Puyi

Puyi
溥儀
Xuantǒng
Rysunek.
Cesarz Manchoukuo Puyi
Tytuł
Cesarz Manchoukuo
1 st marzec 1934 - 17 sierpnia 1945
( 11 lat, 5 miesięcy i 16 dni )
Premier Zheng Xiaoxu
Zhang Jinghui
Poprzednik Sam jako gubernator
Następca Monarchia zniesiona
Cesarz Chin
1 st - 13 lipca 1917 r.
( 12 dni )
Poprzednik Li Yuanhong (Prezydent Republiki)
Następca Li Yuanhong (Prezydent Republiki)
2 grudnia 1908 - 12 lutego 1912
( 3 lata, 2 miesiące i 10 dni )
Poprzednik Guangxu (cesarz Chin)
Następca Sun Yat-sen (Prezydent Republiki)
Gubernator Mandżukuo
9 marca 1932 - 1 st marzec 1934
( 1 rok, 11 miesięcy i 20 dni )
Poprzednik Tworzenie tytułu
Następca Sam jako cesarz, a następnie rozwiązanie Manchoukuo
Biografia
Dynastia Dynastia Qing , dom Aisin Gioro
Imię i nazwisko Aisin Gioro Puyi
Data urodzenia 7 lutego 1906
Miejsce urodzenia Pekin ( Cesarstwo Chin )
Data śmierci 17 października 1967
Miejsce śmierci Pekin ( Chińska Republika Ludowa )
Natura śmierci Rak
Pogrzeb Zachodnie cesarskie grobowce Qing
Tata Zaifeng ,
drugi książę Chun
Matka Youlan
Rodzeństwo Pujie
Puren
Małżonka Wan Rong
Li Shuxian  (pl)
Dzieci Bez potomności
Dziedzic Pujie
Otoczenie Reginald Johnston
Zawód Ogrodnik
Bibliotekarz
Religia buddyzm
Rezydencja Zakazane Miasto
Puyi
chińscy monarchowie

Puyi (urodzony w Pekinie na7 lutego 1906 i zmarł w tym samym mieście dnia 17 października 1967), Pisane również Pou-yi lub P'ou-yi ( chiński uproszczony  :溥仪 ; tradycyjny chiński  :溥儀 ; pinyin  : pǔyí ), prawdziwe nazwisko: Aisin Gioro Puyi ( mandżurski  :ᠠᡳᠰᡳᠨ
ᡤᡳᠣᡵᠣ
?), Ale również nazywane jego imieniem panowania Xuāntǒng jest dwunasty i ostatni cesarz z dynastii Qing , ostatni panować nad chińskiego imperium . Jest synem Zaifenga , drugiego księcia Chun , drugiego syna Yixuana , pierwszego księcia Chun. Yixuan jest siódmym synem cesarza Daoguanga . Urodził się w trzydziestym drugim roku panowania cesarza Guangxu .

Biografia

Ostatni cesarz (1908-1912)

Guangxu będąc nadal bezdzietnym w wieku 30 lat, jego ciotka Cixi , cesarzowa wdowa Chin i rzeczywista sprawująca władzę, dekretem mianowała Puyi, aby zapewnić mu sukcesję. Dziecko ma wtedy 2 lata i 10 miesięcy.

Dzień po tej nominacji zmarł Guangxu, a dwa dni później zmarła sama Cixi.

Oficjalna intronizacja Puyi odbywa się w dniu 2 grudnia 1908, jego ojciec zapewnia regencję.

W tym czasie Chiny doświadczył wielu zaburzeń, a przez długi czas dynastii Manchu została zaskarżona ( tajpingowie rewolty w poprzednim wieku, Boxer rewolta od 1899 do 1901 roku , ruchy powstańcze Guangdong i Guangxi między 1905 i 1911 ).

Ogólne Yuan Shikai , wyznaczony do stłumienia ruchów buntu, aw szczególności powstanie Wuchang z10 października 1911, zwraca się przeciwko władzy w miejscu i popycha młodego cesarza do abdykacji 12 lutego 1912kończący dynastię Qing i okres feudalny .

Więzień w Zakazanym Mieście (1912-1924)

Pomimo proklamacji Republiki Chińskiej w dniu1 st styczeń 1.912Dlatego kilka dni przed jego de jure zwolnieniem i zgodnie z „ośmiu  artykułów zapewniających korzystne traktowanie cesarza po jego abdykacji  ”, układu zawartego między Qing cesarskiego domu i rządu republikańskiego, otrzymał od niego upoważnienie do zachować swój tytuł i pozostać – i rzeczywiście ma obowiązek żyć – w Zakazanym Mieście . On i jego rodzina nadal korzystają z „dziedzińca wewnętrznego” (północna część miasta), podczas gdy „dziedziniec zewnętrzny” (część południowa) trafia do władz republikańskich. Ponadto cieszy się wygodną listą cywilną.

W 1917 roku , konserwatywny ogólnego na rzecz Qing , General Zhang Xun , korzystając z różnicy zdań między prezydentem Republiki i jego premiera na temat uprawnień, które będą wspierane w europejskim konflikcie z Wielkiej Wojny , wysłał swoje wojska do Pekin , czyli blisko 5000 mężczyzn. 1 st lipiec +1.917, przywrócił Puyi do pełnienia funkcji cesarza, co wywołało jednomyślną reakcję republikanów i watażków . Na poniższym 13 lipca , Duan Qirui , odwo premier, popycha Puyi ponownie abdykować, dwanaście dni po jego intronizacji . To wydarzenie nazywa się Restauracją Mandżurów z 1917 roku .

Już w 1919 roku Puyi otrzymał zachodnie wykształcenie od swojego nauczyciela , szkockiego absolwenta Oxfordu , Reginalda Johnstona , oficera brytyjskiego urzędu kolonialnego mówiącego po mandaryńsku i pasjonującego się chińską historią i poezją. Johnston nie jest wielkim nauczycielem, ale ma wielki wpływ na Puyi. Pod jego kierownictwem ten ostatni interesuje się wszystkim, co pochodzi z Zachodu. Dzięki niemu nauczył się angielskiego w wieku 13 lat , do tego stopnia, że ​​poprosił Johnstona o pomoc w znalezieniu angielskiego nazwiska. Z podanej mu przez Johnstona listy imion brytyjskich władców Puyi wybrał nazwisko Henry'ego . Jest zachęcana przez edukację Reginalda Johnstona, że ​​Puyi tnie matę, symbol mandżurskiej władzy, podobnie jak Taipings, którzy przecinają swoją matę w proteście przeciwko władzy w miejscu.

Książę społeczny (1924-1932)

W 1924 r. , w zamieszaniu wokół obalenia prezydenta Republiki Cao Kun podczas przewrotu w Pekinie , zawarte porozumienia zostały anulowane. Puyi zostaje wydalony z Zakazanego Miasta, zagrody, z której nie był uwalniany od 15 lat , przez oddziały Feng Yuxianga . Wraca do pałacu ojcowskiego.

Próbuje, za pośrednictwem Reginalda Johnstona, wyemigrować do Anglii . Aby jednak nie urazić Chin, Brytyjczycy odmawiają im jakiejkolwiek wizy. Następnie zwrócił się do Cesarstwa Japonii, które w 1925 roku zgodziło się przyjąć go w enklawie Tianjin . Tam prowadzi światowe życie w zachodnich kręgach o koncesji .

Głowa państwa Manchoukuo (1932-1945)

Japończycy pożądali bogactw Mandżurii (zwłaszcza żelaza i węgla) i jako takie zachowują Puyi jako przedstawiciela mandżurskiej dynastii, która wciąż miała swoich zwolenników.

W 1931 r. Japonia podbiła to terytorium i utworzyła marionetkowe państwo pod nazwą „Wielki chiński stan mandżurski” (lub Manchoukouo , pinyin: Mǎnzhōuguó). Pomimo protestów Kuomintangu wobec Ligi Narodów i oświadczeń tej ostatniej, która uważała, że ​​Manchoukuo jest integralną częścią Chin, Japończycy postawili Puyi na czele w 1932 roku , po usunięciu go podczas incydentu w Tientsin , ale bez dawania mu żadnych realnych uprawnień.

Japonia, pragnąc położyć trwałe fundamenty na chińskiej ziemi, ustanowiła rozległy plan emigracji ludności japońskiej i koreańskiej do Manchoukuo – Korea została zaanektowana przez Japonię w 1910 roku – celem było sprowadzenie miliona ludzi w ciągu 20 lat. Ten napływ migrantów odbywa się kosztem lokalnych społeczności, które są wywłaszczone ze swojej ziemi.

Busy do walki z rosnącym wpływem Komunistycznej Partii Chin z Mao Zedong , Kuomintang zakończył się podpisaniem rozejmu z japońskim w 1931 roku.

W 1932 roku Liga Narodów modulowała swoje stanowisko w sprawie problemu mandżurskiego, oświadczając, że „[…] utworzone nowe państwo jest raczej protektoratem niż prawdziwie niepodległym państwem” , nawet jeśli opowiada się za przyjęciem planu międzynarodowego interwencja dla Mandżurii; dlatego Japonia opuszcza Ligę League27 marca 1933.

Puyi chce odzyskać tytuł cesarza; to quasi-obsesja. Także wPaździernik 1933, kiedy Japonia, w poszukiwaniu mniej podbijającego wizerunku i pewnej legitymacji, złożyła mu propozycję przywrócenia cesarskiego tytułu, przyjął, pomimo niezliczonych chińskich ofiar wojennych i grabieży ich ziemi na rzecz japońskich imigrantów i Koreańczyków.

1 st marca 1934, Puyi, pod imieniem Kangdle, zostaje koronowany na cesarza po raz trzeci.

Puyi ma nadzieję, że ta intronizacja to tylko krok, a zwycięstwo Japonii uczyni go ponownie cesarzem całych Chin.

Jednak japońskie okrucieństwa w tym kraju, a także wpływ tego, który będzie jego drugą konkubiną, Tan Yuling , Chińczyk pochodzenia mandżurskiego, skłania Puyi do wystawienia się przed japońskimi „przyjaciółmi” i przeciwstawienia się jej. .. im. Ponadto, aby wzmocnić więzi między cesarzem i jego sojusznikami, w 1938 roku zawarto małżeństwo między Pujie , jednym z braci Puyi, a księżniczką Hiro Saga , krewną cesarza Hirohito . W przypadku zniknięcia Puyi bez potomków, Pujie będzie nosił tytuł cesarski. Co więcej, dziecko płci męskiej z tego małżeństwa, a więc mieszanej krwi chińskiej i japońskiej, byłoby idealnym cesarzem dla Manchoukuo. Pujie i Hiro Saga mają dziecko, ale to dziewczynka. Tan Yuling zmarła w 1942 roku w wieku 22 lat. Puyi, która darzyła ją prawdziwą sympatią, zawsze będzie miała wątpliwości co do przyczyny tej śmierci, ponieważ była leczona przez japońskiego lekarza.

Podczas gdy Kuomintang i Komunistyczna Partia Chin jednoczą się przeciwko japońskiemu najeźdźcy, Puyi nadal wspiera Japończyków. 17 sierpnia 1945, dwa dni po kapitulacji Japonii, Puyi abdykuje po raz trzeci.

Aby zapewnić mu bezpieczeństwo, Japończycy zaprosili go do lotu do Japonii. Samolot ląduje w Shenyang i Puyi zostaje zatrzymany przez Sowietów , prawdopodobnie dostarczony przez jego protektorów.

Więzień Sowietów (1945-1950)

Od 19 sierpnia 1945Puyi mieszka w areszcie domowym w Czycie na południowej Syberii , a następnie w Chabarowsku .

W sierpniu 1946 został przesłuchany jako świadek w Międzynarodowym Trybunale Wojskowym w Tokio , którego celem było sądzenie zbrodniarzy wojennych w Azji . Od świadka do oskarżonego odległość jest niewielka, ale Puyi wie, jak się chronić. Pod koniec przesłuchania, które trwa siedem dni, Kuomintang prosi o jego ekstradycję do Chin, czego odmawia Związek Radziecki, który wspiera Komunistyczną Partię Chin.

W Chinach konflikt między nacjonalistami a komunistami szybko obraca się na korzyść tych ostatnich. Puyi prosi Stalina o pozostanie w Związku Radzieckim na stałe, ale jego list pozostaje bez odpowiedzi.

Zawodnik Republika Ludowa jest ogłoszona w Pekinie na1 st październik 1949przez Mao Zedonga . Na początku 1950 roku Mao podczas podróży do ZSRR poprosił o ekstradycję do Chin Puyi i innych mandżurskich dygnitarzy zesłanych z nim. Stalin akceptuje.

Rehabilitacja (1950-1959)

Puyi został przeniesiony do Fushun War Criminals Detention Center pod numerem 981. Wojna koreańska wybuchła w czerwcu 1950 roku . Kilka miesięcy później, z powodu bliskości Fushun do granicy chińsko-koreańskiej , Puyi został przeniesiony do innego obozu w głębi kraju, gdzie przebywał przez dwa lata. W 1954 roku , kilka miesięcy po zakończeniu konfliktu koreańskiego (27 lipca 1953 r.), wraca do obozu Fushun.

Na miejscu prowadzone jest śledztwo z myślą o ewentualnym procesie. Przytłoczony zeznaniami swoich przyjaciół i rodziny, Puyi zostaje skazany za liczne zbrodnie przeciwko Chińczykom i KPCh , z których pierwszym jest spisek z Japonią.

Puyi następnie pisze spowiedź, w której wynagradza, co przyniesie mu pobłażliwość „  Wielkiego Sternika  ”, który wybierze jego „reedukację”, a nie egzekucję.

Nieco później, we wrześniu 1959 , Mao Zedong ogłosił amnestię dla niektórych zbrodniarzy wojennych, w tym Puyi.

Chińczyk jak inni (1959-1967)

Wtedy zaczyna się nowe życie dla byłego cesarza. Tak więc, na Nowy Rok w roku 1960 , Zhou Enlai wezwanie go i, jak Puyi młodszy przyrodni brat, Püren , opowiada w filmie The Last Emperor (patrz poniżej), premier sugeruje, że napisze książkę o swoim życiu . Znalazł mu także pracę jako ogrodnik w Ogrodzie Botanicznym w Pekinie .

Jakiś czas później to sam Mao Zedong przyjmuje go i doradza mu, aby napisał swoją historię. Ponadto namawia ją do ponownego małżeństwa.

Te wskazówki są przestrzegane. W kwietniu 1962 r. Puyi poślubił pielęgniarkę Li Shuxian  (w) i spowiedź Fushun jest podstawą książki, wydanej w 1964 r. pod tytułem Pierwsza połowa mojego życia . Ta praca została przetłumaczona na wiele języków. We Francji publikuje ją Flammarion pod tytułem Byłem cesarzem Chin . Dopiero w 2007 roku pojawiła się pełna wersja, poprzednia została zredagowana o 160 000 słów.

Następnie został bibliotekarzem w Chińskiej Ludowej Politycznej Konferencji Konsultacyjnej z pensją 100 juanów miesięcznie, zanim sam został członkiem tej instytucji w 1964 roku, aż do śmierci.

Rewolucja kulturalna zakłóca to spokoju: jej dochód jest zmniejszona, jego meble częściowo skonfiskowane. Unika jednak ogłupiania , publicznego upokorzenia, jakie rutynowo praktykowała Czerwona Gwardia .

Wkrótce jego lekarze zdiagnozowali raka nerki i pęcherza moczowego .

Śmierć i pogrzeb

O świcie 17 października 1967, Aisin Gioro Puyi umiera na raka. Dwadzieścia osiem lat później, w 1995 roku , wdowa Li Shuxian, przeniesiono jego prochy być pochowany blisko, że od swojego poprzednika, cesarza Guangxu , wśród zachodnich grobowców dynastii z Qing .

Rodzina

Puyi zmarł nie pozostawiając potomków.

Bibliografia

  1. "  Koniec cenzury dla ostatniego cesarza Chin  " , na livreshebdo.fr ,9 stycznia 2007(dostęp 14 listopada 2012 r . ) .
  2. "  Umiera Pu Yi, ostatni cesarz Chin i marionetka Japonii; Intronizowany w wieku 2 lat, okazał się w wieku 6 lat, później był jeńcem Rosjan i pekińskich czerwonych  ”, The New York Times ,19 października 1967( ISSN  0362-4331 , przeczytany online , skonsultowany 22 marca 2016 r. ).

Zobacz również