Renminbi (yuan) Aktualna współczesna jednostka walutowa | ||||||||
Oficjalne kraje użytkownika |
Chiny | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bank centralny | Ludowy Bank Chin | |||||||
Lokalna nazwa | 元, | |||||||
Symbol lokalny | / | |||||||
Kod ISO 4217 | CNY 156 | |||||||
Podjednostka | Jiao (1/10), torfowisko (1/100) | |||||||
Kurs wymiany | 1 EUR = 7,854 4 CNY (22 lutego 2021) | |||||||
Chronologia walut | ||||||||
| ||||||||
Yuan ( chiński uproszczony :元 ; pinyin : ) lub renminbi ( chiński uproszczony :人民币 ; pinyin : ; Litt. "Waluty Ludowej" API : / ʐ ə n . M ǐ n . P î / .; Abrv RMB ; symbol waluty : ¥ lub元) to krajowa waluta ogłoszenia tego Republiki Ludowej z wyjątkiem specjalnych regionów administracyjnych w Hong Kongu i Makao , które mają własne waluty (odpowiednio dolar Hong Kong i Pataca ). Zgodnie z międzynarodowym standardem kodów walut , waluta chińska jest określana w CNY .
Yuan jest jednostką rozliczeniową , a renminbi to oficjalna nazwa. Waluta jest emitowana przez Ludowy Bank Chin ( chiń .:中国人民银行 ; pinyin : ), organ monetarny Chińskiej Republiki Ludowej. Nazwa tej instytucji jest więc wydrukowana uproszczonymi chińskimi znakami na każdym wystawionym bilecie.
Przed 1995 r. używano dwóch różnych walut: renminbi i certyfikatu wymiany walut (FEC). FEC był przeznaczony wyłącznie do użytku cudzoziemców. Od dłuższego czasu dominuje prawie stały parytet (± 0,3%) z dolarem amerykańskim . Został wymieniony na21 lipca 2005 r.poprzez indeksowanie do koszyka walut zawierającego główne waluty planety (w przeważającej części dolar), a juan został przeszacowany o 2,1% w stosunku do waluty amerykańskiej. Presja, zwłaszcza ze strony parlamentarzystów USA, chce uelastycznić juana - bez większego powodzenia.
ten 1 st grudzień 1948, Ludowy Rząd Północnych Chin ogłasza utworzenie Ludowego Banku Chin. Tego samego dnia pierwszy zestaw renminbi został oficjalnie wydany w prowincji Hebei , zanim rozprzestrzenił się na wszystkie obszary kontrolowane przez komunistów, zastępując różne waluty wyzwolonych obszarów. Pod koniec 1951 r. renminbi stało się jedynym legalnym środkiem płatniczym w obiegu w kraju z wyjątkiem Tajwanu i Tybetu.
Ujednolicenie waluty odegrało kluczową rolę w wyzwoleniu kraju poprzez położenie kresu pluralizmowi walut, hiperinflacji pod rządami Kuomintangu , przyczyniając się do zwycięstwa komunizmu nad nacjonalizmem i wyznaczając początek nowej ery gospodarczej.
ten 1 st marca 1955, wprowadzono drugą serię renminbi w celu zastąpienia pierwszej serii z licznymi defektami (nadmierna wartość banknotów i emisji, słaba jakość druku, łatwość podrabiania, różne wzory dla tego samego nominału). W tej nowej wersji renminbi 10.000 juanów pierwszej generacji odpowiada 1 juanowi drugiej. W celu zapewnienia wysokiej jakości druku i zabezpieczenia przed fałszerstwami ze Związku Radzieckiego wydrukowano banknoty 3, 5 i 10 juanów z 1953 roku.
Yuan ( chiński uproszczony :元 ; pinyin : ), zwany także kuai ( chiński uproszczony :块 ; pinyin : ), dzieli się na 10 jiao ( chiński uproszczony :角 ; pinyin : ; znak oznacza również „róg”) , zwany także mao ( chiński uproszczony :毛 ; pinyin : ), aw 100 fen ( chiński uproszczony :分 ; pinyin : , postać również oznacza "część").
Oficjalna jednostka | Codzienny język | Wartość w ¥ |
---|---|---|
1 juan (元, juan) | 1 kuai (块, kuài) | ¥ 1.00 |
1 Jiao (角, Jiǎo) | 1 mao (毛, mao) | ¥ 0,10 |
1 fen (分, fen) | ¥ 0,01 |
W obiegu znajdują się monety o wartości 1 juana w stali, 5 i 1 jiao odpowiednio w mosiądzu i aluminium oraz 5, 2 i 1 fen w aluminium.
Banknoty mają nominały 100, 50, 20, 10, 5, 2 i 1 juana. Istnieją również banknoty 5, 2 i 1 jiao, które są mniejsze niż juany.
Banknoty zawierają wzmianki w kilku językach: w uproszczonym chińskim pisanym z nieakcentowaną romanizacją pinyin , w ujgurskim , mongolskim , tybetańskim , zhuang .
Pierwszy zestaw renminbi (zh)
Drugi zestaw renminbi (zh)
Trzeci zestaw renminbi (zh)
Czwarty zestaw renminbi (zh)
Piąty zestaw renminbi (zh)
Przykład 5 juanów, druga edycja (2005 - 2020)
Renminbi (人民币, „waluta ludowa”, w skrócie RMB ) to oficjalna nazwa waluty w Chińskiej Republice Ludowej. Międzynarodowym standaryzowanym kodem waluty ISO 4217 jest CNY , utworzony z kodu ISO 3166-1 dla Chińskiej Republiki Ludowej ( CN ) i początkowego ( Y ) zlatynizowanej nazwy waluty yuan renminbi (powszechnie określanej jako „yuan”).
Tradycyjnie chińska waluta jest liczona w juanach (元, juan ). Znak używany jest uproszczeniem圓, czyli „okrągłe”, który znajduje się na pochodzenie nazwy innych walut azjatyckich, takich jak znak jena (円, PL) stosowanego do japońskiego jena czy Won . Tak więc w języku chińskim oficjalnie mówimy za 1 yuan: 1 元 人民币 (yì yuán rémínbì).
W języku potocznym pieniądze są na ogół liczone w kuai (块, kuài), dosłownie „kawałek”, tak więc mówi się, że 1,50 juana 一块 五 (yí kuài wǔ) lub „1 kuai 50”; kuài jest używany jako specyfik dla kawałków i sum pieniędzy. Pochodzenie tego językowego użycia powinno pochodzić właśnie od 一 (yí kuài qián), dosłownie „kawałek pieniędzy”.
Również w chińskim mandaryńskim jiao (角, jiǎo), 1/10 juana, jest ogólnie nazywane mao (毛, máo), co oznacza „włosy”, ten klasyfikator ilustruje małe kwoty pieniędzy.
Jego zlatynizowanym symbolem jest ¥ , litera Y z jedną lub dwiema kreskami. Chińskie banknoty mają symbol podwójnej kreski (patrz zdjęcia na stronie z symbolem ¥ ). Unicode definiuje ten znak jako U + 00A5 YEN SIGN (ten sam znak jak dla japońskiego jena). Tak jak symbol dolara nie rozróżnia walut o tej samej nazwie, tak symbol jena nie rozróżnia waluty chińskiej (CNY) od waluty japońskiej (JPY). W razie potrzeby symbol można zatem uzupełnić kodem kraju: CN ¥ lub JP ¥.
W rzeczywistości liczba kresek symbolu ¥ zależy od czcionki (lub pisma), ale znaczenie pozostaje takie samo (źródło: strona symbolu ¥ w języku chińskim).
Poniższa tabela przedstawia wybór dokonany przez każdą czcionkę:
Nazwa czcionki | Połowa szerokości | Pełna szerokość |
---|---|---|
Arial | = | × |
Arial Unicode MS | = | = |
Lucida bez Unicode | = | × |
Tahoma | - | × |
Czcionka Times New Roman | = | × |
Verdana | - | × |
MS Gothic | = | = |
Microsoft MingLiU | = | = |
Microsoft SimSun | = | - |
Microsoft YaHei | = | = |
Microsoft JhengHei | = | = |
Zauważa się jednak różnicę w szerokości. Na komputerze z systemem Windows metoda wprowadzania (IME) generuje symbol o podwójnej szerokości dla języka chińskiego, ale o szerokości pojedynczej dla języka japońskiego.
Symbol z pojedynczą kreską pojawia się w dokumencie rejestracyjnym chińskiej wersji normy ISO/IEC 646 (Norma krajowa Chińskiej Republiki Ludowej GB 1988-80, zestaw znaków zarejestrowany jako numer 57 w rejestrze ISO - zestawy znaków IR na 7 i 8 bitów), całkowicie identyczne z US- ASCII, z wyjątkiem pozycji 0x24, gdzie symbol zastępuje symbol dolara. Jednak, jak wskazuje opis dokumentu, jest to symbol YEN: „Zestaw 94 znaków graficznych pochodzących z ISO 646 - 1973 [International Reference Version] poprzez podstawienie ZNAKU YEN w pozycji 2/4 [w miejscu $]” .
Norma dla języka japońskiego używała wersji dwutaktowej: ISO 646, wersja japońska dla znaków rzymskich JIS C6220-1969. Jednak symbol z pojedynczą kreską był również używany w japońskich i międzynarodowych dokumentach CCITT w latach 80. (w tym samym okresie, w którym Chiny odnotowały odchylenie normy ISO 646):
To samo dla chińskiego:
Od 1992 roku symbol z dwoma kreskami jest ponownie używany przez wszystkich:
Jak widać dla wszystkich trzech krajów, tylko jeden znak jena jest zdefiniowany w ich odpowiednim zestawie znaków. Nie ma innego zdefiniowanego znaku, aby odróżnić juana od jena (nawet w ostatniej wersji w 2004 r.: Japoński zestaw znaków graficznych do wymiany informacji, płaszczyzna 1 (aktualizacja ISO-IR 228) 2004). W3C również nie rozróżnia i łączy symbol ¥ z kodem podmiotu i jenem z definicją „znak jena = znak juana”.
Nie ma zatem potrzeby nadawania szczególnego znaczenia obecności jednej lub dwóch kresek na Y, aby odróżnić waluty chińskie i japońskie.
Tego symbolu nie należy mylić z Ұ (małą literą: ұ), literą alfabetu kazachskiego zwaną „lub przekreśloną” (znaki Unicode U + 04B0 i U + 04B1).
Przez Ludowy Bank Chin lub BPC ( uproszczony chiński :中国人民银行 ; pinyin : ) jest bankiem centralnym ogłoszenia tego Republiki Ludowej . Jest to instytucja finansowa, która m.in. emituje banknoty i monety znajdujące się w obiegu w Chińskiej Republice Ludowej z wyjątkiem Hongkongu i Makao , a której walutą jest juan lub renminbi . Do 1978 roku był jedynym bankiem w PRL. Jego rola przekształciła się następnie w rolę banku centralnego, który jest odpowiedzialny w szczególności za ustalanie podstawowych chińskich stóp procentowych i poziomu rezerw obowiązkowych innych banków.
Jeśli chodzi o banki komercyjne, Bank of China ( Bank of China ) jest największym i najszerzej założonym na terytorium. W każdym mieście ma kilka agencji. Industrial and Commercial Bank of China (ICBC) ma oddziały praktycznie w każdym mieście. Inne banki są słabsze, takie jak Ludowy Bank Chin, Chiński Bank Rolny czy Ludowy Bank Budowy Chin. Chińskie banki charakteryzują się znaczeniem trudnych do odzyskania długów odpowiadających za udzielanie pożyczek byłym przedsiębiorstwom państwowym.
W ostatnich latach Chiny rozpoczęły proces sprzedaży udziałów mniejszościowych w swoich bankach bankom zachodnim. Celem tych sojuszy jest nie tylko wzmocnienie ich sytuacji finansowej, ale przede wszystkim skorzystanie z wiedzy technicznej zachodnich banków i uzyskanie bardziej bezpośredniego dostępu do ich międzynarodowej sieci.
W latach 1953 i 1971, kurs był sztywny kurs do dolara amerykańskiego w ¥ 2,46 . Jednak biorąc pod uwagę niewielki udział chińskiego handlu zagranicznego w tym okresie, znaczenie kursu renminbi nie było znaczące.
W 1980 roku dolar był wart ¥ 1.50 przed odpisami amortyzacyjnymi konkurencyjne Chiny wykonane w ramach stopniowego otwierania się gospodarki w następstwie chińskiej Reformy Gospodarczej z 1978 roku; w 1993 roku dolar był wart 8,77 juana. Cena jest wtedy stabilna przez dwanaście lat do 2005 roku; następnie, pod wpływem szczególnej presji ze strony Stanów Zjednoczonych , juan powoli rośnie w stosunku do dolara i kurs przechodzi z 1 dolara za 8,07 juana na początku 2006 roku do 1 dolara za 6,82 juana w 2009 roku , a następnie w połowie stycznia 2014 roku do 1 dolara za 6,15 juana, co stanowi wzrost o około 30% od 2005 roku.
Według niektórych ekspertów wartość równowagi wynosiłaby 1 dolara za 3 lub 4 juany. W stosunku do euro kurs juana jest bardziej nieregularny i związany głównie ze zmianami kursu dolara do euro. Kurs waluty wkwiecień 2019 wynosi 1 EUR = 7,5 CNY.
Najpierw styczeń 2017, koszyk referencyjny zmienia się, aby umożliwić bardziej globalne porównanie.
W 2011 r. rozliczenia transgraniczne Chińskiej Republiki Ludowej w juanach na rachunkach bieżących wyniosły 2,580 mld juanów (około 400 mld USD lub 380 mld euro), według danych chińskiego banku centralnego Ludowego Banku Chin . Od 2012 r. wszystkie firmy zakwalifikowane do handlu międzynarodowego mogą rozliczać swój eksport transgraniczny w juanach, zgodnie z zapowiedzią Ludowego Banku Chin na początku tego roku.marzec 2012.
Ponadto projekty mają na celu ułatwienie korzystania z renminbi jako waluty międzynarodowej, a także jego integrację z siecią SWIFT .
w grudzień 2014, juan stanowił 2,17% płatności na całym świecie.