Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .
Saint-Paryze-le-Châtel | |||||
Zamek Taches | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Bourgogne-Franche-Comté | ||||
Departament | Nièvre | ||||
Miasto | Nevers | ||||
Międzywspólnotowość |
Wspólnota gmin Loire i Allier ( siedziba główna ) |
||||
Mandat burmistrza |
André Garcia 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 58490 | ||||
Wspólny kod | 58260 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
1274 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 26 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 46°51′18″ północ, 3°10′57″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 180 m Maks. 247 m² |
||||
Powierzchnia | 49,11 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Nevers (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Saint-Pierre-le-Moûtier | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Bourgogne-Franche-Comté
| |||||
Saint-Parize-le-Châtel jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Nièvre w tym regionie Burgundia, Franche-Comté .
Saint-Parize-le-Châtel znajduje się w południowo-zachodniej części departamentu Nièvre, między Loarą a Allier, około 18 km od Nevers. Jest również blisko RN 7 i około 10 km od autostrady A77 .
Część toru Nevers Magny-Cours znajduje się na terenie gminy.
Saint-Parize znajduje się na końcu tytułowego uskoku geologicznego, który schodzi z doliny Limagne w Auverge na długości prawie 150 kilometrów.
Saint-Parize-le-Châtel jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Nevers , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 93 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (78,8% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (80,3%). . Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco:
łąki (40,6%), grunty orne (25,3%), lasy (14,2%), niejednorodne tereny rolnicze (12,9%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (3,3%), tereny zurbanizowane (2,1%), kopalnie, składowiska place budowy (1,3%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (0,4%), strefy przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (0,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Celtycki lud, Boenowie (Bojowie), został umieszczony przez Juliusza Cezara w areszcie domowym w trójkącie, którego boki to Loara, Allier i, na południu, rzymska droga Autun-Bordeaux przez Bourges. Ich stolica Gergovia Boiorum, zwana Gorgobiną przez Cezara w -52 , była prawdopodobnie na południe od obecnego miasta Saint-Parize-le-Châtel, na wschód od Saint-Pierre-le-Moûtier .
Nie będąc pokonani militarnie, Boyenowie przez wieki odrzucali jakiekolwiek wpływy rzymskie.
Dwie rzymskie drogi przecinałyby Saint-Paryze-le-Châtel. Pierwszym było Augustodunum ( Autun ) do Burdigala ( Bordeaux ) przez Oblężenie Avaricum ( Bourges ), część z nich nadal istniały w XIX -tego wieku, ale został zniszczony między 1858 a 1881 r . Druga trasa zaczynała się od fontanny Vertus (patrz Miejsca i zabytki) i zmierzała w kierunku Nevers . Roman świątynia , oznaczony nazwą Bagaudes przez chłopów, by istniał. Jednak nie ma śladu tej świątyni przetrwał i został prawdopodobnie zniszczony podczas powstania w IV -go wieku. Istnieje jednak kilka śladów cywilizacji rzymskiej w regionie, ceramiki, podłóg basenów połączonych rur ołowianych , srebrna moneta z II th wieku z wizerunkiem żony Adrien , duży brązu Marc Aurele (muzeum Nevers), a Gallo -Rzymska studnia pogrzebowa w miejscu zwanym "Bois de Bord" lub brukowana fontanna.
Pozostał poganinem aż do czasu, region, w którym wieś Saint-Parize-le-Châtel został ewangelizacji w VI th wieku przez mnicha imieniem Patricius ( St. Patrick ). Brewiarz z 1534 roku mówi, że przybył z dwoma towarzyszami, Germainem i Germanionem, z klasztoru Saint-Pourçain i że osiadł na opustoszałym miejscu, gdzie znajdowała się zrujnowana rzymska świątynia, w pobliżu źródła, zwanego Gentilico , miejsce również znany pod nazwami Gentiliaco lub Gentilly, co oznacza wieś pogan lub pogan.
Nie jest pewne, czy św. Patrice był biskupem Nevers . Założone przez niego opactwo stało się własnością kościoła w Nevers. Św. Patrycja zmarła w 555 roku . Przed rewolucją francuską jego szczątki spoczywały w krypcie obecnego kościoła; zostałyby one rozproszone około 1773 roku . Uroczystość patronalna św. Patryka obchodzona była w drugą niedzielę września, ale dziś już nie istnieje.
W 888 , Charles le Gros potwierdził kościoła Nevers oddawania kilku kościołów i klasztorów, w tym „opactwa Saint-Patrice, pomiędzy rzekami Loire i Allier”.
Po Karola , Gentilico wziąłby nazwę Saint-Patrice-le-Chastel (lub Chasteau), imię Patricius i zamku zbudowanego w pobliżu kościoła w średniowieczu . Z biegiem czasu „tr” zmieniło się na „r”, a „ce” na „ze”, a Patrice stała się Parize.
W dniu 29 Brumaire z II roku , Saint-Parize-le-Châtel został przemianowany Brennery . Po 9 termidorze miasto ponownie staje się Saint-Parizé-le-Châtel.
15 października 1894 r, gmina sprzedała źródła i to Société anonyme des eaux minérale de Saint-Parize, z kapitałem 350 000 franków i 60 udziałowcami, teraz zarządzało źródłami.
styczeń do Sierpień 1918, Saint-Parize-le-Châtel jest siedzibą jednego z największych amerykańskich wojskowych szpitali polowych we Francji. 330 ha , 700 baraków, 40 000 łóżek. Tam wynaleziono środek antyseptyczny Dakin.
Obóz zostanie zamknięty za maj 1919. Docelowo pomieści 12 000 rannych i liczy 438 zgonów.
W mieście działa tylko jedna duża firma, hurtownia spożywcza Fmb Krill, która w 2017 roku zatrudniała 107 osób.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
W 1810 r | pan Massin | |||
Około 1890 | Pan Robert | |||
Czerwiec 1935 | maj 1945 | Marie-Louis-Joseph-Gabriel, hrabia Montrichard | ||
Jean Couillard | ||||
1975 | 1986 | Achille Richard | ||
pan Germain | ||||
Marzec 1990 | Marzec 2008 | Michela Deroueta | PS | Emerytowany radny generalny kantonu Saint-Pierre-le-Moûtier (1994-2001) |
Marzec 2008 | W trakcie | Andre Garcia | SE |
Emerytowany przez SNCF Przewodniczący Wspólnoty Gmin |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto miało 1274 mieszkańców, co stanowi spadek o 2,45% w porównaniu do 2013 r. ( Nièvre : -4,36%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1140 | 1,142 | 1 105 | 1 202 | 1,301 | 1493 | 1332 | 1502 | 1667 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,764 | 1,751 | 1902 | 1,718 | 1,812 | 1,737 | 1,672 | 1,592 | 1548 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1568 | 1568 | 1524 | 1281 | 1179 | 1 107 | 1,079 | 1,054 | 1,095 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1147 | 1123 | 985 | 982 | 1,201 | 1277 | 1,301 | 1286 | 1,321 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1274 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Kościół Saint-Parize-le-Châtel został zbudowany w XII -go wieku , prawdopodobnie w miejscu kaplicy dawnego opactwa zbudowany 300 lat wcześniej na miejscu ewangelizacji St. Patrick . Kościół przeorat Saint-Paryze został nadany kapitule w 1113 przez biskupa Nevers . Choć zbudowany na początku XI XX wieku , została niemal całkowicie przebudowana w ubiegłym stuleciu.
Z architektonicznego punktu widzenia kościół składa się z jednej, dość skromnej nawy. W ubiegłym stuleciu dobudowano do niego duży transept podtrzymujący masywną dzwonnicę. Chór, składający się z dwóch krótkich przęseł, kończy się absydą w całkowicie odrestaurowanej zaułku, pod którym znajduje się krypta .
Portal zachodni otwiera się półkoliście łukiem na front. Wspomagają ją płaskie półprzypory pod archiwoltą otoczoną fryzem palmet. Mała stolica po lewej stronie przedstawia dwie głowy potworów wymiotujących splecionymi liśćmi zakończonymi palmami; po prawej potwór ma pożreć postać.
Romańskiej krypty również datę z XII p wieku , ale pozostała nienaruszona i dlatego większość interesujące elementem tego miejsca. Dzieli się na trzy równe nawy o trzech przęsłach rozdzielonych dwoma rzędami kolumn na kwadratowym cokole, a kończy płytką apsydą ślepą.
Sklepienia, z przedziałami kalenicowymi, cofają się do ścian na krótkich kolumnach z nie ozdobionymi kapitelami, same podwyższone przez ciągłą podstawę. Krypta jest również ozdobiona elementami nagrobnymi, stelami i sarkofagami , pochodzącymi ze średniowiecza.
Światło dzienne rozprowadzane jest przez wąskie otwory. Krypta ma sześć środkowych kolumn z kapitelami, których kosze mają szczególnie fantazyjną dekorację. Otwarte codziennie
W 1917 Stany Zjednoczone rozpoczęły wojnę z Niemcami. Dlatego wojska amerykańskie lądują we Francji. Bliskość stacji Mars-sur-Allier oraz frontu sprawiają, że Saint-Parize jest idealną lokalizacją pod budowę wojskowego szpitala polowego. Zimą 1917 - 1918 to prawdziwe miasto, które się osiedla.
Na ok. 200 ha wybudowano setki murowanych baraków i osiedliło się w nich co najwyżej ok. 40 tys. osób. Woda jest pompowana do Allier: jest kierowana do zbiornika, który szybko staje się niewystarczający; dlatego buduje się wieżę ciśnień. Rozejm z 1918 r. zostanie podpisany przed jego użyciem.
Cmentarz znajdował się w miejscu zwanym La Plaine i został przeniesiony do Nevers . Stela upamiętniająca tych bojowników znajdowała się kiedyś na skraju RN 7 między Moiry i Magny-Cours , teraz została przeniesiona na cmentarz Saint-Parize.
Dziś jedyną pozostałością jest wieża ciśnień i zbiornik.
Dawny dworek pochodzący z XV -go wieku, pozostaje faktem, że ganek składa się z dwóch wież, wszystko połączone nowoczesnej galerii zamkowej. Obecny zamek jest w stylu renesansowym i został zbudowany w 1868 roku. W 2020 roku powstaje stowarzyszenie Les Amis de la Chasseigne , którego celem jest ratowanie zamku, którego ogólny stan wymaga znacznych interwencji.
Te plamy zamku pochodzi z XVI -tego wieku. Byłoby powołanie polowania na François I er . Niedawno odnowiony, przez wiele lat był zaniedbany.
Stary zamek z Villars datę rozpoczęcia XIV -tego wieku. Była to twierdza o pierwszorzędnym znaczeniu, o którą walczyli Francuzi i Anglicy, Armagnacy i Burgundowie podczas wojny stuletniej. Kilku lordów zastąpiło siebie nawzajem w tym miejscu, w tym księżna Clèves, rodziny Dufour, a następnie przez małżeństwo rodziny Forestier, a następnie Bouiller.
Nie było pierwotnie mały zamek z XII -go wieku , pozostałości jednej z wież były nadal widoczne na początku XX th wieku , na zachód od obecnego budynku.
Obecne Zamek pochodzi z XV -go wieku . Pierwszym znanym panem Lange jest Regnaud de Lange , ale niewątpliwie to Jean de Lange zbudował istniejący dziś zamek. Zauważmy, że w 1525 roku urodził się Nicolas de Lange , wnuk poprzedniego, który został prawnikiem królewskim przy prezydium Lyonu, następnie generałem-porucznikiem w seneszalu, a w końcu doradcą, a następnie pierwszym przewodniczącym parlamentu Dombes .
To już istniały w XIX -tego wieku , ale jego obecny wygląd pochodzi 1890 roku.
Lokalizację z Les Fonts-Bouillant bierze swoją nazwę od fontanny gazowanej wody mineralnej, eksploatowanych komercyjnie od 1895 do 1975 roku , a od Boyen ludności regionu. Widoczne bulgotanie sprawiło, że słowo prześlizgnęło się z Boïena lub Boyena na Boyana i Bouillanta. Ale źródło było eksploatowane na długo przed osadą Boyenne. Według legendy, Sertorius I wszyscy ludzie z jego drugiego Legionu August, dotknięci trądem, wykąpaliby się tam i byliby uzdrowieni. Rzymianie zainstalowali zakład termalny, którego amfiteatr zostałby zniszczony przez wojowników Karola Martela . Trędowaty byłby również został zbudowany w XII th century , co tłumaczy nazwę pobliskiej miejscowości mówi wszystko Dolegliwości Wells .
Legenda głosi, że źródła pochodziły pierwotnie z Cougny. Pewnego dnia zabójca umyłby tam swój zakrwawiony miecz. Dżin, strażnik wód, rozkazał im wznieść się w powietrze i opuścić to przeklęte miejsce. W ich trakcie upuściły kilka kropel w fontannie cnót i w stawie Nosze, co tłumaczy, dlaczego widzimy też bulgotanie. Zobaczyłby ich pionier i czarując ich, sprowadził ich tam, gdzie są dzisiaj.
Przy fontannie Cnót oznaczamy źródło bulgoczącej wody , niewątpliwie pochodzenia z wrzącego dna, ale położone dalej od wsi w lesie. W rzeczywistości są to pęcherzyki gazu, prawdopodobnie CO 2 , które miejscami unoszą się regularnie. W 2021 roku Ministerstwo Przemysłu wydaje pozwolenie na poszukiwanie helu .
Miejscowa legenda głosi, że Joan of Arc , prawdopodobnie po uwolniony Saint-Pierre-le-Moutier4 listopada 1429umyłby tam swój miecz.
Zamek Taches (XV-XVI)
Zamek Lange (XV wiek)
Myjnia (1890)
Fontanna cnót
„Bąbelki”