Le Tronquay (Eure)

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Eure .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Tronquay
Le Tronquay (Eure)
Szkoła ratuszowa w Tronquay
i jej pomnik wojenny.
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Eure
Dzielnica Les Andelys
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Lyons Andelle
Mandat burmistrza
Dominik Drony
2020 -2026
Kod pocztowy 27480
Wspólny kod 27664
Demografia
Miły Tronquois
Ludność
miejska
512  mieszk. (2018 wzrost o 0,99% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 27  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 49°25′37″ północ, 1°28′46″ wschód
Wysokość Min. 85  m
Maks. 179  mln
Obszar 19,06  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Rouen
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Romilly-sur-Andelle
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Tronquay
Geolokalizacja na mapie: Eure
Zobacz na mapie topograficznej Eure Lokalizator miasta 14.svg Tronquay
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Tronquay
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Tronquay

Le Tronquay jest francuski gmina znajduje się w dziale z Eure , w regionie Normandii .

Geografia

Jest to niewielka miejscowość położona w kraju Lyons-Andelle, nieco ponad 100  km od Paryża i 30  km od Rouen , w lesie Lyonu , największego zagajnika w Europie . Położona na płaskowyżu ograniczonym Andelle i Lieure , wieś znajduje się na południowej granicy terytorium gminy. Miasto zajmuje dwa ważne obszary leśne, jeden na zachodzie, drugi na północy.

Le Tronquay ma kilka miejscowości i gospodarstw:

Gminy graniczące z Tronquay
Croisy-sur-Andelle ( Seine-Maritime ) Haga ( Seine-Maritime ) La Feuillie ( Seine-Maritime )
Vascœuil ,
Les Hogues
Tronquay [6] Lorleau
Lyons-la-Foret

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,1  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,5 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 2,4 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,1  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 821  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,6 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,7 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Buchy” w miejscowości Buchy zlecenie w 1960, a które to 19  kilometr w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 10,2  ° C i ilość opadów wynosi 901,9  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Rouen-Boos”, w miejscowości Boos , w departamencie Seine-Maritime , uruchomionej w 1968 roku i oddalonej o 20  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 10,1  °C w okresie 1971-2000 o godz. 10,5  °C w latach 1981-2010, następnie 11  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Tronquay jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Rouen , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 317 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (53% w 2018 r.), niemniej jednak spadło od 1990 r. (56,6%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (42,5%), lasy (41,8%), niejednorodne tereny rolne (5,6%), łąki (4,9%), tereny zurbanizowane (3,1%), roślinność krzewiasta i/lub zielna ( 2,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Miejsce jest wymienione w zlatynizowanej formie Troncheium około 1188 roku.

Obecność artykułu wskazuje, że nie chodzi tu o bardzo starą formację, w każdym razie Romans: rozpoznaje się tam słowo pień , poświadczone po raz pierwszy w Wace w 1155 ( trunc ), to znaczy w prawie współczesna droga do "Tronquay". Termin ten pochodzi od Gallo-Roman * TRUNCU, który wywodzi się z łacińskiego truncusa „trunk, szczep”.

Drugim elementem jest dobrze znany przyrostek męski -ay (czasami pisany -ey lub -et ) i który „jest ogólnie używany do oznaczenia zbioru drzew należących do tego samego gatunku” (por. Le Quesnay , Le Saussay itp. ), jej żeńska forma -aye nadała współczesny przyrostek -aie (por. gaj dębowy , wierzba itd.). Jego historia sięga gallo-rzymskiego -ETU / -ETA .

Czasami poświadcza to raczej fonetyka pikardyjska od Tronquoy w 1321 r. (kartuarium opactwa Isle-Dieu) do Le Tronquoy w 1754 r. (słownik postów), -oy jest formą odpowiadającą -ey / -ay , bardziej rozpowszechnioną w Pikardia i Walonia (por. Le Quesnoy , Le Sauchoy ).

Miasto zostało ostatecznie oficjalnie nazwane w 1828 roku Tronquai-en-Lions .

Dokładne znaczenie toponimu nie jest jasne „miejsce, w którym znajdują się pnie drzew”, to znaczy być może „troncaie” w sensie wysokiego lasu , nawet przyrostek -aie .

Fabuła

Wojna stuletnia

Przywilej Saint-Romain

Rozstanie z Les Hogues

Dziś

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
    Nicolas Francois Delarue    
    Pierre Vincent Boissel    
    L. Dubosc    
    P. Damoursa    
  1831 Louis Francois Dupuit   Rolnik
1831 1835 Piotr Szymon   Rolnik
1835 1840 Louis Francois Dupuit   Rolnik
1840 1852 Pierre Louis Severin Boullenger   Rolnik, właściciel
1852 1858 Felix Alexandre Duboc   Rachunek, rezygnacja
1858 1860 Pierre Louis Severin Boullenger   Rolnik, właściciel
1860 1865 Jean Baptiste Armand Blot    
1865 1887 Pierre Louis Jumelin   producent obuwia
1887 1887 Jacques Deshayes Republikański Właściciel, rezygnacja
1887 1891 Pierre Louis Jumelin   producent chodaków, zrezygnowany
1891 1892 Alfons Kreta    
1892 1896 Celestin Gobert   Właściciel
1896 1898 Hector de Folleville    
1898 1900 Fryderyk Moriné    
1900 1912 Francois Bavant    
1912 1919 Leon Bordin    
1919 1925 Dieudonne Gueroult   Właściciel
1925 1932 Jules Fouquet   Rolnik
1932 1935 Saintier    
1935   Louis Touchard    
    Raymond Vigreux Niezależny Rolnik
    Raymond Vigreux Niezależny Rolnik
    czerwony    
1995 marzec 2014 Marcel Le Roy UMP doktor medycyny
marzec 2014 W trakcie Dominik Drony (1960-) płyta DVD Rolnik
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 512 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,99% w porównaniu do 2013 r. ( Eure  : + 0,83%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1471 1,392 1395 1331 1225 1317 1249 1 194 1207
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1,097 1,059 977 911 880 817 805 723 662
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
603 577 546 488 492 510 465 474 460
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
464 392 403 372 410 391 449 485 513
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
512 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. lady Aussebosc, córka Georgesa Havarta, wicehrabiego de Dreux, dziedzicznego zarządcy Perche i Antoinette d'Estouteville z linii Estouteville
  2. Dom Bricqueville
  3. „  Farm w miejscu o nazwie Wielki Fray  ” , dane Forma n o  IA00016901, podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  4. Posiadanie w Vascœuil dał markizowi de Saint-Saëns.
  5. Triège określa obszar lasu lub lokalizację [1] .
  6. Warstwa „  Geoportal (IGN),„ Limity administracyjne ”aktywowana  ” .
  7. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 26 lipca 2021 )
  8. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 26 lipca 2021 )
  9. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  10. Słowniczek - Opady , Météo-France
  11. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  12. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 26 lipca 2021 )
  13. „  Station Météo-France Buchy – metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 )
  14. „  Ortodromia między Le Tronquay a Buchy  ” , fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 ) .
  15. „  Stacja Météo-France Buchy – karta klimatologiczna – statystyka 1981-2010 i zapisy  ” , na stronie Doneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 r . ) .
  16. „  Orthodromy between Le Tronquay and Boos  ” , fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 ) .
  17. "  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  18. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1981-2010  ” , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  19. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  20. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  21. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 26 marca 2021 ) .
  22. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  23. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  24. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  25. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  26. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  27. etymologia pnia
  28. Słownik topograficzny Francji, starożytne i współczesne nazwy miejscowości
  29. René Leelley , Słownik etymologiczny nazw miast w Normandii , Éditions Charles Corlet / Presses Universitaires de Caen, 1993, ( ISBN  2-905461-80-2 ) , s.  260.
  30. François de Beaurepaire, Nazwy miast i byłych parafii Eure , edycje Picarda 1981. s.  202 .
  31. Dawniej bardzo wpływowy; dziś jest to duża farma między Vascœuil i Perruel . Opactwo Isle-Dieu mianowało proboszcza.
  32. Des Andelys w Le Havre: ilustracje Normandii
  33. Lista 15 mieszkańców: Jacques Brémontier, 49 lat z Tronquay; Jean Brémontier, 14 lat z Lorleau; Étienne Anquetil, 46 lat, sukiennik w Tronquay; François Lorgery, 45, bednarz; Paul Mesnager, 42 lata, tkacz; Pierre Oliefve, 40 lat, więzień w Lyonie; Georges Delamare, 35 lat, oracz; Pierre Lorgery, 31, wytwórca chodaków; Nicolas Boissel, 38, perkusista w stodołach; Étienne Mabire, 25 lat, du Tronquay, wioślarz w Rouen; Noël Delamare, 36 lat, kołodziej; Louis Brémontier, 33 lata, tabelalion; Jean Drouet, 22 lata, oracz; Nicolas Brémontier, 24 lata; Jean Picart, 44 lata, robotnik.
  34. Katalog ratuszów Eure
  35. Organizacja spisu na insee.fr .
  36. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  37. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  38. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  39. tuż po rozstaniu z Les Hogues
  40. Lista kapłanów Tronquay:
  41. "  Kościół Saint-Ouen  " , zawiadomienie n o  IA00016898, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  42. Wskazówki n O  IA00017043 .
  43. „  Dwór w miejscu zwanym Bâtiment  ” , wypowiedzenia n °  IA00017038, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  44. "  Manoir de la Garenne  " , zawiadomienie n o  IA00016900, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  45. "  Manoir des Brûlins  " , zawiadomienie n o  IA00016899, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  46. Legendy departamentu Eure , 1922, autorstwa Léona Coutila .
  47. "  Forteca znany jako Butte aux Anglais  " , wypowiedzenia n °  IA00017044, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  48. La Butte aux Anglais
  49. Wstąpił do Akademii 2 stycznia 1833 roku .
  50. Precyzyjna praca analityczna Akademii .

Zobacz również

Bibliografia

Linki zewnętrzne