Joseph von Hammer-Purgstall

Joseph von Hammer-Purgstall Obraz w Infobox. Joseph von Hammer-Purgstall,
litografia Josefa Kriehubera (1843). Biografia
Narodziny 9 czerwca 1774
Graz
Śmierć 23 listopada 1856(82)
Wiedeń
Imię w języku ojczystym Joseph Freiherr von Hammer-Purgstall
Imię urodzenia Joseph Freiherr von Hammer
Narodowość austriacki
Trening Kk Akademie für Orientalische Sprachen ( en )
Zajęcia Odkrywca , tłumacz , dyplomata , pisarz
Dziecko Karl von Hammer-Purgstall ( d )
Inne informacje
Pracował dla Austriacka Akademia Nauk
Pole Orientalistyka
Członkiem Austriacka Akademia Nauk
Królewska Szwedzka Akademia Literatury, Historii i Starożytności
Królewska Holenderska Akademia Sztuki i Nauk
Akademia Napisów i Literatury
Królewskiej Pruska
Akademia Nauk Węgierska
Akademia Nauk Rosyjska Akademia Nauk
Instytut Archeologiczny Niemiecka
Akademia Nauk w Turynie (1825)
Nagrody
podpis Josepha von Hammer-Purgstalla podpis

Baron Joseph von Hammer-Purgstall , urodzony (von) Hammer w Graz ( Styria ) dnia9 czerwca 1774i zmarł w Wiedniu dnia23 listopada 1856, jest austriackim dyplomatą i orientalistą . Znany jest jako tłumacz literatury wschodniej i uważany za jednego z twórców badań naukowych nad Imperium Osmańskim .

Biografia

Josef von Hammer, urodzony przez ojca, nobilitowanego austriackiego urzędnika państwowego (odpowiednik prefekta policji), w wieku 15 lat wstąpił do Królewskiej Akademii Języków Orientalnych w Wiedniu, która kształciła młodych tłumaczy w służbach dyplomatycznych. Przez pięć lat uczył się języka tureckiego , perskiego i arabskiego , a także włoskiego, francuskiego, łaciny i greki. Jego talent do języków objawił się w 1790 r., Kiedy był tłumaczem przy okazji wizyty delegacji tureckiej.

Po ukończeniu studiów pozostał na Akademii, gdzie rozpoczęła się jego praca naukowa. Tłumaczył artykuły z encyklopedii tureckiego uczonego Hajjiego Khalify i współpracował z historykiem Johannesem von Müllerem (1752-1809) oraz orientalistą Bernhardem von Jenischem (1734-1807).

W 1799 r. Odbył pierwszą podróż do Konstantynopola . W 1800 r. Brał udział w kampanii przeciwko Francuzom w Egipcie , jako tłumacz i tłumacz brytyjskiego admirała Sidneya Smitha na pokładzie Tygrysa , a także w odwrocie Akko . Następnie towarzyszył Sidneyowi Smithowi w Londynie, gdzie uczył się angielskiego. Następnie kontynuował podróż do Paryża, gdzie spotkał orientalistę Silvestre de Sacy , zanim w 1801 roku wrócił do Austrii.

W 1802 r. Był sekretarzem poselstwa austriackiego w Konstantynopolu, skąd odbywał niewielkie wycieczki do Azji Mniejszej i Grecji. W tym czasie napisał dziennik podróżniczy, powieść Antar i przetłumaczył Opowieści z tysiąca i jednej nocy .

Ciągły konflikt między nim a jego przełożonym doprowadził w 1806 r. Do przeniesienia go do Konsulatu Generalnego Jassy w Mołdawii .

W 1807 r. Uzyskał stanowisko tłumacza w kancelarii sądu wiedeńskiego. W latach 1809-1818 publikował czasopismo Fundgruben des Orients ( Studnia Wiedzy o Wschodzie ). W 1817 r. Został radcą sądu. Ożenił się z Caroline von Henikstein, córką Josepha von Heniksteina  (w) .

Po śmierci swojego przyjaciela hrabiego Wenzela Johanna von Purgstalla i jego syna odziedziczył posiadłość Hainfeld w Styrii , następnie w 1835 roku otrzymał tytuł barona Austrii pod imieniem Hammer-Purgstall. Ponieważ w Konstantynopolu nie dostawał żadnych realnych zadań, mógł poświęcić się prawie całkowicie literaturze. Następnie popadł w konflikt w Wiedniu z Metternichem , co zmusiło go do pracy w domu i niewątpliwie przyniósł korzyści jego badaniom. Odpowiadał za biblioteki w okresie okupacji napoleońskiej, udało mu się ograniczyć grabieże. WGrudzień 1809udało mu się nawet uzyskać w Paryżu zwrot cennych rękopisów.

Hammer-Purgstall tłumaczone na wiele dzieł wschodnich w języku niemieckim, jako pierwszej księgi Historii Wassaf Divan z Hafez w 1812 roku, zbiór wierszy, który był źródłem inspiracji dla Goethego za Zachodnim Divan östlicher opublikowana w 1819 ( West-wschodni tapczan ). Théophile Gautier nawiązuje do swojej Historii Zakonu Asasynów (przetłumaczonej na język francuski w 1833 r.) W Le club des Hachichins . Miał jako ucznia niemieckiego poetę Friedricha Rückerta , którego uczył perskiego.

Od 1810 r. Aktywnie działał na rzecz utworzenia austriackiej akademii nauk, projektu, który ujrzał światło dzienne dopiero w 1847 r. I której był pierwszym prezesem od 1848 do 1849 r. Został wybrany zagranicznym współpracownikiem Akademii Inskrypcji. i piękne -lety w 1835 roku .

W 1825 roku przetłumaczył Diwan jednego z największych tureckich poetów , baki , a więc wprowadzono Latter pracy na Zachód.

Jest medal za Hammer-Purgstall wygrawerowany w 1847 roku.

W 1858 roku A. Weikert założył i nazwał w swoim hołdzie Österreichische Orientgesellschaft Hammer-Purgstall (Austriackie Stowarzyszenie Orient Hammer-Purgstall), które działa na rzecz kontaktów kulturalnych między Bliskim Wschodem a Austrią i wspiera studentów z obszaru muzułmańskiego.

Utwory przetłumaczone na język francuski

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. (de) Wassaf , Geschichte ... , księga 1, tekst perski i tłumaczenie na język niemiecki, Wiedeń, 1856 ( katalog BnF dla wznowień ).
  2. Théophile Gautier, Le Club des Haschischins , w Œuvres de Th. Gautier , Éd. Alphonse Lemerre, Paryż, 1897.
  3. (de) Joseph von Hammer-Purgstall , Baki's, des grössten türkischen Lyrikers: Diwan , Wiedeń,1825, 142  pkt. ( ISBN  9783598510779 )
  4. Louis Bazin , "  Baki Mahmud Abd al-Baki mówi (1526-1600) - 3. Czas hańba  " na Encyclopaedia Britannica (obejrzano 1 st lipca 2014 )
  5. http://hdl.handle.net/10900/100742 S. Krmnicek und M. Gaidys, Gelehrtenbilder. Altertumswissenschaftler auf Medaillen des 19. Jahrhunderts. Begleitband zur online-Ausstellung im Digitalen Münzkabinett des Instituts für Klassische Archäologie der Universität Tübingen , w: S. Krmnicek (Hrsg.), Von Krösus bis zu König Wilhelm. Neue Serie Bd.3 (Tübingen 2020), 38f.

Linki zewnętrzne