Maxeville

Maxeville
Maxeville
Wycieczka panoramiczna Les Aulnes .
Herb Maxéville
Herb 		Maxeville
Logo
Administracja
Kraj Francja
Region Wielki Wschód
Departament Meurthe-et-Moselle
Metropolia Metropolia Wielkiej Nancy
Miasto Nancy
Mandat burmistrza
 Christophe Choserot
2020 -2026
Kod pocztowy 54320
Wspólny kod 54357
Demografia
Miły Maxévillois, Maxévilloises
Ludność
miejska 		9740 mieszk  . (2018 spadek o 0,57% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 1730  mieszk./km 2
Populacja
aglomeracji 		286 041 mieszk  . (2017)
Geografia
Informacje kontaktowe 48 ° 42 ′ 44 ″ północ, 6 ° 09 ′ 50 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 189  m
365  m²
Powierzchnia 5,63  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Nancy
( przedmieście )
Obszar atrakcji Nancy
(gmina głównego bieguna)
Wybory
Oddziałowy Canton Val de Lorraine South
( biuro centralne )
Ustawodawczy Szósty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
Zobacz na mapie administracyjnej Grand Est Lokalizator miasta 14.svg Maxeville
Geolokalizacja na mapie: Meurthe-et-Moselle
Zobacz na mapie topograficznej Meurthe-et-Moselle Lokalizator miasta 14.svg Maxeville
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Maxeville
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Maxeville
Znajomości
Stronie internetowej www.mairie-maxeville.fr

Maxéville [ maʃevil ] jest francuski gmina znajduje się w dziale z Meurthe-et-Moselle , w tym Grand Est regionu .

Geografia

Lokalizacja

Maxéville to miasto graniczące z Nancy , od wschodu graniczy z rzeką Meurthe i przecina autostrada A31 w kierunku Metz . Ogólnie rzecz biorąc, istnieją trzy tradycyjne dzielnice: Meurthe-Canal, Centre i Champ-le-Bœuf, przy czym ten ostatni na dalekim zachodzie dzieli z Laxou . Czwarta dzielnica powstała na Haut de Lesse, dominując nad starówką o długości 320 metrów, Aulnes, na skraju Haut-du-Lièvre w Nancy.

Gminy graniczące z Maxéville
Grzyby Malzeville
Maxeville
Laxou Nancy

Transport publiczny

Maxéville jest połączone z Grand Nancy dzięki liniom sieci transportowej aglomeracji Nancy o nazwie Réseau Stan  :

Planowanie miasta

Typologia

Maxéville jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Nancy , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 28 gmin i 286,041 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Nancy , której jest gminą głównego bieguna. Obszar ten, obejmujący 353 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (76,4% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (62,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (36,7%), lasy (23,7%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (23,5%), sztuczne, nierolnicze tereny zielone (11,5%), kopalnie, składowiska i place budowy (4,7%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Miasto nazywa się w starych tytułach Marchainville (wieś markiza lub schody, na granicach miasta) oraz w dialekcie Mahinville .

Dawniej Maxéville został napisany Macheville aż do XX -go wieku, mieszkańcy nazywa ich miasto, jak również. Jednak na rycinie Melchiora Taverniera na temat oblężenia Nancy podczas wojny trzydziestoletniej możemy zobaczyć nazwę Marchinville .

Śpiewy: Marcheville (1224), Marcinvilla (1402), Maxéville (1600).

Historia

Obecność prehistoryczna i gallo-rzymska. Panowanie w 1210 roku.

Miejscowa droga z Maxéville do Champigneulles , według niektórych osób, przechodzi przez starą rzymską drogę . Tę tradycję może wspierać odkrycie pozostałości rzymskiego obozu w lesie, który dominuje nad tą ścieżką i doliną Champigneulles. Ta ścieżka nazywa się Chemin de la Justice , ze względu na złowrogie rozwidlenia, które znajdowały się na jej końcu.

Maxéville, Wiejski dawnego księstwa Lotaryngii , której zależało na Provost a Baliwatem z Nancy , był w dość odległym okresie: to się mówi w papiery wartościowe XII -tego wieku. Dom Lénoncourtów posiadał tam ziemię, którą posiadał dzięki hojności książąt Lotaryngii . Władza ta, należąca do niego, została następnie podzielona jako dziedzictwo, z czego wynika, że ​​było kilka zamków.

Około roku 1298, podczas wojny, która toczyła się między księciem Thiébaut II a hrabią Vaudémont , który wkroczył do Lotaryngii z 600 ludźmi, wioska Maxéville spłonęła. Minęło mniej więcej dziesięć lat przed tym wydarzeniem, gdy Ferry III , który dzięki swobodom poddanym swoim poddanym, wzbudził nienawiść panów, został porwany przez tych ostatnich w lasach Heys i wzięty do niewoli w wieży Maxéville'a.

Pan Beaupré, po ustaleniu autentyczności uwięzienia Ferry'ego III , starał się ustalić miejsce zajmowane przez słynną wieżę, w której książę był trzymany przez Andriana des Armoises i którą burżuazja Nancy całkowicie zrównała z ziemią. Ponadto, dwa oddzielne zwierzchnictwa, powiedział, podzielił XVIII th wieku wioskę Maxéville.

W czasach dawnego ustroju wieś ta była jak na razie znaczna: szacuje się, że przed zarazą z 1630 r. liczyło ponad 900 mieszkańców. I to właśnie tam, w XVII th century, niektóre zastosowania religijne niezwykły wystarczy.

Miejscowość Maxéville nosi nazwę Côte-le-Prêtre  : to, jak mówią, na tej górze niedaleko wioski, ofiary dżumy zostały złożone w oczekiwaniu na ich śmierć i że ksiądz przybył im przynieść ostatnią pomoc.

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
? ? André Vautrin   Dyrektor szkoły
         
Marzec 1983 marzec 2014 Henri begorre PR Profesor na Uniwersytecie Henri Poincaré (ESSTIN)
marzec 2014 W toku
(stan na 28 maja 2020 r.) 		Christophe Choserot
ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 		DVG, a następnie blisko LREM Profesor, zawód naukowy

Sprawiedliwość

Polityka ochrony środowiska

Bliźniacze

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto miało 9740 mieszkańców, co stanowi spadek o 0,57% w porównaniu do 2013 r. ( Meurthe-et-Moselle  : + 0,34%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
391 351 370 458 458 477 512 577 523
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901
512 522 1250 1600 1 966 2054 2 353 2366 2611
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
2715 3 132 3057 4081 4 482 4446 4481 5224 5094
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008 2013
6,354 9425 8 910 8 667 8978 8 944 8 919 8 893 9796
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
9740 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Wielki wiedeński browar Maxéville został zbudowany w 1869 roku przez Nicolasa Gallanda (1816-1886), słynącego z badań nad słodowniami; ale firma została postawiona w stan likwidacji w 1877 roku i sprzedana na aukcji. Następnie stał się „Grande Brasserie de l'Est”, który  w 1885 roku wyprodukował 67 000 hektolitrów. W 1898 roku połączył się z browarem Betting pod nazwą „Grandes Brasserie Réunies de Maxéville”. Został zastąpiony przez fabrykę B2 i zniknął.

Dwie kopalnie żelaza były eksploatowane w XX -go  wieku w Maxéville:

Z drugiej strony, na wyżynach Maxéville posiada duże złoże wapienia oolitowego, które najpierw eksploatowało Société des Carrières de Maxéville, a od 1914 roku firma Solvay . W 1927 roku Solvay zlecił TP Max transport pałki z kamieniołomu do swojej fabryki w Dombasle-sur-Meurthe . W związku z zaprzestaniem działalności kamieniołomu transporter został zdemontowany w 1984 roku.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Budynki cywilne
  • Château de Gentilly wybudowany w 1620 roku dla Henryka Filipa, finansisty księcia Henryka II Lotaryngii , przebudowany w XVIII wieku i znacząco w wystroju wnętrz i rozmieszczeniu w drugiej połowie XIX wieku . Wtedy też powstały oficyny, pawilon naczelnika i okazały owalny ogród zimowy . Gentilly został kupiony przez lotaryńskiego przemysłowca Camille Cavallier w 1921 i zmarł tam w 1926. Ten zamek jest dziś domem starców ND . du Bon Repos , prowadzony przez Siostry św . Karola . W parku na przełomie XX i XXI E powstało wiele budynków na potrzeby placówki.
  • XVIII wieczny Château-Bas , przebudowany XIX wiek , obecnie ratusz. Ma rzadki malowany sufit, który przypomina sufit hotelu Ferraris w Nancy.
  • Château-Haut (istniał, ale nic nie pozostało).
  • Château Le Sauvoy, znany jako „Grande-Maison”, z XVI wieku , przebudowany w XIX wieku .
  • Stare domy winiarzy.
  • Kanał Marne-au-Rhin: port.
  • Caves de la Craffe (dawna winiarnia)
  • Kompleks Marie Marvingt (siatkówka Dojo)
  • Wycieczka panoramiczna Les Aulnes
  • Zenit z Nancy
  • Dąb Dobrego Pana
  • Wyższa szkoła dydaktyczno-wychowawcza , wyposażona w cyfrowe planetarium .
Budynki sakralne
  • Church of St. Martin XIX TH  : Virgin XIV TH , gobeliny, sztućce.
  • Kaplica przy instytucji Jean-Baptiste Thiery.

Osobowości związane z gminą

  • Prom III , zwany Łysym, książę Lotaryngii został porwany i uwięziony na wyżynach wioski przez Adriana des Armoises, lorda Maxéville. Udało mu się wysłać swój pierścionek do księżnej Małgorzaty przez cieślę-dekarza o imieniu Petit Jean Dethillon. Ten ostatni, naprawiając dach gołębnika, śpiewał pieśń Ferry'ego III, która go wyróżniała. Dekarz poinformował żonę księcia. Wysłała oddział żołnierzy, by uwolnili jej męża. Adrian des Armoises uwolnił księcia bez walki.
    Książę ukarał Adriana des Armoises zagarniając ziemie i zamki oraz zakazał herbu Maxévillois. Przez kilka pokoleń panowie Maxeville płacili krwią za błędy swoich przodków, wysyłając synów Maxeville na wojnę. Petit Jean został znaleziony przez lordów Maxévillois i zamordowany. Książę jednak nobilitował swoich synów i rodzinę, dając początek rodzinie Hautoy.
  • Camille Cavallier (1854-1926), wielki przemysłowiec z Lotaryngii, kupił Château de Gentilly w Maxéville, gdzie mieszkał od 1921 roku aż do śmierci w 1926 roku.
  • Jean Prouvé (1901-1984), architekt, miał swoje warsztaty w Maxéville.
  • Guy Béart (1930-2015), francuski piosenkarz i ojciec aktorki Emmanuelle Béart , z wykształcenia inżynier Ponts et Chaussées, nadzorował tam budowę mostu nad drogą przez las w kamieniołomach SOLVAY.
  • M gr  Jean-Pierre Cattenoz (ur. 1945), arcybiskup Awinionu, urodzony w Maxéville.
  • Christian Levesque (urodzony?), starszy zawodowy mistrz Dyktando Ameryk w 1997 roku, autor książki o słowach Au bout de la langue .
  • Matematyczka Nicole El Karoui , pionierka matematyki finansowej, uczęszczała do miejskiej szkoły w Maxéville,

Heraldyka

Herb Blazon  : Srebrny dla kumpla engrêlé Gules . Komentarz: To jest herb rodu Maxéville dawnej rycerskości, już wymarły w XVI -tego  wieku. Jest użytkowany przez gminę od 1975 roku.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  4. stały się kamieniołomami Solvay, a następnie terenem Zénith de Nancy

Bibliografia

  1. https://www.habitants.fr/meurthe-et-moselle-54
  2. Jean-Marie Pierret , Fonetyka historyczna języka francuskiego i pojęcia fonetyki ogólnej , Peeters, Louvain-la-Neuve , 1994, s. 104.
  3. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 30 marca 2021 r . ) .
  4. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 30 marca 2021 ) .
  5. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 30 marca 2021 r . ) .
  6. „  Nancy Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 30 marca 2021 ) .
  7. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 30 marca 2021 ) .
  8. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 30 marca 2021 ) .
  9. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 30 marca 2021 ) .
  10. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 30 marca 2021 ) .
  11. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 maja 2021 r. )
  12. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  13. Henri Lepage , Departament La Meurthe: statystyka historyczna i administracyjna , część druga, Nancy, 1843
  14. Durival, Memoir on Lorraine and Barrois , Nancy, Henry Thomas, 1753, s.  479 , „Maxéville, wulg. Moja kostka ".
  15. Region Lotaryngii , tom 27, 1935
  16. Wojna trzydziestoletnia w Lotaryngii , Philippe Martin, profesor historii współczesnej na Uniwersytecie w Nancy 2 , s. 75
  17. Burmistrz w latach 60-tych.
  18. „  Wyniki wyborów samorządowych 2020 r. – ustępujący burmistrz  ” , na stronie Brzeski Telegram (oglądane 11 sierpnia 2020 r . ) .
  19. „  Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020  ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostęp 11 sierpnia 2020 ) .
  20. Źródło: Miasta i wioski w Bloom
  21. Organizacja spisu na insee.fr .
  22. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  23. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  25. Wielka księga piwa w Lotaryngii , Philippe Voluer, wyd. Pl Stanisława. str.  71 .
  26. Michel Siméon , Krótka historia kamieniołomu Solvay w Maxéville i jego przewoźnika lotniczego: 1920-1984 , Nancy, Ratusz Maxéville,2008, 1 st  ed. , 251  pkt. ( ISBN  978-2-9531841-0-5 ) , s.  16-17.
  27. Memoir of Maxéville - Domaine de Gentilly.
  28. referencje: wieża Maxéville, Ferry 3
  29. Nicole El Karoui La bosse des maths , Le Monde, wtorek 16 maja 2006 r.