Jacques II de Goyon de Matignon
| Jacques de Goyon | ||
 | ||
| Przezwisko | Marszałek Matignon | |
|---|---|---|
| Narodziny |
26 września 1525 w Lonrai |
|
| Śmierć |
27 lipca 1598(w wieku 72 lat) w Château de Lesparre |
|
| Pochodzenie | Francja | |
| Wierność | Królestwo Francji | |
| Lata służby | 1552-1587 | |
| Konflikty | Wojny religijne | |
| Wyczyny broni |
Bitwa pod Jarnac Bitwa pod Moncontour |
|
| Nagrody |
Marszałek Francji Kawaler Orderu Ducha Świętego |
|
| Inne funkcje | Generał broni Normandii Burmistrz Bordeaux Gubernator Guyenne |
|
| Rodzina | Goÿon House | |
 |
||
Jacques II de Goyon , lord Matignon, urodzony dnia26 września 1525w Lonrai , w Normandii , w bieżącym dziale od Orne , a zmarł27 lipca 1598zamek Lesparre w Médoc , to wojskowy i polityk francuski z XVI -tego wieku . Był marszałkiem Francji , generałem-porucznikiem Normandii , burmistrzem Bordeaux , na którym zastąpił swojego przyjaciela Michela de Montaigne i gubernatora Guyenne .
Biografia
Jacques II Goyon Matignon, hrabiego Torigni , księcia Mortagne-sur-Gironde , był synem Jacquesa I st Goyon Matignon ( 1497 - 1537 ), piekarz króla i Anne de Silly, pani Lonray, córki Jacques-François de Silly, rycerz Silly.
Plik 2 maja 1558Ożenił Françoise de Daillon du Lude, najstarsza córka Jean II de Daillon, liczyć od Mans, gubernatora Poitou i seneschal z Rouergue i Anne de Batarnoy. Miał pięcioro dzieci:
- Odet, hrabia Torigni (1559 † 7 sierpnia 1595)
- Lancelot , lord Lonray
- Charles Lord of Matignon , hrabia Torigni (1564 †9 czerwca 1648)
- Gillonne († 20 grudnia 1641)
- Anna, żona Hervé de Carbonnel (1558 † 1625), oficer wojsk Henri IV , następnie gubernator od Avranches
Wszedł do kariery wojskowej w bardzo młodym wieku i brał udział we wszystkich bitwach pod rządami króla Henryka II . Zadebiutował na podboju Trois-Évêchés ( Metz , Toul i Verdun ) w 1552 roku oraz w bitwie pod Saint-Quentin , gdzie został wzięty do niewoli.
W 1559 roku Catherine de Médicis zleciła mu nadanie porucznika generalnego Dolnej Normandii . Gubernator Alençon w 1561 r. Interweniował między katolikami i protestantami miasta. Podczas wojen religijnych zawsze wiedział, jak zachować królewską władzę wobec frakcji i był ceniony przez katolików, którym dowodził, i protestantów, z którymi walczył z sukcesem, ale bez okrucieństwa.
W tym niespokojnym czasie skutecznie walczył przeciwko armiom protestanckim . Karol IX poprosił go o przywrócenie pokoju w Normandii , co uczynił. Pokonał Anglików przed Falaise w 1563 roku i wyróżnił się w bitwach pod Jarnac i Moncontour w 1569 roku .
W Saint-Barthélemy był jednym z nielicznych gubernatorów, którzy wiernie wypełniali rozkazy Karola IX, chroniąc protestantów w Saint-Lô i Alençon .
Henryk III mianował go marszałkiem Francji w 1579 r. Za pojmanie Gabriela de Montgomery'ego przy okazji spisku Malkontentów , a następnie rycerza Zakonu Ducha Świętego , który właśnie utworzył rok wcześniej, w 1578 r .
Kiedy został mianowany gubernatorem Guyenne w 1584 roku , Matignon musiał zmierzyć się z Ligą . Wpływ parlamentu Bordeaux wciągnął część kraju do Ligi . Maréchal de Matignon wiedział, jak utrzymać władzę królewską w Bordeaux , ale leagurzy, okopani w cytadeli Blaye , spustoszyli brzegi Gironde przez pięć lat po wstąpieniu Henryka IV na tron Francji i było to tylko przez kompozycji, że miejsce zostało zwrócone królowi.
W 1586 i 1587 pokonał hugenotów w kilku spotkaniach, ostatecznie stanął po stronie Henryka IV , którego koronacji pełnił funkcje policjanta .
Matignon wiernie służył podczas jednego z najbardziej bolesnych okresów w historii Francji , okresu wojen religijnych , pięciu królów i królowej: Henryka II , Katarzyny Medycejskiej , Franciszka II , Karola IX , Henryka III i wreszcie Henryka IV , dając wspaniały przykład lojalności.
Herb
| Postać | Imię i herb księcia |
|
Argent dla lwa Koronowany przez Gules Or. |
Uwagi i odniesienia
- Uciekł przed masakrą w Saint-Barthélemy , jest także tym, który przypadkowo zabił Henryka II podczas gry.
- Michel Popoff i przedmowa Hervé Pinoteau , Herbarz z Order Ducha Świętego : z pracy ks Anselme i jego zwolenników , Paryż, Le Leopard d'Or,1996, 204 s. ( ISBN 2-86377-140-X ).
Zobacz też
Bibliografia
- Jacques de Callières , historia marszałka Jacquesa II de Matignon, gubernatora i generała-porucznika króla Guyenne. Ze wszystkim, co wydarzyło się bardziej pamiętnym od śmierci króla Franciszka I st iusq'à i końca wojen domowych , Paryż, Augustin Bent 1661.