Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .
Mont-Saint-Jean | |||||
Zamek | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Bourgogne-Franche-Comté | ||||
dział | Złote Wybrzeże | ||||
Dzielnica | Beaune | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Pouilly-en-Auxois - Bligny-sur-Ouche | ||||
Mandat burmistrza |
Patryk Mercuzot 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 21320 | ||||
Wspólny kod | 21441 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
240 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 8,7 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 47 ° 17 ′ 36 ″ północ, 4° 24 ′ 10 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 355 m Maks. 577 m² |
||||
Obszar | 27,66 km 2 | ||||
Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Arnay-le-Duc | ||||
Ustawodawczy | piąty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Bourgogne-Franche-Comté
| |||||
Mont-Saint-Jean jest francuski gmina znajduje się w kantonie Arnay-le-Duc , w dziale z Côte-d'Or w tym regionie Burgundia, Franche-Comté .
To małe średniowieczne miasto graniczy z regionalnym parkiem przyrody Morvan .
Mont-Saint-Jean znajduje się w południowo-zachodniej części Côte-d'Or, 20 km od Nièvre na zachodzie i 20 km od Saony i Loary na południowym zachodzie. Prefektura Dijon znajduje się 61 km na wschód, a stolica kantonu Arnay-le-Duc 24 km na południe. Inne pobliskie miasta to Saulieu (18 km na zachód), Autun (45 km na południe), Montbard (45 km na północny zachód), Beaune (60 km na południowy wschód). Paryż leży 265 km na północny zachód.
Miasto graniczy z regionalnym parkiem przyrody Morvan na około 4,4 km , długość granicy miasta dzielonej z Thoisy-la-Berchère na zachodzie.
Dwie drogi spotkają się 20 km na południowym wschodzie do wymiennika n O 24 w Pouilly-en-Auxois : na A6 i A38 autostrady , która zaczyna się tu i prowadzi do Dijon .
D977bis przecina ze wschodu na zachód całą południową część miasta, w pobliżu granicy miast z Marcilly. Łączy Saulieu na zachodzie z Vandenesse , Commarin i Sombernon (wschód i południowy wschód).
Droga departamentalna D36 biegnie wzdłuż zachodniej strony doliny Serein, biegnąc na północny wschód, by połączyć się z D980 Autun / Montbard / Châtillon-sur-Seine w kierunku Précy-sous-Thil . D117, która zaczyna się na D36 na zachód od Mont-Saint-Jean, wspina się na wzgórze, aby przejechać przez wioskę, a następnie kieruje się na północny zachód, aby dotrzeć do Vitteaux .
Najbliższe stacje kolejowe to dworzec kolejowy Dijon-Ville i dworzec Beaune .
Lotnisko Pouilly - Maconge wynosi 19 km na południowy do południowego zachodu.
Operator autobusowy Transco obsługuje Mont-Saint-Jean (jeden autobus dziennie).
Serein przecina zachodnią część miasta, płynące z grubsza równolegle do granicy z Thoisy komunalnych, około 500 m od tej granicy. Zbliża się do miasta na wysokości 375 m na południowy zachód przy Pré du Pont , 750 m na zachód od młyna Génot; jego pierwsze 300 m służy jako granica gminy między Mont-Saint-Jean i Marcilly i tam odbiera jej prawobrzeżny dopływ Dorant. 500 m po wejściu do miasta, nadal przyjmuje strumień z Ormancey na prawym brzegu. 500 m dalej nawadnia młyn Doyen na wysokości 367 m, a następnie dociera do Sonnotte 2 km poniżej młyna. 300 m poniżej Sonnotte, na prawym brzegu przyjmuje strumień Gincey. Opuszcza miasto na wysokości 355 m na zachód od Sonnotte, poniżej tej wioski.
Jej prawobrzeżny dopływ, Dorant, służy jako granica gmin z Marcilly-Ogny na południu, ale łączy się z Serein sur Marcilly.
Strumień Ormancey (3,9 km długości) zaczyna się u źródła na wschód od Montberthaut, w miejscach zwanych Croix de l'Ormeau i Popins . Płynąc ogólnie w kierunku południowo-zachodnim, omija wzgórze Mont-Saint-Jean na wschodzie i nawadnia młyny Etang i Ormancey. Spotyka się w miejscu zwanym Petite Verlon , m powyżej młyna Doyen.
Strumień Gincey (około 3 km długości) pochodzi z Gincey i płynie na południowy zachód. Przechodzi w pobliżu wioski Aubue
Le Serein wyrzeźbił dolinę, której szerokość na tym etapie waha się od 1,8 do 28 km ; cała zachodnia część miasta wkracza na tę dolinę, na obszarze od około 600 do 700 hektarów. Pozostała część miasta to płaskowyż pocięty na małe, ale głębokie doliny o zboczach o wysokości od 75 do 100 metrów .
Osiem gmin graniczy z Mont-Saint-Jean; gmina La Motte-Ternant nie graniczy, choć jej terytorium jest bardzo blisko na zachód.
W rozwijanym polu, które następuje, wioski są pogrubione, a miejscowości kursywą. Nazwiska, po których następuje gwiazdka, to te wskazane na mapie Cassini (założonej około 1745 r.); w stosownych przypadkach w nawiasach podano inną pisownię z przeszłości.
Osady i miejscowości Mont-Saint-JeanDO
b
VS
D
F
g
h
TEN
m
NIE
O
P
r
S
T
V
Mont-Saint-Jean jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (78,6% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (80,1%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: łąki (42,7%), grunty orne (24,6%), lasy (19%), heterogeniczne tereny rolne (11,3%), tereny zurbanizowane (1,2%) , roślinność krzewiasta i/lub zielna ( 1,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Pierwsza wzmianka o nazwie Mont-Saint-Jean, które przetrwały, gdy X th century. Miejsce to nazywano kolejno:
„ Castellum… quod dicitur Mons sancti Johannis ” (924); Munt Saint Juhan (1255); Mont Saint Johan (1261); Mont Saint Jahan (1274); Mont Seint Johan (1283); Mont Seint Jehan (1284); Góra Wysłany Juhan (1289); Mont Saint Jehan (1311); Mont Saint Juham (1340); Mój święty Jouhan (1346); Mont Saint Juhan (1403); Mont Saint Jouhan (1424); Mont Saint Jouhan (1529); Mont Saint Jehan (1534); Mont Saint Jean (1574); Mont Saint Jean (1694); Mont-Serein (okres rewolucyjny).
Mont-Saint-Jean było ważnym panowaniem Burgundii i rezydencją potężnej rodziny pod rządami książąt Burgundii z rasy Kapetyngów. Mont-Saint-Jean są prawdopodobnie w rodzinie z Raynardem wicehrabią Beaune: w obu rodzinach dominują imiona Raynard i Hugues, a imię Aganon jest również powszechne wśród pierwszych wicehrabiów Beaune; ponadto Hugues de Mont-Saint-Jean jest pierwszym cywilnym świadkiem cytowanym w niedatowanym dokumencie dotyczącym założenia Cîteaux założonym przez Raynarda wicehrabiego Beaune. Imię Aganon jest również powszechne wśród panów Vergy , nawet jeśli nie ustalono związku między rodziną Vergy a wicehrabiami Beaune (Hugues III de Mont-Saint-Jean żeni się z kobietą z rodziny Vergy przed 1152 r. ). Są też w rodzinie z kanapami.
W tym czasie potomkowie starożytnego rodu Vergy , sami z pierwszych hrabiów Auxois , zajmowali część warowni kraju i główne pozycje feudalne regionu. Jego liczne i potężne odgałęzienia rozciągają się od Mâconnais do krańców Avallonnais . Władcy Mont-Saint-Jean są tam sojusznikami. Kraina Mont-Saint-Jean to baronia .
Pierwsza znana wzmianka o zamku pochodzi z 924 roku : kronika Flodoard cytuje go dwukrotnie pod nazwą Castellum Montis Sanctis Johannis . W tym samym roku Raynard de Vergy , wicehrabia Auxerre i brat Manassesa II „hrabiego Dijon”, przejął go z pomocą swoich siostrzeńców Valona i Gisleberta de Vergy , po śmierci w 921 hrabiego Auxerre Ryszarda Sprawiedliwości . Raoul Książę Burgundii, a następnie król Franków , przejmuje zamek jeszcze w tym roku. Reynard wydałby syna jako zakładnika. Kronika dodaje, że król Raoul spędził cztery tygodnie w Saint-Remy de Reims , udał się stamtąd do Soissons , a następnie do Burgundii, a do Francji wrócił dopiero po otrzymaniu i przejęciu w posiadanie Mont-Saint-Jean. .
Raoul następnie może powierzyć Mont-Saint-Jean Reynardowi, ponieważ 150 lat później „ Raginardus de Monte sancti Johannis ” jest wymieniony w dwóch kartach z 1076 i 1077. Ta postać ma imię i maniery swojego przodka: bierze Beliniacum , własność kościoła Autun. Jednak biskupem Autun od co najmniej 1055 r. jest jego własny brat Aganon de Mont-Saint-Jean (†25 czerwca 1098), który w 1176 r. wytoczył za ten fakt wyrok przeciwko swemu bratu Raynardowi; w 1077 Raynard zwrócił skradzione dobra kościołowi Autun.
Raynard i Aganon mają brata, Gaudry de Couches († 24 lutego), który, biorąc pod uwagę inne imię, jest prawdopodobnie przyrodnim bratem przez ich matkę.
Guy de Mont-Saint-Jean (†145/52) poślubił kobietę z domu Saulx (imię nieznane). Oni mają :
W 1180 roku Hugue de Mont-Saint-Jean, który do tej pory zabronił biskupowi Autun umocnienia Thoisy-l'Évêque , ostatecznie zgodził się mu na to pozwolić. Ta licencja Hugues de Mont-Saint-Jean pochodzi od Huguesa III , księcia Burgundii od 1162 r., w 1172 r. zrezygnował z dochodzenia własnych roszczeń dotyczących fortyfikacji przez biskupa Autun zamków Thoisy i Touillon. Prawdopodobnie więc Henryk de Bourgogne , wuj księcia i biskup Autun od 1148 r. do śmierci w 1170 lub 1171 r., wzniósł fortyfikacje tych dwóch zamków.
Marguerite de Mont-Saint-Jean († kwiecień 1252), córka Guillaume de Mont-Saint-Jean i jego żony Marie des Barres, żona Alexandre de Montagu († Sierpień 1256/Marzec 1258, prawnuk Hugues III (1148-1192) księcia Burgundii ). W 1244 roku Alexandre de Montagu złożył teściowi hołd za dobra stanowiące posag jego żony. Ten sam statut z 1244 określa, że sam Guillaume de Mont-Saint-Jean dzierży lenno Eudes de Montagu (1196/1200-wrzesień 1244/1249), ojciec Aleksandra; i że Aleksander zobowiązuje się utrzymać Wilhelma jako wasala dla tych lenn, jeśli wspomniane lenna powrócą do niego w drodze dziedziczenia.
Około 1280 roku , Pan Mont-Saint-Jean założony w Soussey na Priory Saint-Jean de Jericho której powierzone opactwa Saint-Seine . Przeoracie znika XVI e y. Został przywrócony nieco później i ponownie zniknął podczas rewolucji .
Pod koniec XIII -go wieku stodoła Mont jest zbudowany dla owiec hodowlanych na terenie okupowanej Mont-Saint-Jean, w północnej części obecnego miasta, na wspólnej stronie z Charny. Ale bardzo ważne wyludnienie (i silny następstwem spadek w gospodarce) w drugiej połowie XIV th wieku i głębokie zmiany w handlu wełną w tym czasie odchodzą późne XIV th lub na początku XV th century . Teren, szeroko wykopany i zbadany w latach 60. / 80. XX wieku, ujawnił zakład pierwotnie zaprojektowany do obsługi dużego obszaru z dobrymi narzędziami: budynki były dobrej jakości i dobrze przemyślane, ze stodołą o powierzchni ponad 540 m 2 , inwentarzem pokój o powierzchni 300 m 2 , szopa i dom o powierzchni 120 m 2 obejmujący stajnię - świadkowie złamane gwoździe pozostały na ziemi. budynki wyróżniają się tym, że są skupione wokół dziedzińca, na którym stał również piec chlebowy; w tym, że gospodarstwo jest przesłanką gospodarstw dziedzińcu XVI -tego wieku. Ciekawostką są też dwa doły, najprawdopodobniej na gnojówkę (jeden do dojrzewania świeżego obornika, drugi do przechowywania gnojowicy oczyszczonej. Wykopaliska ujawniły ważny sprzęt metalowy, również dobrze zaopatrzony. niż w majątkach szlacheckich .
Rodzina od Mont-Saint-Jean gaśnie XIV th century . Hugues III, ostatni z imienia, nie ma męskiego potomka; jego najstarsza córka, Jeanne, przekazała ogromne dobra tej potężnej rodziny do rodziny Thil poprzez małżeństwo z Pierre de Thil, lordem Saint-Beury .
W 1413 ziemia Mont-Saint-Jean przeszła do rodu Anglure poprzez małżeństwo Alix de Toucy, córki Guy de Mont-Saint-Jean i siostry Joanny, z Ogierem d'Anglure.
ten 9 listopada 1427, Claude de Beauvoir , Pan Chastellux, kupił tę ziemię od Jean d'Anglure, syn Ogier, za sumę 16,625 funtów.
W 1442 sprzedał Mont-Saint-Jean Pierre'owi de Bauffremont , lordowi Charny i Molinot, doradcy i szambelanowi księcia Burgundii, seneszalowi i marszałkowi Burgundii, rycerzowi Złotego Runa . W 1443 roku Pierre de Bauffremont poślubił Marię de Bourgogne, naturalną córkę księcia Burgundii Filipa le Bon .
W 1453 roku kaplicę zamkową konsekrowano jako kościół parafialny św. Jana Chrzciciela, równocześnie z przeniesieniem relikwii z zamku do kościoła. Te relikwie to relikwie św. Pelagii i św. Juliana z Antiochii . Relikwie św. Juliena słynące z podagry , cierpiący na nią papież Klemens XI wysłał swojego nuncjusza, aby zażądał części od biskupa Autun Gabriel de Roquette - w 1705 r. według Courtépée, ale Gabriel de Roquette zrezygnował z tego biskupstwa w 1702 r. .
Kiedy przeniesiono z diecezji Autun w Pouilly-en-Auxois jako oddział, lekarstwem od Mont-Saint-Jean jest warta 15 000 do 1 800 funtów. W 1574 należała do opatki Saint-Jean d'Autun i była szacowana na 70 liwrów.
ten 9 lipca 1456, Philippe Le Bon ustawia ziemiach Charny , Mont-Saint-Jean, Montfort , villaines-les-prévôtes , Arnay-le-Duc i Pouilly w powiecie na rzecz Pierre de Bauffremont. W przypadku braku męskiego dziedzica ziemia ta przechodzi kolejno przez domy Luksemburga, a następnie Chalon.
29 maja 1534 r. Philiberte de Luxembourg, wdowa po Jeanie de Chalon , podarowała Mont-Saint-Jean i cały hrabstwo Charny admirałowi Chabotowi między kwaterami mieszkalnymi . Jego syn Léonor przejął twierdzę Mont-Saint-Jean i zbudował około 1570 r . dwór Gincey na północny wschód od wsi i u podnóża wzgórza. Ufundowała codzienną mszę w kościele Saint-Jean, później zredukowaną do jednej dużej mszy na tydzień.
Baronia Mont-Saint-Jean pozostała w tej rodzinie do 1656 roku , kiedy przeszła w wyniku procesu sądowego w domu Lotaryngii .
ten 28 czerwca 1761, Louis-Charles de Lorraine umiera, zabity podczas polowania. Wdowa po nim Marie-Louise-Julie-Constance de Rohan , zwana hrabiną Brionne , odziedziczyła wraz z dziećmi baronię Mont-Saint-Jean.
W 1778 sprzedała hrabstwo Charny (Mont-Saint-Jean, Charny, Arnay i Pouilly) królewskiemu domowi Saint-Louis założonemu w Saint-Cyr, ale zastrzegła tytuł hrabiny Charny, który dziś należy do rodzina królewska Włoch.
Wraz ze zbliżającą się Rewolucją, panie z Saint-Cyr nie cieszyły się długo tymi ogromnymi właściwościami. Hrabstwo Charny zostaje rozczłonkowane, Mont-Saint-Jean przekształcone w gminę.
W przededniu Rewolucji parafia zależy od diecezji Autun , powszechności lub przywództwa Dijon, subdelegacji Saulieu , bailiwick Saulieu, otrzymania i nakazów Semur-en-Auxois . Populacja wynosi 1188 mieszkańców.
Ze względu na swoje znaczenie Mont-Saint-Jean jest stolicą kantonu. W okresie rewolucyjnym Zjazdu Narodowego (1792-1795) miasto nosiło nazwę Mont Serein .
Cały ten system wprowadzony pod terrorem znika wraz z nim. Katalog znosi powiaty i przywraca hierarchii administracyjnej. Mont-Saint-Jean ponownie staje się miastem.
Courtépée wspomina XVIII th century wiejskiej kaplicy Sainte Pelagie , gdzie pozostaje tylko nazwa miejscowości ( Larrey św Pelagijskich zachód od Mont-Saint-Jean, pomiędzy miastem i D36). Wspomina także kolonię trędowatych, która zniknęła za jego czasów, która byłaby zlokalizowana „niżej” (niż kaplica), „na polu nadal zwanym La Maladière ; oraz zamek Ognon w dolnej części wioski” („Św. - Jean-le-Bourg”), nadal istniejący w 1848 r., ale zniknął w 1924 r.
Data budowy boga-domu Mont-Saint-Jean nie jest znana. Jest to przystanek na via Lemovicensis na drodze do Composteli . Zjednoczył się w 1488 r. w klasztorze augustianów w Nailly (w Flavigny-sur-Ozerain ), a następnie w opactwie Flavigny, które poświęciło mu ministra. Ale przeorat wywołuje spory z mieszkańcami; w 1576 roku Flavigny zrezygnował z roszczeń do tego zakładu, na rzecz mieszkańców reprezentowanych przez Melchiora Espiarda i Louisa Jacquina. Akt rezygnacji podpisuje proboszcz i jedenastu kanoników Flavigny. Szpital działa -XVIII th century . Jest sklasyfikowany jako MH .
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Marzec 2001 | W trakcie | Pan Patrick Mercuzot | SE | Emerytura |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.
W 2018 r. miasto miało 240 mieszkańców, co oznacza spadek o 5,51% w porównaniu do 2013 r. ( Côte-d'Or : + 0,65% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 | 1856 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,153 | 1007 | 1196 | 1211 | 1277 | 1216 | 1129 | 1,080 | 1004 |
1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,012 | 1,043 | 970 | 975 | 958 | 965 | 861 | 816 | 805 |
1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
797 | 682 | 554 | 506 | 500 | 445 | 407 | 376 | 352 |
1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 | 2017 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
335 | 283 | 271 | 270 | 262 | 256 | 255 | 254 | 241 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
240 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Mapy geoportalowe mają aktywowane warstwy „Klasyczne mapy IGN”, „Hydrografia” i „Granice administracyjne”. Możesz przesuwać mapę (kliknij, przytrzymaj i przesuwaj kursor), powiększać (kółko myszy lub skala ekranu), modulować przezroczystość, dezaktywować lub usuwać warstwy (= mapy) z ich skalami intensywności w zakładce „Wybierz warstwy” na w prawym górnym rogu i dodaj więcej z karty „Mapy” w lewym górnym rogu. Bliższy widok automatycznie wyświetla mapę personelu. Odległości i powierzchnie są mierzone za pomocą narzędzi znajdujących się w zakładce „Dostęp do narzędzi kartograficznych” (mały klucz) pod zakładką „Wybór warstwy”.
Każdy plik na stronie „ petit-patrimoine.com ” zawiera wiele ogólnych i szczegółowych zdjęć.