Narodziny |
24 lutego 1851 Paryż |
---|---|
Śmierć |
15 grudnia 1920(w wieku 69 lat) Choisy-au-Bac |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Wydawca , księgarz |
Tata | Heinrich Gottfried Ollendorff |
Rodzeństwo | Gustave Ollendorff |
Pokrewieństwo | Gilbert Grandval (wnuk) |
Różnica | Kawaler Legii Honorowej (1889) |
---|
Paul Ollendorff , ur.24 lutego 1851 i martwy 15 grudnia 1920w Choisy-au-Bac jest wydawcą i księgarzem francuskim . On stworzył wydawnictwo , aktywne pod koniec XIX -go wieku.
Jest drugim synem Henri-Godefroya Ollendorffa , żydowskiego emigranta z Polski i autorem odnoszącej sukcesy książki edukacyjnej pt. Nowa metoda nauki mówienia, pisania języka w sześć miesięcy . Paul, jego brat Gustave , jego siostra Mina i ich matka Dorothéa Ollendorff-Pincus, będą początkowo żyć z redakcyjnych dochodów ojca, sprzedając metody rue de Richelieu: to właśnie na 28 bis tej ulicy w 1875 roku młody Ollendorff otwiera własną księgarnię, której funduszem startowym są sztuki. Wita Georgesa Ohneta , któremu właśnie odmówił Calmann Lévy : Le Maître de forges (1882) będzie pierwszym wielkim sukcesem Ollendorffa, który jest obecnie wybitnym wydawcą. Wkrótce Guy de Maupassant powierzył mu prawie dziesięć tekstów, w tym Le Horla (1887), ale także Octave Mirbeau , który dał mu dwie pierwsze powieści, Alphonse Allais , Paul Adam , Jean Lorrain , Paul Féval fils , Abel Hermant , Willy , Jules Renard , Fernand Vandérem … to znaczy ponad 2000 tytułów obecnych w katalogu w 1896 roku. Niektóre prace wzywają ilustratorów bardzo nacechowanych stylem secesyjnym .
W 1898 roku, na mocy swojego sukcesu, Paul wraz z kilkoma współpracownikami utworzył Wydawnictwo Literacko-Artystyczne, obok La Librairie Ollendorff. Lokal znajdował się przy rue de la Chaussée-d'Antin 50, a Colette lub André Theuriet dali się uwieść temu nowemu domowi. WPaździernik 1889, na prośbę swego brata Gustawa, Paul Ollendorff został odznaczony tytułem Kawalera Legii Honorowej . Natomiastmaj 1902, Ollendorff ogłosił publikację nowego zbioru w cenie 3,50 franka, przedstawiając go jako nową formę wydania, jego gama „popularnych powieści ilustrowanych” ( Géo Dupuis , José Roy itp.) nie ma niewątpliwie konkurencji z dużo bardziej kuszącymi pracami. Księgarnia Ollendorffa wydawała się podupadać od 1904 roku. Rozczarowany, został mniej lub bardziej zwolniony przez swoich współpracowników, a następnie kupił ze swoimi akcjami gazetę Gil Blas z Antoninem Périvierem (pierwsza publikacja pod jego kierownictwem na temat10 stycznia 1903), które porzucił w 1911 roku.
Po 1903 r. kontynuował swoją działalność „Paul Ollendorff, redaktor”. Dom wygrał 1905 Goncourtów Nagrodę z Les Civililisés przez Claude Farrère , prawdziwym bestsellerem , a następnie uruchomił kilka nowych kolekcji w niskich cenach.
Kiedy Paul zmarł w 1920 roku, dom, który stworzył, trochę spał. W Albin Michel edycje odzyskano część zbiorów w 1924 roku ( „Ollendorff Fund”). Wydawnictwo Literacko-Artystyczne złożyło wniosek o upadłość wstyczeń 1940.
Jest dziadkiem ze strony matki Gilberta Grandvala , bojownika ruchu oporu i ministra pracy za prezydentury Charlesa de Gaulle'a .
Sygnatura wydań, ok. 1910 r.
Prawa rannych: sprawa Zouave Deschamps przed Radą Wojny w Tours ( Paul Meunier ), Librairie Paul Ollendorff, 1916.