Dąb Tauzin

Quercus pyrenaica

Quercus pyrenaica Dąb tauzin lub pirenejski ( Quercus pyrenaica ) Klasyfikacja

Królować	Plantae
Pod-panowanie	Tracheobionta
Podział	Magnoliophyta
Klasa	Magnoliopsida
Podklasa	Hamamelidae
Zamówienie	Fagales
Rodzina	Fagaceae
Uprzejmy	Quercus

Gatunki

Quercus pyrenaica
Willd. , 1805

Klasyfikacja filogenetyczna

Klasyfikacja filogenetyczna

Zamówienie	Fagales
Rodzina	Fagaceae

Rozkład geograficzny

Pireneje Oak , pirenejski dąb ( Quercus pyrenaica ), zwany po prostu pirenejski ( Vizcaya ) lub szczotka dąb ( Anjou ) lub czarny dąb ( Landes de Gascogne ) jest gatunkiem drzewa jednopienny liści upływie z rodziną z fagaceous .

Można go rozpoznać po bardzo wciętych liściach, późno pączkujących i obficie puszystych po obu stronach.

Opis

Dąb tauzin to drzewo o wysokości od 5 do 20 metrów i nieregularnym kształcie rozgałęziającym się od podstawy, ale ostatecznie tracącym swoje dolne gałęzie. Jego kora jest gładka, szaro-zielona, ​​a następnie ciemnoszara, stąd jego przydomek czarny dąb ,

Jego liście są liściaste, ale zimą odporne na drzewo ( marcescence ). Liście są późne (maj). Jej naprzemienne liście mierzące do 20  cm są pierzasto klapowane i mają od 4 do 8 głęboko wciętych płatów . Są owłosione, z silnym, białym owłosieniem, zwłaszcza na spodzie. Owłosione ogonek jest krótki ( 8-10 mm) .

Jego kwitnienia trwa od maja do czerwca. Jej kwiaty są jednopłciowe, samce zgrupowane w wiszących baziach , samice pojedynczo lub w grupach po 3 lub 4 u nasady gałązek roku.

Żołędzie krótko szypułkowe mierzą około 3 cm długości i są dość liczne.

Jego długowieczność może sięgać 500 lat. Łatwo hybrydyzuje z innymi dębami.

Siedlisko i dystrybucja

Siedlisko

Tauzin jest PIONEER lub gatunków postpioneer heliophilic , rośliny kwasolubne , oligotroficznego , xerophilic , termofilnych (lecz odporny na zimno) i wrażliwe na mączniaka prawdziwego . Zwykle rośnie w jasnych lasach, gdzie tworzy krzewy; jest często mieszany z angielskiego dębu , dąb bezszypułkowy , brzoza brodawkowata i jarzębina z się warstw poniżej:

• Krzew warstwy: Holly , niesplik , pospolita , Gorse , Scotch miotły , leszczyny , mięsny , jeżyny
• Runo: owies Thore , złotogłów , sabline góry , arenaria Carex , wrzos , Bracken

Dystrybucja

Dąb ten występuje na Półwyspie Iberyjskim (do 1400  m npm w Hiszpanii ), w większości kontynentalnej Francji (do 500  m npm), w północnych Włoszech oraz w Rif w północnym Maroku (na wysokości blisko 1200 m n.p.m.) ).

We Francji kontynentalnej występuje głównie w dużej południowo-zachodniej części kontynentu (w szczególności na wybrzeżu Zatoki Biskajskiej ): Nouvelle-Aquitaine , zachodnia część Occitanie (w tym Massif des Corbières , z wyłączeniem Roussillon ), Pays de la Loire , Haute-Bretagne , Centre-Val de Loire ... Oprócz tego dużego regionu występuje na większości terytorium Prowansji-Alp-Lazurowego Wybrzeża , w dolinie Rodanu , w Forêt de Tronçais i Forêt des Colettes , w Manche (departament) , w Île-de-France , w Szampanii , na Wybrzeżu Or , na południu Alzacji , w Meurthe-et-Moselle , w Artois ...

Wartość użytkowa i kultura

Usługi ekosystemu

• Poprawia humus i działa jak zapora ogniowa.
• Jest gospodarzem dużej procesji owadów i bezkręgowców, naturalnych drapieżników takich jak chermes ,
• Uwalnia chemikalia, które przeszkadzają wrogom sosen, co pozwala mu zmniejszyć niektóre ataki pasożytnicze.
• stanowi potencjalne siedlisko dudka , który pożera gąsienicę procesyjną sosnową , oraz dzięcioła , wydajnego owadożernego pni i gałęzi.
• Jej wyraźne drzewostany są korzystne dla gadów .
• Kiedy starzeje się, a następnie obumiera, jego martwe drewno zapewnia schronienie lub schronienie (w trakcie cyklu rozkładu) dla wielu bezkręgowców ( saproksylofagów ), z których wiele jest obecnie zagrożonych.
• Jego słodkie żołędzie, bardzo cenione przez dzikie zwierzęta, były kiedyś spożywane również przez ludzi.
• Jego nieregularne drewno nie jest wystarczająco dobrej jakości, aby można je było wykorzystać w budownictwie, ale jest dobrym paliwem .

Kultura

Jego pełzające korzenie często wydzielają odrosty i odrosty , dlatego gatunek ten jest często eksploatowany w zagajnikach , zbierając drewno opałowe co 15 do 20 lat, dbając o ochronę odrostów przed wypasaniem . W dobrych zagajnikach w wieku 20 lat pęd dębu tauzin osiąga 4  m wysokości i 20  cm średnicy na 1,30  m . Z edaficznego punktu widzenia jego efekty są niezwykłe, a jego zdolność do nawożenia gleby przewyższa właściwości Quercus robur i Fagus sylvatica .

Historia

W XIX th  century, botanik Jean Thore walking w regionie Landes, poinformował lokalny przesąd, że każda sekcja z Tauzin spowodowane klątwę na rejestratorze lub domu, który został użyty w stolarstwie .

Uwagi i odniesienia

1. IPNI. Międzynarodowy indeks nazw roślin. Opublikowano w Internecie http://www.ipni.org, The Royal Botanic Gardens, Kew, Harvard University Herbaria & Libraries and Australian National Botanic Gardens., Dostęp 13 lipca 2020 r.
2. Występowanie dębu tauzin we Francji kontynentalnej
3. CURRENT AND FIREWOOD, CASE OF TAUZIN OAK marki Marisa MESON
4. Garcia Villaraco, 1979.

Odniesienia taksonomiczne

• Odniesienie Tela Botanica ( metro we Francji ): Quercus pyrenaica Willd., 1805
• (en) Numer referencyjny IPNI  : Quercus pyrenaica
• (en) Odniesienie GRIN  : Quercus pyrenaica Willd species .