Louis-Philippe-Joseph Girod de Vienney, baron de Trémont

Louis-Philippe-Joseph Girod de Vienney de Trémont Obraz w Infobox. Domniemany autoportret. Funkcje
Prefekt Côte-d'Or
1831
Prefekt Ardenów
1815
Prefekt Aveyron
1810-1814
Tytuł szlachecki
Baron
Biografia
Narodziny 2 października 1779
Besancon
Śmierć 1 st lipiec 1852(72)
Saint-Germain-en-Laye
Narodowość Francuski
Czynność Wysoki urzędnik
Tata Victor-Bonaventure Girod de Vienney
Inne informacje
Archiwa prowadzone przez Archiwa Narodowe (F / 1bI / 161/12)

Louis-Philippe-Joseph Girod de Vienney , baron de Trémont , urodzony dnia2 października1779 w Besançon i zmarł dalej1 st lipca 1852w Saint-Germain-en-Laye jest wysokim francuskim urzędnikiem , prefektem imperium i uczonym, dobroczyńcą sztuki i muzyki, znanym ze zbioru autografów , których katalog stanowi skarbnicę danych biograficznych artystów i osobistości swojego czasu. Jego wola pozwoliła na stworzenie Nagrody Trémont dla młodych artystów i naukowców.

Biografia

Pochodzenie

Louis-Philippe-Joseph Girod de Vienney urodził się w Besançon dnia 2 października 1779. Jego ojciec Victor-Bonaventure Girod , baron de Lavigney, jest głównym skarbnikiem wojska, pochodzącym z rodziny nobilitowanych notariuszy, pochodzącym z Doubs i żonaty z młodą kobietą ze szlachty Comtoise , Claudine Charlotte de Jaquot de Rosey. Victor-Bonanventure został generałem kilka lat później i wyróżnił się w czasach rewolucji i imperium . Jego syn Louis-Philippe-Joseph chciał pójść za jego przykładem i w wieku 11 lat wstąpił do 2 e  Régiment de Dragons , wMaj 1790(Ma 11 lat). Ale jako ofiara wypadku na koniu porzucił karierę broniSierpień 1792.

W Paryżu podczas rewolucji

Victor Bonawentura został dekret wyemigrował , a jego właściwość pochłoniętego, choć porucznik w 10 th  kawaleria pułk wojska Północnej , Pani Girod Vienney część w Paryżu z Louis-Philippe-JosephSierpień 1792zażądać usunięcia z listy emigrantów i odzyskania towarów. Matka i syn przeżywają okres terroru . Jako dowód swego patriotyzmu, będzie uczestniczyć, z jednym ze swoich sąsiadów, egzekucji rzekomych kontrrewolucjonistów, na gilotynie , Place de la Revolution . Jego matka, aby zarobić, została sprzedawcą tkanin i bielizny, a po rozmowie z Barère i Robespierre uzyskała skreślenie z listy emigrantów. Louis-Philippe-Joseph studiował matematykę i chemię pod kierunkiem Gasparda Monge i Claude'a Louisa Bertholleta , a następnie wszedł do pracowni Davida . Kiedy został aresztowany, podczas reakcji termidoriańskiej , udał się do Regnauda i odwiedzał jego uczniów: Anne-Louis Girodet , François Gérard , Antoine-Jean Gros , Jean-Auguste-Dominique Ingres , Louis Hersent … W ten sposób został wprowadzony do paryskiego środowisko artystyczne tego okresu.

W służbie cesarza

Towarzyszy ojcu na wsi w Holandii, a następnie pod koniec 1799 r. W Armii Renu . W 1800 roku uzyskał, dzięki listu od ojca skierowane do Pierwszego Konsula , stanowiska w administracji wojskowej jako zastępca do inspektora opinii i jako taki udział we włoskiej kampanii wCzerwiec 1800, a następnie na wsi Hohenlinden wGrudzień 1800. Następnie został przeniesiony do oddziałów obserwacyjnych na południu, we Włoszech i Kalabrii, i został przyjęty w kwaterze głównej Soulta , zastępcy Murata w 1801 roku.

W 1802 r. Zniesiono stanowisko asystenta inspektorów kontrolnych i powrócił do administracji cywilnej. Jego ojciec zmarł wMaj 1808. WGrudzień 1808podając się za syna zmarłego w wyniku odniesionych ran generała oficera, został mianowany audytorem w sekcji wojennej Rady Stanu . Wykonał różne misje, w tym kilka audytów zleconych przez cesarza, którego zaufanie zyskał. To doprowadziło go do czterech zakątków Imperium, uczestnicząc na przykład w poufnej analizie dochodów i wydatków w ciągu trzech lat rządów Jeana-Andoche Junota w Portugalii . Nie zapominając o swoim zamiłowaniu do sztuki i zainteresowaniu muzyką romantyczną , skorzystał z wycieczki do Wiednia na spotkanie z Beethovenem , po uzyskaniu rekomendacji od mieszkającego w Paryżu kompozytora Cherubiniego .

Wspina się po szczeblach hierarchii administracji cywilnej i zostaje intendentem Moraw , a następnie Chorwacji , w Agram (dziś Zagrzeb). Plik30 listopada 1810został wówczas mianowany w wieku 31 lat prefektem Aveyron z misją poprawy efektywności poboru w tym departamencie. Cesarz nadał mu również tytuł Barona d'Empire de Trémont na podstawie listów patentowych z16 grudnia, z konstytucją majoraty na ziemi Rosey, rodzinnej własności jego matki. Na początku 1814 roku Pierwsze Cesarstwo stopniowo upadło. Walki przeciwko koalicji wroga jest teraz odbywają się we Francji iw bitwie pod La Rothiere ,1 st luty 1814gdzie wojska cesarskie zostały pokonane, zachęć rojalistów do buntu. W nocy z 16 na17 lutego 1814członkowie Zakonu Rycerzy Wiary (tajne stowarzyszenie katolickie i rojalistyczne) spotykają się w celu najechania Rodeza, prefektury Aveyron, i sprowokowania powstania na korzyść hrabiego Prowansji , brata zmarłego króla Ludwika XVI . Projekt ostatecznie kończy się fiaskiem, w obliczu stanowczości burmistrza Rodez i prefekta Aveyron, który zabezpiecza miasto. Hippolyte de Barrau , blisko rojalistycznych spiskowców, pisze: „Następnego dnia prefekt Monsieur de Trémont nakazał gwardii narodowej zebranie i ustawienie specjalnych stanowisk w holu prefektury, ponieważ wiedział, że tego chcą.” Przestać; a Rodez przyjął wojowniczą postawę, kiedy istniał tylko strach przed niebezpieczeństwem z przeszłości ” .

Podczas Przywrócenia wKwiecień 1814, jest unieważniony. Ale wracając z Elby , wMarzec 1815Napoleon mianował go prefektem Ardenów , departamentu wrażliwego na jego położenie na granicy. Po bitwie pod Waterloo zobaczył, jak cesarz przemierza miasto, gdzie w środku nocy zmienia konie, a potem wycofuje się jego wojska. Bierze udział w oblężeniu Mézières, które trwa sześć tygodni. Następnie został ponownie odwołany podczas drugiego Przywrócenia .

Życie prywatne, autografy i testamenty

Wracając do życia prywatnego, wolny czas spędzał na pisaniu, interesując się sztuką (a zwłaszcza muzyką). Gromadzi zbiór autografów, w tym notatek biograficznych, o wielu osobowościach, które znał lub o których słyszał, jednocześnie mieszając osobiste refleksje. Te zeszyty zawierają również informacje o wydarzeniach politycznych lub sprawach tamtych, w tym słynnej sprawie Fualdès . Po Trois Glorieuses ponownie został prefektem Côte-d'Or na kilka miesięcy, od marca doPaździernik 1831.

Wielkość jego majątku pozwala mu na dobrowolne składanie corocznych spadków, nagród Trémont , w celu zachęcenia młodych artystów i naukowców, przyznawanych przez Akademię Nauk i Akademię Sztuk Pięknych . Z nagród tych skorzystali kompozytorzy Edmond Malherbe i Louis Deffes , a także Abel Niépce de Saint-Victor , Heinrich Daniel Ruhmkorff , Alphonse Poitevin , Nestor Gréhant , Marc Antoine Gaudin i Henri Bocquillon . Zapisał również wydziałowi Ardennes i Aveyron kwotę na stypendium dla studenta École polytechnique .

Opublikowanie

Uwagi i odniesienia

  1. Barbier 1997 .
  2. Prod'homme 1927 .
  3. Prod'homme 1920 .
  4. Combes de Patris 1951 , s.  417-418.
  5. Prod'homme i Radiguer 1906 , str.  184-189.
  6. Pitolet 1922 , s.  114-129.
  7. Moigno i Meunier 1861 .
  8. Prod'homme i Radiguer 1906 , str.  181.

Zobacz też

Bibliografia

Tłumaczenia

Źródła w sieci

Powiązane artykuły