Labirynt Pana

Labirynt Pana Kluczowe dane
Tytuł oryginalny El laberinto del fauno
Produkcja Guillermo del Toro
Scenariusz Guillermo del Toro
Główni aktorzy

Ivana Baquero
Doug Jones
Sergi López
Ariadna Gil
Maribel Verdú

Ojczyźnie Hiszpania Meksyk
Uprzejmy Fantazja
Trwanie 118 minut
Wyjście 2006


Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja

Labirynt Pana ( El laberinto del fauno ) to hiszpańsko - meksykański film fantasy napisany, wyprodukowany i wyreżyserowany przez Guillermo del Toro , wydany w 2006 roku .

Akcja filmu rozgrywa się wkrótce po hiszpańskiej wojnie domowej, a jego główna bohaterka, młoda Ofelia, jest nazywana przez faun księżniczką podziemia. Musi przejść trzy próby, aby go odzyskać, podczas gdy jej ciężarna matka jest coraz bardziej chora, a jej ojczym, okrutny kapitan Vidal, tropi partyzantów anty-Franco w regionie.

Opowieść jest przypowieścią inspirowaną baśniami, w których del Toro eksploruje tematy, o których wspomniał już w The Devil's Backbone (2001). Francuskie i angielskie tłumaczenia tytułu filmu odnoszą się do boga Pana, ale del Toro wyjaśnił, że tłumaczenia te są niedokładne i że faun filmu nie ma nic wspólnego z Panem.

Nakręcony w Sierra de Guadarrama w 2005 roku, film miał swoją premierę na Festiwalu Filmowym w Cannes w 2006 roku i po premierze został bardzo dobrze przyjęty przez publiczność i krytykę. Zdobył wiele nagród, w tym trzy Oscary dla kina i nagrodę Hugo dla najlepszego filmu.

Streszczenie

Wiosną 1944 r. Wojna w Hiszpanii trwała pięć lat, a Hiszpania była teraz pod rządami Franco . W partyzanci schronić się w górach. Młoda Ofelia, rozmarzone dziecko, które uwielbia bajki, podróżuje ze swoją matką Carmen, ciężarną i chorą na kruchy organizm. Wyjechała, aby dołączyć do swojego nowego męża, tyrańskiego i krwiożerczego kapitana Vidala z armii Franco, którego zadaniem było wyeliminowanie oporu maquisards w regionie. W noc swojego przybycia Ofelia jest prowadzona przez dziwnego owada, którego bierze za wróżkę i odkrywa w sercu starożytnego labiryntu w pobliżu jej nowego domu niepokojącą faunę . Ujawnia jej, że będzie reinkarnacją księżniczki Moanny, z podziemi i zagubionej na Ziemi. Aby mieć pewność i znaleźć swoich prawdziwych rodziców, Ofelia musi zdać trzy testy. W międzyczasie Vidal brutalnie morduje dwóch chłopów, których podejrzewa o powiązanie z partyzantami anty-Franco.

Ofelia bardzo szybko zbliża się do Mercedes, guwernantki, która szpieguje w imieniu partyzantów (podobnie jak lekarz zajmujący się leczeniem Carmen). Zdaje pierwszy test, który polega na odzyskaniu klucza trzymanego przez gigantyczną ropuchę mieszkającą pod drzewem. Zdrowie Carmen pogarsza się, gdy tęskni za poronieniem. Następnie faun daje Ofelii korzeń mandragory, który ma umieścić pod łóżkiem matki, a Carmen szybko odzyskuje siły. Ofelia, prowadzona przez trzy wróżki, udaje się następnie do legowiska ogra (bladego człowieka) po sztylet. Wbrew zaleceniom faun Ofelia zjada winogrona leżące na stole, przed którym śpi ogr. To go natychmiast budzi, a Ofelia może uciec tylko dzięki poświęceniu dwóch z trzech wróżek. Wściekły faun odmawia ujawnienia Ofelii trzeciego i ostatniego testu. Ze swojej strony Vidal walczy z partyzantami i zdobywa jednego. Torturuje go, ale lekarz poddaje go eutanazji, zanim zdąży wyjawić Vidalowi wszystko, co wie. Ten ostatni następnie zabija lekarza.

Kapitan Vidal odkrywa korzeń mandragory ukryty pod łóżkiem swojej żony i wpada w wielką furię. Carmen następnie wrzuca korzeń do ognia. Zmarła wkrótce po urodzeniu syna. Vidal chwyta Mercedes i Ofelię, gdy próbują uciec, ale Mercedesowi udaje się uciec po zranieniu kapitana i przecięciu policzka nożem. Fauna daje Ofelii ostatnią szansę i prosi ją o wprowadzenie noworodka do labiryntu. Ofelia to robi, ale jest ścigana przez Vidala, podczas gdy maquisards atakują obóz. Faun mówi Ofelii, że portal do podziemi można otworzyć tylko krwią niewinnej osoby, ale Ofelia nie chce skrzywdzić swojego brata. Vidal przybywa; fauna jest dla niego niewidoczna. Vidal chwyta syna, a następnie strzela do Ofelii z bliska. Zwycięscy partyzanci czekają na niego przy wyjściu z labiryntu. Mercedes zapewnia Vidala, że ​​jego syn nigdy się o nim nie dowie, a kapitan zostaje zastrzelony. Mercedes odkrywa umierającą Ofelię. Jego krew spada na ołtarz, który otwiera portal. W Zaświatach król i królowa witają swoją córkę, wyjaśniając, że przeszła ostatni test, przelewając krew zamiast krwi noworodka. Na powierzchni Ofelia wzdycha w ramionach zapłakanego mercedesa, który nuci jej starą kołysankę, do której nie zna słów.

Karta techniczna

Dystrybucja

Źródła i legenda  : Wersja francuska według francuskiego dubbingu.

Produkcja

Rozwój projektu

Koncepcja Labiryntu Pana wywodzi się z notatnika Guillermo del Toro , który od dwudziestu lat wypełnia „bazgrołami, pomysłami, rysunkami i elementami intryg” . Początkowo del Toro planowała napisać historię kobiety w ciąży zakochującej się w faunie, która w końcu poprosiła ją o poświęcenie dziecka, aby mogli żyć razem na zawsze. Pomysł o faunie przyszedł do niego ze świadomych snów, które miał jako dziecko: każdej nocy, o północy, zdawał się budzić i widział fauna wychodzącego zza zegara jego dziadka. Pierwotnie faun miał być pięknym klasycznym faunem, pół człowiekiem, pół kozą. W końcu stał się tajemniczym stworzeniem o koziej twarzy, zbudowanym z ziemi, mchu, bluszczu i kory drzew, do których jest wiele wskazówek, którym nie powinieneś ufać.

Del Toro chciała dołączyć bajkę, którą Ofelia opowiedziałaby swojemu nienarodzonemu bratu. Historia opowiadałaby o smoku imieniem Varanium Silex , strażniku góry otoczonej jeżynami; na szczycie góry niebieska róża daje nieśmiertelność. Ale ludzi, którzy woleliby uniknąć bólu niż otrzymać nieśmiertelność, odstraszyłyby smoki i jeżyny. Chociaż scena jest ważna z punktu widzenia motywu, jest zmniejszona do niebieskiej róży, a smok został usunięty ze względów budżetowych. Aby wyreżyserować zdjęcia do filmu, del Toro zwraca się do Guillermo Navarro , jednego z jego stałych współpracowników.

Film jest finansowany w 78  % przez hiszpańską firmę producencką Estudios Picasso iw 22  % przez meksykańskie firmy Tequila Gang i Esperanto Filmoj, w reżyserii odpowiednio Guillermo del Toro i Alfonso Cuarón .

Wybór aktorów

Do głównej roli Ofelii przesłuchuje setka młodych kandydatów. Del Toro napisał tę rolę z myślą o 8- lub 9-letniej aktorce, a Ivana Baquero jest nieco starsza i ma kręcone włosy, których del Toro nigdy nie wyobrażał sobie dla tej postaci. Ale jej słuch jest tak dobry, że del Toro nieco przepisuje scenariusz, aby dostosować go do wieku aktorki, ponieważ Baquero prostuje włosy do swojej roli. Del Toro wysyła komiksy i bajki Baquero , aby jak najlepiej wchłonąć jej postać.

Doug Jones , który wcześniej pracował z del Toro przy Mimic i Hellboy , zostaje zaproszony przez reżysera do zagrania podwójnej roli Faun i Pale Mana, które według del Toro „tylko on może interpretować” . Jones akceptuje, ale potem odkrywa, że ​​film jest po hiszpańsku, języku, którego w ogóle nie mówi. Niemniej jednak nalega na samodzielną naukę i mówienie dialogów, zamiast być dubbingowanym w montażu , wykorzystując swoje pięć godzin codziennego makijażu do prób. Del Toro ostatecznie decyduje się na dubowanie z doświadczonym aktorem teatralnym, ale wysiłki Jonesa nie poszły na marne, ponieważ aktor odpowiedzialny za dub łatwo dopasowuje się do ruchów ust.

Del Toro spotyka Sergi López półtora roku przed rozpoczęciem zdjęć, aby zaoferować mu rolę kapitana Vidala, pomimo niechęci hiszpańskich producentów, którzy uważają Lopeza bardziej za aktora komedii lub melodramatów. López opowiada o swoim spotkaniu z del Toro, że przez dwie i pół godziny opowiadał mu szczegółowo o filmie, kiedy nie napisał jeszcze ani jednej linijki scenariusza. Przyjmuje rolę i rok później otrzymuje scenariusz, uznając go za całkowicie podobny do tego, co powiedział mu o nim del Toro. Jeśli chodzi o Vidala, López wyjaśnia: „To najgorsza postać, jaką grałem w mojej karierze. Jest tak dobrze napisany, że nie można dodać więcej. Vidal jest zaniepokojony, jest psychopatą, którego nie da się obronić. Chociaż osobowość jego ojca naznaczyła jego istnienie i jest to z pewnością jeden z powodów jego szaleństwa, nie może to być wymówką. Wydawałoby się bardzo cyniczne używanie go do usprawiedliwiania lub wyjaśniania jego aktów okrucieństwa i tchórzostwa. Uważam, że to bardzo dobrze, że film nie usprawiedliwia faszyzmu ” .

Filmowanie

Zdjęcia do filmu odbywają się w Belchite , El Espinar , Segovia oraz w Sierra de Guadarrama w Hiszpanii od lipca do października 2005 roku . Region Segowii przeżywa w tych miesiącach okres wielkiej suszy, która komplikuje kręcenie niektórych scen, w szczególności ze względu na ryzyko pożarów. Sceny z eksplozjami i wystrzałami są zatem całkowicie przerobione w postprodukcji, aby je dodać, a zespół zajmujący się dekoracją modyfikuje naturalne zestawy, aby były bardziej wilgotne i omszałe.

Del Toro i Navarro dużo pracują nad estetyką filmu, a reżyser przedkłada obraz nad dialog. Tak więc nawet na ujęciach nieruchomych autor zdjęć przez większość czasu drukuje niewielkie ruchy aparatu, tak że obraz porusza się prawie niezauważalnie.

Wszystkie zestawy są zbudowane specjalnie na potrzeby filmu, żaden wcześniej nie istniał. Wymaga to zatem znacznej pracy przed zespołem artystycznym, który jest odpowiedzialny za ich tworzenie. Najwięcej pracy wymaga młyn służący jako siedziba Vidala, labirynt i głęboki na cztery metry dół w jego centrum oraz wykolejony pociąg. Według del Toro, najbardziej krytycznym momentem w sesji była scena konfrontacji Ofelii z Gigantyczną Ropuchą. W rzeczywistości oczekiwano, że ropucha będzie znacznie bardziej ruchliwa, a jej ruchy będą miały duże otoczenie. Ale ropucha okazuje się zbyt ciężka, by poruszać się w wiarygodny sposób, a scenariusz i scenografia muszą zostać całkowicie przeprojektowane w ciągu dwóch dni, aby można było nakręcić ją na czas.

Efekty specjalne

Film ma pewne cyfrowe efekty specjalne (zwłaszcza dla wróżek towarzyszących Ofelii w jaskini Pale Mana), ale głównie wykorzystuje skomplikowany makijaż i animatronikę . Firma Cafe FX realizuje efekty cyfrowe, a firma DDT Efectos Especiales zajmuje się makijażem i animatroniką. Gigantyczna ropucha jest inspirowana filmem The Maze (1953) Williama Camerona Menziesa, a del Toro tworzy własne efekty dźwiękowe. Korzeń mandragory i homunkulus, którym się staje, to mieszanka animatroniki i efektów cyfrowych w zależności od scen. Del Toro sprawia, że ​​wróżki zachowują się trochę jak małe małpy i opiera się na wyglądzie tych, które widzimy w scenie z Hellboya . To Cafe FX wpadło na pomysł ich skrzydeł wykonanych z liści.

Kostium faun jest wykonany z pianki lateksowej, a nałożenie go na Douga Jonesa zajmuje pięć godzin dziennie . Zaprojektowano również dwa różne kostiumy, ponieważ fauna staje się młodsza wraz z postępem filmu. Rogi to ostatnia część stroju do nałożenia. Ukrywają serwomotory zainstalowane na szczycie czaszki i zdalnie sterowane przez operatorów DDT Efectos Especiales, którzy poruszają uszami i pyskiem fauny oraz mrugają oczami. Dolna część nóg fauna jest umieszczona za prawdziwymi nogami aktora, które są zakryte zielonymi rajstopami , aby można je było wymazać w postprodukcji. Kostium Pale Mana, grany również przez Jonesa, przywołuje na myśl niegdyś otyłego mężczyznę, który bardzo szybko schudłby z twarzą inspirowaną brzuchem manta ray .

Muzyka

Ścieżka dźwiękowa filmu , w całości oparta na melodii kołysanki , została skomponowana przez Javiera Navarrete i nagrana przez Orkiestrę Filharmonii Praskiej pod dyrekcją Mario Klemensa. Wyszła dalej19 grudnia 2006pod marką Milan . Okładka albumu to rysunek Drew Struzana, który nie został wybrany do plakatu filmowego.

Jest nominowana do 79. Oscara i 50. nagrody Grammy . W 2007 roku zdobyła nagrodę Ariel, która jest nagrodą dla kina meksykańskiego .

Dom

Wyjście

Film jest wyświetlany po raz pierwszy w oficjalnym konkursie festiwalu filmowego w Cannes dnia27 maja 2006i tym razem otrzymuje 22-minutową owację na stojąco . Po prezentowane w kilku innych festiwalach, jest wydany w Hiszpanii na11 października 2006, a następnie do innych krajów w kolejnych tygodniach i miesiącach.

Krytyczne powitanie

Labirynt Pana Łączny wynik
Teren Uwaga
Metacritic 98/100
Zgniłe pomidory 95%
Allocine 3.9 na 5 gwiazdek
Kompilacja recenzji
Okresowy Uwaga

Film został triumfalnie przyjęty przez krytyków, zdobywając 95% pozytywnych recenzji, ze średnią oceną 8,6 / 10 i na podstawie 233 zebranych recenzji na stronie Rotten Tomatoes . Wyniki it 98 / 100 , na podstawie 37 recenzji, na Metacritic . Znajduje się w Top 250 rankingów filmów w internetowej bazie filmów , na podstawie głosów publiczności, ze średnią oceną 8,3 / 10 . W 2010 roku magazyn Empire umieścił go na piątym miejscu wśród najlepszych nieanglojęzycznych filmów wszechczasów.

We Francji recenzje również były ogólnie bardzo dobre, a film uzyskał średnio 3,9 na 5 gwiazdek za recenzje prasowe na stronie Allociné . Dla Mathieu Baudou z Brazylii film jest „jedną z najpiękniejszych rzeczy, które wydarzyły się w kinie w tym roku”  ; Jean-François Rauger z Le Monde przywołuje film o wielkim plastycznym pięknie i zdumiewającej pomysłowości; Gilles Penso z L'Écran Fantastique , „baśń dla dorosłych” i „żywiołowy apel przeciwko faszyzmowi”, „z przemocą tym bardziej nie do zniesienia, że ​​jest realistyczna”  ; David Doukhan z Mad Movies , „zawsze wizualny policzek, deklaracja miłości do kina”  ; Yannick Dahan z Positif , „emocjonalnego i instynktownego arcydzieła o rzadkiej urodzie” , „głęboko intymnej twórczości filmowca, który zakochuje się w wyobraźni, odrzucając swoją idealizację”  ; Alexis Bernier ze wspaniałego i pogrzebowego filmu „ Wyzwolenie ” , „baśń o łzach i krwi w okazałej scenerii ”  ; Mathieu Carratier z Première , „niezwykłej opowieści dla dorosłych” , „tragicznej baśni o podniosłej i porywającej wyobraźni”  ; Julien Welter z L'Express , „genialna, lustrzana historia”, „przechodząca od bolesnej krainy baśni do mrożącej krew w żyłach rzeczywistości faszyzmu” i korzystająca z „bardzo płynnej narracji”  ; Aurélien Ferenczi z Télérama , „mroczna opowieść, fascynująca i poruszająca, walcząca z talentem do oczyszczającej mocy baśni”  ; oraz François-Guillaume Lorrain, z Le Point , „oszałamiające mistrzostwo wizualne” i „najpiękniejszy film o hiszpańskiej wojnie domowej” .

Wśród rzadkich negatywnych recenzji Hervé Aubrona, Cahiers du cinema , del Toro nakłada i nakłada kajdany rekonstrukcji historycznej i opowieści; Michel Rebichon z magazynu Studio przywołuje film, który „ma trudności z przekonaniem, ponieważ między rzeczywistością a fikcją jest chwiejny, objaśniający i zbędny” z bestiariuszem, który „często graniczy z wielką marionetką” i „Bardzo tekturowa pasta dekoracje "  ; a Patrice Blouin z Les Inrockuptibles uważa, że ​​mieszanka polityki i cudowności nie działa, a filmowi brakuje poezji.

W Belgii Fabienne Bradfer du Soir przywołuje „gęstą i niezapomnianą pracę” , „udaną mieszankę przerażających realistycznych scen (w szczególności z Sergi Lopezem) i fantastycznych ucieczek” , nakręconych z „prawdziwą elegancją i prawdziwym mistrzostwem” .

Kasa biletowa

Zarobił 83 258 226 dolarów w kasie  na całym świecie (w tym 37 634 615  dolarów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie ), co było komercyjnym sukcesem w porównaniu z jej budżetem. Osiąga 415 740 przyjęć we Francji , 53 198 w Belgii i 27 309 w Szwajcarii i przekracza milion przyjęć w Hiszpanii (1 650 227).

Światowe kasy Pan's Labyrinth według krajów ( w porządku malejącym )
Kraj Kasa biletowa Kraj Kasa biletowa Kraj Kasa biletowa
+ 37.634.615 $ Grecja 1.159.900  $ indyk 637 657  $
Hiszpania 11,774,227 $ Rosja 884 029  $ Nowa Zelandia 524,557  USD
Meksyk 6.883.588 $ Włochy 864 082  $ Finlandia 500 455  USD
UK 5,556,152 USD Polska 838 086  $ Austria 346 718  USD
Korea Południowa 2.897.045 $ Japonia 797,642  $ Norwegia 335,592  USD
Francja 2 411 020 USD Dania 784,428  USD Tajwan 335 379  USD
Niemcy 2.294.316 $ Holandia 721 198  $ Kolumbia 302,565  USD
Australia 1,907,570 $ Szwecja 673 999  $ Belgia 283 639  USD

Nagrody

Pan's Labyrinth otrzymał wiele nagród. Podczas 79 -tego Oscara , zdobył trzy (z sześciu nominacji) dla Najlepszego Filmu , z najlepszą scenografię i najlepszy makijaż . On również zdobył trzy razy (osiem nominacji) na 60 th  ceremonii Nagrody BAFTA . W szczególności zdobył także Nagrodę Hugo dla najlepszego filmu fabularnego, siedem nagród Goya (w których nagradzane są filmy hiszpańskie) i dziewięć nagród Ariel (w których nagradzane są filmy meksykańskie).

Oto tabela podsumowująca główne nagrody i nominacje zdobyte przez film. Pełniejszą listę można znaleźć w internetowej bazie danych filmów .

Nagrody

Rok Ceremonia lub nagroda Cena £ Laureat (y)
2006
Nagrody satelitarne Najlepszy film animowany lub mieszany
Camerimage Złota żaba Guillermo Navarro
2007
nagrody Akademii Najlepsza fotografia Guillermo Navarro
Najlepsza sceneria Eugenio Caballero i Pilar Revuelta
Najlepszy makijaż David Martí i Montse Ribé
Nagrody BAFTA Najlepszy film nieanglojęzyczny
Najlepsze kostiumy Lala Huete
Najlepszy makijaż i fryzury José Quetglás i Blanca Sánchez
Nagroda Goya Najlepszy scenariusz oryginalny Guillermo del Toro
Najbardziej obiecująca aktorka Ivana Baquero
Najlepsze efekty specjalne Reyes Abades, Everett Burrell, Edward Irastorza i Emilio Ruiz del Río
Najlepsza fotografia Guillermo Navarro
Najlepszy montaż Bernat Vilaplana
Najlepszy dźwięk Miguel Ángel Polo i Martín Hernández
Najlepszy makijaż i fryzury José Quetglás i Blanca Sánchez
Nagroda Hugo Najlepszy film fabularny
Nagrody Saturn Najlepszy film zagraniczny
Najlepsza młoda aktorka Ivana Baquero
Premio Ariel Najlepszy film
Najlepsza aktorka Maribel Verdú
Najlepszy reżyser Guillermo del Toro
Najlepsza muzyka oryginalna Javier Navarrete
Najlepsza fotografia Guillermo Navarro
Najlepsza sceneria Eugenio Caballero, Ramón Moya i Pilar Revuelta
Najlepsze kostiumy Lala Huete
Najlepsze efekty specjalne Reyes Abades, Ángel Alonso, David Martí i Montse Ribé
Najlepszy makijaż José Quetglás i Blanca Sánchez
Nagrody Imperium Najlepszy film fantasy lub science fiction
Fantasporto Najlepszy film
Najlepszy aktor Sergi Lopez
Nagrody Independent Spirit Najlepsza fotografia Guillermo Navarro
Nagroda kina Sant Jordi Najlepszy film hiszpański
Nagrody NSFC Najlepszy film

Spotkania

Rok Ceremonia lub nagroda Cena £ Wyznaczony
2006
Festiwal Filmowy w Cannes Palme d'Or
Nagrody satelitarne Najlepsza sceneria Eugenio Caballero
Najlepsze efekty specjalne Everett Burrell i Edward Irastorza
2007
nagrody Akademii Najlepszy film nieanglojęzyczny
Najlepszy scenariusz oryginalny Guillermo del Toro
Najlepsza muzyka Javier Navarrete
Złote globusy Najlepszy film zagraniczny
Nagrody BAFTA Najlepszy scenariusz oryginalny Guillermo del Toro
Najlepsza fotografia Guillermo Navarro
Najlepsza sceneria Eugenio Caballero i Pilar Revuelta
Najlepszy dźwięk Miguel Ángel Polo, Jaime Baksht i Martín Hernández
Lepsze efekty wizualne Everett Burrell, Edward Irastorza, David Martí i Montse Ribé
Nagroda Goya Najlepszy film
Najlepszy aktor Sergi Lopez
Najlepsza aktorka Maribel Verdú
Najlepszy reżyser Guillermo del Toro
Najlepsza muzyka oryginalna Javier Navarrete
Najlepsza sceneria Eugenio Caballero
Związek Krytyków Kinowych Nagroda główna
Nagrody Saturn Najlepszy reżyser Guillermo del Toro
Najlepszy scenariusz Guillermo del Toro
Najlepszy aktor drugoplanowy Sergi Lopez
Najlepszy makijaż David Martí i Montse Ribé
Premio Ariel Najlepszy aktor drugoplanowy Alex Angulo
Najlepszy montaż Bernat Vilaplana
Najlepszy dźwięk Miguel Ángel Polo, Jaime Baksht i Martín Hernández
Nagrody Imperium Najlepszy film
Najlepszy reżyser Guillermo del Toro
Nagrody Critics Choice Awards Najlepszy film zagraniczny
Najlepsza młoda aktorka Ivana Baquero
Nagrody Independent Spirit Najlepszy film
Nagrody NSFC Najlepszy reżyser Guillermo del Toro
Najlepsza fotografia Guillermo Navarro

Analiza

Źródła inspiracji

Według Guillermo del Toro, główne tematy filmu to wybór i nieposłuszeństwo. Twierdzi, że film ma silny związek z The Devil's Backbone i powinien być postrzegany jako nieformalna kontynuacja poruszająca niektóre z problemów, których dotyka. Inne źródła inspiracji są Alicja w Krainie Czarów przez Lewisa Carrolla , Ficciones przez Jorge Luis Borges , Le Grand Dieu Pan i białych ludzi przez Arthur Machen , Dziewczynka z zapałkami przez Hansa Christiana Andersena , magik „Oz autorstwa L. Franka Bauma , Błogosławieństwo Pana przez Lord Dunsany , The krwi Książki przez Clive'a Barkera , The Garden of Pan przez Algernon Blackwood , The Chronicles z Narnii przez CS Lewisa . a także prace Francisco Goya i ilustracje Arthura Rackhama .

Prawdziwy świat dorosłych, fantastyczny świat dzieciństwa

Guillermo Navarro wyjaśnia, że ​​film ma wiele konotacji politycznych, ale „tworząc równoległe wątki w świecie fantasy i w świecie rzeczywistym, możemy mówić o polityce bez poczucia, że ​​jest to broszura” . Dodaje też, że w miarę postępów w filmie widzowie coraz częściej muszą kwestionować rzeczywistość baśniowego świata: „Czy on naprawdę istnieje, czy tylko w wyobraźni Ofelii?” ” . Odnosząc się do niejednoznacznego zakończenia filmu, del Toro twierdzi, że dla niego bajka podziemia jest bardzo realna i nie jest fantazją Ofelii.

Kolory są intensywnie opracowywane, aby uzyskać kontrast między światem rzeczywistym a światem wyimaginowanym. Sceny osadzone w Krainie Wróżek mają ciepłe, czerwone i złote kolory, podczas gdy w prawdziwym świecie dominują kolory chłodne, niebieskie i szare. Ale od połowy filmu wyimaginowany świat zaczyna wpływać na rzeczywistość, a sceny i przedmioty z obu światów reagują na siebie. Tak więc scena sali bankietowej, w której siedzi blady mężczyzna, przypomina posiłek zorganizowany przez Vidala dla miejscowych dostojników. Blady mężczyzna, umieszczony jak Vidal na końcu stołu z kominkiem za nim, reprezentuje instytucję bez twarzy, taką jak faszyzm czy religia. Dwa klucze i dwa sztylety również odgrywają ważną rolę w obu światach. Yannick Dahan z Positif kładzie nacisk na tę dwoistość między rzeczywistością a wyobrażeniami, potwierdzając, że „każda postać, każdy dramat, każda sytuacja rzeczywistości ma swój odpowiednik w wyobraźni” . Ta konfrontacja „między rozpływającą się rzeczywistością a kapryśną wyobraźnią„ odsyła Hiszpanię ”do schizofrenii i ślepoty wywołanej ciemnymi kartami jej frankistowskiej historii” . Dzięki swojej niewinności Ofelia jest „jedynym pomostem między tymi światami” , tylko ona może je pogodzić. Jest jednak zmuszona dokonać wyboru, dylemat, który „koncentruje tematykę opowieści” . Wyobrażenie jawi się jako jedyna obrona człowieka przed samym sobą, „jedyna alternatywa dla wielowiekowych wędrówek człowieka” , chociaż ta alternatywa może być „równie niebezpieczna i okrutna jak rzeczywistość” , a także świadectwo „ moc niewinności i jej masowe zniszczenie ” . Film jest „wyznaniem miłości” wyobraźni, o potrzebie, o której świat zapomniał.

Wyjście wideo

Na rynku wideo, Pan's Labyrinth został wydany jako jedno wydanie na DVD15 maja 2007w regionie 1 i3 lipca 2007w regionie 2. Zawiera komentarz audio do filmu Guillermo del Toro . Tego samego dnia ukazało się specjalne podwójne wydanie DVD, które zawiera dodatkowy dysk, w tym 45-minutowe wywiady z reżyserami i aktorami oraz filmy dokumentalne o planach i efektach specjalnych. „Ultimate Edition” w potrójnym pudełku DVD zawiera dodatkowy dysk bonusowy, w tym wywiad del Toro i Guillermo Navarro , analizy motywów filmu i jego powiązań z baśniami reżysera oraz prezentację jego notatnika.

Wersja Blu-ray Disc została wydana w dniu26 grudnia 2007 w regionie 1 i 15 kwietnia 2009w regionie 2. Ma te same bonusy, co „ostateczna edycja” na DVD. Edycja filmu w formacie HD DVD została również wydana w formaciegrudzień 2007i pozostaje jedynym dyskiem HD DVD dystrybuowanym przez New Line Cinema, zanim firma zdecydowała się na wyłączną dystrybucję dysków Blu-ray.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. We Francji film jest zakazany dla dzieci poniżej 12 roku życia, kiedy trafia do kin.
  2. W Belgii film jest zakazany dla dzieci poniżej 16 roku życia, kiedy jest wyświetlany w kinach.
  3. W Quebecu film jest zabroniony dla nieletnich poniżej 13 roku życia, kiedy jest wyświetlany w kinach.
  4. Średnia uzyskana z 37 recenzji
  5. Średnia zrealizowana z 233 recenzji
  6. Średnia osiągnięta dla 27 tytułów prasowych

Bibliografia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Pan's Labyrinth  ” ( zobacz listę autorów ) .
  1. (78% produkcja hiszpańska, 22% produkcja meksykańska) „  EL LABERINTO DEL FAUNO  ” (dostęp 21 czerwca 2015 )
  2. (in) Ian Spelling „i Guillermo del Toro Ivana Baquero uciekają przed wojną domową do bajkowej krainy Pan's Labyrinth” (wersja z 9 czerwca 2008 r. W Internet Archive ) , na scifi.com
  3. (w) „  Pan's Labyrinth  ” w Box Office Mojo (dostęp 12 stycznia 2012 )
  4. (w) „  Pan's Labyrinth  ” w Allmovie (dostęp: 22 grudnia 2018 )
  5. (y) Javi Araguz, "  Entrevista Guillermo del Toro  " , na fantasymundo.com (dostęp 12 stycznia 2012 ),
  6. (w) David Lamble, „  The world of the labyrinth  ” w Bay Area Reporter (dostęp 13 stycznia 2012 )
  7. Labirynt fauna Edycja Kolekcjonerska - Komentarz audio przez Guillermo del Toro , Wild Side Wideo , 2007, DVD
  8. (w) „  Forging (More) Dragons  ” na john-howe.com ,16 października 2008(dostęp 2 lutego 2018 ) .
  9. (w) March Diestro-Dópido, Pan's Labyrinth , Bloomsbury Publishing ,2017, 104  str. ( ISBN  978-1-84457-745-3 i 1-84457-745-7 , czytaj online ) , str.  14
  10. (w) Paul Fischer, „Exclusive Interview: Guillermo Del Toro for Pan's Labyrinth  ” (publikacja z dnia 10 marca 2008 r. W Internet Archive ) , na darkhorizons.com
  11. (w) Fred Topel, „  Doug Jones En Espanol  ” na canmag.com (dostęp 13 stycznia 2012 )
  12. (w) Ken Eisner, „  Labyrinth's faun unmasked  ” na straight.com (dostęp 13 stycznia 2012 )
  13. (w) Fred Topel, „  Sergi López is Pan's Labyrinth  ” na canmag.com (dostęp 13 stycznia 2012 )
  14. (w) „  Biography for Sergi López  ” w internetowej bazie danych filmów (dostęp 13 stycznia 2012 r. )
  15. (w) „  Lokalizacje filmowania Labiryntu Pana  ” , internetowa baza danych filmów
  16. Pan's Labyrinth Collector's Edition - Set Documentary , Wild Side Video , 2007, DVD
  17. Pan's Labyrinth Collector's Edition - dokument o efektach specjalnych , Wild Side Video , 2007, DVD
  18. Josèphe Ghenzer, „  Le Labyrinthe de Pan  : leseffects specials  ” , na phenixweb.net (dostęp: 14 stycznia 2012 )
  19. (w) Susan Wloszczyna, "  Niespodzianki czają się w 'Pan's Labyrinth'  ' w USA Today (dostęp 13 stycznia 2012 )
  20. (w) „  Pan's Labyrinth [Soundtrack]  ” w AllMusic (dostęp 13 stycznia 2011 )
  21. (w) Rene Rodriguez, „  Director Hollywood trzyma się z dala od„ Pan's Labyrinth ”  ” , The Seattle Times (dostęp 13 stycznia 2011 )
  22. (w) „  Daty wydania Pan's Labyrinth  ” w internetowej bazie danych filmów (dostęp: 13 stycznia 2011 )
  23. (w) „  El laberinto del fauno  ” , Rotten Tomatoes (dostęp 11 marca 2020 )
  24. (w) „  Pan's Labyrinth  ” , Metacritic (dostęp 11 marca 2020 )
  25. (w) „  Pan's Labyrinth  ” , internetowa baza danych filmów (dostęp 11 marca 2015 r. )
  26. (w) „  The 100 Best Films Of World Cinema  ” , Empire (dostęp 18 lutego 2011 )
  27. "  Le Labyrinthe de Pan - Critics Press  " , Allociné (dostęp 11 marca 2020 )
  28. Yannick Dahan "  Le Labyrinthe de Pan  " POSITIF , N O  549,Listopad 2006, s.  7
  29. Alexis Bernier, "  Magnifique labyrinthe funèbre  " , Liberation (dostęp 14 stycznia 2012 )
  30. Mathieu Carratier, „  Le Labyrinthe de Pan  ” , Première (dostęp 14 stycznia 2012 )
  31. Julien Welter, „  Le Labyrinthe de Pan  ” , L'Express (dostęp 14 stycznia 2012 )
  32. Aurélien Ferenczi, „  Le Labyrinthe de Pan  ” , Télérama (dostęp 14 stycznia 2012 )
  33. François-Guillaume Lorrain, „  Le Labyrinthe de Pan  ” , Le Point (dostęp 14 stycznia 2012 )
  34. Hervé Aubron, „  Le Labyrinthe de Pan  ”, Cahiers du cinema , n o  617,Listopad 2006, s.  36
  35. Michel Rebichon, „  Le Labyrinthe de Pan  ” , L'Express (dostęp 14 stycznia 2012 )
  36. Patrice Blouin, "  Le Labyrinthe de Pan  " , Les Inrockuptibles (dostęp 14 stycznia 2012 )
  37. Fabienne Bradfer, "  Le Labyrinthe de Pan  " , Le Soir ( ostatnia wizyta 15 stycznia 2012 )
  38. "  Le Labyrinthe de Pan  " , Lumière (dostęp 18 lutego 2011 )
  39. (w) „  Pan's Labyrinth Foreign  ” , Box Office Mojo (dostęp 13 stycznia 2012 )
  40. (w) „  Awards for Pan's Labyrinth  ” w internetowej bazie danych filmów (dostęp 12 stycznia 2012 r. )
  41. (en) "  Academy Awards Database  " , z Academy of Motion Picture Arts and Sciences (dostęp 15 stycznia 2012 )
  42. (en) "  BAFTA Awards Database  " , w British Academy of Film and Television Arts (dostęp 15 stycznia 2012 )
  43. (w) „  2007 Hugo Awards  ” w Locus (dostęp 15 stycznia 2012 )
  44. (es) "  Ganadores y Nominados - El laberinto del fauno  " , w Mexican Academy of Cinematographic Arts and Sciences (dostęp 15 stycznia 2012 )
  45. (w) „  Empire Awards 2007 Best Sci-fi / Fantasy  ” on Empire (dostęp 15 stycznia 2012 )
  46. (w) "  2007 Film Independent Spirit Awards  " [ archiwum22 kwietnia 2012] , na spiritawards.com (dostęp 15 stycznia 2012 )
  47. „  Le Labyrinthe de Pan  ” , na festival-cannes.fr (dostęp 15 stycznia 2012 )
  48. (w) „  Awards Search Pan's Labyrinth  ” w Hollywood Foreign Press Association (dostęp 15 stycznia 2012 )
  49. (w) John Calhoun, „Fear and Fantasy” (wersja z 11 maja 2007 r. W Internet Archive ) , na temat American Society of Cinematographers
  50. (w) „  Pan's Labyrinth : Release  ” , AllRovi (dostęp 23 stycznia 2014 )
  51. "  Labirynt fauna  : DVD i Blu-ray  " , AlloCiné (dostęp 23 stycznia 2014 )
  52. „  Pan's Labyrinth  : Collector's Edition  ” , na ecranlarge.com (dostęp 23 stycznia 2014 r. )
  53. „  Pan's Labyrinth  : Ultimate Edition  ” , na ecranlarge.com (dostęp 23 stycznia 2014 )
  54. (in) „  Zmiana szczegółów nowej linii na Blu-ray  ” w witrynie highdefdigest.com ,8 stycznia 2008(dostęp 23 stycznia 2014 )

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne