Lista prefektów w Ardenach został szczegółowo od stworzenia prefektury instytucji.
Sprawowanie tej funkcji administracyjnej w tym departamencie jest naznaczone demograficznym i ekonomicznym wymiarem tego terytorium, jego protestanckim partykularyzmem i położeniem na północnych granicach Francji.
Od momentu utworzenia tej instytucji na mocy prawa z 28 Pluviôse, roku VIII i pierwszych nominacji, ważna jest jedna zasada: prefekt Ardenów nie pochodzi z Ardenów. Louis Tirman jest jedynym wyjątkiem. Tylko jeden urodził się obcej narodowości, prefekt Pierre N'Gahane , którego kariera na francuskim uniwersytecie, a następnie na wyższych stanowiskach administracyjnych, była często przedstawiana jako przykład otwartości i różnorodności w „elitach” narodu francuskiego.
Z 74 prefektów, którym udało się od 1800 do 2012 roku, tylko jedna jest kobietą, Catherine Delmas-Comolli .
Pierwsi prefektowie, podlegający Konsulatowi , Pierwszemu Cesarstwu i Restauracji , byli najczęściej powoływani zgodnie z zaleceniami politycznymi oraz za wykazanie się ich cechami politycznymi i lojalnością wobec istniejącego reżimu. Od monarchii lipcowej są oni częściej wybierani w sekretarzach generalnych i pod-prefekturach, osiągając stanowisko prefekta po znaczącej karierze w administracji prefektury lub w administracji centralnej. Niektóre okresy charakteryzują się przerwami w ewolucji w kierunku obowiązków prefekta: początek III RP, następnie wyzwolenie Francji w 1944 r. I początek IV RP . W III RP sieci masonerii również odgrywają znaczącą rolę okultystyczną.
Kilku prefektów przeszło z różnych administracji (wojsko, policja, uniwersytet itp. ) Do kariery prefektury. Prefektowie często przedłużają swoją karierę w sektorze prywatnym. Z drugiej strony przejście z roli dyrektora firmy do roli prefektów pozostaje wyjątkowe i jest to ścieżka jedynej prefekt, Catherine Delmas-Comolli, z kilkoma obowiązkami w służbie publicznej i firmach. , prywatne.
Szkolenie podstawowe to szkolenie prawnicze od samego początku. We wczesnych latach dodatkowe szkolenie prowadził audytor Rady Stanu utworzonej 19 XI roku niemieckiego , zniesionej na mocy Restauracji, reorganizowanej w 1824 r., A następnie reorganizowanej w 1852 r., Ale przede wszystkim głównie poprzez studia na wydziale prawa. . Hippolyte Carnot tworzy plik8 marca 1848Szkoła Administracji demokratyzacja dostępu do administracji prefektury. Ale z9 sierpnia 1849ona znikała. W 1889 roku Szkoła Kolonialna, która później zmieniła nazwę i stała się Narodową Szkołą Zamorskiej Francji, była również, z pominięciem innej struktury, tyglem dla szkolenia wysokich urzędników francuskiej metropolii . W 1945 roku Michel Debré założył Krajową Szkołę Administracji , z której od połowy lat 70. XX wieku wywodzą się głównie prefektowie Ardenów .
Funkcje prefektów w Ardenach są oczywiście takie same na papierze, jak w pozostałej części Francji, i ewoluowały wraz z ewolucją tej funkcji. Jednak charakterystyka terytorium nadawała mniej lub bardziej znaczenie jednemu lub drugiemu aspektowi działania prefektów.
Obszar ten charakteryzuje się różnorodnością kulturowo religijnej, z dość silnej tradycji protestanckiej , kalwińskiej , zwłaszcza w kraju Sedan oraz wysoki wskaźnik alfabetyzacji z XVIII -tego wieku , która wydaje się sprzyjać zarówno idee liberalne, przyczepności do narodu francuskiego i pewien konserwatyzm: nie było większych buntów ani zawirowań ani podczas rewolucji francuskiej, ani w zamachu stanu 18 Brumaire, ani w 1848, ani w 1851. I przystąpienie do reżimu republikańskiego po upadku Drugiego Cesarstwa zostało zrobione szybko. Skąd kontrola polityczna, ważnym aspektem działalności prefektów w XIX e wieku , prowadzone bez wielkich starć.
Jest to obszar rolniczy na południu departamentu i bardziej przemysłowy w jego północnej części, ze słabszą trzecią częścią. Struktura działania promowane dynamika gospodarcza XIX th century , ale wyniki z drugiej części XX th wieku , hodując niska, co prowadzi do problemów gospodarczych i ostatnich dekadach dramatów społecznych kilkakrotnie. I to pomimo wysiłków, w których brali udział prefektowie, aby otworzyć terytorium drogami wodnymi, kolejami, autostradami, a ostatnio przez TGV.
Ardeny to jedyny francuski departament atakowane przez wszystkie trzy razy w ciągu XIX th wieku i dwukrotnie podczas XX th wieku . Te wojny to wojny totalne . Masowe obciążenia, rekwizycje, snajperzy, partyzanci, zakładnicy, grabieże fabryk, te konflikty mobilizują się poza armiami. W ten sposób mają głęboki wpływ na ludność i władze cywilne.
W 1814 i 1815 r. Najazdy spowodowały upadek reżimu napoleońskiego, zaowocowały napiętymi stosunkami między prefektami a francuskimi władzami wojskowymi, a po nich nastąpiło odwołanie prefektów. W 1870 roku Drugie Cesarstwo upadło podczas oblężenia Sedanu , w Paryżu proklamowano republikę, a urzędujący prefekt w Ardenach, Tiburce Foy , zmarł z żalu (mówią). Louis Tirman przejmuje tymczasową funkcję, na wniosek rządu Obrony Narodowej, uciekając przed wrogiem, aż do francusko-niemieckiego zawieszenia broni w styczniu 1871 roku . Potem po raz drugi od6 kwietnia 1871, mianowany przez Adolphe Thiers , do19 grudnia 1873.
W 1914 roku prefekt Maurice Gervais został odwołany przez francuski rząd po otrzymaniu informacji zwrotnej od hierarchii wojskowej. Jego następca, Pierre Népoty , został zmuszony do odwrotu w obliczu natarcia wojsk niemieckich i przez cały czas trwania konfliktu starał się nieść pomoc ludności Ardenów, uchodźcom spoza departamentu lub pozostającym tam, z Reims lub Paryża. Świadomy niesprawiedliwości dymisji jego poprzednika, Maurice'a Gervaisa, rząd symbolicznie zmienia jego imię na prefekta Ardenów po wyzwoleniu terytorium. W latach 1939-1940 prefekt Ardenów musiał poradzić sobie z dziwną wojną , potem klęską, exodusem dużej części ludności i okupacją niemiecką . Jak najszybciej wraca do swojego zajętego działu. Trudności z okupantami sprowokowały walca prefektów. Podczas wyzwolenia generał de Gaulle mianował prefektów, którzy mieli trudne zadanie przywrócenia rządów prawa .
Dwie wojny światowe w XX -tego wieku są przestrzegane przez długi okres odbudowy w następstwie szkód spowodowanych przez wojny i okupacji wroga.
Siedziba prefektury znajduje się w Mézières, które w 1966 roku stało się Charleville-Mézières . Zgodnie z wyborami dokonanymi przez pierwszego prefekta Ardenów, Josepha Frain , mieści się w dawnej Królewskiej Szkole Inżynierskiej w Mézières .
Lista prefektów napoleońskich ( Konsulat i Pierwsze Cesarstwo (rok VIII-1815)
Kropka | Nazwisko |
---|---|
od 1800 do 1814 roku | Baron Joseph Frain |
1814 | Marquis Félix-Léonard de Roussy de Sales |
1815 | Baron Joseph Girod de Vienney de Trémont |
1815 | Baron Jean-Baptiste Rogniat |
Lista prefektów drugiej restauracji (1815-1830)
Kropka | Nazwisko |
---|---|
od 1816 do 1819 roku | Hrabia de la Salle |
od 1819 do 1823 | Anne Étienne Louis Harmand d'Abancourt |
od 1823 do 1828 roku | Antoine Edouard Herman |
od 1828 do 1835 roku | Jérôme Reynaud de Bologne, baron de Lascours |
Lista prefektów monarchii lipcowej (1830-1848)
Kropka | Nazwisko | od 1835 do 1837 | Charles Hubert Henry |
---|---|---|---|
od 1837 do 1841 roku | Henri Gustave Choppin d'Arnouville | ||
od 1841 do 1848 roku | Alexandre delon | ||
1848 | Jules Allin (komisarz rządowy, a następnie prefekt) |
Kropka | Tożsamość | Poprzednia funkcja | Obserwacja | |
---|---|---|---|---|
1848 | 1849 | Alfred Mathey |
Kropka | Tożsamość | Poprzednia funkcja | Obserwacja | |
---|---|---|---|---|
1849 | 1870 | Wicehrabia Tiburce Foy | ||
1870 | 1871 | Louis Tirman | tymczasowy |
Lista prefektów w III e Rzeczypospolitej (1870-1940)
od 1870 do 1871 | Charles Dauzon |
od 1871 do 1873 | Louis Tirman |
od 1873 do 1875 roku | Stéphane Philibert Richard Buchot |
od 1875 do 1876 roku | Henri Alphonse Jolivet de Riencourt |
od 1876 do 1877 | Paul Benoît Louis Dumarest |
w 1877 roku | Paul Duphenieux |
Charles René François Alban de Brosses, hrabia Brosses | |
od 1877 do 1879 | Adrien payelle |
od 1879 do 1885 | Albert Blondin |
od 1885 do 1889 roku | Etienne Antoine Joucla-Pelous |
od 1889 do 1890 | Alexandre debax |
od 1890 do 1893 | Albert Delpech |
od 1893 do 1895 roku | Paul Anatole Lardin de Musset |
od 1895 do 1900 roku | Paul Joly |
od 1900 do 1904 | Félix Joseph Martin Feuilles |
od 1904 do 1908 | Henri Ramondon |
od 1908 do 1911 | Poux-Laville |
od 1911 do 1912 | Henri cacaud |
od 1912 do 1914 | Maurice Gervais |
od 1914 do 1918 roku | Pierre Nepoty |
w 1918 roku | Maurice Gervais |
od 1918 do 1919 | Paul Mathivet |
od 1919 do 1920 roku | René Jules Brisac |
od 1920 do 1926 roku | Paul Roquere |
od 1926 do 1929 | Paul Bouët |
od 1929 do 1933 | Jules Scamaroni |
od 1934 do 1936 | Pierre Proteau |
w 1936 roku | Guy Périer z Féral |
w 1936 roku | Paul Amade |
z Wrzesień 1936 w Czerwiec 1941 | Edmond Alexis Lucien Pascal |
Lista prefektów reżimu Vichy pod okupacją (1940-1944)
w Czerwiec 1941 | Peter Philip |
z Czerwiec 1941 w Czerwiec 1942 | Marcel daugy |
z Czerwiec 1942 w Grudzień 1943 | Robert Billecard |
z Styczeń 1944 w Sierpień 1944 | Frantz Lambert |
Lista prefektów i komisarzy GPRF i IV RP (1944-1958)
zSierpień 1944 w Październik 1944 | Marc Scaillierez |
od października 1944 do 1945 roku | Georges rastel |
od 1945 do 1946 | Camille Ernst |
od 1946 do 1947 | Maurice Picard |
od 1947 do 1956 | Maurice Daudin |
od 1957 do Luty 1959 | Jacques Saunier |
Prefekci Lista V th Republiki (od 1958 roku)
z Luty 1959 w grudzień 1961 | Vitalis Cros |
z styczeń 1962 w Sierpień 1967 | Robert Hayem |
zSierpień 1967 w listopad 1969 | Pierre Brunon |
z listopad 1969 w Kwiecień 1974 | Jose bellec |
od kwietnia 1974 do 1976 | Henri Baudequin |
od 1976 do Sierpień 1979 | Jacques Monestier |
zSierpień 1979 w Maj 1982 | Max Lavigne |
z Maj 1982 w Październik 1984 | Jean-Paul Marty |
zPaździernik 1984 w Listopad 1987 | Michel Mosser |
z Listopad 1987 w Marzec 1990 | Pierre Sebastiani |
zKwiecień 1990 w Luty 1994 | Philippe Callède |
z Luty 1994 w Marzec 1997 | Yves Henry |
z Marzec 1997 w Czerwiec 2000 | Pierre Baraton |
z Czerwiec 2000 w Lipiec 2002 | Jean-Claude Vacher |
z Lipiec 2002 w styczeń 2004 | Bernard Lemaire |
z styczeń 2004 w sierpień 2006 | Adolphe Colrat |
zsierpień 2006 w lipiec 2008 | Catherine Delmas-Comolli |
z lipiec 2008 w styczeń 2011 | Jean-Francois Savy |
z styczeń 2011 w Grudzień 2013 | Pierre N'Gahane |
z Grudzień 2013 w 8 czerwca 2016 r | Frédéric Perissat |
z czerwiec 2016 w 24 listopada 2019 r | Pascal Joly |
25 listopada 2019 r | Jean-Sébastien Lamontagne ( d ) |
W latach 1800–1966 dzielnica była znana jako okręg Mézières .
Okręg został zniesiony w 1926 roku, a kantony zostały przyłączone do okręgu Mézières.
Informacje związane z każdym prefektem pochodzą z artykułów poświęconych każdemu z nich, a źródła są wskazane w artykułach.
Książki o administracji prefektury, klasyfikowane według roku wydania.
Książki na wydziale.