Muzyka ormiańska to mieszanka muzyki ludowej z charakterystycznym duduka i muzyki sakralnej . Ponadto w latach trzydziestych XX wieku pojawił się jazz ormiański, uznawany dziś na całym świecie . Od uzyskania niepodległości w 1991 roku , zachodnie style muzyczne rozprzestrzeniły się. W swojej historii czasami podlegał wpływom, a czasami wpływał na sąsiednie kraje, z muzyką arabską , turecką , irańską i rosyjską .
Pieśń ormiańska, składająca się z ośmiu trybów , jest najpopularniejszą muzyką religijną w Armenii napisaną w Khaz , ormiańskim zapisie muzycznym. Wiele z tych piosenek mają starożytne pochodzenie, rozciągający się od przedchrześcijańskich czasach, podczas gdy inne są chrześcijańskiego posłuszeństwa, w tym związków IV th wieku przez mnicha Mesrop Masztoc , wynalazca alfabet ormiański , lub Gandz X th wieku , złożony przez pustelnika mnich Grzegorz z Narek .
Sakralna muzyka ormiańska pozostał liturgiczny aż Komitas wprowadzić polifonię na koniec XIX -go wieku. Komitasa można uznać za twórcę współczesnej klasycznej muzyki ormiańskiej. W latach 1899 i 1910 , wyjechał do górzystych regionów Armenii i tam zebrane ponad trzy tysiące popularnych melodii, którą zharmonizowane i przekształcony piosenek .
Muzyka ludowa ormiański wzrosła w ciągu chwili szerokiej gamy instrumentów. Należą do nich kanun , davul , oud , smoła , zurna, a zwłaszcza duduk . Wirtuozami tego instrumentu są Margar Margarian, Levon Madoyan, Vatché Hovsepian, Gevorg Dabaghyan, Yeghish Manoukian, ale także Djivan Gasparyan , Lévon Minassian, Lévon Chatikyan i Araïk Bartikian.
Okres od XIV TH do XVIII -tego wieku był kluczowy czas w rozwoju ormiańskiej muzyki tradycyjnej. Rozwija się bogaty repertuar ballad i pieśni, poruszających tematy filozoficzne, duchowe, liryczne i komiczne, którym towarzyszą instrumenty strunowe, takie jak kamânche , saz i santûr .
Podobnie jak trubadurów i bardów tych średniowiecza , tradycja ta jest reprezentowana przez ashoughs i goussans którzy są muzycy, śpiewacy i poeci, którzy włóczą Zakaukaziu . W ashoughs opracować repertuar naukową przeznaczoną głównie dla sądów książęcych. Sayat-Nova to jeden z najznakomitszych przedstawicieli tej linii ashoughs XVIII th wieku.
Jeśli chodzi o goussanów , uprawiających mniej wyrafinowaną poezję, są one szczególnie cenione przez publiczność bardziej wiejską lub miejską. Wśród goussans , Chèram i Djivani miały wielki wpływ na współczesną ormiańskiego popularnej piosence. Ich kompozycje są obecnie wykonywane na większości festiwali ormiańskich, zwłaszcza na weselach. Do bardziej nowoczesnych wykonawców, którzy utrwalają tę muzyczną tradycję, należą Armenak Shahmuradian, Vagharshak Sahakian, Noraïr Mnatsakanian, Rouben Matevosian, Haïrik Muradian, Hovhannes Badalian, Raffi Hovhannisian, Papin Poghosian czy Hamlet Gevorgian.
W czasach sowieckich nauczanie ormiańskiej muzyki ludowej było bardzo kontrolowane w konserwatoriach . Chociaż dzisiejsze tradycyjne tańce ormiańskie kojarzą się z wykonawcami takimi jak Tata Simonyan, prawdziwe tradycyjne pieśni są przekazywane przez wykonawców, takich jak Rouben Matevosian, Ofelia Hambardzumyan , Varduhi Khachatrian czy Papin Poghosian.
Niedawno Arto Tuncboyaciyan i jego Ormiański Zespół Marynarki Wojennej poszerzyli granice tradycyjnej ormiańskiej muzyki ludowej, łącząc ją z innymi nurtami światowej muzyki i jazzu .
| Perkusja | Wiatry | Smyczki |
|---|---|---|
| Daf | Duduk | Kamânche |
| Davul | Kaval | Oud |
| Dhôl | Peloul | Kanoun |
| Doumbeg | Shevi | Bezpieczny |
| Srink | Saz | |
| Sulich | Smoła | |
| Tulum | Kaman | |
| Zurna |
W 1915 r. Ludobójstwo Ormian dokonane w Anatolii ( Zachodnia Armenia ) przez partię Młodych Turków (po turecku: Itthiad ve Terakki ) podważa kulturę Ormian i prowadzi do masowej emigracji diaspory ormiańskiej , głównie we Francji , Syrii , Libanie , Iranie , Irak , Kanada i Stany Zjednoczone . W Kalifornii drugie i trzecie pokolenie Ormian zachowało swoje popularne tradycje, jak oudista Richard Hakopian czy John Berberian, znany z fuzji tradycyjnej ormiańskiej muzyki z jazzem i rockiem w latach 60 . Na Bliskim Wschodzie George Tutunjian, Nersik Ispirian, Karnig Sarkissian i inni artyści „Armenian Revolutionary Song” szybko zdobyli popularność wśród młodzieży diaspory, zwłaszcza w ARF ( Armeńska Federacja Rewolucyjna ).
Niektórzy muzycy, w tym gracz kanun , Ara Topouzian czy grupa VANArmenya, promują muzykę „pozostałych Komitas” Grikora Mirzaiana, wykonując zarówno piosenki dziecięce, jak i patriotyczne.
Kompozytor Aram Chaczaturian , znany na całym świecie ze swoich baletów, a zwłaszcza tańca z szablą z baletu Gayaneh , jest najsłynniejszym ormiańskim muzykiem. Arno Babadjanyan i Edouard Mirzoyan to inni kompozytorzy epoki sowieckiej .
Wśród kompozytorów klasycznych z końca XIX -tego wieku , Kemani Tatyos Ekserciyan (w) jest jednym z najbardziej przedstawiciela muzyki Osmańskiego ; Dikran Tchouhadjian jest znany przede wszystkim z pierwszej opery ormiańskiej, Arshak II i Armen Tigranian, w szczególności z Anoush (1912).
W ostatnich latach Avet Terterian , Tigran Mansurian , a ostatnio Khachatur Avetisyan (in) i Arthur Aharonyan , wiele ich kompozycji opartych na ludowych i tradycyjnych motywach odniosło światowy sukces. Ormiańsko-amerykański kompozytor Alan Hovhaness ( 1911 - 2000 ) często wykorzystuje ormiańskich tematów.
Warto zwrócić uwagę na czteroaktową sztukę Armenian Dances , napisaną przez światowej sławy amerykańskiego kompozytora Alfreda Reeda w 1972 roku .
W muzyce klasycznej, wiele armeńskie śpiewacy zyskały uznanie na całym świecie: soprany Haykanush Danielian, Gohar Gasparian, Lusine Zakarian , Gohar Galachian, Tatevik Sazandarian, Anna Nshanian, Arpine Pehlivanian, Melania Abovian, Araks Mansourian, Lucine Amara, Cathy Berberian , Ellada Chakhoyan, Hasmik Papian a ostatnio Varduhi Khachatryan , Fabienne Chanoyan, Bayrakdarian , że tenorów Tigran Levonyan, Gegam Grigoryan, Sergey Danelyan i Vahan Mirakyan niski Shara Talian, AVAG Petrosian i Henrik Alaverdyan i baryton Pavel Lisitsian, Archavir Karapetyan, Barsegh Toumanian.
W muzyce popularnej Suzan Yakar Rutkay i Udi Hrant Kenkulian, oboje urodzeni w Turcji , byli znanymi artystami w latach 20. i 30. XX wieku i nagrywali dla takich wytwórni jak RCA Victor , HMV i Columbia Records .
Najbardziej znanymi przedstawicielkami współczesnej ormiańskiej muzyki pop są Bella Darbinyan, Raisa Mkrtchyan, a ostatnio Elvina Makaryan, Erna Yuzbashian, Nadezhda Sargsian, Zara Tonikyan, Suzan Margaryan czy Tatevik Hovhannisyan. Wśród mężczyzn Adiss Harmandian, Rouben Hakhverdian, Forsh, VANArmenia i Aram Avagyan są lirycznymi poetami i piosenkarzami. Najbardziej konwencjonalnymi gatunkami wokalno-popowymi byli Georgi Minassian, Artahes Avetyan i Levon Sevan.
Urodzony w 1987 roku pianista jazzowy Tigran Hamasyan zyskał międzynarodową sławę w ciągu zaledwie kilku lat, zdobywając różne nagrody na najważniejszych festiwalach jazzowych. Pod wpływem nie tylko wielkich postaci jazzu, ale także kompozytorów takich jak Debussy czy Bartok , ma bardzo specyficzne brzmienie, które ożywia ormiański folklor.
W Francji , Charles Aznavour (prawdziwe nazwisko Aznavourian) i Sylvie Vartan zostały gwiazdek śpiew dziesięcioleci. Rosy Armen odniósł prawdziwy sukces we Francji, Hiszpanii , Kanadzie i ZSRR w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku . Niedawno Patrick Fiori lub Hélène Ségara przejęli latarkę.
W Stanach Zjednoczonych , Cher (prawdziwe nazwisko Cherylin Sarkissian) i skała / zespołu heavy metal System of a Down to międzynarodowe gwiazdy. Ponadto, chociaż publiczność pozostaje ograniczona do lokalnych grup, rośnie zainteresowanie młodymi grupami rockowymi, takimi jak Sard i Bambir 2, zwłaszcza od czasu emisji klipów ich nowych piosenek w lokalnych kanałach telewizyjnych.
Od 2002 roku amerykański kompozytor Daniel Decker jest ceniony za współpracę z ormiańskim kompozytorem Arą Gevorgianem. Modlitwa de la Noé , piosenka opowiadając Noego podróż do góry Ararat miała premierę w 2002 roku i występował na koncercie w Sardarapat z okazji rocznicy niepodległości kraju w obecności prezydenta Roberta Kotcharjana i Katolikosa Garéguine II . Następuje druga współpraca: Adana opowiada historię ludobójstwa Ormian , aw szczególności pierwszych masakr w mieście Adana . Podobnie jak w przypadku ich premiery, Decker napisał słowa do muzyki Ary Gevorgiana.
Rabiz jest również bardzo ważne w kulturze ormiańskiej.
Rap ormiański jest ostatnim wystąpieniem. Oto kilku wykonawców:
|
|