Rue des Petits-Champs
1 st , 2 e arr ts
Rue des Petits-Champs
| ||
 Rue des Petits-Champs od skrzyżowania z rue Vivienne, widziana w kierunku avenue de l'Opéra . | ||
| Sytuacja | ||
|---|---|---|
| Dzielnice |
1 st 2 nd |
|
| Dzielnice |
Palais-Royal Gaillon Vivienne |
|
| Początek | 1, rue de la Banque i rue La Vrillière | |
| Koniec | 26, avenue de l'Opera | |
| Morfologia | ||
| Długość | 450 m² | |
| Szerokość | 12 m | |
| Historyczny | ||
| kreacja | 1634 | |
| Określenie | Zamówienie z24 stycznia 1881 r. | |
| Dawna nazwa | Rue Bautru Rue Neuve-des-Petits-Champs |
|
| Geokodowanie | ||
| Miasto Paryż | 7302 | |
Geolokalizacja na mapie: Paryż
| ||
Rue des Petits-Champs , poprzednio „rue Neuve-des-Petits-Champs”, wcześniej „rue Bautru” (1634), jest to droga do 1 st i 2 nd okręgach Paryża .
Lokalizacja i dojazd
Pochodzenie nazwy
Ma tę nazwę, ponieważ był otwarty na XVII -tego wieku , w miejscu dawnych bagien osuszone i zamienione w dziedzinach, w których wzięły nazwę miejscowości z „Campelli” lub „Champeaux” .
Historyczny
Został otwarty w 1634 roku podczas budowy Palais-Cardinal pod nazwą „rue Bautru”, a następnie „rue Neuve-des-Petits-Champs”, w nawiązaniu do sąsiedniej rue Croix-des-Petits-Champs .
Jest cytowany jako „ulica pól Petitz” w rękopisie z 1636 roku .
Mieszkał tam Benoît Binet , perukarz króla Ludwika XIV . Wyrażenie „mieć zabawną motykę” tradycyjnie łączy się z ekstrawagancją peruk, które Binet stworzył dla Króla Słońca, ale jego pochodzenie jest niepewne.
18 grudnia 1944 r, droga przyjmuje nazwę „ rue Danielle-Casanova ”.
Niezwykłe budynki i miejsca pamięci
- Nr . 4 i 6: na parterze tych dwóch budynkach było Heugel wydawnictwa muzyczne dom , pomiędzy Odnawianie i 1975, nie daleko od Opery, który był wtedy na terenie placu Louvois .
- N o 5: budynek z XVII -tego wieku, z widokiem na odejście z dwie flagi , które zostało otwarte w 1853 roku.
- N o 8: Hotel Tubeuf , mieszczący Grafiki i Fotografii dział i Mapy i plany dział z Biblioteki Narodowej Francji .
- Narożny budynek nr 22 z rue Chabanais mieścił firmę Boudet & Roux Trimmings .
- N o 39: budynek z okresu rewolucyjnego, wymienione jako zabytek, który został wypełniony przez Camille Corot za ojca w 1809 roku.
- N o 44: to tu, który został zbudowany w 1661 roku, na Hugues de Lionne , Minister Spraw Zagranicznych Ludwika XIV , hotel z Lionne, znany również jako „hotel z Lionne-Pontchartrin”, przez architekta Louis Le Vau a przedsiębiorca Michel Villedo . Hotel został zniszczony w 1827 roku w celu utworzenia przejścia Choiseul i poszerzenia rue de Ventadour .
- N o 45: na rogu Rue Sainte-Anne jest hotel Lully, zbudowany przez architekta Daniel Gittard dla kompozytora Jean-Baptiste Lully w 1670 roku muzyk mieszkał tam aż do 1683 roku budynek jest ozdobiony instrumentów muzycznych na Rue Sainte - Annę i maszkarony na rue des Petits-Champs.
- Nos . 46-50: Hôtel Langlée , zbudowany przez Gérarda Huguet Claude Langlée. Został sprzedany w 1708 roku przez siostrzenicę tego ostatniego Claude'owi Le Bas de Montargis. Prawo nabył go w 1718 roku i wymieniane w 1720 roku przeciwko hotelu Tubeuf znajduje się w n o 8 ulicy, który należał do księcia Mazarin . W 1738 r. został wydzierżawiony René Herault, a w 1741 r. hrabiemu de Coigny. W 1758 r. finansista Pâris de Montmartel przekazał go w 1766 r. swojemu synowi markizowi de Brunoy. Książę Orleanu nabył ją w 1782 roku dla swojej córki, księżnej Bourbon, ale wziął je z powrotem sprzedać go Simon Le Normant który oddał je państwu.
- N o 52: Sieur Chéron miał tam swój warsztat pod Tabletier du Roi znak . W 1819 roku wystawił przedmioty okrągłe, o wielkiej delikatności i perfekcyjnym wykonaniu, całą zastawę stołową, pudła z łuskami zdobionymi złotem, warcaby, tryktrak , pudła do kadryli, szachy, kości do gry i do szycia.
- N o 61: budynek, którego balkon z kutego żelaza i jego podpory są zarejestrowane jako zabytków. Siedziba Francuskiej Federacji Rugby od 1922 do II wojny światowej.
- N O 69 W rue Neuve-des-Petits-Champs 1836 nie był Bed Drouet kupiec papieru. Sprzedawano tam również książki .
- N O 77: co n ° 77 rue Neuve-des-Petis-Champs był od 1839 do 1874, notarialne Urząd Jean Baptiste Arsène Julien Hatín-Study XIX.
- N o 83: fabryka kapelusz Émile Liez który był poinformowany kolektor. Jego nazwisko pozostaje ściśle związane z ikonografią i historią mody.
- W 2020 roku, w trakcie prac prowadzonych na rue de Valois pod Banque de France budynku , resztki obudowy Charles V zostały odkopane. Następnie INRAP zorganizował czasową wystawę plenerową na skrzyżowaniu rue des Petits-Champs i rue Radziwill .
Powieść
To właśnie przy rue des Petits-Champs Léo Malet umieścił agencję Fiata Lux detektywa Nestora Birmy .
-
Oś rue des Petits-Champs od skrzyżowania z rue de Richelieu , 1909.
-
Wejście do galerii Vivienne , strona rue des Petits-Champs.
-
Skrzyżowanie rue des Petits-Champs i rue Sainte-Anne .
-
N O 45, hoteli Lully .
Uwagi, źródła i odniesienia
- „ Binette: etymologia słowa „ binette ” , na stronie www.cnrtl.fr (dostęp 12 listopada 2017 r . ) .
- Andrée Jacob, „W drugiej dzielnicy książki polują na ludzi” , Le Monde , 22 kwietnia 1975 r.
- Wskazówka n o PA00086008 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- „Hotel Lionne-Ponchartrin” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , www.dgtpe.minefi.gouv.fr .
- Kolektyw, Bazar Parisien lub Rozsądny Katalog Przemysłu Pierwszych Artystów i Producentów Paryża , Paryż, 1821, w biurze Bazar Parisien, 16, rue des Quatre-Fils, s. 96 .
- Wskazówka n o PA00085931 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- „ Centenaire FFR ” [PDF] , na api.www.ffr.fr (dostęp 17 sierpnia 2020 r . ) .
- "rue Valois - Obudowa Charles V" L'Histoire N O 478, grudzień 2020, s. 6 .