Tłumaczenie (w jego pierwotnym znaczeniu tłumaczeń międzyjęzykowej ) odbywa się przekazać tekst napisany w języku ( „język źródłowy” lub „ język źródłowy ”) w innym języku ( «język docelowy» lub „język«przybycie»). Łączy co najmniej dwa języki i dwie kultury, a czasem dwie epoki.
Tłumaczenie ( tłumaczenie w języku starofrancuskim) zawsze reprezentuje tekst oryginalny (lub „tekst źródłowy” lub „tekst źródłowy”); w tym wiąże się z pewnym stopniem równoważności, chociaż koncepcja ścisłej równoważności między językami jest obecnie przestarzała w badaniach nad przekładem. Pojęcie tłumaczenia od dawna opiera się na dychotomii, takich jak „wierność” kontra „wolność”, „wierność literze” kontra „wierność duchowi”, „tłumaczenie źródłowe ” kontra „tłumaczenie docelowe” i tak dalej.
Tłumaczenie uwzględnia pewną liczbę parametrów (kontekst, gramatyka itp.), aby było zrozumiałe dla osób, które nie znają języka źródłowego i nie mają tej samej kultury lub nie mają tego samego bagażu wiedzy. Tłumaczenie wymaga opanowania języka źródłowego, ale także języka docelowego (lub odbiorcy ), który jest na ogół językiem ojczystym tłumacza. Dobry tłumacz ma nie tylko umiejętności językowe: musi umieć analizować tekst i sam musi mieć umiejętność pisania. Aby tłumaczyć teksty naukowe i techniczne, musi też posiadać solidną wiedzę techniczną i opanować żargon w obu językach.
Tłumaczenie jest nadal zasadniczo ludzkie, w razie potrzeby przy użyciu narzędzi tłumaczeń wspomaganych komputerowo, ale pojawiają się narzędzia komputerowe do tłumaczenia automatycznego .
Dyscyplina zainteresowana przekładem nazywa się translatoryką .
W przestrzeni i czasie intensywność komunikacji międzykulturowej i wymiany międzyjęzykowej w dużej mierze zależy od ilości i jakości informacji tłumaczonych z jednego języka na inny, ale historia pokazała, że obieg i „ rozgłos ” idei nie są ilościowo mylone z najpowszechniej języki mówione. W szczególności, liczba głośników o mówionego języka nie jest dobrym prognostykiem na takiego komunikatu utworzonego w tym języku (lub krążących w tym języku), aby następnie zostać przetłumaczone i krążyć po całym świecie; według językoznawca David Crystal, „co wyjaśnia, dlaczego język staje się językiem globalnym ma niewiele wspólnego z liczbą ludzi, którzy mówią, ale znacznie więcej tożsamości tych głośników . ” Z tego punktu widzenia bardzo ważna jest zatem sieć dwujęzycznych mówców i tłumaczy.
Od XIX th wieku i globalizacji i regulacja „własności intelektualnej” i tłumaczeń, wiele języków i kultur są bardziej lub mniej „przetłumaczone” lub wychodzić szybciej niż przed lub już są martwe lub zapomniane (przy założeniu, że martwy język taki jak łacina może być nadal tłumaczony).
Niektórzy autorzy opisują pojawienie się nowej sieci i globalnego systemu językowego, w którym angielski odgrywa dominującą i centralną rolę. Hegemonię kulturowo-językową języka angielskiego można jednak stopniowo ograniczać poprzez ulepszanie i uogólnianie oprogramowania do tłumaczenia maszynowego w Internecie oraz przez nowe podejście Wikimedian, które zachęca i ułatwia „tłumaczenia i wymiany międzyjęzykowe” w Wikipedii i jej siostrzanych projektach (tłumaczeniach). na 287 języków możliwych do końca 2013 roku, w tym tak zwane języki „ martwe ” i esperanto , z kilkoma dużymi dwustronnymi projektami językowymi).
Analiza względnej sytuacji języków świata przez długi czas pozostawała niemożliwa z powodu braku odpowiednich danych, zauważa Mark Davis (prezes i współzałożyciel Unicode Consortium, które opracowuje standardy kodowania znaków dla wszystkich komputerów i interfejsów mobilnych planeta za pomocą pisma), a mimo to wyczuwamy wagę struktury tej sieci; Przez długi czas niemożliwe było ilościowe zbadanie struktury globalnej sieci wymiany między językami, ale staje się to łatwiejsze dzięki tworzeniu dużych otwartych baz danych „miejsc” globalnych giełd, takich jak Wikipedia czy Twitter, a Proporcja języków używanych w Internecie jest coraz bardziej znana.
W 2014 roku francusko-amerykański zespół wykorzystał naukę o sieciach do stworzenia map w celu wizualizacji, jak informacje i idee krążą po świecie [zgodnie z językiem oryginalnej wiadomości, według średniego PKB krajów, w których mówi się tym językiem, według języka pierwszych tłumaczeń i tych, które przekażą informację lub według medium (książka, Wikipedia, Twitter)...]. Aby sporządzić tę „mapę”, badacze ci zbadali z jednej strony dostępne dane dotyczące przekładu literackiego (przyjmując za podstawę 2,2 miliona tłumaczeń książek opublikowanych w ponad tysiącu języków), a z drugiej strony dwie główne globalne wymiany językowe sieci W 2014 roku francusko-amerykański zespół wykorzystał naukę o sieciach do stworzenia map w celu wizualizacji, w jaki sposób informacje i idee krążą po świecie [w zależności od języka wiadomości od pochodzenia, według średniego PKB krajów, w których mówi się tym językiem, według języka pierwszych tłumaczeń i tych, które przekażą informację lub według medium (książka, Wikipedia, Twitter)...]. Aby sporządzić tę „mapę”, badacze ci zbadali z jednej strony dostępne dane dotyczące przekładu literackiego (przyjmując za podstawę 2,2 miliona tłumaczeń książek opublikowanych w ponad tysiącu języków), a z drugiej strony dwie główne globalne wymiany językowe sieci, które są:
Oto, co ujawnia analiza tych danych:
Transmisja kulturowa odbywa się również za pomocą języka mówionego, lokalnie i zdalnie (przez telefon lub Skype ), co może przyspieszyć rozpowszechnianie pewnych idei i informacji.
Nie są dostępne wyczerpujące statystyki dotyczące liczby tekstów tłumaczonych na całym świecie, w szczególności z powodu dużej liczby tłumaczeń dokonywanych w szarej literaturze lub rozpowszechnianych przez Internet bez korzystania z tradycyjnych sieci.
Według księgi rachunkowej z 2009 roku najbardziej przetłumaczonym dokumentem na świecie byłaby Powszechna Deklaracja Praw Człowieka . W 2019 r. UDHR naliczył 515 tłumaczeń , chociaż podobno Biblia została przetłumaczona na ponad 2000 języków, a modlitwa Ojcze nasz w 1698 językach.
We Francji w latach 2000-2010 na około 70 000 tytułów rocznych od 10 do 13% stanowiły tłumaczenia. Francofonowie mają zatem dostęp do około 7000 do 9100 tytułów zagranicznych tłumaczonych na język francuski i publikowanych każdego roku.
Te dwa pojęcia różnią się od siebie: tłumacz tłumaczy idee wyrażone na piśmie z jednego języka na inny, podczas gdy tłumacz tłumaczy idee wyrażone ustnie lub za pomocą części ciała ( język migowy ) z jednego języka na inny. Tłumaczenia ustne można uznać za subdziedzinę przekładu ze względu na realizowane procesy (tłumaczenia), ale w praktyce czynności te wymagają bardzo różnych umiejętności, podlegają różnym ograniczeniom i mają odmienny związek z czasem.
Tłumaczenie zakłada opanowanie co najmniej dwóch języków, ale także posiadanie dostępu do tekstu do tłumaczenia (lub jego kopii) w czasie niezbędnym do jego tłumaczenia, a jeśli to możliwe, do tekstu oryginalnego (ewentualnie z adnotacjami), a nie do istniejącego wcześniej tłumaczenia tego tekstu na inny język.
Jednak przez długi czas prace były kopiowane i przepisywane ręcznie. Czasami są rzadkie lub wyjątkowe.
Biblioteki i archiwa (miejskie, królewskie, religijne, przemysłowe itp.) przechowują rzadkie dzieła i zbiory dziedzictwa, kolekcje edukacyjne i / lub naukowe oraz dzieła do publicznego czytania. Te miejsca są ważne dla tłumaczy. Niektórych z przechowywanych tam prac nie można wypożyczyć z domu ani nawet bezpośrednio konsultować, innych nie można sfotografować ani zmikrofilmować. Studenci, nauczyciele, badacze i inni profesjonaliści przyjeżdżają tutaj, aby tłumaczyć elementy dzieł lub całe stare dzieła. Dla filozofa Roberta Damiena , poza miejscem zestawienia autorów i języków, tekstów i wiedzy, tłumaczenie jest – podobnie jak biblioteka – „miejscem linków” .
Jeśli chodzi o teksty starożytne, dziś możemy wyróżnić głównie dwa nurty przekładu.
Tłumaczenie dosłowne lub formalneZasada dosłownego lub formalnego tłumaczenia pozostaje skoncentrowana na oryginalnych słowach i składni, uprzywilejowując je przede wszystkim, ryzykując, że będą trudne do zrozumienia w innym kontekście historycznym.
Jeśli chodzi o współczesne teorie przekładu, na ogół obserwujemy istnienie sześciu dominujących nurtów:
Podejścia oparte na praktyce / Podejście komunikacyjneNurt interpretacyjny: teoria znaczenia z Graduate School of Interpreters and Translators (ESIT) , oparta głównie na praktyce tłumaczenia konferencyjnego . W swojej książce Interpreter to translate , Danica Seleskovitch i Marianne Lederer utrzymują, że konieczne jest tłumaczenie znaczenia, a nie języka, ponieważ ten jest tylko prostym nośnikiem przekazu. Język może być przeszkodą w zrozumieniu. Z tego powodu podczas każdej operacji tłumaczenia należy zawsze unikać transkodowania i kontynuować dewerbalizację. Wśród prac, które odegrały ważną rolę w teoretyzowaniu, które naznaczyły historię, przypomnimy sobie projekt ogólnej pracy Estienne Dolet o języku francuskim, która doprowadzi do opublikowania w 1540 r. La way to well. z jednego języka na drugi .
Podejścia oparte na teoriach literackichTen nurt uważa, że tłumaczenie nie jest operacją językową, ale raczej operacją literacką ( Edmond Cary ). Innymi słowy: żeby tłumaczyć poezję , trzeba być poetą ( Ezra Pound , Walter Benjamin , Henri Meschonnic , Antoine Berman ).
Pojęcie energii w języku: słowa są w pewnym sensie krystalizacją historycznego doświadczenia kultury, która daje im siłę i właśnie tę energię należy przetłumaczyć. W Leopardi już kilka stron Zibaldone wskazuje na ten sam kierunek ( w tekście odbiorcy należy przywrócić energię energetyczną ).
Nurt socjolingwistycznyTo społeczna forma decyduje o tym, co można przetłumaczyć, a co nie, co jest dopuszczalne, a co nie (selekcja, filtracja, cenzura...). Tłumacz jest wytworem społeczeństwa, a tłumaczy się zgodnie z własnym środowiskiem społeczno-kulturowym ( szkoła Tel Awiwu : Even Zohar, Gideon Toury ).
Podejścia oparte na teoriach językowychStrukturalizm, językoznawstwo, pragmatyka, językoznawstwo tekstu. Jest to nurt, który traktuje słowo, składnię i zdanie jako jednostki przekładu ( Georges Mounin , Vinay i Darbelnet, JI Austin, J.-Ch. Vegliante ).
Podejścia oparte na koncepcjach filozoficznych i hermeneutycznychLiderem tego nurtu jest George Steiner . Prawdziwy tłumacz musi umieć postawić się w sytuacji pisarza, aby uchwycić i uchwycić intencję („znaczenie”) autora oryginalnego tekstu. Operacja tłumaczenia jest uważana za ruch czterostopniowy: zaufanie (zaufanie / przekonanie), agresja, inkorporacja i restytucja.
Podejścia semiotyczneW semiotyka to nauka o znakach i systemy znaczeń. Dla semiologa Charlesa Sandersa Peirce'a proces oznaczania jest wynikiem współdziałania trzech elementów: znaku, przedmiotu i jego interpretatora. Również z semiotycznego punktu widzenia każdy przekład uważany jest za formę interpretacji, która odnosi się do tekstów o innej treści encyklopedycznej i określonym kontekście społeczno-kulturowym.
Proces tłumaczenia można podzielić na trzy kolejne fazy:
Na rynku pracy istnieją dwa rodzaje tłumaczeń: tłumaczenie tekstów technicznych i tłumaczenie literackie . Większość profesjonalnych tłumaczy tłumaczy teksty techniczne. Tłumacze literaccy są związani z wydawnictwem lub niezależni.
Tłumaczenie techniczne TechnicalTłumaczenia techniczne dla dokumentów takich jak podręczniki, instrukcje obsługi, dokumentacji oprogramowania , arkusze instrukcji, notatek wewnętrznych, minut , sprawozdań finansowych, umów, dokumentów urzędowych, prac naukowych i innych dokumentów do ograniczonej publiczności (to, co bezpośrednio dotyczy dokumentu) i których okres użytkowania jest często ograniczony.
Na przykład, podręcznik użytkownika dla konkretnego modelu lodówki jest przydatny tylko dla właściciela lodówki i będzie przydatny tak długo, jak długo będzie istniał dany model lodówki. Podobnie dokumentacja oprogramowania ogólnie odnosi się do konkretnego oprogramowania , którego aplikacje odnoszą się do kategorii użytkowników .
Tłumaczenie tekstów technicznych często wymaga specjalistycznej wiedzy z określonej dziedziny. Wśród tekstów technicznych są:
Tłumaczenie techniczne to często „anonimowy” rodzaj tłumaczenia, w którym nazwisko tłumacza może nie być skojarzone z tłumaczonym dokumentem, podobnie jak niektóre firmy nie wymieniają autorów przewodników użytkownika produktu. Jednak w przypadku tłumaczenia książek o treści informacyjnej, tłumacz zostanie wymieniony w sekcji głównej odpowiedzialności pozycji bibliograficznej książki.
Ogólnie rzecz biorąc, tłumaczenie techniczne jest bardziej dostępne i oferuje wyższe wynagrodzenie niż tłumaczenie literackie.
Szkoły myśleniaZgodnie ze szkołą myślenia Targetist , w razie potrzeby konieczne jest uprzywilejowanie trafności słów ze szkodą dla stylistyki . Aby przekazać swoje przesłanie, tłumaczenie będzie czasami musiało zastąpić elementy kulturowe oryginalnego tekstu równoważnymi przykładami, ale lepiej znanymi czytelnikom kultury docelowej. Najważniejsze pozostaje „znaczenie” przesłania, które autor chce przekazać. Tłumacz musi najpierw przekazać to przesłanie w sposób idiomatyczny i naturalny dla czytelnika języka docelowego, pozostając wiernym językowi, rejestru i tonie, jakim posługuje się autor tekstu pisanego w języku źródłowym.
Zgodnie z różdżkarską szkołą myślenia od tłumacza wymaga się ścisłej wierności formie tekstu oryginalnego. Tłumacz musi zatem odtworzyć wszystkie elementy stylistyczne tekstu oryginalnego, użyć tego samego tonu, zachować wszystkie elementy kulturowe, a nawet, w skrajnym przypadku, zmusić język docelowy do przyjęcia formy podyktowanej tekstem oryginalnym. Różdżkarz najpierw zadba o skrupulatne poszanowanie pojazdu, którym posługuje się autor, a następnie spróbuje poprawnie przywrócić znaczenie przekazu.
(Patrz Recenzje tłumaczeń infra.)
Trudności związane z obszarami specjalistycznymiNależy zauważyć, że niektórzy tłumacze niezależni wskazują, że specjalizują się w prawie wszystkich dziedzinach, co z definicji przeczy terminowi specjalizacja; oczywiste jest, że tłumacze ci starają się w ten sposób powierzyć większą liczbę prac tłumaczeniowych.
Nie należy jednak lekceważyć umiejętności rozwijania szczegółowej wiedzy na dany temat poprzez wykonywane tłumaczenia, źródła wyjaśnień, takie jak Wikipedia, inne encyklopedie, słowniki terminologiczne, nie mówiąc już o stronach internetowych firm, których dotyczą, czy zajmując się daną tematyką , będąc liczne. Dlatego warto zwrócić się do tłumacza z dużą liczbą specjalizacji w swoim CV.
Aby jednak dokonywać użytecznych pragmatycznych przekładów, konieczne jest opanowanie żargonu danej dziedziny i umiejętność posługiwania się właściwymi terminami; przekład, który nie odzwierciedla aktualnego użycia i ewolucji języka specjalistycznego, może być nieprecyzyjny, a nawet niepoprawny i nie może zainteresować czytelników, podobnie jak nie pisze się już więcej, jak w 1750 roku.
Niektóre dziedziny (takie jak informatyka ) ewoluują w zawrotnym tempie, do tego stopnia, że specjalistyczny żargon języka docelowego (na przykład francuski) nie jest w stanie wzbogacić się wystarczająco szybko, aby nadążyć za ewolucją języka. ). W takiej sytuacji tłumacz może być skonfrontowany z brakiem francuskiego odpowiednika (a więc z koniecznością albo użycia terminu w języku oryginalnym, albo posłużenia się parafrazą wyjaśniającą, albo stworzeniem neologizmu ), z istnieniem kilku mniej więcej równoważne neologizmy lub alternatywa między stosunkowo ogólnym i dobrze znanym terminem a terminem bardziej precyzyjnym, ale rzadziej używanym.
Tłumaczenie oprogramowania (które ma dwie odrębne fazy, internacjonalizację i regionalizację ) to proces, który różni się od zwykłego tłumaczenia tekstu pod kilkoma względami.
Tłumaczenie literackieTen rodzaj przekładu dotyczy powieści , wierszy i innych rodzajów tekstów z dziedziny literatury.
Tłumaczenie literackie wymaga umiejętności stylistycznych , dobrej wyobraźni i szerokiej wiedzy kulturowej. Ma to na celu odtworzenie pełnego wpływu oryginalnego tekstu na czytelnika tekstu w języku docelowym, a także znaczenia słów. Tłumaczenie musi być równie przyjemne w lekturze i budzić takie same emocje jak oryginał, zgodnie z powiedzeniem Cervantesa : „nic nie kładź, niczego nie zostawiaj”. Świetni tłumacze, bez względu na języki pracy, mają bardzo wymagające wykształcenie, studia literackie i uniwersyteckie, w języku, z którego tłumaczą - a wielu tłumaczy literackich tłumaczy z kilku języków - ale także, a zwłaszcza w swoim języku ojczystym, na język na które tłumaczą. Napisanie tekstu docelowego staje się wtedy niezbędne.
W poezji przekład przedstawia podwójną trudność, gdy trzeba uwzględnić zarówno znaczenie, jak i metrykę (formy w ogóle), a nawet zabiegi retoryczne. Jeśli ograniczymy się do znaczenia ( semantycznego ), ćwiczenie tłumaczenia haikus , po przejściu przez kilka języków i wreszcie powrocie do francuskiego, wykazało dość dużą solidność treści semantycznej.
Trudność dobrze znana tłumaczom polega na tym, że tekst do przetłumaczenia sam w sobie jest czasem tłumaczeniem, niekoniecznie wiernym, że tłumacz musi w miarę możliwości starać się wyjść poza, aby wrócić do oryginału. Obecnie zjawisko to nasiliło się i jest przedstawiane w różnych formach. Po pierwsze, świadomie używa się języka pomostowego. Jeśli tekst napisany w języku estońskim musi zostać przetłumaczony na współczesną grekę , może być trudno zidentyfikować tłumacza, który zna oba języki i „tematykę” jednocześnie. Tłumacz rozpocznie od pierwszego tłumaczenia, często wykonywanego na język angielski. Niedokładność tego języka może stwarzać trudności, jak wskazuje Claude Piron tym zdaniem sformułowanym w języku angielskim, którego francuskie tłumaczenie musiał sprawdzić: „Nie mógł zgodzić się z poprawkami do projektu rezolucji zaproponowanymi przez delegację Indii” . Pierwszy tłumacz nie był w stanie stwierdzić, czy „propozycja” odnosiła się do „poprawek” czy „rezolucji” i wybrał niewłaściwe rozwiązanie. Claude Piron, który miał przed sobą cały raport, był w stanie go poprawić.
Marc Bloch wygłosił następującą krytykę w Apology for History :
„Byłoby niefortunne, nie oszukujmy się, gdyby historycy obarczali swoje słowa obcymi słowami, naśladując tych autorów powieści wiejskich, którzy dzięki gwarze przemykają się w żargonie, w którym pola nie byłyby lepiej rozpoznawane niż miasto. Rezygnując z wszelkich prób równoważności, często sama rzeczywistość byłaby błędna. Zastosowanie że wraca, jak sądzę, XVIII th century, chce „chłopa” w języku francuskim, lub słowa o podobnym znaczeniu w innych językach zachodnich, są wykorzystywane do wyznaczenia chriépostnoï dawnej carskiej Rosji. Trudno sobie wyobrazić bardziej niefortunne zbliżenie. Tam reżim przywiązania do ziemi stopniowo przekształcił się w prawdziwą niewolę; u nas taka forma osobistej zależności, która mimo swego rygoru była bardzo daleka od traktowania człowieka jako rzeczy pozbawionej wszelkich praw: tak zwana pańszczyzna rosyjska nie miała prawie nic wspólnego z naszą średniowieczną pańszczyzną. Jednak samo powiedzenie „chriépostnoy” nie pomogłoby nam. Istniały bowiem w Rumunii, na Węgrzech, w Polsce, a nawet we wschodnich Niemczech, typy poddaństwa chłopskiego blisko spokrewnione z tym, które ugruntowało się w Rosji. Czy będziesz musiał po kolei mówić po rumuńsku, węgiersku, polsku, niemiecku lub rosyjsku? Po raz kolejny umknęłoby to, co istotne, czyli przywrócenie głębokich powiązań faktów, poprzez wyrażenie ich za pomocą poprawnej nomenklatury. "Istnieje jeszcze inna krytyka, trudniejsza do argumentacji, oparta na włoskim zdaniu o szczególnie energicznym sformułowaniu: „ Traduttore, traditore ” [po francusku „Traducteur, traître”]. Według tej krytyki każde tłumaczenie jest zdradą autora, jego tekstu, jego ducha, jego stylu… z powodu wyborów, które muszą być dokonywane ze wszystkich stron. Pisarz Julien Green , doskonale dwujęzyczny, który sam przetłumaczył niektóre ze swoich dzieł z francuskiego na angielski, deklaruje: „Pisarz, który został przetłumaczony, z pewnością użyłby innych słów i powiedział różne rzeczy. Napisał w języku tłumacza”.
Tłumacz Pierre Leyris (który tłumaczył m.in. dzieło Hermana Melville'a ) odpowiada na tę krytykę stwierdzeniem: „ Tłumaczyć, to mieć uczciwość i trzymać się aluzyjnej niedoskonałości ”.
Zobacz artykuł Regionalizacja oprogramowania .
Norma jakości NF EN 15038:2006, uchylona w 2015 r., była specyficzną europejską normą dotyczącą usług tłumaczeniowych, której celem było „ustanowienie i zdefiniowanie wymagań dotyczących świadczenia wysokiej jakości usług tłumaczeniowych”. Określił „wymagania dla dostawców usług tłumaczeniowych (TSP) w zakresie zasobów ludzkich i technicznych, zarządzania jakością i zarządzania projektami, ram umownych i procedur obsługi”. Norma określa warunki i etapy tłumaczenia.
W 2015 roku norma NF EN 15038 została zastąpiona międzynarodową normą ISO 17100:2015 „Usługi tłumaczeniowe – Wymagania dotyczące usług tłumaczeniowych”. Zgodnie z podsumowaniem sporządzonym przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną („ISO”), ISO 17100: 2015 „zawiera wymagania dotyczące podstawowych procesów, zasobów i innych aspektów niezbędnych do świadczenia wysokiej jakości usługi tłumaczeniowej. spełniające obowiązujące specyfikacje. Stosowanie normy ISO 17100:2015 zapewnia również dostawcy usług tłumaczeniowych (PST) możliwość wykazania zgodności określonych usług tłumaczeniowych z normą ISO 17100:2015 oraz zdolności jego procesów i zasobów do świadczenia usługi tłumaczeniowej, która spełnia specyfikacje klienta i inne odpowiednie specyfikacje. Obowiązujące specyfikacje mogą obejmować specyfikacje klienta, samego PST oraz odpowiednie kodeksy branżowe, przewodniki dobrych praktyk lub przepisy ”.
Według Dyrekcji Generalnej ds Tłumaczeń Komisji Europejskiej , przemysł język obejmuje specjalistów zaangażowanych w Tłumaczy, napisów i dubbingu, regionalizacja, rozwój językowych narzędzi technologicznych, „organizacja konferencji międzynarodowych, nauczanie języków i konsultacji językowej pole.
W niektórych przypadkach tłumaczenie tekstu może być obowiązkowe.
Na przykład w krajach wielojęzycznych lub w organizacjach międzynarodowych może być obowiązkowe tłumaczenie przepisów ustawowych i wykonawczych lub formularzy administracyjnych na wszystkie języki narodowe lub urzędowe.
Prawo danego kraju może wymagać, aby pewne informacje były dostępne w języku narodowym lub w jednym lub we wszystkich językach narodowych. Na przykład, we Francji prawo n o 94-665 z4 sierpnia 1994odnoszące się do używania języka francuskiego, określane jako „ Loi Toubon ”, która zastąpiła prawo n o 75-1349 z dnia31 grudnia 1975 r., stanowi, że używanie języka francuskiego jest obowiązkowe, w szczególności we wszystkich reklamach pisanych, mówionych lub audiowizualnych, a także w instrukcjach używania lub używania towaru, produktu lub usługi .
Na poziomie magisterskim utworzono specjalne kursy, takie jak specjalistyczne tłumaczenia magisterskie.
W woj. istnieje trzyletni licencjat z przekładu. Pozwala na przyjęcie do Orderu Tłumaczy Przysięgłych , Terminologów i Tłumaczy ustnych Quebecu (OTTIAQ).
W Szwajcarii szkolenia tłumaczeniowe są oferowane na poziomie licencjackim i magisterskim na Wydziale Tłumaczeń Ustnych i Tłumaczeń w Genewie oraz na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Zurychu (de) w Winterthur . Z kolei Uniwersytet w Lozannie mieści CTL (Centrum Tłumaczeń Literackich) i oferuje studentom specjalizację z przekładu literackiego.
Na tablicy w kolumnie Ludwika XVI w Nantes angielskie słowo robotnicy zostało przetłumaczone jako „robotnicy”, podczas gdy słowo „robotnicy” byłoby bardziej odpowiednie.