Józef Kabila

Józef Kabila
Rysunek.
Józefa Kabilę w 2016 roku.
Funkcje
Prezydent Demokratycznej Republiki Konga
17 stycznia 2001 - 25 stycznia 2019
( 18 lat i 8 dni )
Wybór 27 listopada 2006
Ponowny wybór 28 listopada 2011
Wiceprezydent Abdoulaye Yerodia Ndombasi
Azarias Ruberwa
Jean-Pierre Bemba
Arthur Z'ahidi Ngoma
Premier Antoine Gizenga
Adolphe Muzito
Louis Koyagialo (tymczasowo)
Augustin Matata Ponyo
Samy Badibanga
Bruno Tshibala
Rząd Józef Kabila I i II
Poprzednik Laurent-Désiré Kabila
Następca Feliks Tshisekedi
Senator na całe życie
W biurze od 15 marca 2019 r.
( 2 lata, 3 miesiące i 22 dni )
Biografia
Imię urodzenia Joseph Kabila Kabange
Data urodzenia 4 czerwca 1971
Miejsce urodzenia Hewa Bora II ( Demokratyczna Republika
Konga )
Narodowość kongijski
Partia polityczna Partia Ludowa Odbudowy i Demokracji (PPRD)
Tata Laurent-Désiré Kabila
Rodzeństwo Jaynet Kabila
Zoe Kabila
Małżonka Oliwkowy Lembe di Sita
Herb Demokratycznej Republiki Konga (1999-2003) .svg Herb Demokratycznej Republiki Konga (2003-2006) .svg Pieczęć Prezydencka Demokratycznej Republiki Konga.svg
Prezydenci
Demokratycznej Republiki Konga

Joseph Kabila , urodzony dnia4 czerwca 1971w Hewa Bora II na terytorium Fizi (prowincja Kiwu Południowego ), jest kino-kongijskim mężem stanu . Jest prezydentem Demokratycznej Republiki Konga z17 stycznia 2001 w 25 stycznia 2019i senator dożywotnio od15 marca 2019 r..

Syn prezydenta Laurenta-Désiré Kabila , zastąpił go po zamachu ,16 stycznia 2001, podczas II wojny w Kongu . Joseph Kabila jest najmłodszą głową państwa kino-kongijskiego. Stał na czele Sojuszu na rzecz Większości Prezydenckiej (AMP), aw 2002 roku utworzył Ludową Partię Odbudowy i Demokracji (PPRD).

W 2006 roku został wybrany w drugiej turze wyborów prezydenckich . Został ponownie wybrany w 2011 roku, podczas gdy jego główny przeciwnik, Étienne Tshisekedi , zakwestionował wyniki. W 2016 roku, kiedy nie mógł kandydować na trzecią kadencję, przełożył wybory prezydenckie, które miały odbyć się bezterminowo , wywołując kryzys polityczny .

Félix Tshisekedi zastąpił go w 2019 roku, ustanawiając pierwszą pokojową przemianę w historii kraju . Warunki, w jakich odbywa się ta przemiana, są jednak bardzo kontrowersyjne ze względu na silne podejrzenia o fałszerstwa wyborcze wpływające na wybory prezydenckie w 2018 roku . Były prezydent Kabila jest podejrzewany o chęć dalszego rządzenia krajem w cieniu. Od tego czasu piastuje dożywotnio funkcję senatora.

Biografia

Młodość

Według jego prezydenckiej biografii Joseph Kabila Kabange urodził się dnia 4 czerwca 1971w Hewa Bora II w regionie Fizi ( Kivu Południowe ). Ma siostrę bliźniaczkę, Jaynet .

Pod rządami reżimu Mobutu przebywa na wygnaniu w Tanzanii, gdzie ze względów bezpieczeństwa związanych z jego potajemnością nazywa siebie Hippolyte Kanambe Mtwale . Jest zapisany do francuskiej szkoły Dar es Salaam . Opiekuje się także łowiskami, które jego ojciec posiadał w tym czasie na jeziorze Tanganika . W październiku 1996 roku dołączył drugi podczas Pierwszej Wojny Kongo i został przeszkolony w zawodzie broni przez Szefa Sztabu Rwandzie armii , James Kabarebe . Zostaje generałem majorem .

W 1998 roku , gdy jego ojciec był prezydentem, próbował powstrzymać wojnę domową i skutecznie wycofał wojska zagraniczne stacjonujące w kraju. Uczestniczył jednak w bitwie pod Pweto w listopadzie 2000 roku .

Po opuścić wydziale prawa Makerere University , aby pomóc ojcu, Joseph Kabila uzyskał licencjat Of Arts w Stosunków Międzynarodowych na Międzynarodowym Uniwersytecie w Waszyngtonie  (w) , instytut szkolnictwa wyższego nie zdalnie rozpoznawany przez wydział edukacji z Stany Zjednoczone .

Kongolia i tożsamość Josepha Kabila

Istnieje wiele kontrowersji związanych z narodzinami Josepha Kabila, jego przeciwnicy twierdzą, że będzie synem Laurenta-Désiré Kabila i kobiety Tutsi , Marcelline Mukambukuje (która spotkała się z dezaprobatą podczas i wkrótce po II wojnie światowej. Kongo), a nawet inne pochodzenie. Kilka dni zanim został prezydentem w 2006 roku, rząd ujawnił, że jego matka była kongijska człowiek z Maniemie , Sifa Mahanya. Następnie opozycja przedstawia Étienne'a Kabilę, który również ogłasza się synem Laurenta-Désiré Kabila i który twierdzi, że Joseph Kabila jest synem byłego przeciwnika rwandyjsko-tanzańskiego, Christophe'a Adriena Kanambe, oraz mieszkającej w Ugandzie Marceliny Mukabukuje. Według niego został adoptowany przez Laurenta-Désiré Kabilę po śmierci ojca.

Później rząd opublikował zdjęcia rodzinne, a także zeznania Sifa Mahanya potwierdzające jego oficjalną tożsamość.

W 2001 roku Erik Kennes w biografii Laurenta-Désiré Kabila śledzi dzieciństwo Josepha Kabila, pokazuje, że jest synem Kabili i Sify Mahanya, podaje imię położnej bliźniaków Kabila i wyjaśnia, że ​​Joseph Kabila miał iść do francuskiej szkoły pod nazwą Hippolite Kabange Mtwale ze względów bezpieczeństwa. Dla Ludo Martensa ta książka kładzie kres kontrowersjom związanym z pochodzeniem Josepha i Jaynet Kabilów, ale ma pewne luki. W 2006 roku, w wywiadzie dla Le Soir , Sifa Mahanya zaprzeczył niektórym faktom opisanym przez Kennesa w jego książce.

Prezydent Republiki (2001-2019)

Przejście (2001-2006)

W 2001 roku , po zabójstwie swojego ojca, został wyznaczony przez jego otoczenie na prezydenta Demokratycznej Republiki Konga .

Po zawarciu porozumienia pokojowego, dialogu międzykongijskim, który położył kres drugiej wojnie w Kongu , w 2003 r. utworzono rząd przejściowy , w skład którego weszli przywódcy dwóch głównych grup rebeliantów, którzy w ten sposób zostali wiceprzewodniczącymi. Przejście to, zaplanowane na dwa lata, miało doprowadzić do wyborów przed końcem 2005 roku. W rzeczywistości opóźnienia w egzekucji przesunęły ją do końca 2006 roku.

W luty 2004odbywa oficjalną podróż do Belgii . Prezentuje swój kraj europejskim inwestorom . W swoim przemówieniu do Senatu Belgijskiego oświadczył: „Historia Demokratycznej Republiki Konga to także historia Belgów, misjonarzy, urzędników i przedsiębiorców, którzy wierzyli w marzenie króla Leopolda II o budowie w centrum Afryki. , jeden stan. Chcemy oddać hołd pamięci tych wszystkich pionierów. Został skrytykowany za zajmowanie stanowiska, a jego uwagi zakwalifikowano jako „rewizjonistyczne”.

28 marca 2004 r.zwolennicy byłego prezydenta Mobutu Sese Seko bezskutecznie próbują obalić Josepha Kabilę w zamachu stanu .

Od czasu dojścia do władzy Joseph Kabila musiał stawić czoła powtarzającym się wojnom we wschodnim Kongu, gdzie wewnętrzne siły rebeliantów lub te wspierane przez sąsiednie rządy ( Uganda , Rwanda ) próbują zdestabilizować kraj poprzez przemoc, przestępczość, plądrowanie zasobów. Jednak buntownicy ci są również motywowani czymś innym niż chciwość i kontrola nad kopalniami złota i diamentów  : dawni ludobójcy Hutu dozbrajają się w Kongo i przeprowadzają naloty wojskowe w Burundi . Rwanda jak Burundi , którzy chcą wejść w okres spokoju w rejonie Wielkich Jezior , gonić milicję Interahamwe we wschodniej części DRK .

Rodzina Josepha Kabila będzie odbierać US $ 36 mln państwa kongijskiego jako odszkodowanie za zamordowanie swojej ciotki Espérance Kabila przez pułkownika Mwamba Takiriri .

Pełna obsługa (2006-2019)

Joseph Kabila startował w wyborach prezydenckich w Kongu w 2006 roku. Jego przeciwnicy oskarżali go nie o to, że jest Kongo, ale Tanzańczykiem (czasami Rwandyjczykiem). Argumenty te, pozbawione podstaw historycznych, nie zostały uznane za dopuszczalne przez kongijski Sąd Najwyższy. Walki z bronią ciężką toczyły się również w Kinszasie z jego rywalem w drugiej rundzie, Jean-Pierre Bemba .

Dla kampanii Joseph Kabila zatrudnił Washington, DC- firmę public relations w oparciu , Stevens i Schriefer grupy , które wcześniej obsługiwane dwa George W. Bush kampanii wyborczych .

W 2011 roku Joseph Kabila został ogłoszony zwycięzcą wyborów prezydenckich 2011 przez CENI (Niezależna Państwowa Komisja Wyborcza). Proces wyborczy jest postrzegany jako wadliwy i niewiarygodny przez niektóre organizacje międzynarodowe, w tym Centrum Cartera i Misję Obserwacji Wyborów Unii Europejskiej.

22 marca 2013władze Demokratycznej Republiki Konga ogłaszają, że udaremniły spisek mający na celu zamordowanie prezydenta Josepha Kabili i obalenie rządu.

9 listopada 2016Kabila gratuluje Donaldowi Trumpowi zwycięstwa w wyborach prezydenckich w USA w 2016 roku . Powiedział również, że wyraził gotowość „do współpracy z wybranym prezydentem w celu wzmocnienia relacji przyjaźni i współpracy, które na szczęście istnieją między Demokratyczną Republiką Konga a Stanami Zjednoczonymi  ”.

Równowaga ekonomiczna

Jego rekord jest mieszany. Rzeczywiście, kiedy doszedł do władzy w 2001 roku, kraj był nadmiernie zadłużony, osiągając 150% PKB. Obecnie To tylko 17%. Jednak poza zarządzaniem długiem wyniki są bardziej niż rozczarowujące: PKB wzrósł tylko o 6 miliardów, wzrost, choć dodatni przez większość jego kadencji, wahał się z roku na rok, kraj jest w recesji od 2016 roku. Bezrobocie od 16% w 2001 r. spadł do 11%, a prezydent Kabila nie jest w stanie rozliczyć deficytu, który wciąż wynosi 5% .

Pod koniec jego ostatniej kadencji, Kongo rankingu 176 th kraj z 200 na Human Development Index. Niedola jest tam bardzo wielka, a bogate surowce (kobalt, diamenty, złoto) są zmonopolizowane przez skorumpowane osobowości i zagraniczne firmy.

Przemoc polityczna

W listopadzie 2008 r. organizacja Human Rights Watch (HRW) potępiła w swoim raporcie represje polityczne, które miały miejsce w DRK od wyborów w 2006 r. Ponad 500 osób zostało zabitych, a 1000 aresztowanych i torturowanych.

Od 2011 roku najbardziej charakterystycznym aspektem reżimu Kabila jest stosowanie przemocy w celu stłumienia demonstracji studenckich lub ulicznych, a także odstraszania ewentualnych protestujących .

Podczas konferencji prasowej w Kinszasie w dniu 22 lipca 2015, Kenneth Roth , dyrektor wykonawczy amerykańskiej organizacji pozarządowej Human Rights Watch (HRW), mocno skrytykował prezydenta Kabila za rozprawę reżimu na dysydentów . Dla HRW represje te są głównym źródłem obaw o prawa człowieka .

Wśród służb wyróżnionych ze względu na ich brutalne metody są:

  • Gwardia Republikańska (GR). Jest to najlepiej wyposażonych i najlepiej opłacanych z tych FARDC pułków . Składa się z co najmniej 12 000 mężczyzn i odpowiada za ochronę prezydenta i jego dalszej rodziny, nie waha się użyć siły do ​​stłumienia demonstrantów , w szczególności strzelając ostrą amunicją.
  • Narodowa Legion Interwencji (LENI), dawniej Policja Szybkiej Interwencji (PIR). Jest to działająca wspólnie z GR policja do zwalczania zamieszek, poruszająca się wyłącznie pojazdami 4x4, stąd jej nazwa („szybka interwencja”). Jest to jednostka policyjna utworzona w ramach europejskiego programu EUPOL-DRC. Firma LENI jest oskarżana przez Human Rights Watch i Międzynarodową Grupę Kryzysową o prowadzenie kilku masowych represji wobec ludności.
  • Narodowa Agencja Wywiadowcza (ANR). Zajmuje się wywiadem , szpiegostwem , kontrwywiadem i jest kierowany przez Kalev Mutond , bardzo blisko władzy w miejscu. Uważa się, że ANR jest odpowiedzialny za przymusowe porwania przeciwników politycznych, kilku działaczy na rzecz praw człowieka, dziennikarzy , młodych ludzi z „ruchów obywatelskich”, a także innych protestujących.

W 2016 roku Kongres USA i Unia Europejska ogłosiły sankcje wobec dziewięciu władz polityczno-wojskowych w kraju.

Aktywiści i dziennikarze są regularnie torturowani i zabijani przez siły Kabili. Wlistopad 2018, śledztwo RFI i Le Monde ujawniło również , że reżim był zamieszany w zabójstwo dwóch ekspertów ONZ wmarzec 2017.

Kryzys polityczny i kontrowersyjna przemiana (2016-2019)

Jego druga i ostatnia kadencja ( konstytucja zabrania mu ubiegania się o reelekcję) miała zakończyć się w dniu20 grudnia 2016. Kiedy doszedł do władzy, obiecał poprowadzić kraj ku demokracji, ale wyniki jego dwóch mandatów oddalają tę perspektywę: niezgłębioną i paranoiczną, prezydent jest krytykowany za to, że wygnał pod dziwnymi pretekstami sprzeciwiając się Moïse Katumbi Chapwe , aby zakazać prasy z pałacu prezydenckiego lub za podejrzenie o wykręt, który otacza jego rodzinny klan, podczas gdy kraj znajduje się w wielkich tarapatach finansowych. W 2011 roku MFW i Bank Światowy zaprzestały prawie wszystkich operacji w kraju. Pierwszy dobrze ceniony w Europie i Stanach Zjednoczonych, Joseph Kabila był tam krytykowany, co doprowadziło go do zbliżenia się do Angoli i Chin . Trudności finansowe (uznane przez prasę za „słuszne” ) uniemożliwiły przeprowadzenie wyborów prezydenckich, które miały się odbyć w tym roku, a Trybunał Konstytucyjny upoważnił Josepha Kabilę do pozostania na stanowisku do tego czasu.kwiecień 2018pomimo protestów opozycji i społeczności międzynarodowej .

Ostatecznie poddał się licznym naciskom, zarówno międzynarodowym, jak i krajowym (politycznym, religijnym i gospodarczym), w następstwie sankcji ONZ, europejskich i amerykańskich, dotykających dygnitarzy reżimu i ich aktywa finansowe. 8 sierpnia 2018Joseph Kabila popiera tym samym Emmanuela Ramazaniego Shadarego jako kandydata koalicji prezydenckiej w wyborach prezydenckich zaplanowanych na23 grudnia. Jest więc zgodny z Konstytucją, która zakazuje reelekcji po dwóch kadencjach. Jest jednak uważany za marionetkę Kabili, aby mógł nadal wpływać na politykę Konga.

Wybory prezydenckie są bardzo kontrowersyjne z powodu podejrzeń o oszustwa wyborcze. Gdy tylko wyniki zostały ogłoszone, zostały mocno zakwestionowane przez Martina Fayulu , Konferencję Episkopatu Konga, ogłaszając ponadto, że te ostatnie nie odpowiadają wynikom zebranym przez 40 000 obserwatorów w terenie. Nadchodzi przeciek dokumentów z Niezależnej Państwowej Komisji Wyborczej (Céni)15 styczniaskoreluj te twierdzenia. Tymczasem wyniki wyborów parlamentarnych ogłaszane są z wyprzedzeniem, co daje bardzo dużą większość dwóch trzecich koalicji ustępującego rządu, Wspólnemu Frontowi Konga (FCC), zapowiadając kohabitację unieważniającą alternatywę. .

Rządowi zarzuca się, że w obliczu niemożności wyboru swojego kandydata, wybrał kandydata opozycji najmniej wrogiego reżimowi. W ten sposób zostałoby zawarte porozumienie między Félixem Tshisekedim i Kabilą, przypisujące pierwszemu przewodnictwo, a drugiemu kontrolę nad rządem i kilkoma suwerennymi sektorami poprzez zdławienie Zgromadzenia Narodowego i prowincji. Kontrola tego ostatniego, którego członkowie przystępują do wyborów do Senatu , pozwoliłaby ustępującemu prezydentowi, senatorowi dożywotnio zachować część władzy.

W styczeń 2019, po odrzuceniu apelacji Felix Tshisekedi zostaje ogłoszony przez Trybunał Konstytucyjny zwycięzcą wyborów prezydenckich i zaprzysiężony. Staje się w ten sposób piątym prezydentem kraju i pierwszym, który zdobywa władzę poprzez pokojową przemianę .

Po prezydencji

On wychodzi z biura na 25 stycznia 2019, dzień po zaprzysiężeniu prezydenta elekta Félixa Tshisekediego . Po odejściu od władzy przyjął tytuł „honorowego prezydenta” i został dożywotnim senatorem . Zachował swoją prezydencką rezydencję o nazwie GLM. W 2018 legislacyjne i wojewódzkich wyborów, jak również 2019 wybory do senatu , widział jego koalicji The Common Front Kongo (FCC), wygrać większość stanowisk w Zgromadzeniu Narodowym , do Senatu oraz w prowincjach . Wybory te budzą kontrowersje ze względu na oskarżenia o fałszerstwa wyborcze na korzyść jego obozu i podejrzewa się, że manewruje w cieniu, aby utrzymać kontrolę nad władzą kosztem nowego prezydenta Tshisekediego.

Po wygaśnięciu mandatu Kabila dołączył do farmy Kingakati, którą zbudował podczas swojej prezydentury. Jego nowy dom znajduje się w centrum parku Nsele Valley, gdzie zasadził 10 000 drzew i sprowadził ponad 1200 dzikich zwierząt, w tym słonie, lwy i nosorożce. Park jest główną atrakcją Kinszasy. W tej samowystarczalnej energetycznie enklawie dzięki generatorom elektrycznym o mocy 2  MW Kabila zaparkowała również trzy osobowe samoloty pasażerskie.

7 maja 2020 r. bp Pascal Mukuna złożył skargę do Trybunału Konstytucyjnego przeciwko Josephowi Kabila za „naruszenie praw człowieka”, wśród nich wymienia kilka zabójstw i masakr popełnionych podczas prezydentury Kabili.

24 czerwca 2020 r. ponad 2000 osób wspieranych przez organizacje Tournons La Page i New Dynamics of Civil Society (NDSCI) złożyło skargę przeciwko Josephowi Kabila za zabranie ich ziemi. Skarżący z wioski Mbobero w prowincji Kiwu Południowe zostali wydaleni i wywłaszczeni, ich domy, kościół, szkoła i szpital zostały zniszczone przez siły zbrojne DRK (FARDC) i policję w 2016 i 2018 roku. widok na budowę rezydencji dla Kabili. Kabila twierdzi, że legalnie kupił ziemię. W grudniu 2020 r. republikańscy strażnicy strzegący rezydencji Kabili zabili Patricka Irenge Kafarire, członka NDSCI, który chciał chronić kobietę przed działaniami republikańskich strażników. Podczas pogrzebu Kafarire'a strażnicy republikańscy strzelają w kierunku procesji.

Oskarżenia o korupcję

Kabila i jego rodzina, a zwłaszcza jego siostra bliźniaczka Jaynet i jego żona Olive Lembe , są właścicielami lub zarządzają ponad 70 kongijskimi firmami. Firmy te są obecne w wielu kongijskich sektorach gospodarki, w tym w bankach i górnictwie, i przynoszą kilkaset milionów dolarów. Na początku pierwszej kadencji prezydenta pojawiło się kilka zarzutów o korupcję.

System korupcji byłby uogólniony i rozszerzył się na funkcje urzędowe. Od prostego policjanta po prezydenta, rządzący zachowują się drapieżnie . Ponieważ zresztą były generał chce przede wszystkim uniknąć tworzenia zbyt potężnych baronów , rotacja przywódców staje się zasadą rządów. Premierzy , ministrowie , gubernatorzy prowincji , burmistrzowie i liderzy spółek krajowych podążają zatem za sobą w przyspieszonym tempie, a każdy z nich stara się zbudować osobistą rezerwę w oczekiwaniu na nieuchronną i nieuchronną hańbę. W ten sposób człowiek nowo mianowany na ważne stanowisko będzie dążył do tego, by w krótkim czasie stać się niezwykle bogatym, co można osiągnąć jedynie poprzez defraudację pieniędzy.

Nepotyzm lub tribalism są również wysoko rozwinięte. Odbywają się w kręgach prezydenta lub jego ministrów, często docierając do osób zajmujących wysokie stanowiska w kraju i w biznesie. Kilku z nich nie posiada umiejętności wymaganych do pełnienia funkcji, ale nikt nie może ich odwołać i nie mogą być ścigani, ponieważ są mianowani i chronieni przez głowę państwa. Bycie blisko władzy stało się symbolem całkowitej odporności.

Trzecim z tych faktów jest całkowita bezkarność gwarantowana bliskim prezydenta oraz jego biologicznej rodzinie.

Rodzina prezydenta nie stroniła od tych spraw. Ludność Konga skarży się na nadużycia popełniane przez wielu „członków prezydenckiej rodziny”. Niektórzy to bracia, kuzyni i ciotki prezydenta. Pojęcie „rodziny” odnosi się do gospodarstwa domowego składającego się z „dwojga rodziców, żonatych lub nie, a także ich dzieci”. Może obejmować pokrewną grupę kilku osób mieszkających w tym samym gospodarstwie domowym. Aby chronić intymność małżeńską w gospodarstwie domowym, prawo określiło środowisko życia jego braci i sióstr, dziadków, teściowych, pasierbów, kuzynów, wujków, ciotek itp. Konstytucji DRK uznaje tylko jeden wybrany indywidualnej: Prezydenta Rzeczypospolitej , który jest uprawniony do świadczeń związanych z jego rangi, w tym towarzyskie i ścisłej straży. Kodeks rodzinny definiuje rodzinę prawną składającą się z męża, żony i dzieci na utrzymaniu. Zabezpieczenia (bracia, siostry, dziadkowie, wujkowie, ciotki i kuzyni) nie są uwzględniane. W przepisach DRK nie ma pojęcia „rodziny prezydenckiej”. Ale ludzie należący do dalszej rodziny prezydenta, pewni całkowitej bezkarności, łamią prawo w obliczu bezsilnej sprawiedliwości. Oskarża się ich o popełnienie czynów przestępczych sprzecznych z konstytucją i prawem kongijskim w imieniu „rodziny prezydenckiej” .

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Tymczasowo do 26 stycznia 2001 r.

Bibliografia

  1. „  Krótki biograficzny przegląd Prezydenta Republiki  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Na oficjalnej stronie Prezydenta Republiki (konsultowano 6 stycznia 2010 r. ) .
  2. „Pierwsi czterej prezydenci Konga”, Célestin Kabuya Lumuna Sando ,Listopad 2002, informacje zawarte w artykule „Pierre Yambuya rozpakowuje Josepha Kabilę, ale…” o niepodległym Kongu oraz przez Érica Kennesa w „Kabila i kongijska rewolucja, panafrykanizm czy neokolonializm? ", Podjęte przez "Spotlight on Laurent-Désiré Kabila" , Le Soir , 9 stycznia 2004.
  3. „  Amerykańskie stowarzyszenie zdalnego nauczania, członkowie organizacji  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
  4. „Oświadczenie Étienne Kabila Taratibu podczas międzykongijskiego dialogu Sun-City w Południowej Afryce” , 15 marca 2002. Dostęp 6 stycznia 2010.
  5. Colette Braeckman, „W centrum uwagi Laurent-Désiré Kabila” Esej biograficzny o Laurent-Désiré Kabila”, Erik Kennes (we współpracy z Munkaną N'Ge)” Kabila i kongijska rewolucja, panafrykański czy neokolonializm? ", Tom 1, Ludo Martens" Demokratyczna Republika Konga, wojny bez granic, od Josepha-Désiré Mobutu do Josepha Kabila", Olivier Lanotte" , Le Soir , 9 stycznia 2004 r.
  6. „Wielka urojona biografia Laurenta Désiré Kabila” , La Conscience , 29 marca 2004 r.
  7. "Półprawdy Mama Sifa Mahanya" , Congoindependant.com , 9 czerwca 2006. ( kopia na Afriquechos.ch ).
  8. Tanguy Berthemet, „Joseph Kabila, cichy prezydent” , Le Figaro , piątek, 23 grudnia 2016, strona 8.
  9. „Kabila spotyka biznesmenów” , RTBF , 9 lutego 2004 r.
  10. „Prezydent Joseph Kabila w Senacie Belgii: „Żałosne wezwanie do planu rozwoju Konga” , 18 lutego 2004 r.
  11. „Kinszasa: poważny kryzys przywództwa” , Le Soft , 15 lutego 2004 r.
  12. "  Próba Coupd'Etat w DR Kongo  " , na L'Obs (dostęp 18 stycznia 2019 )
  13. „Lubumbashi: morderca Espérance Kabila skazany na śmierć” , Radio Okapi , 4 sierpnia 2005. Dostęp 17 lipca 2006.
  14. The Economist , 8 lipca 2006, t. 380, numer 8485; str.  58 , Londyn.
  15. [PDF] (pl) [1] .
  16. [PDF] [2] .
  17. „DRK: zamach na Kabilę udaremniony” , Le Figaro , 22 marca 2013 r.
  18. "  Joseph Kabila gratuluje Donaldowi Trumpowi wspaniałego wyboru  " w Radiu Okapi ,9 listopada 2016.
  19. Jérémy André, „Kongo: kardynał w obliczu dyktatury” , magazyn Le Figaro , tydzień 14 grudnia 2018, s. 74-82.
  20. „  DR Kongo: Prezydent brutalnie tłumi opozycję  ” , Human Rights Watch,25 listopada 2008
  21. „  DR Kongo: Rozprawianie się z niezgodą jest głównym problemem praw człowieka  ” , „ Human Rights Watch,22 lipca 2015.
  22. AFP, „  DRC: DRC: The Republican Guard gotowy do zabijania, aby chronić” President KABILA  ”, Kongotimes ,14 grudnia 2011(afrique.kongotimes.info/rdc/echos_provinces/3468-manifestation-lubumbashi-garde-republicaine-tuer-proteger-kabila.html).
  23. MCN TEAM, „  Sankcje wobec urzędników DRKongo: HRW motywuje decyzje  ”, Médiacongo ,13 grudnia 2016(www.mediacongo.net/article-actualite-22599.html).
  24. AFP, „  DRK: Bulwar rozczarowania: 'ulica' i polityka w DR Konga  ”, Międzynarodowa Grupa Kryzysowa ,21 października 2016( przeczytaj online ).
  25. Georges Kapiamba, „  ACAJ: Prawo ANR do życia i śmierci obywateli Konga musi natychmiast ustać  ”, ACAJ ,14 września 2012 r.( przeczytaj online ).
  26. HRW , „  DR Kongo: Kim jest 9 osób sankcjonowanych przez UE i Stany Zjednoczone?  ", Human Rights Watch ,16 grudnia 2016( przeczytaj online ).
  27. Jean-Marc Gonin, „Joseph Kabila, koniec przymusowych rządów” , magazyn Le Figaro , tydzień 17 sierpnia 2018, s. 15.
  28. „  DRK: były minister Emmanuel Ramazani Shadary mianowany kandydatem partii prezydenckiej  ” , na Le Monde.fr (dostęp 8 sierpnia 2018 r. )
  29. „  DRK: Félix Tshisekedi, zainwestowany prezydent, przysięga„ bronić Konstytucji ”  ” , na JeuneAfrique.com ,24 stycznia 2019 r.(dostęp 21 maja 2019 )
  30. Libre.be, „  Gest ten dowodzi, że Joseph Kabila pozostaje prawdziwy szef DRK  ” (dostęp na 1 st marca 2019 )
  31. "  DRK: gdzie zamieszka nowy prezydent Republiki Konga F. Tshisekedi?" - RFI  ” , na RFI Africa (dostęp 20 maja 2019 r. )
  32. „  W DRK pierwsze 100 dni prezydenta Tshisekediego w cieniu Kabili  ”, Le Monde ,6 maja 2019( przeczytaj online , konsultacja 20 maja 2019 r. )
  33. (w) „  Życie po władzy, Joseph Kabila, dżentelmen rolnik  ” , na The Africa Report.com ,3 września 2019 r.(dostęp 5 czerwca 2020 r . ) .
  34. Marie-France Cros, „  DRK: skarga do Trybunału Konstytucyjnego na złe zarządzanie Kabilą  ” , La Libre Belgique ,7 maja 2020 r.
  35. „  DRK: Pastor Pascal Mukuna składa skargę na byłego prezydenta Josepha Kabilę  ” , Politico.cd,7 maja 2020 r.
  36. „  Nowa dynamika społeczeństwa obywatelskiego  ”
  37. „  DRK: skarga przeciwko Josephowi Kabila o wywłaszczenie ziemi  ”, Congo Profond ,29 czerwca 2020 r.( przeczytaj online )
  38. „  DRK: skarga wniesiona przeciwko Josephowi Kabila do prokuratury przy sądzie kasacyjnym  ”, Wywiad ,24 czerwca 2020 r.( przeczytaj online )
  39. Marie-France Cros, „  DRCongo: Gwardia Prezydenta Kabila strzela w procesji pogrzebowej w Mbobero  ”, La Libre Belgique ,10 grudnia 2020 r.( przeczytaj online )
  40. „  DRK: Bloomberg ujawnia imperium gospodarcze zbudowane przez rodzinę Kabila  ” , Radio France internationale ,16 grudnia 2016.
  41. (w) Michael Kavanagh, Thomas Wilson i Franz Wild, „  With His Family's Fortune at Stake, prezydent Kabila Digs In  ” , Bloomberg.com ,15 grudnia 2016.
  42. Jean-Jacques Lumumby "  przekłamaniem Kabila system wewnątrz związku ( 1 ul część)  " Congovox ,29 października 2016(www.congovox.com/la-corruption-du-régime-kabila-vue-de-l'interieur-1ere-partie).
  43. „  DRK: defraudacja „dużej sumy pieniędzy” w Sprawach Zagranicznych  ”, Congovox ,21 grudnia 2015( przeczytaj online ).
  44. „  Płaca urzędników państwowych: 11,8 mln USD zdefraudowanych w ciągu 3 miesięcy w Kinszasie  ”, Radio Okapi ,24 października 2015 r.( przeczytaj online ).
  45. Pierre Piccinin "  Korupcja w Kabila reżim wewnątrz widzenia ( 1 st część)  ," Prywatny blog ,29 października 2016( przeczytaj online ).
  46. Carl de Souza, „  DRK: żenujące rewelacje dla rodziny Kabila na pierwszej stronie belgijskiej gazety  ”, Rfi ,29 października 2016( przeczytaj online ).

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne