Słowiańscy Macedończycy

Słowiańscy Macedończycy

Znaczące populacje według regionu
Macedonia Północna 1 297 981 ( 2002 )
Australia 83 978 ( 2006 )
Włochy 78 090 ( 2007 )
Niemcy 62 295 ( 2006 )
szwajcarski 61 304 ( 2005 )
Stany Zjednoczone 51 733 ( 2006 )
Brazylia 45 000 ( 1995 )
Albania 37 055 ( 2006 )
indyk 31 518 ( 2001 )
Argentyna 180 do 30 000 ( 1995 )
Serbia 25 847 ( 2002 )
Austria 13 696 ( 2001 )
Grecja 10 000 do 30 000 ( 1999 szacunkowe )
Francja 2500 do 15 000 ( 2003 )
Bośnia i Hercegowina 2278 ( 2005 )
Czarnogóra 900 ( 2011 )
Ogół populacji 2 950 000
Inny
Języki macedoński (podzielony na wiele lokalnych dialektów)
Religie Głównie prawosławie , małe społeczności muzułmańskie ( Torbèches )
Pokrewne grupy etniczne Bułgarzy i inni Słowianie południowi
Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Mapa dystrybucji

Słowianin Macedończycy (w Macedoński  : Словенските Македонци - Slovenskité Makedontsi ) są mieszkańcy słowiańskie południowe z regionu Macedonia . Większość słowiańskich Macedończyków mieszka w Macedonii Północnej , kraju powstałym w wyniku rozpadu Jugosławii , niepodległej od 1992 roku , ale we wschodniej Albanii , w południowo - zachodniej Bułgarii (szczególnie w obwodzie Błagojewgrad ) są mniejszości słowiańsko-macedońskie , gdzie nie są odróżniane od że Bułgarzy w Grecji północnej i Serbii Południowej oraz w diasporze .

Początki data macedoński słowiańskiego powrotem do epoki bizantyjskiej , do montażu w Słowian bałkańskich z VI th  wieku , pierwszy sklawinowie Macedonii i ich konwersji na chrześcijaństwo od VII th  wieku . Podczas długiego panowania Turków ( XIV th i XX th  stulecia), bunty wśród słowiańskich-macedoński prawosławnych udało, ale część z nich, zwane Torbèches , które przyjęły islam nigdy cierpieć harac (podwójnego opodatkowania on Non -muzułmanie) i devchirmé (porwanie chłopców na janczarów ).

Słowiańscy Macedończycy mówią słowiańsko- macedońskim , południowosłowiańskim językiem pisanym w wariancie cyrylicy  ; w Bułgarii jest uważany za bułgarskojęzyczny .

Początki

Badania genetyczne na słowiańsko-macedońskiej ludzi wykazują powiązania z plemion słowiańskich osiadłych w Macedonii VI E i VII E  wieków, ale także z innych ludów tubylczych one przyswajane ( Ilirów , Traków bardziej lub mniej zhellenizowane lub Romanized , starożytne zhellenizowane Macedończycy , Grecy …). Tak więc z genetycznego punktu widzenia Macedończycy są blisko spokrewnieni z innymi populacjami Bałkanów, a z językowego punktu widzenia ich język jest częścią bałkańskiej unii językowej .

W średniowieczu słowiański dialekt macedoński z okolic Salonik znany jako „ Nikopol-Zarovo  (en)  ” jest uważany przez językoznawców za podstawę pierwszego słowiańskiego alfabetu głagolicy , a sam ten dialekt stał się literackim językiem słowiańskim i liturgicznym język. z Kościoła prawosławnego w Bałkanach iw naddunajskich księstw , gdzie archeologiczne badania i monumentalne dziedzictwo umożliwiają odkrycie bogatej kultury okresu średniowiecza, w tym liczne freski, ikonostasów i rzeźby w kościołach i klasztorach.

Istnieją również teorie protochronistyczne na temat pochodzenia ludu słowiańsko-macedońskiego: najpopularniejsza w Macedonii to teza o bezpośrednim powiązaniu ze starożytnymi Macedończykami , nawet z prehistorycznymi mężczyznami żyjącymi w tym regionie, teoria, która postuluje czysto slawizację. językoznawstwo ludności aborygeńskiej. W XXI -go  wieku , teoria ta jest szczególnie rozpowszechnione przez historyków i Alexandar Donski Vasil Iljov.

Historia

Tożsamość słowiańska

W „macedoński” nazwa została przyjęta przez macedońskiego Słowian w drugiej połowie XIX th  wieku, nie precyzując, czy to było teraz czysto geograficzny (ludzi z regionu Macedonii wśród „  Bułgar  ”, jak wyznaczone etnologów i lingwistów), albo już etniczne (jak twierdzą historycy macedońscy, m.in. Blaže Ristovski), co oddziela ich od tożsamości bułgarskiej . Niemniej jednak, tożsamość narodowa macedoński zaczyna objawiać się politycznie w ostatnim trzydziestoleciu XIX th  wieku przez komitadżi na wewnętrzny Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej .

Od 1913 r. pod wpływem serbskim, a następnie jugosłowiańskim , Słowianie macedońscy zaczęli odróżniać się od Bułgarii i przyjmować ekskluzywny „macedoński” nacjonalizm . Według Ivana Katardjieva świadomość „macedońska” zaczęła masowo rozwijać się po I wojnie światowej , głównie w Serbii i Grecji . „Naród macedoński” zdefiniowany w konstytucji Komunistycznej Federalnej Jugosławii , która przyznaje mu federacyjną republikę socjalistyczną .

Tożsamość grecka

Grecja , ze swej strony uważa, że mieszkańcom greckich głośniki regionu greckiej Macedonii jako potomek starożytnych Macedończyków , a mieszkańców słowiańskich jako potomkowie Słowian przybył do VI XX  wieku w Bałkanach . Ich kulturalną stolicą są Saloniki . Jednak w tym regionie wielu greckich mieszkańców to uchodźcy z Azji Mniejszej z 1922 r. podczas „ wielkiej katastrofy ” przypieczętowanej traktatem z Lozanny (1923) .

tożsamość wołoska

Wielu Arumuńczyków z Macedonii , zwanych „  Wołochami  ”, określa się jako „ rzymscy Macedończycy  ” (w arumuńskim Rãmãno-Machedonjili , w rumuńskim Romano-Machedoni ). Ich kulturową stolicą jest Kruszewo-Kruszewo-Cruszowa, gdzie ich język jest lokalnie współoficjalny .

Populacja

Obecnie dwie trzecie obywateli Macedonii to Słowianie , około jedna czwarta (w północno-zachodniej części kraju) to Albańczycy , reszta to Romowie , Wołosi i Turcy .

Zdecydowana większość Macedończyków zamieszkuje Wardar , rzekę, która przepływa przez Macedonię Północną z północy na południe i która zasila w szczególności Skopje , stolicę kraju. Reszta Macedonii jest znacznie mniej zaludniona ze względu na jej górzysty charakter. Słowiańscy Macedończycy stanowią około 66% całkowitej populacji Macedonii.

Nieznana liczba słowiańsko-Macedończyków mieszka w północnej Grecji, gdzie one są nazywane „Helleno-Słowianie”. W obwodzie błagojewgradzkim w Bułgarii lokalna odmiana języka i specyfika są dokładnie takie same jak w Republice Macedonii i  ten region liczący 325 000 mieszkańców nazywano kiedyś „  Bułgarską Macedonią ”. Ale bułgarskie statystyki nie uwzględniają tych kulturowych i dialektowych specyfiki, tak więc dla Bułgarii „język macedoński” i „naród macedoński” istnieją wyłącznie w Republice Macedonii. Dwie próby utworzenia „macedońskich” partii politycznych zostały uznane za niekonstytucyjne zarówno w Grecji, jak i Bułgarii, kraju, w którym nie ma niedawnego oficjalnego spisu (po 1970 r.) pozwalającego na dokładne oszacowanie liczebności tych mniejszości.

Oprócz niedawnej diaspory ekonomicznej niewielka liczba Macedończyków przebywała już w innych sąsiednich krajach, a mianowicie Albanii i Serbii  ; są tam na ogół skoncentrowane w regionach przygranicznych. Większa diaspora jest instalowana w krajach zachodnich ( Australia , Niemcy , Włochy , Wielka Brytania …).

Istnieją również społeczności macedońskie w Rumunii i Polsce, pochodzące z exodusu komunistycznych uchodźców słowiańsko-macedońskich z Grecji podczas greckiej wojny domowej i po niej . W czasach komunizmu te dwie społeczności były w tych krajach uznawane za mniejszości narodowe, z prawami związanymi z tym statusem.

Obecnie korzystają z niego tylko Macedończycy w Rumunii. Wśród grup etnicznych w Rumunii Słowianie Macedończycy ( Macedoneni ) są liczeni oddzielnie od Bułgarów ( Bulgari ) i mają zagwarantowanego przedstawiciela w Rumuńskiej Izbie Deputowanych , natomiast rumuńscy Macedończycy zaliczani są do Rumunów ( chociaż w języku potocznym nazywani są Machedoni ) ).

Z drugiej strony Polska, odkąd stała się nacjonalistką , odebrała Macedończykom i Grekom status mniejszości narodowej, uznając, że nie są to mniejszości etniczne Polski, lecz imigranci, niespełniający kryteriów uznania za mniejszość narodową.

Kultura

Na kulturę słowiańskich Macedończyków wpływ ma słowiańska przeszłość, której dziedzictwem jest język i większość toponimii, Bizancjum, którego dziedzictwem jest prawosławna forma chrześcijaństwa i sztuka religijna, oraz osmańska, której dziedzictwo jest głównie kulinarne i muzyczne. Opowieści i legendy, muzyka popularna i poezja ludowa są wspólne z innymi ludami Bałkanów i wynikają z synkretyzmu między tymi różnymi wpływami, a wcześniejszym podłożem greckim i trackim . Bułgarskie dziedzictwo kulturowe jest szczególnie związane z folklorem, kostiumami, architekturą i rzemiosłem.

Jeśli chodzi o nazwę kraju , przywołuje ona królestwo starożytnej Macedonii , ale to dzięki administracji bizantyjskiej i kościelnej utrwaliła się ona aż do państw nowoczesnych ( w szczególności greckiego , bułgarskiego i jugosłowiańskiego ), podczas gdy Turcy z niej nie korzystali ( im, obszar był paşalık , wówczas wilaya z Selanik , w tym również sandjaks z Uskub i Monastir ).

Współczesna kultura kraju rozwinęła się szczególnie pod wpływem jugosłowiańskiego reżimu komunistycznego, który trwał od 1945 do 1991 roku , ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju literackiego i muzycznego. Po odzyskaniu niepodległości kraj zachował aktywne życie kulturalne, szczególnie naznaczone festiwalami ludowymi i współczesnymi. Oprócz większości słowiańskiej , w kraju jest kilka mniejszości, takich jak Albańczycy , Turcy , Wołosi i Romowie , z których każda ma odrębną kulturę.

Różne inne brakujące grupy etniczne były częścią Macedonii jako Bardariotes (podobny do XIX th  wieku ) z Żydami ( deportowanych przez władze bułgarskie między 1941 i 1944 oraz że pamiątkową hołd ), The Moglénites ( muzułmanie z języka romańskiego ) i Torbèches (Muzułmanie mówiący po słowiańsku ), którzy wyjechali do Turcji .

W polu smakoszy , z warzyw mieszanych nie jest specjalnie macedoński danie: jego nazwisko pojawiło się w języku francuskim w XVIII th  century, jednak odnosi się do Macedonii jako region geograficzny , gdzie współistnieją różne narody; w Macedonii czasami dodaje się jajka na twardo lub pokrojoną w kostkę wołowinę.

Osobowości macedońskie

Uwagi i referencje

  1. Macedonia - Spis Powszechny 2002
  2. Australia - Spis Powszechny 2006
  3. Włochy – Spis Powszechny 2007
  4. Niemcy - Spis Powszechny 2006
  5. Szwajcaria - Spis Powszechny 2005
  6. Stany Zjednoczone – Spis Powszechny 2006
  7. Македонски Иселенички Алманах '95 , Boško Nasevski, Матица на Иселениците на Македонија, Skopje, 1995, s. 52 i 53
  8. Kanada – Spis Powszechny 2006
  9. „  Spis ludności Serbia - 2002  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić ? )
  10. Austria - Spis Powszechny 2001
  11. Bułgarski Atlas Dialektów, Bułgarska Akademia Nauk, 2001
  12. Victor Friedman, (en) „Emblematy językowe i języki emblematyczne: o języku jako fladze na Bałkanach i Alexander Ronelle, Na cześć różnorodności: zasoby językowe Bałkanów”, w serii wykładów poświęconych pamięci Kennetha E. Naylora z lingwistyki południowosłowiańskiej  ; odpowiednio. lot. 1 i 2, Ohio State University 1999 i 2000, Dept. Języków i Literatur Słowiańskich i Wschodnioeuropejskich, Columbus, Ohio, USA
  13. Ogólnie rzecz biorąc, współczesny genotyp macedoński jest wynikiem slawizacji rdzennych populacji, które żyły przed przybyciem Słowian do Macedonii, a etnografia wykazuje duże podobieństwa między tradycjami Macedończyków i innych ludów Bałkanów, w tym „nie -niewolnicy ”podobnie jak Grecy , Wołosi i Albańczycy -por. Blaže Ristovski, Macedonia i naród macedoński: Historia narodu macedońskiego, Macedońska Akademia Nauk i Sztuk, Skopje 1983, s. 6-7 - [1] .
  14. Dane genetyczne dla 17 loci STR chromosomu Y u Macedończyków w Republice Macedonii – Zlatko Jakovski, 2011 [2]
  15. Petja Asenova, artykuł „Historyczny przegląd badań z zakresu językoznawstwa bałkańskiego” w: Balkansko ezikoznanie tom. 22, n o  1, 1979 , str.  5-45 .
  16. Jernej Kopitar, (de) Artykuł "Albanische, walachische und Bulgarische Sprache", w: Jahrbücher der Literatur 1829 N O  46, str.  59–106 .
  17. W języku liturgicznym, dialekt nazywa słowiański kościół , wraz ze zmianami: the izvods lubią bułgarsko-macedońskim, Morawski (najstarsza), serbsko-chorwacki (z językiem mieszanym torlakien  (nie) robi XVIII th  -  XIX th  stulecia nazwie „Słowianin -Serb” ), przy czym grecko-rumuńsko-słowiański te kraje rumuńscy i najbardziej doświadczony, izvod rosyjski, który został opracowany w XVII th  wieku i jest obecnie używany w kościołach prawosławnych w Rosji , Ukrainie , Białorusi , Serbii , Bułgarii i Republiki Macedonii . Aby odróżnić starego słowiańskiego z IX th  -  XII TH  wieków słowiańskie okresy późniejsze (z izvods ) nazwał go „kościół język słowiański” ( rosyjski  : церковнославянский язык ).
  18. Blaže Ristovski, op.cit . , [3]
  19. HN Brailsford, (en) Macedonia, jej rasy i ich przyszłość , 1906, s.  101 - [4]
  20. Claire Norton, Nacjonalizm, historiografia i (re)konstrukcja przeszłości , New Academia Publ., 2007.
  21. Thomas Gallagher, (en) Europa wygnana: Bałkany, 1789-1989, od Turków do Miloszevicia , wyd. Routledge 2001, s.  47 , ( ISBN  0415375592 ) .
  22. Evanguelia Adamou, Osoba w našta: ujęcie porównawcze literatury bułgarskiej i macedońskiej , La Linguistique, PUF, t. 40 N O  2, 2004, str.  103-123 , ( ISBN  9782130547907 )
  23. William Z. Ripey, Rasy Europy, studium socjologiczne , 1899 18
  24. Bułgarski Atlas dialektów , Bułgarska Akademia Nauk, 2001.
  25. Tchavdar Marinov, Kwestia macedońska od 1944 do dnia dzisiejszego: komunizm i nacjonalizm na Bałkanach , L'Harmattan, Paryż 2010
  26. Dennis P. Hupchik, (en) Bałkany: od Konstantynopola do komunizmu , s.  299 .
  27. Ulf Brunnbauer i Klaus Roth, (en) „Region, Regional Identity and Regionalism in Southeastern Europe”, w: seria Ethnologia Balkanica , wyd. LIT, Münster 2010, ( ISBN  3825813878 ) , s.  127
  28. Andrew Rossos, (en) Macedonia i Macedończycy, historia , Hoover Press, 2013, s. 59.
  29. Michel Bruneau , „Hellenizm i diaspora grecka, od wschodniego basenu Morza Śródziemnego do wymiaru globalnego”, w: Zeszyty studyjne na temat wschodniego regionu Morza Śródziemnego i świata turecko-irańskiego nr 30, tom. Les Diasporas , CEMOTI 2000, s. 33-58.
  30. Rodica Moschinski (reż.), (Ro) „Bibliografie macedo-română”, pref. Petre S. Năsturel, Rumänisches Forschungsinstitut, Fryburg Bryzgowijski 1984, ( ISBN  3-925132-21-X ) , 345 s.
  31. [5] .
  32. Źródło: Courrier des Balkans na [6] .
  33. Koloseum – Polityka mniejszości w Republice Macedonii
  34. Według Jacquesa Leclerca z LECLERC, Jacques, prawdopodobnie od 10 000 do 30 000 mówców, w tym hellenofony, którzy wciąż mają pewną znajomość języka macedońskiego . "Greece" in Linguistic Planning in the World, Quebec, TLFQ, Université Laval, 13 lutego 2006 - konsultacja 5 kwietnia 2007
  35. Akta na stronie Izby Deputowanych: Liana Dumitrescu, członkini Stowarzyszenia Macedończyków w Rumunii .
  36. Polska, Dane demolingwistyczne , 20 maja 2007
  37. Alain Rey , Słownik historyczny języka francuskiego , Nathan,2011, 4833  s. ( ISBN  9782321000136 , czytaj online ) , "Macedonia".
  38. Data pojawienia się tego zatrudnienia wyklucza, że ​​ma ono „pochodzenie” , jak czasem się twierdzi ( „  Salade Macédoine  ” , na 21maps.com ,30 sierpnia 2018), mapy geograficzne następnego stulecia.
  39. Yves Plasseraud, „  Macedonia: historia, mniejszości i perspektywy europejskie  ” , na diploweb.com , Le Monde diplomatique ,20 lutego 2013 r.(dostęp 4 lipca 2019 ) .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny