Ganek

Ten artykuł jest szkicem dla gminy w La Manche .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Ganek
Ganek
Kościół Notre-Dame.
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Uchwyt
Dzielnica Saint-Lo
Międzywspólnotowość Saint-Lô Agglo
Mandat burmistrza
 Yves Anquetil
2020 -2026
Kod pocztowy 50160
Wspólny kod 50398
Demografia
Miły Perronnais
Ludność
miejska 		203  mieszk. (2018 spadek o 3,33% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 44  mieszk./km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 49°03′09″ północ, 0°54′05″ zachód
Wysokość Min. 92  m
Maks. 180  m²
Obszar 4,66  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Condé-sur-Vire
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Ganek
Geolokalizacja na mapie: Manche
Zobacz na mapie topograficznej La Manche Lokalizator miasta 14.svg Ganek
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Ganek
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Ganek

Le Perron to francuska gmina , położone w tej Manche działu w tym Normandy regionu , zamieszkany przez 203 mieszkańców.

Geografia

Miasto znajduje się na wschód od Pays Saint-Lois , w pobliżu Bocage Virois i Bessin . Jego mała wioska znajduje się 7  km na wschód od Torigni-sur-Vire , 8,5  km na północny zachód od Saint-Martin-des-Besaces , 9  km na zachód od Caumont-l'Éventé i 19  km na południowy wschód od Saint-Lô .

Teren graniczy od północy z głównej drogi n °  13 łączącej Torigni-sur-Vire zachodniej w Caumont-L'Evente wschodzie. Od zachodu graniczy z drogą D 213 prowadzącą na południe do Placy-Montaigu , a od wschodu z D 190, która pozwala dotrzeć do Dampierre na południowym wschodzie i Biéville na północy . Położona przy tej drodze wioska Bellée jest również połączona z Biéville drogą D 291 przez Forge Bailleul. Do wsi można dojechać drogą D 213E3, która łączy ją z drogą D 213 oraz drogami gminnymi. Dostęp do A84 znajduje się w Saint-Martin-des-Besaces (zjazd 41) 8  km na południowy wschód, przez Dampierre.

Perron znajduje się w dorzeczu rzeki Vire , przy jej dopływie Drôme, który ogranicza terytorium na wschodzie. Wody większości obszaru są zbierane przez krótki dopływ, który stanowi granicę na południowym wschodzie.

Najwyższy punkt (180  m ) znajduje się na południowym zachodzie, w pobliżu miejsca zwanego la Catonnerie . Najniższy punkt (92  m ) odpowiada wyjściu Drôme z terytorium na północny wschód. Miasto jest bocage .

Gminy graniczące z Perron
Bieville Bieville Val de Drôme
( del. Comm. Z La Lande-sur-Drôme , 14 )
Saint-Amand-Villages
( kom. Del. Z Saint-Amand ) 		du Perron Val de Drôme
( kom. Del. De Sept-Vents , 14 )
Saint-Amand-Villages
( del. De Placy-Montaigu ) 		Saint-Amand-Villages
( del. De Placy-Montaigu ) 		Val de Drôme
( kom. Del. From Dampierre , Calvados )

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,4  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,1 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 1,2 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 12,5  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 934  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 13,8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,4 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Livry” miasta Caumont-sur-Aure , zleciła w 1995 roku i położony jest 8  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 11,1  ° C i ilość opadów w latach 1981-2010 wynosi 917,3  mm . Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Caen-Carpiquet”, w miejscowości Carpiquet , w departamencie Calvados , uruchomionej w 1945 roku i oddalonej o 36  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 10,9  °C w okresie 1971-2000 o 11,2  ° C w latach 1981-2010, następnie 11,5  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Le Perron jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia gruntów rolnych (100% w 2018 roku), pewna część identyczna z 1990 (100%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: użytki zielone (56,1%), grunty orne (42,5%), niejednorodne użytki rolne (1,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwę miejscowości poświadczają formy Perron z 1288 r., ecclesia du Perron z 1350 r.

Wywodzący się z łacińskiego petra („kamień”), stary francuski perron , „wielki kamień”, byłby początkiem toponimu. Z olej Perron do wielu zmysłów; „Duży kamienny blok, dolmen, kamienna ławka, lądowanie przed drzwiami kościoła.

Gentile jest Perronnais .

Fabuła

Polityka i administracja

Lista burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
1995 W trakcie Yves anquetil SE Rolnik
Brakujące dane należy uzupełnić.

Rada gminy składa się z dziesięciu członków (na jedenaście miejsc), w tym burmistrza i dwóch zastępców.

Wybory

Specyfika obywatelska: podczas pierwszej tury wyborów prezydenckich w 2002 r . gmina odnotowała 100% frekwencję na 95 zarejestrowanych wyborców.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 203 mieszkańców, co stanowi spadek o 3,33% w porównaniu do 2013 r. ( Manche  : -0,79%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). W 1821 r . Le Perron liczyło do 505 mieszkańców .

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
157 174 182 505 416 431 436 400 390
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
402 380 379 338 362 321 318 337 309
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
290 264 244 203 207 210 199 193 183
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
148 127 142 155 160 143 168 172 175
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
210 203 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miejsca i zabytki

Aktywność i wydarzenia

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Ludność miejska 2018.
  2. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  3. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  4. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  5. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  6. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Najkrótsze odległości drogowe według Viamichelin.fr
  2. „  Geoportal (IGN),” Granice administracyjne „aktywna warstwa  ” .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 23 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 23 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 23.07.2021 )
  6. Słowniczek - Opady , Météo-France
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 23 lipca 2021 )
  9. "  Météo-France Livry station - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 23 lipca 2021 )
  10. „  Great Circle between Le Perron and Caumont-Aure  ” na fr.distance.to (dostęp 23 lipca 2021 ) .
  11. „  Météo-France Livry station – arkusz klimatyczny – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 23 lipca 2021 r . ) .
  12. „  Orthodromy between Le Perron and Carpiquet  ” , fr.distance.to (dostęp 23 lipca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Caen-Carpiquet - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Caen-Carpiquet - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 lipca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Caen-Carpiquet - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 lipca 2021 )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 29 marca 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 29 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 29 marca 2021 ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 29 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 29 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  22. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  23. Ernest Nègre , Generał Toponimia Francji , t.  2: szkolenie nie-romańskie; formacje gwarowe , Genewa,1998( czytaj online ) , s.  1120.
  24. René Leelley , Słownik etymologiczny nazw miast w Normandii , Condé-sur-Noireau, Wyd. Karol Corlet ,1996( ISBN  2-905461-80-2 , informacja BNF n O  FRBNF36174448 ) , str.  196.
  25. „  Burmistrz Yves Anquetil startuje na czwartą kadencję  ” , na ouest-france.fr , Ouest-France (dostęp 12 sierpnia 2015 r . ) .
  26. 2020 reelekcję: „  Yves Anquetil burmistrza dla piątej kadencji  ” , na ouest-france.fr , Ouest-France (dostęp 10 lipca 2020 ) .
  27. „  Oficjalna strona Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Terytoriów Zamorskich i Wspólnot Terytorialnych – Le Perron  ” (konsultacja 19 czerwca 2009 r . ) .
  28. Organizacja spisu na insee.fr .
  29. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  30. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  31. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Linki zewnętrzne