o 19 km Corte . Inne można znaleźć w oddalonej o 43 km Aléria .
Najbliższe szpitale to:
- szpital międzygminny Corte-Tattone na 19 km ;
- Centrum Szpitalne Bastia na 88 km .
Wydarzenia kulturalne i festyny
- 30 listopada : Sant'Andria l'Apostulu, święto patronalne.
Kult
W Sant'Andréa-di-Bozio jest tylko jedno miejsce kultu: katolicki kościół parafialny Sant'Andria , który podlega diecezji Ajaccio .
Gospodarka
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
- Memoriał
„Katedra Bozio”, tak nazywa się kościół parafialny Saint-André, który stoi na wysokości 870 m n.p.m. , odizolowany od wsi, w gaju kasztanowym. Ten kościół pievane , zbudowany na miejscu średniowiecznej kaplicy została zakończona w 1721. Został on odrestaurowany kilka razy w ciągu XIX -tego wieku; wystrój wnętrza datowany jest na 1863 rok.
Kościół Sant'Andria charakteryzuje się prostotą i ważnymi dla czasu i regionu wymiarami. Jego wysoka dzwonnica o wysokości 37 metrów jest punktem orientacyjnym widocznym z prawie całego Bozio, takiego jak Corte i jego region.
Budynek, będący własnością gminy, jest wpisany do inwentarza zabytków na mocy dekretu z23 czerwca 1993. Istnieją dwa dzieła będące własnością gminy, sklasyfikowane jako Pomniki Historii :
- obraz Ukrzyżowanie , obraz olejny na płótnie, datowany na 1661 i sygnowany Santis Marc'Antonio (malarz z Neapolu działający na Korsyce w latach 1646-1681, data śmierci), sklasyfikowany dekretem z6 listopada 2006 ;
- figura Chrystusa w przekroju , rzeźba drewna wielobarwnej z XVI, XX wieku (?), uszeregowane w kolejności9 lutego 1995.
- Kaplica znajduje się w miejscu o nazwie San Cervone, na skrzyżowaniu drogi D16 z drogą D439 - 899 m npm.
Dziedzictwo naturalne
Sant'Andréa-di-Bozio dotyczy dwóch obszarów chronionych i zarządzanych:
Punta AltaSant'Andréa-di-Bozio, z Focicchia, są częścią obszaru chronionego zadeklarowanego na mocy dekretu prefektury Biotope du 30 czerwca 1998 r.. Miejsce to, reprezentowane przez klify kontynentalne i odsłonięte skały o powierzchni 8 ha , nosi nazwę „Punta Alta (FR3800541)”.
Regionalny park przyrodniczySant'Andréa-di-Bozio jest gminą członkowską Regionalnego Parku Przyrody Korsyki o powierzchni 362.978 ha, utworzonego w 1972 r. i włączonej do krajowego spisu dziedzictwa przyrodniczego w aktach dotyczących Korsyki (FR8000012).
ZNIEFF Kasztanowiec i lasy na południowych i zachodnich zboczach masywu San PetroneSant'andréa-di-bozio znajduje się w naturalnym obszarze ekologicznych procentowych, flory i fauny z 2 -go pokolenia zwanego „kasztan drewno i południowe stoki zachodzie i San Petrone masywnego” przedmiotu pliku do 940,004,202 ZNIEFF ' Narodowych inwentaryzacja dziedzictwa przyrodniczego .
Obszar, którego to dotyczy, obejmuje formacje leśne (kasztany, dęby ostrolistne, dęby białe, olchy sznurowe i rozproszone lasy iglaste) zachodniej Castagniccia i Bozio, zbocza mniej wilgotnego niż wschodnie zbocze łańcucha San Petrone , las okrywowy w sektor ten jest mniej jednorodny i podzielony na różne jednostki. Gaje kasztanowe stanowią wyrazisty element krajobrazu, ale są mniej wszechobecne niż w małej Castagniccia.
Osobowości związane z gminą
- Santos Manfredi , urodzony w 1867 roku w Sant'Andréa-di-Bozio, był wielkim argentyńskim właścicielem farmy i filantropem.
- Charles Thomas , oficer armii francuskiej, słynny odporny FFI postrzelony przez Niemców wPaździernik 1944w Val-et-Châtillon (54). Ożenił się wCzerwiec 1936 w katedrze Sant'Andréa-di-Bozio, młoda dziewczyna ze wsi, Estelle Ginefri, zmarła w Czerwiec 1950(córka Nicolasa Ginefriego i Thérèse Orsini). Oboje zmarli i są pochowani w Val-et-Châtillon (54), mieli pięcioro dzieci: Nicole, Jean-Charles, Andrée, Marc i Renée (zm. w 1943).
Zobacz również
Powiązane artykuły
- Mikroregion Bozio
- Bozio „s pułapka
- Castagniccia
- Lista gmin w Haute-Corse
Linki zewnętrzne
Uwagi i referencje
Uwagi
- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
- Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- „ Typologia miejska/wiejska ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 9 kwietnia 2021 r . ) .
- " gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 9 kwietnia 2021 ) .
- „ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
- „ Lista gmin tworzących obszar atrakcji Pleyben-Châteaulin ” , na stronie insee.fr (konsultacja 9 kwietnia 2021 r . ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
- „ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
- IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
- Organizacja spisu na insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- Wskazówka n o PA00125393 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- Wskazówka n o PM2B000785 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- Wskazówka n o PM2B000641 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- Punta Alta na stronie INPN
- Regionalny Park Przyrody Korsyki (FR8000012)
- ZNIEFF 940004202 - kasztanowiec i południowe zbocza i zachodnie góry San Petrone na terenie INPN ..