Pouligny-Saint-Pierre

Pouligny-Saint-Pierre
Kościół Saint-Pierre w 2010 roku.
Administracja
Kraj	Francja
Region	Centrum Doliny Loary
Departament	Indre
Miasto	Biały
Międzywspólnotowość	Wspólnota gmin Brenne - Val de Creuse
Mandat burmistrza	Roland Caillaud 2020 -2026
Kod pocztowy	36300
Wspólny kod	36165
Demografia
Miły	Kabuini
Ludność miejska	1053  mieszk. (2018 )
Gęstość	22  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	46°40′54″ północ, 1°02′24″ wschód
Wysokość	Min. 92  m Maks. 143  m²
Powierzchnia	47,45  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Le Blanc (gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Blanc
Ustawodawczy	Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire Pouligny-Saint-Pierre Geolokalizacja na mapie: Indre Pouligny-Saint-Pierre Geolokalizacja na mapie: Francja Pouligny-Saint-Pierre Geolokalizacja na mapie: Francja Pouligny-Saint-Pierre

Pouligny-Saint-Pierre jest francuski gmina znajduje się w dziale z Indre , w regionie Centre-Val de Loire .

Geografia

Lokalizacja

Miasto położone jest w zachodniej części departamentu, w regionie naturalnym z Blancois , w regionalnym parku przyrody Brenne . Na jego terenie znajduje się regionalny rezerwat przyrody Bois des Roches .

Sąsiednie gminy to: Sauzelles (3  km ), Fontgombault (4  km ), Saint-Aigny (4  km ), Preuilly-la-Ville (5  km ), Le Blanc (5  km ), Douadic (6  km ), Lureuil ( 7  km ) i Tournon-Saint-Martin (9  km ).

Główne miasta i prefektury to: Le Blanc (5  km ), Châteauroux (52  km ), La Châtre (73  km ) i Issoudun (78  km ).

Przysiółki i miejscowości

Osady i miejscowości miasta to: Mont la Chapelle, Bénavent, les Tessonnières, la Boudinière, Launeau, les Chezeaux, Gormont, la Billarderie, la Bergelière, la Chaume, Vesché, la Bigoureau, la Gatevine, Cherves, Champ Cornu, Josière, Chirons, Riauté, Petits Veillons, Grands Veillons, Brousses, Montaigu, Pied Marteau, Azé, Breuil, Peziers, Clous, Coulvray, Grand Boussé i Petit Boussé.

Geologia i hydrografia

Pouligny-Saint-Pierre ma sześć naturalnych podziemnych wnęk zwanych „  Jaskinia Chabot, Jaskinia Hiena, Jaskinia Mont la Chapelle, Jaskinie Arche, Przepaść Rafou i Jaskinia Roches nr 3  ”.

Miasto jest sklasyfikowane w strefie sejsmiczności 2, odpowiadającej niskiej sejsmiczności.

Terytorium gminy jest nawadniane przez rzeki Creuse (na południu) i Suin (na północy) .

Pogoda

Normy i zapisy z lat 1981-2010 w stacji meteorologicznej Châteauroux - Déols

Miesiąc	Sty.	luty	Marsz	kwiecień	może	czerwiec	Lip.	sierpień	wrz.	Październik	Listopad	grudzień	rok
Średnia minimalna temperatura ( °C )	1,3	1,3	3,5	5,3	9,2	12,4	14,4	14,3	11.2	8,5	4.1	1,8	7,3
Średnia temperatura (°C)	4.2	4,9	8	10,4	14,4	17,8	20,2	20	16,6	12,8	7,5	4,7	11,8
Średnia maksymalna temperatura (° C)	7,1	8,6	12,6	15,5	19,6	23,1	26	25,6	21,9	17,1	11	7,6	16,3
Zapis zimna (° C) data zapisu	-22,8 16.01.1985	-22,8 14.02.1929 r.	-10,8 03-01-2005	-4,2 07.04.1929	−1,4 11.05.1928	1.2 06-01-1936	4 07.10.1948	4.5 06-08-1967	0 30-09-1936	-5,2 30.10.1997	-8,7 24.11.1998	-17 12.10.1967 r.	-22,8 16.01.1985
Data rejestracji najniższej temperatury maksymalnej (°C)	-14,9 16.01.1985	-10,8 03-02-1956	−1,9 04-05-1971	1.5 06-04-1911	6.9 04-05-1977	11.1 06-09-1956	12,8 19-07-1966	13,9 31-08-2007	9,5 29.09.1919	2,8 27-10-1931	-2,9 22.11.1993	-10,2 12-20-1938	-14,9 16.01.1985
Najwyższa minimalna temperatura (°C) data zapisu	12 02-01-1916	12,1 27.02.1960	14,9 03-11-1981-19	14,5 28.04.1913	18 12.05.1912 r	22,3 06-28-2005	23 21 - 07 - 1995	23.3 06-08-2018	20,5 05-09-2017	18,9 01-10-2001	15.1 07.11.1954	13.4 12.04.1961	23.3 06-08-2018
Ciepło zapisu (° C) data zapisu	18,5 01-05-1999	24 27-2-2019	28 25.3.1955	31,5 04-22-1893	34,5 29.05.1944	37,7 06-26-1947	40,2 07-28-1947	40,5 02-08-1906	38 01-09-1906	30,3 07-10-2009	24,5 02-11-1899	20,5 16-12-1989	40,5 02-08-1906
Słońce ( godz )	72,1	91,9	155,6	178,5	208,6	210,4	231,7	235,5	189,5	128,3	79,6	59	1840,7
ETp Penman (mm)	13,8	23,2	56,1	82,1	112,9	132,8	147,8	131,5	79,5	41,3	15,9	10.2	847,1
Rekord wiatru (km/h) data rekordu	105,4 NC	132,1 02-23-2009	126 NK	104,4 NC	94,5 NC	109.8 06-13-2002	104,4 NC	115,2 NC	104,4 NC	97,2 NC	100,8 NC	126 NK	132,1 NC
Zapis najniższego ciśnienia (hPa) data zapisu	973.1 NC	965 NC	983,7 NC	981,8 NC	989,6 NC	991,6 NC	978,2 NC	996,9 NC	989,9 NC	980,1 NC	973 NC	967,9 NC	965 NC
Najwyższy rekord ciśnienia (hPa) data rejestracji	1 045,1 NC	1043,4 NC	1 046,7 NC	1035,7 NC	1,033,5 NC	1047,5 NC	1,030.6 NC	1,030.6 NC	1034,9 NC	1,035,6 NC	1,040,2 NC	1,045,6 NC	1047,5 NC
Opady ( mm )	59,2	48,8	52,1	65,8	73,3	54,9	56,6	56,1	64,3	73,8	64,9	67,3	737,1
24-godzinny zapis opadów (mm) data zapisu	48,7 01-20-1910	29,7 05-02-1955	32,4 29-03-1978	42,6 04-18-1964-19	54,1 12.05.1910 r	67,6 04-06-2002	60,4 07.08.1919	66,1 29-08-1945	58,6 17-09-1975	43 29.10.1981 r	35,2 05-11-1962	51,6 12-24-1995-19	67,6 04-06-2002
w tym liczba dni z opadem ≥ 1 mm	4,9	5,3	5	5,8	6,2	7,5	7,4	7,2	8,3	6,4	5,7	5,9	6,3

Źródło: Infoclimat.fr

Schemat klimatyczny
jot	fa	M	W	M	jot	jot	W	S	O	NIE	re
7,1 1,3 59,2	8,6 1,3 48,8	12,6 3,5 52,1	15,5 5,3 65,8	19,6 9,2 73,3	23,1 12,4 54,9	26 14,4 56,6	25,6 14,3 56,1	21,9 11.2 64,3	17,1 8,5 73,8	11 4.1 64,9	7,6 1,8 67,3
Średnie: • Temp. max i min ° C • Opady mm

Trasy komunikacyjne i transport

Teren gminy obsługiwany jest przez drogi resortowe: 17, 43, 60, 61, 61 B , 62, 950 i 975 .

Linia od Port-de-Pale do Argenton-sur-Creuse przeszedł przez terytorium gminy, A stacja ( Pouligny-Saint-Pierre ) służył gminy. Ponadto linia z Salbris au Blanc również przechodziła przez terytorium gminy, stacja (Azé) obsługiwała gminę. W najbliższych pociągów stacje są Argenton-sur-Creuse (43  km na południowy ) i Châtellerault (46  km na południowy ).

Pouligny-Saint-Pierre jest obsługiwany przez linię P Międzymiastowej Sieci Mobilności .

Odległość od najbliższego lotniska, Châteauroux-Center , wynosi 64  km .

Terytorium gminy przecina wiejski szlak Brenne i zielony szlak Dolin .

• Stara stacja w 2013 roku.

Planowanie miasta

Typologia

Pouligny-Saint-Pierre jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasteczko jest częścią obszaru atrakcji dla Białych , których jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 23 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (76,6% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (76,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (47,5%), niejednorodne grunty rolne (24%), lasy (21,8%), łąki (4,6%), tereny zurbanizowane (1,6%) , uprawy trwałe (0,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Mieszkaniowy

Poniższa tabela przedstawia szczegółowo sektor mieszkaniowy w gminie:

Data dziedziczenia	2013
Całkowita liczba mieszkań	600
Główne rezydencje	78,2%
Domy drugorzędne	12,1%
Wolne mieszkania	9,7%
Odsetek gospodarstw domowych posiadających główne miejsce zamieszkania	83,5%

Rondo

W 2012 r. otwarto rondo z gigantycznym kozim serem Pouligny i pełnowymiarową brązową kozą, wykonaną przez lokalnego rzemieślnika. W dniu otwarcia ronda kozioł zostaje rozbity i zdewastowany. Koza zostaje zastąpiona, a następnie ponownie wandalizowana, a następna zostaje skradziona. Gminę zastąpiła koza z jego dziećmi, wierząc, że tego typu figuracje będą mniej podatne na wandalizm. Po kilku latach posągi kóz i koni są doszczętnie zniszczone, a głowy zabrane. W ciągu 8 lat skradziono lub zniszczono łącznie 13 kóz. Jeden z nich znajduje się w Creuse , prawdopodobnie został zrzucony ze szczytu mostu.

Toponimia

Jego mieszkańcy nazywani są Kabuinami.

Historia

Pre-historia

Strona Roches znajduje się w pobliżu wioski Roches na prawym brzegu (północno-wschodnia strona) rzeki Creuse , 2,7  km na południowy zachód od Pouligny. Długi odcinek klifu jest skierowany na południe, a droga D950 biegnie wzdłuż rzeki u jej podnóża. Mieści dwa podstawowe i uzupełniające się stanowiska do badań drugiej części górnego paleolitu:

Fritsch schronienie , który jest częścią serwisu Roches, dostarczane Badegoulien (z Raclette Raclette i bez) i Solutreans (w tym Solutrean z punktów wycięcia).

Charbonnier schronienie również znajduje się na dole urwiska Roches, kilkaset metrów od schroniska Fritsch. Swoją nazwę wzięła od pierwszego, który go wykopał: Oliviera Charbonniera, nauczyciela/prehistoryka, który również jako pierwszy zainteresował się kwestią pochodzenia skał wykorzystywanych przez prehistorycznych ludzi i sporządził inwentarz zasobów mineralnych wydział Indre. Schron Charbonnier daje mu pozostałości oryniackie i graweckie .

Grota włóczęgów otrzymano Kultura Szatelperońska i / lub oryniackiej.

Polityka i administracja

Gmina zależy od okręgu Blanc , kantonu Blanc , pierwszego okręgu Indre oraz gminy Brenne-Val de Creuse .

Posiada miejską agencję pocztową .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Marzec 2001	Marzec 2008	Monique Duprat	PS	?
Marzec 2008	W trakcie	Roland Caillaud	UMP - LR	Hodowca
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 1053 mieszkańców, o 2,95% w porównaniu do 2013 r. ( Indre  : -3,29%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
2,553	2041	2031	1956	2049	2158	2048	2097	2 155

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
2 167	2 120	2 125	1947	1898	1,863	1 885	1829	1,683

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
1,714	1,686	1625	1424	1415	1360	1,309	1,244	1,191

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2004	2009	2014
1120	1,018	972	982	962	974	1003	1050	1,095

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
1,053	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Gmina zależy od okręgu akademickiego Blanc.

Wydarzenia kulturalne i festyny

We wrześniu odbywa się „Święto Kóz i Serów”.

Sprzęt kulturalny

Zdrowie

Sporty

Głoska bezdźwięczna

Miasto objęte jest następującymi mediami: La Nouvelle République du Centre-Ouest , Le Berry Républicain , L'Écho - La Marseillaise , La Bouinotte , Le Petit Berrichon , France 3 Centre-Val de Loire , Berry Issoudun Première , Vibration , Forum , Francja Bleu Berry i RCF en Berry .

Kulty

Gospodarka

Miasto znajduje się w obszarze miejskim Le Blanc, w obszarze zatrudnienia Le Blanc oraz w zlewni Le Blanc.

Miasto słynie z sera z surowego koziego „s mleka , do którego dał jej nazwę, Pouligny-Saint-Pierre . Jest to pierwsza nazwa pochodzenia francuskiego sera koziego, która została objęta środkiem ochronnym w postaci kontrolowanej nazwy pochodzenia (AOC), a następnie chronionej nazwy pochodzenia (PDO) i dlatego jest uznawana odLuty 1972.

Na terenie miasta był również obecny, o nabiał (dawny SA Couturier) z Eurial Poitouraine grupowych produkcji serów na północnoamerykańskim rynku i Tournon-Saint-Pierre sera na rynku francuskim.

Wiosną 2013 roku grupa Eurial zamknęła swoją fabrykę w Pouligny-Saint-Pierre, aby przenieść ją do Tournon-Saint-Martin. W celu utrzymania działalności gospodarczej wokół swoich serów, wieś utworzyła w 2011 roku spółkę zarządzaną przez stowarzyszenie o nazwie „La Maison du Fromage et des produits locales”, aby sprzedawać tam przede wszystkim sery, w tym słynną Pouligny-Saint -Pierre, ale także, z powodzeniem, wiele rolniczych, przemysłowych i rzemieślniczych produkcji Berry. House of Cheese and Local Products ma również witrynę sprzedaży internetowej maisondufromage.fr.

• Pouligny-Saint-Pierre w 2009 roku.

• Pouligny-saint-pierre i jego filiżanka.

Lokalna kultura i dziedzictwo

• Kościół św Piotra, kościół ma freski XV th  century .
• Memoriał
• Cylindryczne gołębniki Montaigu i panowanie Tessonnières.
• Dolina Słońca
• Causses de la Boudinière i Veillons
• Hameau des Roches: w magicznej legendzie Ewangelii św. Jana.
• Regionalny rezerwat przyrody Bois des Roches
• Jaskinia Chabot
• Jaskinia hieny
• Jaskinia Mont la Chapelle
• Jaskinie Łuku
• Przepaść Rafou
• Jaskinia Skał nr 3

Osobowości związane z gminą

• Jean Rameau ( 1852 - 1931 ), poeta i mistrz dzwonnicy z Berry.
• André-Félix Aude ( 1867 - 1945 ), francuski pisarz , zmarł w Pouligny-Saint-Pierre.
• Louis André Marie de Montfort (1920-1946), oficer marynarki, urodzony w Pouligny-Saint-Pierre.

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Pouligny-Saint-Pierre (ujednoznacznienie) 
• Pouligny 
• Lista gmin w Indre
• Lista dawnych gmin Indre
• Regionalny rezerwat przyrody Bois des Roches
• Dawna stacja Pouligny-Saint-Pierre

Link zewnętrzny

• Pouligny-Saint-Pierre na stronie National Geographic Institute

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. „  Indre  ” , na stronie Lion 1906 , konsultacja 3 września 2018 r.
2. „  Pouligny-Saint-Pierre  ” na Géoportail ., Dostęp 17 września 2018 r.
3. „  Poradnik dotyczący regulacji sejsmicznych: Indre  ” na stronie internetowej poświęconej zapobieganiu zagrożeniom sejsmicznym , konsultacja 3 września 2018 r.
4. „  Pouligny-Saint-Pierre  ” na stronie ViaMichelin , konsultacja 3 września 2018 r.
5. „  Indre (36) – Harmonogramy  ” na stronie internetowej Międzymiastowej Sieci Mobilności , skonsultowane 2 września 2018 r.
6. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
7. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
8. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
9. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
10. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
11. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 5 maja 2021 )
12. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 5 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
13. Strona internetowa INSEE: Pouligny-Saint-Pierre , konsultacja 6 września 2016 r.
14. „  Tajemnica kóz z ronda Pouligny-Saint-Pierre  ” , o kulturze Francji (dostęp 19 lipca 2020 r . ) .
15. „  Nazwa mieszkańców francuskich gmin, Pouligny-Saint-Pierre  ” , na stronie internetowej lives.fr SARL Patagos (konsultacja 15 czerwca 2012 r . ) .
16. „  Les Roches à Pouligny-Saint-Pierre, mapa interaktywna  ” w witrynie Géoportail .
17. [Aubry 2015] Thierry Aubry "  Powrót do źródeł: krzemienia w górnej Paleolitu w regionie centrum  ", Bulletin de l'Archéologie Val de Creuse PL Berry , N O  6 „Hołd lekarza Jacques Allain lekarz i prehistoryk 1913-1997”,2015( przeczytaj online [na academia.edu ], dostęp czerwiec 2021 ), s.  113 .
18. [Pradel 1965] L. Pradel, „  Warsztat oryniacki i perygordyński w Roches, gmina Pouligny Saint-Pierre (Indre)  ”, L'Anthropologie , t.  69 Bez kości  3-4,1965, s.  219-236.
19. [Allain 1978] Jacques Allain , „  O randki С 14 Abri Fritscha w Roches de Pouligny-Saint-Pierre, Indre  ”, Biuletyn de la Société Préhistoire Française , t.  75, n o  6,1978, s.  168 ( czytaj online [na persee ]), s.  68 .
20. [Valentin, Bodu & Julien 2004] Boris Valentin, Pierre Bodu i Michèle Julien, Habitats and Lateglacial Populations of the Paris Basin (Zbiorowy projekt badawczy 2003-2005. Raport z działalności za rok 2004), CNRS, Prehistoric etnology team UMR 7041,2004, 187  s. ( przeczytaj online [PDF] na hall-lara.archives-ouvertes.fr ) , s.  146.
21. „  Gmina Pouligny-Saint-Pierre (36165)  ” , na tej stronie INSEE , konsultowany 28 października 2018.
22. Strona internetowa La Poste: Urząd pocztowy , skonsultowano się 22 sierpnia 2012 r.
23. „  Wyniki wyborów samorządowych 2001  ” , na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych , konsultacja 16 kwietnia 2018 r.
24. „  Wyniki wyborów samorządowych 2008  ” , na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych , konsultacja 16 kwietnia 2018 r.
25. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych , konsultacja 16 kwietnia 2018 r.
26. Strona internetowa Monde.fr: Pouligny-Saint-Pierre , konsultacja 21 września 2016 r.
27. Organizacja spisu na insee.fr .
28. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
29. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie Szkoły Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych .
30. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
31. „  Lista szkół w Indre-School roku 2018/2019  ” [PDF] , na stronie Académie d'Orléans-Tours (konsultacja 9 czerwca 2019 r . ) .
32. „  Międzygminne grupy edukacyjne (RPI)  ” [PDF] , na stronie Académie d'Orléans-Tours (dostęp 9 czerwca 2019 r . ) .
33. Narodowego Instytutu Pochodzenia i Jakości: Pouligny-Saint-Pierre , konsultacja 25 marca 2013 r.
34. Witryna Eurial Group : Nasza Grupa w kilku terminach , konsultacja 25 marca 2013 r.
35. „  Wizytówka dla Pouligny  ”, La Nouvelle République du Centre-Ouest , Indre,28 sierpnia 2011.
36. Chantal de La Véronne , La Brenne, historia i tradycje ,1967, s.  96-98.