Liancourt-Fosse | |||||
Zamek. | |||||
Heraldyka |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Hauts-de-France | ||||
Departament | Suma | ||||
Miasto | Montdidier | ||||
Międzywspólnotowość | CC du Grand Roye | ||||
Mandat burmistrza |
Frédérick Boquet 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 80700 | ||||
Wspólny kod | 80473 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
298 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 46 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 49°45′21″ północ, 2°48′59″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 71 m Maks. 96 m² |
||||
Powierzchnia | 6,44 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Roye (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Roye | ||||
Ustawodawczy | 5 th powiat Sommą | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
| |||||
Liancourt-Fosse jest francuski gmina znajduje się w dziale z Sommą , w tych Hauts-de-France regionu .
Obsługiwana przy drodze departamentalnej 1017 i jej terytorium ograniczone od zachodu autostradą A1 , wieś znajduje się zaledwie kilka minut jazdy samochodem od Roye ( 7 km ) i zaledwie 50 km od Amiens (przy D 934 ).
Liancourt-Fosse jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Roye , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 35 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (83,7% w 2018 r.), proporcjonalnie identycznym jak w 1990 r. (84,3%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (78,4%), lasy (9,7%), tereny zurbanizowane (6%), heterogeniczne tereny rolnicze (5,3%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (0,6%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
W 1143 r. Liencourt jest wymieniony w kartularzu Parakleta przez papieża Celestyna II . Zlatynizowane warianty Liencort , Liencuria i Liencurt pojawiają się następnie w pismach związanych ze światem kościelnym. Yoncort i Lyencourt również odczuwają ulgę.
Liancourt-Fosse pojawia się w 1828 r. w zarządzeniu z 17 Brumaire, rok X.
Historia wsi jest związana z historią zamku Liancourt-Fosse.
Wzdłuż wsi przy drodze krajowej nr 17, pomiędzy dwoma wysokimi kwadratowymi gołębnikami z cegły, widać ruiny wieży i niektóre odcinki muru. To ostatnie pozostałości po zamku Liancourt-Fosse, częściowo wysadzonym przez Niemców w czasie I wojny światowej przed bombardowaniamiczerwiec 1940 nie dokończ jej niszczenia.
Ten zamek tworzą ważną zbiór odrębnych budynków, wysokiej cegły i kamienia, dla większości z XVII th i XVIII -tego wieku. Składał się z korpusu centralnego z dwoma skrzydłami w zamian, mieszczącym galerię, w której po prawej stronie znajdowała się główna klatka schodowa honoru oraz mieszkania, po lewej stronie klatka schodowa usługowa, kuchnia i gabinet, połączone bezpośrednio z oranżerią. .
Na północno-zachodnim rogu, strona park, że szczątki wieży, stanowiącej najstarszy element domu: to w rzeczywistości sięga do pierwszej połowy XVI -tego wieku. Masywna ceglana konstrukcja, wzmocniona naprzemiennymi ościeżami z piaskowca i zwieńczona dachem paprykowym, mieściła trzy nałożone na siebie sklepione pomieszczenia. Z kanonierek i koronę z elementów obronnych - nazywa bretèches - jest jedynym znanym elementem zamku zbudowany dla rodziny Amerval, panowie Liancourt z końca XV th wieku.
Nazywana „Wieżą pięknej Gabrieli” ku pamięci Gabrieli d'Estrées , która była żoną Mikołaja d'Amerval, zanim stała się ulubieńcem Henryka IV , byłaby, jak mówią, uprzywilejowanym miejscem spotkań króla i jego kochanka. Wieś przez długi czas utrzymywała również nazwy takie jak „Aleja Westchnień” czy „Dzielnica Króla”.
W XVII -tego wieku zamek przeszedł kolejno w ręce rodzin Longueval następnie Gouffier przed sprzedażą do 1667 Cesar Collin, sekretarza króla. Jego potomkowie zachowali majątek do 1736 roku. Zmarł bezpotomnie, César Emmanuel Collin przekazał zamek swojemu bratankowi, Césarowi Charlesowi de l'Escalopier. Temu prawdopodobnie zawdzięczamy odbudowę skrzydła zachodniego, wzniesionego na dwóch kondygnacjach zwieńczonych niewielką kondygnacją poddasza, budowę oranżerii i zagospodarowanie ogrodów.
W wigilię 1914 roku, ten ostatni prawdopodobnie przetwarzane w XIX th wieku w parku angielskiego, nie ujęte w ramach 616 limonki , regularnie rozmieszczonych w dwóch rzędach po obu stronach szerokiej nawy, zaś od strony dziedzińca, dwa rzędy charms RAN wzdłuż głównego przejścia. Mniej zniszczone niż sam zamek, budynki gospodarcze, które go otaczały i ich dwa gołębniki, z których jeden nosi datę 1630, zostały odrestaurowane i są zachowane do dziś.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Marzec 2001 | 2014 | Pierre Remy | ||
2014 | W toku (stan na 10 lipca 2020 r.) |
Bukiet Fryderyka | Wiceprzewodniczący CC du Grand Roye (2020 →) ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.
W 2018 r. miasto miało 298 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,83% w porównaniu do 2013 r. ( Suma : -0,18%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
521 | 479 | 536 | 532 | 579 | 597 | 595 | 595 | 587 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
571 | 565 | 578 | 523 | 564 | 534 | 477 | 489 | 478 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
446 | 436 | 356 | 223 | 305 | 301 | 288 | 297 | 271 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
268 | 220 | 226 | 221 | 226 | 231 | 236 | 271 | 294 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
298 | - | - | - | - | - | - | - | - |
W herbie miasta widnieją następujące herby : srebrne z trzema ciastami gulsowymi.
|