Szpital Saint-Blaise

Szpital Saint-Blaise
Szpital Saint-Blaise
Kościół L'Hôpital-Saint-Blaise w XII -tego  wieku.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Oloron-Sainte-Marie
Międzywspólnotowość Społeczność miejska Kraju Basków
Mandat burmistrza
 Dominique Uthurralt
2020 -2026
Kod pocztowy 64130
Wspólny kod 64264
Demografia
Miły Ospitaletar
Ludność
miejska 		65  mieszk. (2018 spadek o 15,58% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 31  os./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 15 ′ 09 ″ północ, 0° 46 ′ 03 ″ zachód
Wysokość Min. 147  m
Maks. 254  m²
Powierzchnia 2,11  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Oloron-Sainte-Marie
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Góry Basków
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Szpital Saint-Blaise
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Szpital Saint-Blaise
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Szpital Saint-Blaise
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Szpital Saint-Blaise

Hôpital-Saint-Blaise (Ospitalepea w baskijskim) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Dobrym facetem jest Ospitaletar .

Geografia

Lokalizacja

Hôpital-Saint-Blaise to małe miasteczko w kantonie Mauléon w Pays de Soule na granicy Kraju Basków i Béarn .

Miejscowość była przystankiem dla pielgrzymów udających się do Santiago de Compostela .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z L'Hôpital-Saint-Blaise
Moncayolle-Larrory-Mendibieu Gurs
Spadek Szpital Saint-Blaise
Barcus Préchacq-Josbaig

Hydrografia

Miasto przecina strumień Lausset, który uchodzi do Gave d'Oloron , a także jego dopływ, strumień Aiguette.

Miejscowości i przysiółki

Gmina Hôpital-Saint-Blaise składa się z siedmiu okręgów:

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat marginesów Montargnard”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. W tym typie klimatu temperatura szybko spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,4  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,3 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,2 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 13,8  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1280  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,4 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,9 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Oloron Ste Mari”, mieście Oloron-Sainte-Marie , zleconego w 1964et która leży 15  km na kradzież ptaków , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,5  ° C i ilość opadów w latach 1981-2010 wynosi 1341,2  mm . Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Pau-Uzein", w miejscowości Uzein , oddanej do użytku w 1921 i oddalonej o 32  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  °C w latach 1971-2000, przy 13,4  °C w latach 1981- 2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Hôpital-Saint-Blaise jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości, w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Oloron-Sainte-Marie , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 44 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (90,4% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (90,5%) . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolne (65,1%), łąki (25,3%), lasy (9,6%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Stare certyfikaty

Nazwa miejsce Saint-Blaise Hospital pojawia się w formach komturii Misericordi (1334 notariuszy Oloron ), San Blas (1670 regulacji stanów Navarre), szpital św Blaise Miłosierdzia ( XVIII th  wieku, zarządzanie z Pau ).

pismo baskijskie

Jego obecna baskijska nazwa to Ospitalepea .

Historia

Wioska Hôpital-Saint-Blaise zawdzięcza swoje istnienie ośrodkowi przyjmowania podróżnych (szpitalowi), który obecnie zniknął. Mała droga do dzisiaj był XII th  century przejściem między południowej Francji i Półwyspu Iberyjskiego dla rycerzy, kupców, religijnych imigrantów. Był to czas rekonkwisty  : chrześcijańscy królowie Półwyspu Iberyjskiego wezwali ludzi z północy, aby pomogli im podbić, zaludnić i rządzić dawnymi muzułmańskimi ziemiami. Następnie na północy Pirenejów utworzono całą sieć szpitali, aby ułatwić podróż tym migrantom. Król Aragonii i wicehrabia Béarn mają w tym istotny udział. Zarządzanie tą siecią powierzyli szpitalowi Sainte-Christine du Somport, który stał się potężnym zakonem religijnym z posiadłościami w Béarn, Nawarrze i Aragonii. Szpital Miłosierdzia (najstarsza nazwa szpitala Saint Blaise) tworzony jest w środku XII -go  wieku przez mnichów św Christine.

Podróżnicy tego czasu są jednocześnie pielgrzymami, ponieważ odwiedzają sanktuaria, które są na ich drodze. To jest powód, dla którego Hôpital-Saint-Blaise, podobnie jak większość innych szpitali, ma kościół. Jest to jedyny zachowany do dziś ślad z tego okresu.

Szpital Miłosierdzia to wspólnota złożona z kilku osób zakonnych i świeckich, zwanych „darowiznami”, ponieważ „oddali się” szpitalowi i pracują nad jego utrzymaniem. To także komandoria z dziedzictwem, które pozwala społeczności żyć i zapewnić jej powołanie do przyjmowania: budynki, grunty, prawa do wypasu, dziesięciny.

Od XIII th  century transpyrénéens trasy poruszać, a mało teraz podróżujący zatrzymać się w tym małym szpitalu. Wśród nich prawdopodobnie ma jakieś pielgrzymów Compostela , ale raczej z XVI -tego  wieku. Tylko jeden zostawił ślad swojego przejścia. W następnych stuleciach kościół korzystał jedynie z doraźnych remontów dla sprawowania nabożeństw i uległ jedynie niewielkim przeobrażeniom. Komturia przetrwała do rewolucji, a wieś, która rozwinęła się wokół kościoła, prawie nie rosła.

Kult św. Błażeja, biskupa Sebaste w Armenii, zamęczonego dnia 3 lutego 316Jest potwierdzone w tym kościele od czasu XVI E  wieku. Co roku na początku lutego pielgrzymka gromadzi miejscową ludność. Dawniej pasterze powoływali się na jego ochronę, by leczyć choroby bydła. Wiadomo również, że leczy ból gardła. Święty Błażej jest jednym z najbardziej czczonych świętych patronów w Europie. Wiele kościołów jest mu poświęconych. Wiele zawodów czyni go swoim patronem: pasterze, gręplarze wełny, kamieniarze, winiarze itp.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1995 W trakcie Dominique Uthurralt    

Międzywspólnotowość

Hôpital-Saint-Blaise należy do siedmiu struktur międzygminnych:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 65 mieszkańców, co oznacza spadek o 15,58% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
139 159 156 116 201 200 187 182 172
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
164 157 159 156 172 153 144 138 125
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
121 130 134 130 119 96 92 78 73
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
77 82 74 64 76 74 76 81 74
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
65 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Działalność koncentruje się głównie na rolnictwie (kukurydza i hodowla). Miasto jest częścią obszaru apelacji od Ossau-Iraty .

Posiada dwie restauracje.

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

Młyn z XVII -tego  wieku został odrestaurowany w 2014 roku.

Dziedzictwo religijne

Kościół św Błażeja , budowanie powieść z połowy XII th  wieku została włączona do wykazu zabytków w 1888. To pozwoliło mu uciec od mało do kompletnej ruiny. Otrzymała dwie kampanie restauratorskich, pierwszy od 1903 do 1906 roku, drugi od 1985 do 2002. Podczas XX th  century, jego reputacja rosła wśród historyków sztuki i ogółu społeczeństwa stopniowo.

Kilkusetletnia izolacja tłumaczy niezwykły stan zachowania zabytku. A miejsce, w którym go dzisiaj widzimy, pozostaje bardzo sugestywne. Podróżnik odkrywa małą wioskę skupioną wokół romańskiego kościoła, w zalesionej dolinie. Kościół ten uderza harmonią proporcji, monumentalnością, jaką nadają mu dwie dzwonnice, grubością brunatnych kamiennych murów, prostotą rzeźbiarskiej dekoracji.

Od początku XX th  century historycy sztuki zauważyli, co sprawia, że jego oryginalność: wystrój orientalisms. Mówimy o stylu hiszpańsko-mauretańskim . Klastry – kamienne kraty zamykające okna, kopuła ozdobiona drobnymi żebrami, wieloboczne łuki przypominają zabytki budowane w Hiszpanii w średniowieczu, zarówno w królestwach chrześcijańskich, jak iw muzułmańskiej części kraju. Budowniczowie z pewnością chcieli przywołać daleki wschód, ten kraj na wschód od Morza Śródziemnego, o który rycerze zachodu spierali się wówczas z muzułmanami: Ziemię Świętą i Jerozolimę, postrzeganą wówczas jako centrum świata.

W 1998 r. Hôpital-Saint-Blaise został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa jako świadectwo dróg do Saint-Jacques-de- Compostelle . Klasyfikacja ta jest konsekracją dla gminy, uznaniem jej wysiłków na rzecz odrestaurowania i wzbogacenia zabytku oraz terenu wsi. Ale dopiero w ostatnich latach przez wieś przechodzą pielgrzymi z Composteli .

Dziedzictwo środowiskowe

Sprzęt

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Euskaltzaindia - Akademia języka baskijskiego
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. „  http://www.soule-xiberoa.fr/fileadmin/Bibliodocs/Education_Jeunesse/Langue_basque/kartielen_izenak.pdf  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  9. „  Stacja Météo-France Oloron-Ste-Mari – metadane  ” , na stronie datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 r. )
  10. "  Orthodromy between L'Hôpital-Saint-Blaise i Oloron-Sainte-Marie  " , na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja Météo-France Oloron-Ste-Mari - zestawienie klimatyczne - statystyki 1981-2010 i zapisy  " , na publicznych data.meteofrance.fr (konsultowane w oloron-ste-mari ) .
  12. „  Ortodromia między L'Hôpital-Saint-Blaise i Uzein  ” , na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 r . ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Oloron-Sainte-Marie  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  22. Paul Raymond , Słownik topograficzny Departamentu Basses-Pyrénées , Paryż, Imprimerie Impériale,1863, 208  pkt. ( BNF Ogłoszenie n o  FRBNF31182570 , czytać online )...
  23. Notariusze Oloron - Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques
  24. Odręczny zbiór 11 tomów rozważań (1606-1789) - Archiwum Departamentalne Pyrénées-Atlantiques
  25. Akta zarządzania Pau - Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques
  26. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 8 czerwca 2014 r . ) .
  27. Organizacja spisu na insee.fr .
  28. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  29. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  30. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Zobacz również

Bibliografia

L'Hôpital-Saint-Blaise: historia, sztuka i przekonania o drogach Pirenejów XI th do XXI th  century Robert Elissondo; przedmowa Denise Péricard-Méa. - Biarritz: Atlantica 2009 ( ISBN  978-2-7588-0239-6 ) . Zobacz stronę wydań Atlanticaa

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne