Kwartał świerkowy | |||
Ulica Guy-Môquet . | |||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||
Region | Ile-de-France | ||
Miasto | Paryż | ||
Okręg miejski | 17 th | ||
Demografia | |||
Populacja | 45 039 mieszk . (2016) | ||
Gęstość | 32 684 mieszk./km 2 | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 48°53′38″ północ, 2°19′21″ wschód | ||
Powierzchnia | 137,8 ha = 1,378 km 2 | ||
Transport | |||
Stacja | Brama Clichy | ||
Metro | Porte de Clichy , Brochant , Porte de Saint-Ouen , Guy Môquet , La Fourche | ||
Tramwajowy | Porte de Clichy , Honoré de Balzac , Épinettes-Pouchet , Porte de Saint-Ouen | ||
Autobus | RATP 28 31 66 54 74 163 173 237 341 | ||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
Dzielnica Świerk jest 68 th okręg administracyjny w Paryżu znajduje się w 17 th dzielnicy .
W praktyce jest ograniczony aleją de Clichy na zachodzie, aleją Saint-Ouen na wschodzie, a także granicami Paryża z gminami Clichy-la-Garenne i Saint-Or na północy. Oficjalne rozgraniczenie, ustalone w 1859 r. i mało używane, jednak jako granicę zachodnią wykorzystuje aleję de Clichy , ulice La Condamine , Lemercier , Cardinet , Bernard-Buffet , bulwar Berthier i aleję de la Porte-de-Clichy ; w ten sposób rady okręgowe zatrzymują dzielnicę przy Avenue de Clichy.
Dzielnicę można podzielić na dwie strefy, z jednej strony Brochant / La Fourche / Guy Môquet na południu, az drugiej Bessières na północy.
Pochodzenie nazwy Épinettes może pochodzić od jeżyn występujących na ziemi w miejscu pochodzenia lub od odmiany winorośli pinot blanc , białego świerku. Zgodnie z tą ostatnią hipotezą, okręg chronił winorośl tej odmiany winorośli. Pierwsza wzmianka o nazwie pojawia się w 1693 r. w kontrakcie zamiany gruntów. Niektóre królewskie tereny łowieckie są pokazane na obecnym obszarze powiatu świerkowego na planie Roussela , zaprojektowanym w 1730 roku: dostawa świerka, dostawa Chiendant i dostawa Funduszu lub Batignolles.
Les Épinettes od dawna jest osadą, integralną częścią wsi Batignolles (wówczas jeszcze w gminie Clichy powstałej w czasie rewolucji ), zachowując przy tym silny wymiar rolniczy i łowiecki . Kiedy wieś Batignolles i sąsiednia wieś Monceau, bardzo blisko Paryża i które zaczęły się silniej rozwijać, zostały oddzielone od Clichy w 1830 r., tworząc nową gminę Batignolles-Monceau , osada Épinettes została naturalnie zintegrowana z tą nową gmina. Powoli rozwija się jako wieś nadal w przeważającej mierze rolnicza.
W 1840 r. na północ od Batignolles-Monceau zbudowano ogrodzenie Thiers . Fortyfikacje te izolują wieś od pozostałych przedmieść, które pozostały poza murami, takich jak Clichy czy Saint-Ouen. 11 grudnia 1852 rpierwszy odcinek linii Petite Ceinture został oddany do użytku pomiędzy torami West Railway Company w Batignolles i North Railway Company w La Chapelle . Tory przecinają północną część Les Épinettes, w sektorze, który w tamtym czasie nie był bardzo zurbanizowany.
Prawo 16 czerwca 1859rozwiązuje gminę Batignolles-Monceau, której terytorium jest prawie całkowicie przyłączone do Paryża (w tym fortyfikacje i część strefy nie do zbudowania poza nią). Les Batignolles, Monceau i świerk są pogrupowane w 17 th dzielnicy Paryża z okolicy najstarszych Ternes . Niewielka część świerka położony na wschód od Saint-Ouen Avenue, jednak jest przymocowana do 18 th dzielnicy . W gminie Clichy zostaje przywrócona część położona między drogą Powstania (obecna aleja Victor-Hugo w Clichy) a ogrodzeniem Thiersa. Niewielka część nie została wtedy zbudowana na południe od miasta Saint-Ouen , ale wewnątrz fortyfikacji, jest również zintegrowana z nową dzielnicą administracyjną Épinettes, utworzoną na3 listopada 1859.
Dzielnica Épinettes została mocno zbudowana dopiero w latach 50. XIX w. Wtedy narodziło się miasto Kwiatów . Podział większości dzielnicy miał miejsce w latach 60. XIX wieku, kiedy to włączono do gminy Paryża wiele budynków Haussmanna . Dzielnica jest zamieszkana przez ludność bardziej robotniczą, dzielnica staje się głównie przemysłowa, wraz z powstaniem fabryk Goüin (obecnie Société de construction des Batignolles , przodkowie Spie Batignolles ), teraz zniknęły, między aleją de Clichy a obecną rue Boulay i rue Émile-Level , huta szkła farmaceutycznego Léon Warin (rue Ballagny i impas Compoint), sąsiadująca z fabryką kufrów Moynat , rue Balagny, obecnie rue Guy-Môquet .
Przemysł opuszcza świerk w pierwszej połowie XX -go wieku, podczas gdy obudowa je zastąpić. Popularna wówczas dzielnica, w której widział postacie z lewicy lub skrajnej lewicy, takie jak przyszły przywódca komunistycznego Wietnamu Ho Chi Minh , komunistyczny zastępca Prosper Môquet czy jego syn Guy Môquet . POUM na emigracji osiadł również w ComPoint impasu. Dzielnica zamieszkana była przez pracowników lub wykwalifikowanych pracowników aż do lat 1960 - 1970 , jak pokazano na przykład w filmie Antoine et Antoinette przez Jacques Becker w 1947 roku.
Odtajnione przez prawo 19 kwietnia 1919, ogrodzenie Thiers było stopniowo niszczone w latach 20. Obszar na północ od Boulevard Bessières został wówczas zurbanizowany. W miejscu fortyfikacji i poprzedzającej je Strefy wybudowano tanie mieszkania (HBM) oraz obiekty sportowe. Po II wojnie światowej teren Porte Pouchet był przedmiotem projektu urbanistycznego. Wieża Bois-le-Prêtre została więc zbudowana w latach 1959-1961. We wrześniu-Październik 1969, odcinek Porte de Saint-Ouen - Porte d'Asnières na obwodnicy Paryża jest otwarty dla ruchu.
Stopniowo w latach 70. i 80. klasy popularne zostały zastąpione klasami średnimi . W ten sposób Pascale Bessy-Pietri (INSEE) sklasyfikowała ten okręg w 1988 r. jako „dzielnicę wyższej klasy średniej”. Socjologowie Michel Pinçon i Monique Pinçon-Charlot zauważają następnie w Sociologie de Paris, że dzielnica uległa „gentryfikacji” i że odsetek kadry kierowniczej i pośrednich zawodów wzrósł z 29,3 do 54,3% w latach 1954-1999.
Wraz ze wzrostem cen mieszkań w stolicy, dzielnica wita więcej kadry kierowniczej i wolnych zawodów, zwłaszcza na południu, w pobliżu stacji metra La Fourche , Brochant i Guy Môquet , zjawisko to pozostaje bardziej ograniczone na północy ( Bessières ). Dzielnica odnotowała zatem wyraźny wzrost cen nieruchomości w ciągu ostatnich dziesięciu lat: ceny za metr kwadratowy wzrosły o +90% między początkiem 2006 r. a pierwszym kwartałem 2017 r., wobec średnio +46% w Paryżu.
Le Figaro lub Le Nouvel Observateur podkreślają, że dzielnica „z tendencją do gentryfikacji wraz z przebudową Batignolles ”, podczas gdy inni mówią o „ gentryfikacji ”, „gentryfikacji” lub „boboïsation” z „coraz większą liczbą młodych menedżerów”.
Dzielnica jest częścią trzeciego okręgu wyborczego Paryża , w którym deputowany La République en Marche Stanislas Guérini został wybrany wczerwiec 2017 o 65,5% z największą większością w całym Paryżu.
Znajduje się tu kościół Saint-Joseph-des-Épinettes , plac Epinettes , miasto Kwiatów , nie wspominając o cmentarzu Batignolles (na którym znajdują się groby André Bretona , Paula Verlaine , Blaise Cendrars , Ray Ventura czy Benjamin Péret i ważny plac rosyjsko-prawosławny) lub kościół Saint-Michel des Batignolles i plac Ernesta-Goüina .
W dzielnicy znajdują się również Ateliers Berthier i teatr La Jonquière .
Sąsiadująca z nowym parkiem Martina Luthera Kinga dzielnica obejmuje kilka terenów zielonych , takich jak Square des Épinettes , Square Ernest-Goüin , Square du Passage Moncey , Square Jean-Leclaire czy Square Villa Sainte-Croix . Istnieją również ukwiecone ścieżki dla pieszych, takie jak Miasto Kwiatów lub Impasse Deligny .
Pierre Rebière Ulica , położony między Boulevard marszałków i obwodnicy oraz pomiędzy drzwiami a drzwi Pouchet Clichy prezentuje również zainteresowanie architektoniczną i został całkowicie odnowiony. W ramach tego samego projektu urbanistycznego odrestaurowano wieżę Bois-le-Prêtre .
Dzielnica Épinettes jest obsługiwana przez linie 2 ( Place de Clichy ) i 13 paryskiego metra ( Place de Clichy , La Fourche , Brochant , Guy Môquet , Porte de Clichy , Porte de Saint-Ouen ), a także przez RER C ( Porte de Clichy ) i tramwajem ( Porte de Clichy , Honoré de Balzac , Épinettes-Pouchet i Porte de Saint-Ouen ).
Ponadto przedłużenie linii 14 do Mairie de Saint-Ouen przez Pont-Cardinet i Porte de Clichy zostanie zainaugurowane pod koniec 2020 r. - początek 2021 r.
Miejsce obsługiwane również przez linie autobusowe RATP 31 54 66/74 81i Traverse Batignolles-Bichat .