Ulica Richelieu

1 st , 2 e  arr ts Ulica Richelieu
Rue de Richelieu na poziomie miejscowości Mireille .
Sytuacja
Dzielnice	1 st 2 nd
Dzielnice	Palais-Royal Vivienne
Początek	Place Colette place André-Malraux
Koniec	Boulevard Montmartre bulwar Haussmanna bulwar des Italiens
Morfologia
Długość	900  m²
Szerokość	12  m
Historyczny
kreacja	23 listopada 1633, 18 października 1704
Dawna nazwa	rue Royale (1633) rue de Richelieu rue de la Loi (1793-1806)
Geokodowanie
Miasto Paryż	8201
DGI	8212
Geolokalizacja na mapie: Paryż Ulica Richelieu
Obrazy na Wikimedia Commons

Rue de Richelieu jest długa ulica w centrum Paryża , który jest sercem 1 st  powiat północy 2 th  dzielnicy .

Lokalizacja i dojazd

Zaczyna się od przestrzeni utworzonej przez Place Colette i Place André-Malraux , gdzie znajduje się Comédie-Française , a kończy się na skrzyżowaniu Grands Boulevards, gdzie jest przedłużona o Rue Drouot .

Rue de Richelieu jest obsługiwana przez stacje metra na linii   Pałac Królewski – Luwr ,  Giełda w pobliżu i  Richelieu - Drouot , a także kilkoma liniami autobusowymi RATP RATP 39 48 67 na całej jego długości i RATP 20 74 85 w jego północnej części.

Pochodzenie nazwy

Rue de Richelieu zawdzięcza swoją nazwę kardynałowi Richelieu , premierowi króla Ludwika XIII . Ulica ta została otwarta w 1633 r. pomiędzy rue des Petits-Champs a bramą Richelieu zbudowaną na nowych murach obronnych utworzonych przez ogrodzenie Ludwika XIII . Jest to związane z rozbudową przez kardynała Richelieu Pałacu Kardynałów, obecnego Palais-Royal .

Ulica ta sukcesywnie przyjęła nazwy:

• „Rue Royale” po otwarciu w 1633 r.;
• „Rue de Richelieu” wkrótce po;
• „Rue de la Loi” z 1793 r., w czasie rewolucji, która dążyła do zakazania odonimów Ancien Regime i religijnych;
• „Rue de Richelieu” ponownie od 1806 roku, kiedy porzucenie Republikańskiej kalendarza przez Napoleona .

Historyczny

23 listopada 1633, dekret królewski Ludwika XIII nakazał otwarcie nowej ulicy prowadzącej do nowej Porte Richelieu (położonej na południe od skrzyżowania z rue Neuve des Fossés Montmartre, obecną rue Feydeau ) na miejscu zburzonej części zagrody Karola V do ziemi po wybudowaniu nowego muru, znanego jako „  ogrodzenie Yellow Fosses  ”. Ulica biegnie poza murami ścieżką, która prowadzi do gospodarstwa Grange-Batelière na przedmieściach Richelieu .

Jules Mazarin ma wybudować pałac północy na rue des Petits-Champs , aby pomieścić swoje zbiory sztuki (obecnie Richelieu czworoboku z Biblioteki Narodowej Francji ). Hotel de Nevers , położony rue de Richelieu, jest dołączony do hotelu Tubeuf , na rogu rue des Petis-Champs a rue Vivienne , przez skrzydła na rue de Richelieu, a dwóch nałożonych na siebie galeriach budowanych przez François Mansart między 1644 a 1645. W pałacu znajdują się przede wszystkim zbiory Biblioteki Mazarin przed jej przeniesieniem do Kolegium Czterech Narodów , po drugiej stronie Sekwany , po śmierci Mazarina.

• Stary układ zagrody Karola V przy rue de Richelieu i okolicach około 1648 roku.

Od 1668 do 1705 r. zagroda Ludwika XIII została zrównana z ziemią, a wały przesunięto dalej na północ, w formie szerokiego bulwaru ziemnego otoczonego wiązami, „Nouveau-Cours” (obecne Grands Boulevards ). Brama Richelieu została zburzona w 1701 roku, a and18 października 1704, dekret Królewskiej Rady Stanu nakazał przedłużenie rue Richelieu między dzisiejszą rue Feydeau a Grands Boulevards .

Na końcu tak poszerzonej ulicy finansista Pierre Crozat (1661-1740) wybudował w 1706 r . prywatny dwór ( nr  91/95), przejmując tym samym od Richelieu i Mazarina , wielkich posiadaczy pieniędzy , którzy kolejno zajmowali część południowa i część środkowa obecnej ulicy.

W XVIII -tego  wieku, dawny pałac Mazarin mieści Paris Stock Exchange oraz, od 1721 roku, ze zbiorów Biblioteki Królewskiej, prekursorem Biblioteki Narodowej Francji . W 1868 roku Henri Labrouste całkowicie przebudował skrzydło biblioteki wychodzące na rue Richelieu.

W 1779 roku szpital Quinze-Vingts , który znajdował się przy rue Saint-Honoré , na osi rue de Richelieu, został przeniesiony na rue de Charenton . Budynek został wówczas zniszczony, a rue de Richelieu przedłużono na południe o rue de Rohan .

W drugiej połowie XIX th  wieku, w północnej części ulicy, poza biblioteką - wtedy Imperial - było wiele warsztatów i sklepów odzieżowych, zwłaszcza panie. Luksusowych tkanin sklepów osiadł następnie rue de Richelieu: W perski na n °  78, East India Company w N °  80, Rosset i Normand do n os  82-84.

W ciągu trzech lat chwały szlak był miejscem starć powstańców z wojskiem .

Niezwykłe budynki i miejsca pamięci

Duża liczba budynków przy rue de Richelieu jest objęta ochroną dziedzictwa jako pomniki historii lub jako część miejscowego planu urbanistycznego .

• Widoki na ulicę

• Fasada Comédie-Française ( sala Richelieu ).

• Rue de Richelieu, miejsce po stronie André-Malraux .

• Rue de Richelieu, po stronie skrzyżowania Richelieu-Drouot.

1 st  dzielnica

• Comédie-Française i Théâtre-Français, umieść Colette .
• N o  8: byłego Fauré Le Page sklepie , słynnego paryskiego arquebusier którzy rozproszonej broni do tłumu podczas rewolucji 1830 roku (wówczas Lepage sklepu, znajdującego się n O  2);
  • w tym samym budynku mieścił się również Royal Palace Hotel, który otworzył swoje podwoje w 1909 roku i który, po tym, jak działał pod marką Citadines, od 2016 roku nosi nazwę La Clef Louvre .

• Dawny sklep Fauré Le Page , 8, rue de Richelieu.

• N O  26: Fragment Potier kierunku rue de Montpensier .

• Widok na Royal Palace Hotel , od rue Saint-Honoré .

• N o   12: chińska restauracja Dave , między rokiem 2001 a 2017 (poprzednio 39, rue Saint-Roch ), który wita wielu francuskich i amerykańskich gwiazd; i hotel Montpensier. Pod tym adresem przebywał w 1838 roku duński choreograf Auguste Bournonville .
• N O  15: o N O  17, jeden z pierwszych budowy domów o numerach nieparzystych stronie ul; budynek zamieszkany przez Julesa Grévy'ego . Zegar słoneczny ozdobiona fryzowych pojawia się w dziedzi n o  15. 2015, n ö  17 poddano ją szeroko zakrojonych prac remontowych, stosując elewacji proces , w ramach przygotowania do otwarcia hotelu. -Boutique w 2016.

• Płyta n O  12.

• N O  15.

• N O  20, drzwi i elewacji.

• N O  20.

• N O  21: hotelu Dodun ,  zarejestrowanych MH ( 1925 , 1946 ) . Dziś zajmują go budynki komunalne .

• N O  21.

• N o  23: W okresie międzywojennym budynek został zajęty przez Hôtel de Bretagne et d'Orléans. Herby regionu i miasta są nadal widoczne nad drzwiami wejściowymi w 2018 roku.

• N o  26: Rose Bertin mieszkała na pierwszym piętrze w 1789 roku i miał jego parterze sklep. Właśnie wyposażyła ten sklep, który wcześniej znajdował się pod napisem Le Grand Mogol , rue du Faubourg-Saint-Honoré (od 1770 r.).

• N o  26, wtedy Rose Bertin za sklep .

• N o   27: Agostina Segatori , model dla malarza, otworzył tam na początku 1880 roku jej pierwsza restauracja Au tambourin , która zamknęła się na początku tego roku, aby otworzyć drugi pod tą samą nazwą wMarzec 1885pod adresem 62, bulwar de Clichy . Z tego pierwszego zakładu zachował się plakat Julesa Chereta do jego reklamy.
• Nr .  28 i 28 bis: były urządzony hotel w Londynie. Wymieniono fasadę i balkony obecnego hotelu. N O  28  przyłączenia MH ( 1975 ) .

• N O  28.

• N O  28a. Głowica wydawnictwo Paweł Ollendorff pod koniec XIX th i na początku XX th  wieku.

• N o  31: siedziba Narodowej Ligi przeciwko ateizmu pod koniec XIX -go  wieku.
• N O  32: dwór cztery kondygnacje zbudowane pod Ludwika XIV . Został podwyższony o dwie kondygnacje później na poddaszu. Niektórzy członkowie Komedii Francuskiej Mieszczą się w XX th i XXI th  stulecia .
• N O  38: położenie Tachon serów.
• N o  39: w domu pojawi się pamiątkowa tablica, gdzie Denis Diderot zmarły w 1784 roku Grupa dwóch hoteli wybudowanych od 1663 roku Antoine Le Menestrel, doradcy królewskiego,  wpisanego MH ( 1996 ) .

• N O  39 w 1906 fot Eugène Atget .

• Dom, w którym zmarł Denis Diderot .

• Płyta tego domu.

• W miejscu Mireille , na skrzyżowaniu z rue Molière , znajduje się fontanna Moliera , z posągiem autora o tej samej nazwie.

• Molier fontanna widać z rue de Richelieu.

• N o  40: neoklasycystycznym budynku zbudowany wokół 1769/70 na miejscu domu, w którym Molier zmarł w 1673 roku,  Wystawione MH ( 2003 ) .
• N o  43: strona z domu, w którym reformator francuskiej artylerii Jean-Baptiste de Gribeauval zmarł w 1789 roku.
• N o  47: restauracja dla pań tylko było tam około 1900.
• N o  50: budynek zbudowany w 1738 roku przez Jacques'a Hardouin-Mansart de Sagonne dla matki, Louise-Madeleine de la Motte. Tam wychowała się Antoinette Poisson, przyszła Madame de Pompadour .
• N o  52: wejście do Passage de Beaujolais od 1822 Markiz de Rochegude zgłoszonych w 1910 roku pogłoska, zgodnie z którą w młodości, Napoleon Bonaparte byłby złożony na czwartym piętrze budynku znajduje się pod tym adresem przed otwarciem fragment, ale nie jest w stanie tego zademonstrować.
• N o  56: narożnym budynku, jest to tylko jeden z nich nadal stoi zbudowany w domenie kardynała Richelieu, około 1655-1660. W latach 90. XVIII w. powstała tu księgarnia wdowy Gorsas. XIX th  wieku do 1970 roku, to mieści się hotel, który przedłużył do sąsiedniego budynku przy Rue des Petits-Champs. Połączone z jego sąsiada rue Richelieu na Atlas Jacoubet 1827 budynek rogu nosi n o,  54. Ten błąd następnie zmuszony do tworzenia N O  58a do hotelu de Nevers . Balustrady z okresu Ludwika XV na pierwszych dwóch piętrach są oznaczone jako część ochrony zabytków przyjętych przez PLU .

2 th  dzielnica

• N o  58: hotel Mazarin (aktualna strona Richelieu z Biblioteki Narodowej Francji )  Sklasyfikowane MH ( 1983 ) .
• N O  59: malarz Robert Lotiron (1886/66) urodziła się tam.
• N o  58 bis: Hôtel de Nevers , jedyną pozostałością znacznie większej hotel wybudowany w 1646 roku,  wystawione MH ( 1992 ) .
• N o  62: bardzo ozdobny budynku z końca XIX -tego  wieku. W latach 60. mieściły się w nim biura agencji reklamowej Havas , które były zatem zbliżone do biur Agence France-Presse ( place de la Bourse ), kolejnej jednostki powstałej w wyniku podziału, która do 1940 roku była Agencją Havas .
• N o  63: budynek zajmowany przez Hotel Malte. Rewolucjonista Simón Bolívar mieszkał w tym hotelu w 1806 roku. W 1813 roku przebywał tam wygnaniec Sebastián Miñano. Argentyński generał Conrado Villegas zmarł w hotelu dnia26 sierpnia 1884 r. Rufino José Cuervo mieszkał tam w 1904 r. .
• N o  65: miejscem Krajowej Szkoły Charters .
• N o  69: budynek zbudowany według planów architektów Alexandre Maistrasse i Berger w 1904 roku, na rogu rue Rameau . Na tym miejscu wybudowano po otwarciu rue Rameau w 1792 r. umeblowany hotel, który był kolejno nazywany Lhéritier (1797), de Ligurie (1799-1803), Richelieu (1805), Langwedocien (1809-1815). Valois od 1827 roku. Mieszkał tam Maximin Isnard pod Restauracją oraz Pasta Stendhal i Giuditta , wKwiecień 1830. Stendhal napisał tam Le Rouge et le Noir . Mieszkał tam w 1861 r. zastępca Cher , Louis-Armand-Alexandre Coeuret de Nesle , oraz Antoine Romagnesi .
• N o  69bis: Plac Louvois wyposażony w 1836 roku na terenie teatru Opera , która została zamknięta po zamordowaniu księcia Berry popełnione przed wejściem bocznym rue Rameau,13 lutego 1820. Został następnie rozebrany. Została ona idąc do wykonywania Stworzenie przez Josepha Haydna w tym teatrze24 grudnia 1800, że Napoleon Bonaparte był celem ataku na rue Saint-Nicaise .
• N o  71: Adres Francuska stock Society
• N O  78: były centrala René Pincebourde w księgarni .
• Od jego konstrukcji w 1685 jego rozbiórki 1736 The hotelu Ménars (były hotel Grancey) znajdowała się między n os  77-79 rue Richelieu w n o  1 Ménars ulicznych i n kości  2 do 8 Rue Saint- Augustine .
• N O  79, w XIX budynku tworzy kąt z rue Ménars , były siedziba Societe des aquafortistes założony w 1862 roku Alfred Cadart i Luquet.

• Centrala Ligi etchers, na n °  79.

• N O  80: the Compagnie des Indes przechowywać znajdował się tam, rozciągający się od rue Feydeau do rue de la Bourse . Sprzedawano tam kaszmir i koronki.
• N os  81-83: budynki biurowe o nazwie „Cardinal”, należące do lyońskiej firmy zajmującej się nieruchomościami , która była głównym programem remontowym w latach 2013-2015. N o  83 to lokalizacja domu, w którym mieszkał La Malibran .
• N O  85? , w każdym razie "naprzeciw rue Feydeau  ", mieszkał François Baudon (urodzony w Fontainebleau na12 stycznia 1696 r i zmarł w Paryżu dnia 5 sierpnia 1779), Rolnik ogólnie od 1756 do 1779 roku był jednym z sześćdziesięciu pięciu rolników ogólnych, którzy przyczynili się do tak zwanego „Fermiers ogólnego” wydanie z La Fontaine'a Fables przez Józef Gerard Barbou w 1762 roku.
• N O  87: Hoffman & Barthe, dostosowane ubrań (1834).

Biurowce, dawna siedziba AGF , która po wykupieniu pierwszych stała się francuską siedzibą Allianz , wybudowana w 1979 roku. Zostanie rozebrana i odbudowana w trakcie trzyletniego projektu z 2015 roku.

• N O  89: Arnoux, dostosowane ubrań (około 1830/40).
• N Os  91-93-95: Obiekty  wyszczególniono MH ( 1975 ) .
  - W pierwszych latach XVIII -tego  wieku, miejsce było zajęte (z południa na północ) przede gołej ziemi posiadanej przez mistrza cooper Edme Dufour, drugi dom składa się z sklepu i pokoju na górze, należąca Denis Bourgoin, Pana w część Grange-Batelière, która wydzierżawiła ją mistrzowi ciesielskiemu Pierre'owi Saury'emu, a po trzecie innej nagiej ziemi, którą posiadała matka Angélique-Marie du Breuil, żona byłego komisarza marynarki wojennej Jeana Le Clerca. Do tych trzech działek, nabytych odpowiednio w 1702, 1706 i 1703 r. przez finansistę Pierre'a Crozata (1661-1740), ten ostatni dodał jeszcze czwartą „nieco podmokłą” położoną dalej na zachód, całość o łącznej powierzchni 17 000 metrów kwadratowych.
  — hotel Crozat przy rue de Richelieu, później nazwany hotelem de Choiseul , który architekt Jean-Sylvain Cartaud wybudował w tym miejscu w 1706 roku dla Pierre'a Crozata i którego dekorację powierzono Gillesowi-Marie Oppenordowi i Charlesowi de La Fosse w 1740 roku poprzez darowiznę na rzecz swego siostrzeńca Louisa-François Crozata, a następnie, w 1754 r. w drodze dziedziczenia, swojej drugiej córce, Louise-Honorine, wyszła za mąż od 1750 r. za Étienne-François , hrabiego Stainville, przyszłego księcia Choiseul.
  Hotel de Choiseul został podzielony i kupiony w 1782 roku przez towarzystwo ubezpieczeniowe, które w 1788 roku wybudowało w nim 47 domów.
• N o  92: w 1839 roku, austriacki oficer sierpnia Zang , otworzył wiedeńskie Bakery , które pojawiło się rosnące we Francji.
• N os  95-99: wejście do pasażu des Princes ,  wpisany MH ( 1986 ) . Na wysokości n °  95 (w tym czasie n °  101) był po hotelowych patriotów. Podczas Terroru , od 1792 do 1794, ambasador Gouverneur Morris ukrywał tam uchodźców.
• N o  96: Lokalizacja Le Gauclair restauracji .
• N o  97: Hotel Europy i książąt ,  Dołączył MH ( 1990 ) .
• n os  98-100-102: Była restauracja z Journal ,  niejawne MH ( 1990 ) , siedziba Urzędu Wysokiego dla przejrzystości życia publicznego (HATVP).
• N o  99: Hotel zbudowany w 1719 roku dla Terray Rozières, aneksu z umeblowanym hotel w Europie w XIX th  wieku  Dołączył MH ( 1990 ) .
• N O  100: siedziba Urzędowym podczas Belle Époque , następnie od L'Aurore z 1954 roku, który miał już swój dom tam drukowania, gdy gazeta została zainstalowana na rue Louis-le-Grand . Zbudowany na miejscu domu skarbowego zbudowanego w 1738 r. przez Jacquesa Hardouina-Mansarta de Sagonne pod imieniem Józefa Richarda, zwykłego kapelana króla.
• N o  dwór zbudowany w 1725 roku przez Francisa Terray Rozières,: 101  MH Dołączył ( 1990 ) , były lekarz o księżnej Orleanu , księżniczka Palatynatu (zmarły w 1722 roku).
• N O  104: szkoła kultury fizycznej i boks, w „Académie Maitrot  ”.
• N O  106 mieści się w XIX p  wieku arystokratyczni „obcy żyjący”, który Talleyrand jest członkiem.
• N OS  110-112 (róg z Boulevard Montmartre ): lokalizacja Café Frascati . W wybudowanym tam w 1837 roku budynku mieszkał Honoré de Balzac. Siedziba gazety L'Humanité od 1904 do 1909. Wcześniej, przynajmniej w latach 1895-1903, pod numerem 112 mieściła się siedziba kontrrewolucyjnej gazety „ Soleil” .

• Hotel de Nevers w N o  58a.

• Wiedeńskie piekarnicze co n O  92, 1909.

• Budowanie N O  106.

Uwagi, źródła i odniesienia

1. Adolphe Alphand ( dir. ), Adrien Deville i Émile Hochereau , Miasto Paryż: zbiór listów, królewski patent rozporządzeń, dekretów i prefektury zleceń dotyczących dróg publicznych , Paryż, Imprimerie nouvelle (stowarzyszenie robotnicze),1886( czytaj online ) , s.  1.
2. Jacques Hillairet , Wiedza o Starym Paryżu , Éditions Princesse, 1980 ( ISBN  2-85961-019-7 ) .
3. Plan Alberta Jouvina de Rocheforta .
4. Wirtualna wycieczka po Bibliotece Narodowej Francji [ czytaj online ] .
5. Adolphe Alphand (reż.), op. cyt. , s.  18 [ czytaj online ] .
6. "  Immeubles  " , zawiadomienie n o  PA00086075, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
7. Édouard Fournier, Paryż zburzony , Aubry, 1855, s.  249 .
8. Hotel Crozat przy rue de Richelieu, wybudowany w 1706 roku dla Pierre'a Crozata, którego stryjeczna siostrzenica wniosła go w posagu w 1750 roku do Étienne-François de Choiseul (stąd druga nazwa hotelu Choiseul ), nie powinien być mylić z hotelem Crozat, który Antoine Crozat , brat Pierre'a, wybudował na Placu Vendôme .
9. „Rue de Richelieu” , vergue.com .
10. „Załącznik VI PLU: ochrona ojcowska ” , www.paris.fr .
11. Alain Coffre "Z grzebienia , Ascott skupia swoje najbardziej luksusowe rezydencje , " businesstravel.fr 13 kwietnia 2016.
12. Simon Liberati „Ewie noworoczny w Dave  ”, Vanity Fair , n o  42, grudzień 2016-styczeń 2017, str.  162-171 .
13. Tablica pamiątkowa na elewacji.
14. Jacques Hillairet, Słownik historyczny ulic Paryża , t.  2 , s.  341 .
15. „Informacje o witrynie” , www.soferim.com .
16. "  Ancien hôtel Dodun  " , zawiadomienie n o  PA00085819, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
17. Biblioteka historyczna miasta Paryża , bibliotheques-specialisees.paris.fr .
18. Archiwum rodzinne rodziny Segatori w archiwach miasta Paryża .
19. ( http://autourduperetanguy.blogspirit.com/archive/2010/09/25/temps-0aa44a124c11990cf8fc529867c45fcb.html Wokół ojca Tanguy).
20. "  mauretański budynek  " , zawiadomienie n o  PA00085932, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
21. Paryż Malownicze ( 3 e  liczba) Crapouillot , n O  57 (numeracja pierwszej serii po War), lipiec 1962, str.  37 .
22. Paul Le Vayer , Kolekcja inskrypcji paryskich: 1881-1891 , Paryż, Imprimerie nouvelle,1891, 328  s. ( czytaj online ) , s.  163-166. Kolejne zdjęcie budynku na Gallicy .
23. "  Budynki (dawne zakłady Bricard)  " , zawiadomienie n o  PA75010002, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
24. "  Building  " , zawiadomienie n o  PA75010013, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
25. Félix de Rochegude, Spaceruj po wszystkich ulicach Paryża. 1 st  dzielnica , Hachette, 1910, s.  110 , czytaj w Internecie .
26. Paul Delalain, Drukarnia i księgarnia w Paryżu od 1789 do 1813 , Librairie Delalain frères, 1899, s.  90 , czytaj w Internecie .
27. Jacques Hillairet , La Rue de Richelieu , Librairie Delamain, Éditions de Minuit, 1966, s.  145 .
28. Arkusz 23 atlasu Jacoubeta , patrz zdjęcie 21 online .
29. Teksty miejscowego planu urbanistycznego. Załącznik VI: ochrona ojcowska , next.paris.fr .
30. Biblioteka Narodowa Francji, witryna Richelieu na Structurae .
31. "  Bibliothèque Nationale de France  " , zawiadomienie n o  PA00086009, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
32. "  dawnego hotelu z Nevers  " , zawiadomienie n o  PA00086031, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
33. „Restrukturyzacja czworoboku Richelieu” , www.oppic.fr .
34. Jacques Hillairet, La rue de Richelieu, s.  59 .
35. Jacques Hillairet, La rue de Richelieu, s.  59, 63-66 .
36. Notka bibliograficzna, BNF , katalog.bnf.fr .
37. "Zdjęcie rue de Richelieu autorstwa Charlesa Marville'a" , vergue.com .
38. AFP, „Budynek biurowy” Cardinal „jest w budowie, nie jest pusty (SFL)” , lexpansion.lexpress.fr , 5 listopada 2012 r.
39. „Les Fermiers Général des Contes  ” , histoire-bibliophilie.blogspot.fr , marzec 2013.
40. Laurence Boccara, „Otwarte scenariusze dla„ 87, rue de Richelieu  ”, lesechos.fr , 12 marca 2014 r.
41. "  Immeubles  " , zawiadomienie n o  PA00086075, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
42. "  Passage des Princes ( n o  7 do 17, 23, 25)  " , zawiadomienie n o  PA00086091, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
43. „  American Memorials in Paris  ” , na usembassy.gov (dostęp 10 maja 2020 r . ) .
44. "  budynek, dawniej Hotel de l'Europe et des Princes  " , zawiadomienie n o  PA00086095, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
45. "  restauracja Ancien du Journal  " , zawiadomienie n o  PA00086092, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
46. "  Building  " , zawiadomienie n o  PA00086096, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
47. "  Stary hotel  " , zawiadomienie n o  PA00086041, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
48. „L'Humanité” z 7 lutego 1913 na Gallicy .
49. Notatki Rose Fortassier w Honoré de Balzac , Dziewczyna o złotych oczach , Tom V La Comédie humaine , Gallimard, coll. „  Biblioteka Plejady  ”.
50. Według Charlesa Maurrasa, który pracował na Słońcu w latach 1895-1903, w „ Listach z więzienia” opublikowanym w 1958 roku.

Załączniki

Bibliografia

• Jacques Hillairet , La Rue de Richelieu , Éditions de Minuit , 1966, 219  s.

Linki zewnętrzne