Maspie-Lalonquere-Juillacq

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Maspie-Lalonquere-Juillacq
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Pau
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin północno-wschodniej Béarn
Mandat burmistrza
 Eliane Capdevielle
2020 -2026
Kod pocztowy 64350
Wspólny kod 64369
Demografia
Ludność
miejska 		256  mieszk. (2018 spadek o 8,57% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 24  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43°25′26″ północ, 0°08 051″ zachód′
Wysokość Min. Maks. 179  m
336  m²
Powierzchnia 10,76  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Pau
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Terres des Luys i Coteaux du Vic-Bilh
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Maspie-Lalonquere-Juillacq
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Maspie-Lalonquere-Juillacq
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Maspie-Lalonquere-Juillacq
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Maspie-Lalonquere-Juillacq

Maspie-Lalonquère-Juillacq (w Béarnais Maspièr-La Lonquèra-Julhac lub Maspie-La Lounquère-Yulhac ) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Geografia

Sytuacja

Maspie-Lalonquère-Juillacq to gmina Vic-Bilh , położona na północny wschód od departamentu i Pau .

Dostęp

Jest obsługiwany przez drogi departamentalne 143, 207, 604 i 943 .

Hydrografia

Maspie-Lalonquère-Juillacq przecina dopływ rzeki Adour , Léez , a przez jej dopływy strumienie Labadie i Hour.

Miejscowości i przysiółki

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Maspie-Lalonquère-Juillacq
Simacurbe Lembeye
(przez czworokąt )
Maspie-Lalonquere-Juillacq Samsons-Lion
Gerderest Anoye

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,7 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,7  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1158  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,4 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Lembeye” w miejscowości Lembeye zlecenie w 1972et których oznacza 4  kilometr w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,4  ° C i ilość opadów 1059,8  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Pau-Uzein”, w miejscowości Uzein , oddanej do użytku w 1921 i oddalonej o 23  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  °C w latach 1971-2000, przy 13,4  °C w latach 1981- 2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Maspie-Lalonquère-Juillacq jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Pau , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 228 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (80,7% w 2018 r.), proporcjonalnie identycznym jak w 1990 r. (80,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (51,7%), łąki (22,8%), lasy (16,5%), heterogeniczne tereny rolne (6,2%), tereny zurbanizowane (2,7%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Toponim Maspie występuje w formie Mespie (1385, censier de Béarn).

Toponim Lalonquère , wieś Maspie, jest wymieniony w 1385 (censier de Béarn) i występuje w formach La Loncquera (1538, reformacja Béarn), Lalonquere (1793 lub II rok ) i Lalonguerre (1801, Bulletin des Lois ).

Nazwa miejsce Juillacq wieś Maspie pojawia się w formach Jullac i St. Peter Julhac (odpowiednio XII th  century i 1227, zgodnie z Pierre de Marca ) Jullaq (1777 nora Gerderest) i Juillac (1863 topograficzne słowniku Béarn, Kraj Basków).

Nazwa miasta Béarn to Maspièr-La Lonquèra-Julhac lub Maspiè-La Lounquère-Yulhac .

Historia

Paul Raymond zauważa, że ​​w 1385 roku Maspie miało szesnaście pożarów , Lalonquère dziesięć, a Juillacq dwadzieścia trzy. Trzy parafie zależała od Baliwatem od Lembeye . Lalonquère był członkiem Commandery z Zakonu Maltańskiego z Caubin i MORLAAS . W Juillacq istniało opactwo świeckie , wasal wicehrabstwa Béarn .

Juillacq została przyłączona do zespołu Maspie-Lalonquère w 1842 r., utworzonego w 1833 r. przez połączenie Maspie i Lalonquère .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1988 r. 1995 René Canton    
1995 2008 André Cazenave    
2008 2014 Serge Junca    
2014 W trakcie Eliane Capdevielle    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Międzywspólnotowość

Maspie-Lalonquère-Juillacq jest częścią trzech struktur międzygminnych:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 256 mieszkańców, co oznacza spadek o 8,57% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
243 228 330 271 374 364 639 644 574
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
573 498 490 468 492 485 438 431 410
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
370 347 331 351 340 334 345 291 274
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
263 233 205 218 233 224 248 280 257
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
256 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

Na Maspie szczątki obronny kompleks z XII th  wieku świadczą o dawnej przeszłości miasta. Tak samo jest w Lalonquère, gdzie we wczesnym średniowieczu stała okazała fortyfikacja.

Dom, znany zamek, Juillacq, datowany XVI th  century . Jest wiatrowskaz z XVIII -tego  wieku zawartej w powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego .

W mieście znajduje się zestaw domów i gospodarstw w XVII th , XVIII TH i XIX TH wieków. Jeden z domów w miejscowości do Coume Juillacq ma monumentalny obraz późnego XIX -tego  wieku reprezentatywnej Pau i jego okolic.

Młyn został zbudowany w Lalonquère XVII -tego  wieku .

Dziedzictwo religijne

Kościół św Marcina, Maspie, gdy część XII th  wieku i Juillacq, Kościół świętego Jana Chrzciciela, XVI th  wieku . W tej ostatniej znajdują się meble, przedmioty i posągi, a także obrazy wpisane do ogólnego inwentarza dziedzictwa kulturowego. Kościół św. Marcina jest również bogaty w niezwykłe elementy zinwentaryzowane przez Ministerstwo Kultury, takie jak okna, rzeźby, meble, obrazy i inne przedmioty o charakterze religijnym.

Saint-Germain do Lalonquère, gdy tymczasem XVIII -tego  wieku . Znajdują się tam meble, obrazy, posąg i przedmioty, do których odwołują się również zabytki .

Dziedzictwo środowiskowe

Sprzęt

Edukacja

W mieście działa szkoła podstawowa.

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Ogłoszenie o sandaczach na Maspie-Lalonquère-Juillacq, skonsultowano 15.12.08
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Lembeye - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 r. )
  9. „  Wielki krąg między Maspie-Lalonquère-Juillacq a Lembeye  ” na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  10. „  Stacja Météo-France Lembeye – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w Lembeye ) .
  11. „  Great Circle between Maspie-Lalonquère-Juillacq and Uzein  ” na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  18. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Pau  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  21. Paul Raymond , Słownik topografii Kraju Basków Béarn
  22. Censier de Béarn , Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques, rękopis z 1385 r....
  23. Reformacja Béarna , Archiwum Departamentalne Pyrénées-Atlantiques, coll.  „Rękopisy z XVI TH do XVIII -tego  wieku”...
  24. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj , „  Wskazówki communale: Lalonquère  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (dostępny 25 czerwca, 2021 ) .
  25. Według Pierre'a de Marca , Historia Béarn
  26. Rękopis XVIII th  century - departamentów Archiwa Pireneje Atlantyckie
  27. Ostau Bearnes, „  Toponimy miast Béarn w pisowni konwencjonalnej  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  28. Institut Béarnais et Gascon, „  Toponimia gmin Béarn według współczesnej pisowni  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  29. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 16 czerwca 2014 r . ) .
  30. Organizacja spisu na insee.fr .
  31. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  32. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  33. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  34. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée - Zawiadomienie o kompleksie warownym Maspie
  35. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée - Zawiadomienie o ufortyfikowanym kompleksie Lalonquère
  36. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée - Zawiadomienie o zamku Juillacq
  37. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Informacja o wiatrowskazie zamku Juillacq
  38. [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] Ministerstwo de la Culture, baza danych Mérimée - Notatki o starych domach i gospodarstwach
  39. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Zawiadomienie o monumentalnym malowidle miejsca zwanego Coume
  40. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée - Zawiadomienie o młynie Lalonquère
  41. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o kościele św. Marcina
  42. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o kościele Saint-Jean-Baptiste
  43. [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [ 33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Uwagi na meblach kościoła Saint-Jean-Baptiste
  44. [48] [49] [50] [51] Ministerstwo Kultury, Baza Palissy - Zawiadomienia o przywoływanych obiektach kościoła Saint-Jean-Baptiste
  45. [52] [53] [54] [55] [56] Ministerstwo Kultury, Baza Palissy - Zawiadomienie o posągach kościoła Saint-Jean-Baptiste
  46. [57] [58] [59] Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Wzmianki o malowidłach kościoła Saint-Jean-Baptiste
  47. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Ogłoszenie na oknach kościoła św. Marcina
  48. [60] [61] [62] [63] Ministerstwo Kultury, Baza Palissy - Wzmianki na posągach kościoła św. Marcina
  49. [64] [65] [66] [67] [68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Uwagi o meblach św. -Kościół Marcina
  50. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Zawiadomienie o obrazie kościoła św. Marcina
  51. [76] [77] [78] Ministerstwo Kultury, Baza Palissy - Zawiadomienia o przywołanych obiektach kościoła św. Marcina
  52. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o kościele Saint-Germain
  53. [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Wzmianki o meblach kościoła Saint-Germain
  54. [86] [87] Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Wzmianki o malarstwie kościoła Saint-Germain
  55. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Zawiadomienie o posągu kościoła Saint-Germain
  56. [88] [89] [90] [91] Ministerstwo Kultury, Baza Palissy - Informacje o przywoływanych obiektach kościoła Saint-Germain

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne