Jean Wiéner
Jean Wiéner
Jean Wiéner (również pisany jako Wiener ), urodzony dnia19 marca 1896w Paryżu 17 th gdzie zmarł8 czerwca 1982w 9 -tego okręgu , to pianista i kompozytor francuski . Jest autorem ponad 350 partytur filmowych dla kina i telewizji oraz dzieł muzyki klasycznej.
Biografia
Początkowo był samoukiem, zaprzyjaźnił się z Gabrielem Fauré grającym z nim na cztery ręce. Za jego radą wstąpił do Konserwatorium Paryskiego, gdzie był uczniem André Gedalge i które ukończył w 1914 roku . Dzięki pianiście Yves Natowi odkrył muzykę afroamerykańską, którą starał się rozpowszechniać w okresie międzywojennym . W 1920 roku był pianistą w barze Gaya, w którym wGrudzień 1921zmieniając adres staje się Le Bœuf sur le toit . W 1920 roku dał swój pierwszy koncert z Jane Bathori . Od 1921 do 1925 oferował swoje koncerty sałatkowe w Salle Gaveau , teatrze Champs-Élysées i Salle des Agriculteurs przy 8, rue d'Athènes , promując nową muzykę Dariusa Milhauda , Francisa Poulenca , Igora Strawińskiego i Manuela de Falla . Odwiedzał także kilku znanych kompozytorów, w tym Ravela i Strawińskiego .
Aż do II wojny światowej , skomponował wiele utworów na fortepian, i cieszył się wielkim sukcesem w salach muzycznych w Europie w duecie fortepianowym „Wiener i Doucet”, mieszanie muzyki klasycznej i jazzu . Po przedwczesnej śmierci Clémenta Douceta w 1950 roku poświęcił się komponowaniu, zwłaszcza muzyce filmowej . Stworzył między innymi muzykę do napisów do telewizyjnego show przyszłego ORTF Histoires sans paroles (na podstawie oryginalnej muzyki zatytułowanej Chicken Reel (en) Josepha M. Daly'ego), której towarzyszył fragmentom filmów niemych z muzyką improwizowaną.
Jean Wiéner miał troje dzieci: Maud Wiener (1918-2001), Stéphane Wiener, który został altowiolistą , a po drugim małżeństwie z Suzanne de Troye , aktorką i piosenkarką Élisabeth Wiener .
Przyjaźnił się także z Jean-Claude Vannierem , który był pod wielkim wrażeniem jego pracy. Mieszkał w 18. dzielnicy.
Jean Wiéner opublikował swoje wspomnienia w 1978 roku pod tytułem Allegro appassionato .
Koncerty Jean Wiéner
W latach 1920-1925 Jean Wiéner organizował koncerty. Jean Wiéner Concerts (z akcentem na „e”), sam też nazwał Salad Concerts ze względu na ich eklektyzm, obecny w szczególności French New Music ( Grupa Sześciu z jego przyjacielem Dariusem Milhaudem ), Druga Szkoła z Wiednia , Muzyka rosyjska czy muzyka Erika Satie .
Oto programy niektórych koncertów, które odbyły się w Théâtre des Champs-Élysées.
Pierwszy koncert: Milhaud
Teatr Champs-Élysées w czwartek 23 listopada 1922. Program Dariusa Milhauda.
- Pierwsza symfonia, Printemps (1917) na 9 instrumentów Société Moderne d'Instruments à Vent.
- Trois Rag-caprices pour piano (1922), pierwsze przesłuchanie przez i przez Jeana Wiénera
- Powrót syna marnotrawnego (1917), kantata w 5 częściach na 5 głosów i 21 instrumentów André Gide'a , prawykonanie z udziałem Jane Bathori , André de Groote, Léopolda Braconiego, Maurice'a Weygandta, Georgesa Valmieta, The Capelle Quartet, the Andolfi Quartet oraz Modern Wind Instrument Company pod kierownictwem Dariusa Milhauda .
Drugi koncert: Schönberg / Webern
Teatr Champs-Élysées w czwartek 14 grudnia 1922 o 21:00 program Schönberg Webern pod kierunkiem Dariusa Milhauda.
Trzeci koncert: Strawiński
Teatr Champs-Élysées we wtorek 26 grudnia 1922o 9 wieczorem. Program Strawinsky pod kierunkiem Ernesta Ansermeta .
- Symfonia na instrumenty dęte, ku pamięci CA Debussy'ego , prawykonanie w Paryżu przez Société Moderne d'Instruments à Vent.
-
Pietruszka , sonata fortepianowa, przesłuchanie 1 re , Jean Wiener.
- Concertino na kwartet smyczkowy kwartetu Pro Arte .
- Mavra, 1 re rozprawa w broszurze koncert Boris Kochno, francuskiej wersji Jacques Larmanjat. Z M my Madeline Caron, Opéra Comique, Monfort, Opera i Morère,
M. Maurice Weynandt i La Société Moderne d'Instruments à Vent.
Czwarty koncert: Satie / Poulenc
Teatr Champs-Élysées w czwartek 4 stycznia 1923. Program Satie Poulenc .
- Sonata na klarnet i fagot, prawykonanie Francisa Poulenca M. Cahuzaca i Hermansa.
- Impromptus na fortepian Francisa Poulenca Jeana Wiénera.
- Socrate, Dramat symfoniczny w 3 częściach do dialogów Platona Erika Satie M me Balguerie i orkiestry pod dyrekcją André Capleta.
- Nokturnem n O 4, a następnie w opisach automatycznym Erik Satie Jean Wienera.
- Sonata na róg, trąbkę i puzon Francisa Poulenca , pierwsze przesłuchanie M. Entraigues, Foveau i Tudesq.
Piąty koncert
Teatr Champs Élysées w czwartek 18 stycznia 1923.
- Rossini Wind Quartet przez Modern Wind Instrument Company ( M. Fleury, Cahuzac, Entraigues i Dherin).
Pokój rolników
Oto programy niektórych koncertów odbywających się w Salle des Agriculteurs.
Filmografia (muzyka filmowa)
-
1922 : Kobieta znikąd , Louis Delluc
-
1932 : The Donkey of Buridan autorstwa Alexandre Ryder
-
1933 : A Lost Life autorstwa Raymonda Rouleau i Alexandre Eswaya
-
1933 : Człowiek z Hispano , Jean Epstein
-
1933 : Knock przez Roger Goupillieres i Louis Jouvet
-
1934 : The Public Affairs of Robert Bresson
-
1934 : Le Paquebot Wytrwałość przez Julien Duvivier
-
1934 : Adventurer przez Marcela L'Herbier
-
1934 : Maria Chapdelaine przez Julien Duvivier
-
1935 : Le Clown Bux przez Jacques'a Natansona
-
1935 : The Unexpected Journey of Jean de Limur
-
1935 : La Bandera przez Julien Duvivier po Pierre Mac Orlan
-
1935 : The Crew z Anatole Litvak
-
1935 : Runaway Ladies
-
1936 : Rose autorstwa Raymonda Rouleau
-
1936 : The Heartless Man
-
1936 : Zbrodnia Monsieur Lange , Jean Renoir
-
1936 : La garçonne przez Jean de Limur
-
1936 : Po północy uderzy przez Léo Joannon
-
1936 : Les Bas-Fonds autorstwa Jeana Renoira
-
1937 : Niech żyje życie
-
1937 : Człowiek w ciągu dnia przez Julien Duvivier
-
1937 : nieistotnym kobieta przez Jean Choux
-
1937 : Noce ognia - Marcel L'Herbier
-
1938 : Kobieta na końcu świata
-
1939 : The Last Turn przez Pierre Chenal
-
1940 : L'Or du Cristobal przez Jean Stelli
-
1942 : Strach na wróble autorstwa Paula Grimaulta
-
1943 : Pasażerowie Wielkiego Wozu - Paul Grimault
-
1943 : Tak i tak ojciec i syn z Julien Duvivier
-
1943 : Wędrowiec z okazji Wszystkich Świętych , Louis Daquin
-
1943 : Madame et le Mort autorstwa Louisa Daquina
-
1944 : The Thief of Lightning Rods autorstwa Paula Grimaulta
-
1945 : Ojciec Goriot przez Roberta Vernay po Honoré de Balzac
-
1945 : Dziewczyna z szarymi oczami przez Jean Faurez
-
1946 : Le Capitan przez Roberta Vernay po Michel Zevaco
-
1946 : Impasse de Pierre Dard
-
1946 : Homeland , Louis Daquin
-
1946 : Raz wystarczy
-
1946 : Macadam przez Marcel Blistène
-
1946 : Panika przez Julien Duvivier
-
1947 : Zanzabelle w Paryżu przez Władysław Starewicz
-
1947 : Counter-dochodzenie przez Jean Faurez
-
1947 : Przez noc miłości przez Edmond T. Greville
-
1947 : The Devil oddech przez Edmond T. Greville
-
1948 : Les Frères Bouquinquant autorstwa Louisa Daquina
-
1948 : The Carcass and the Tord-cou autorstwa René Chanas
-
1949 : Le Point du jour autorstwa Louisa Daquina
-
1949 : Stalin, człowiek, którego najbardziej kochamy tekst Paula Eluarda
-
1949 : lipiec spełniania przez Jacques Becker
-
1950 : W tym wieku to pięćdziesiąt lat od Denise Tual , Roland Tual i Wernera Malbran
-
1950 : Uśmiech w czasie burzy - René Chanas
-
1951 : L'Herbe à la Reyne
-
1951 : Mistrz po Bogu - Louis Daquin
-
1951 : Pod niebem Paryża przez Julien Duvivier
-
1953 : The Dust of Georges Franju
-
1953 : jestem kapusiem od René Chanas
-
1953 : The Path of the Star przez Jean Mousselle (film krótkometrażowy)
-
1954 : Paris mon ami , film krótkometrażowy Pierre Lhomme
-
1954 : Stacja 307
-
1954 : Ręce precz od grisbi - Jacques Becker
-
1954 : łapanki jest do dzisiaj przez Maurice Dekobra
-
1954 : La Soupe à la grimace autorstwa Jean Sacha
-
1955 : Hrabia Monte-Cristo przez Roberta Vernay
-
1955 : Na ławce z Robertem Vernay
-
1955 : Rendezvous na nabrzeży przez Pawła Carpita
-
1955 : New York ballada przez François Reichenbach
-
1955 : Futures Vedettes autorstwa Marc Allégret
-
1956 : Oto czas od Julien Duvivier za zabójców
-
1956 : La vie est belle przez Roger Pierre i Jean-Marc Thibault
-
1956 : Wieczorem Światła autorstwa Roberta Vernay
-
1957 : Notre-Dame w Paryżu katedra przez Georges'a Franju
-
1957 : Kuchenne schody przez Julien Duvivier po Emile Zola
-
1958 : siódmym niebie przez Raymonda Bernarda
-
1958 : Nie widać ani znany przez Yves Robert
-
1958 : Bądź piękna i zamknij się - Marc Allégret
-
1959 : Stworzenie Świata przez Eduarda Hofmana
-
1959 : La Femme et le Pantin przez Julien Duvivier po Pierre Louÿs
-
1959 : Mademoiselle Ange ( Ein Engel auf Erden ) - Géza von Radványi
-
1959 : Zatrzymaj masakra od André Hunebelle
-
1960 : La Revenante
-
1960 : Pantalaskas autorstwa Paula Paviota
-
1960 : złodziej!
-
1961 : Midnight Demons autorstwa Marca Allégreta i Charlesa Gérarda
-
1961 : The Arms of the Night by Jacques Guymont
-
1962 : Rue du Havre - Jean-Jacques Vierne
-
1962 : Dziewięćdziesiąt trzy (film telewizyjny) Alaina Boudeta
-
1964 : Courbet, człowiek z fajką
-
1964 : Złoty zegarek (film telewizyjny)
-
1964 : Le Commandant Watrin (film telewizyjny Jacquesa Ruttana )
-
1965 : Komicy na Nowym Mieście
-
1965 : Le Tigre zostaje perfumowany dynamitem przez Claude Chabrol
-
1965 : Merlusse (film telewizyjny)
-
1966 : Random Balthazar autorstwa Roberta Bressona
-
1966 : Pod gwiazdami
-
1967 : Rewolucja październikowa
-
1967 : Les Filous przez Jacques'a Colombat (krótki film)
-
1967 : Le Golem przez Jean Kerchbron (film telewizyjny)
-
1967 : Mouchette autorstwa Roberta Bressona
-
1968 : Benjamin or the Memoirs of a Virgin autorstwa Michela Deville'a
-
1969 : Bóg wybrał Paryż przez Gilbert Prouteau i Philippe Arthuys
-
1969 : Delikatny kobieta przez Roberta Bressona
-
1970 : Winy Abbé Mouret , Georges Franju
-
1970 : Le Petit Théâtre de Jean Renoir przez Jeana Renoira (film telewizyjny)
-
1970 : Report on a skeleton or Masks and Bergamasques (film telewizyjny)
-
1971 : La Cavale autorstwa Michela Mitrani
-
1972 : Les Gens de Mogador autorstwa Roberta Mazoyera (film telewizyjny)
-
1973 : Feminine kobiece przez Henri Calef
-
1975 : Wycieczka z osłem w Sewennach (telewizja)
-
1976 : Duelle przez Jacques Rivette
-
1976 : The Roses of Manara (film telewizyjny)
-
1977 : Nie trzeba wysyłać zdjęcia (film telewizyjny)
-
1982 : Listy miłości w Somalii przez Frédérica Mitterranda
-
1982 : Zbrodnia Miłości przez Guy Gilles
Dzieła klasyczne
-
1910 : Melodie do wierszy Verlaine, Maiterlinck, Geraldy, Francis Jammes, Heinrich Heine)
-
1912 : Psalm 126
-
1920 : Etiuda taneczna (2 bajki Floriana) na fortepian
-
1923 : Sonatine Syncopée
-
1923 : Koncert francusko-amerykański
-
1924 : Suita na fortepian i skrzypce
-
1924 : 3 śpiewane bluesa
-
1925 : Sonatyna
-
1924 : Muzyka do wierszy Jeana Cocteau
-
1925 Sonata n o 1 do Piano
-
1928 : Druga Sonatyna na fortepian
-
1929 : Kadencje na fortepian i orkiestrę
-
1941 : Trois Chants (S. Blondin)
-
1943 : Lamento for the Murdered Children na fortepian i orkiestrę
-
1947 : Cztery małe utwory radiowe na fortepian
-
1947 : Ryż i gry na fortepian i altówkę
-
1948 : Psalm kwarantanny
-
1953 : Légendes Dorées na małą orkiestrę i głos ( Yvette Guilbert )
-
1955 : Chantefables (na wierszach Roberta Desnosa), Song and Piano
-
1956 : Victoire de l'Homme, utwór na orkiestrę
-
1957 : Chantefleurs (na wierszach Roberta Desnosa), Chant and Piano
-
1957 : Dance Suites, na temat, na orkiestrę
-
1961 : Mała muzyka na dobry początek dnia na orkiestrę
-
1962 : Orkiestracja do Uwertury La Jolie Parfumeuse Jacquesa Offenbacha
-
1964 : Koncert na akordeon
-
1966 : Koncert na dwie gitary i orkiestrę
-
1968 : Sonata na wiolonczelę i fortepian (do Mścisława Rostropowicza )
-
1968 : Troïka Moscovite, na trąbkę i fortepian
-
1970 : Koncert na orkiestrę i główny fortepian
-
1971 : Song for the Dead in the Mountains
-
1973 : Sonata „sans nom” na fortepian
-
1973 : Albertine Sarrazin
-
1974 : „Staromodna” Sonata fortepianowa ku pamięci Dariusa Milhauda
-
1974 : The Last Night (na podstawie wiersza Eluarda) na orkiestrę i chór
- 1981: Trzy momenty muzyki
(źródło: katalog autora przekazany przez Pierre Cornevin)
Muzyka w teatrze
Aktor
Hołd dla Jean Wiéner
- Szkoła muzyczna Bobigny nosi imię Conservatoire Jean Wiéner.
- Szkoła Muzyczna Jean-Wiénera (Conservatoire à Rayonnement Intercommunal) znajduje się w Échirolles / Pont-de-claix w aglomeracji Grenoble .
- Konserwatoria muzyczne Jeana Wienera w Saint-Dizier , Pont-à-Mousson , Vénissieux , Intercommunale de Chartres de Bretagne, Noyal-Châtillon sur Seiche i Saint-Jacques-de-la-Lande również noszą jego imię.
- W 1992 roku, z okazji dziesiątej rocznicy zaginięcia Jeana Wiénera, Alain Duault poświęcił mu swój program Musicales na FR3 . Jego córka Élisabeth Wiener wykonała tam „Les Dollars de la Louisiane”, piosenkę do muzyki Jeana Wiénera, w towarzystwie pianisty i przyjaciela jej ojca Pierre'a Cornevina.
- W 2006 roku Olivier Bernager w swoim programie Ouvert La Nuit (o France Musique ) przyjął Pierre'a Cornevina o swoich wspomnieniach i przyjaźni, która łączyła go z Jeanem Wiénerem od 1946 roku do jego zniknięcia.
- W 2007 r. Hołd dla Jean Wiéner zatytułowany „Koncert na rzece w inwentarzu w Prévert”.
-
Pierre Charvet poświęcił swój program na temat France Musique „Du Côté de chez Pierre” Jean Wiénerowi, jego przyjaźni z Man Rayem i Erikiem Satie.
- Ulica nosząca jego imię znajduje się w Colombes, 92700, Francja.
Ikonografia
Uwagi i odniesienia
-
[LesGensducinema.com LesGensducinema.com]
-
Pasek Gaya
-
Jean Wiéner i Jazz w Paryżu
-
(en) „ Jean-Claude Vannier: 5 ścieżek dźwiękowych, które skłoniły go do komponowania muzyki do obrazów ” , na Ausha (dostęp 25 sierpnia 2020 )
-
Jean-Pierre Thiollet , 88 nut na fortepian solo , „Solo de duo”, Neva Editions, 2015 , s. 97. ( ISBN 978-2-3505-5192-0 )
-
Joseph M. Daly, uwaga BnF n o FRBNF16277429
-
Jean Wiéner, Allegro appassionato , Fayard ,2012, 340 s. ( ISBN 978-2-213-67591-6 , czytaj online )
-
Jean Wiéner i Erik Satie .
-
Jean Wiéner Conservatory na www.bobigny.fr
-
www.sim-jeanwiener.fr
-
Konserwatoria Jean Wiener na www.saint-dizier.fr
-
Conservatory of Music Jean Wiener na www.bassin-pont-a-mousson.fr
-
School of Vénissieux na www.ville-venissieux.fr
-
Międzygminna Szkoła JW
-
Muzeum Wiktorii i Alberta, plakat Paula Colina
Bibliografia
-
Jean Wiéner, Allegro appassionato , Fayard ,2012, 340 s. ( ISBN 978-2-213-67591-6 , czytaj online ). Wspomnienia autobiograficzne, których pierwsza publikacja pochodzi z 1978 r., Opublikowane przez P. Belfonda ( ISBN 9782714411426 ) .
Linki zewnętrzne