Jean Choux

Jean Choux Biografia
Narodziny 6 marca 1887
Genewa
Śmierć 2 marca 1946 r(w wieku 58 lat)
Paryż
Narodowości Francuska
Szwajcaria
Zajęcia Reżyser , scenarzysta , producent filmowy

Jean Choux to urodzony w Szwajcarii reżyser i scenarzysta6 marca 1887w Genewie ( Szwajcaria ) i zmarł dnia2 marca 1946 rw Paryżu 4 e .

Biografia

Jean Robert Choux, pod swoim pełnym imieniem, zaczynał jako dziennikarz w Szwajcarii i opublikował zbiór wierszy.

W 1925 roku nakręcił w Szwajcarii swój pierwszy film „Powołanie André Carela” czy „Siła pracy” z Michelem Simonem i Blanche Montel . W Paryżu nakręcił pięć innych niemych filmów, wszystkie grane przez tę, która zostanie jego żoną w 1931 roku, francuską aktorkę Thérèse Reignier (1891-1952), w tym La Terre qui meurt (1926) i Le Baiser qui tue (1929) .

W 1931 roku odniósł wielki sukces, wykonując filmową adaptację Jean de la Lune Marcela Acharda z Madeleine Renaud , Michelem Simonem i René Lefèvre . Ten sukces jest zasługą Michela Simona, który stworzył ten utwór i który chciał go sfilmować, ale szybko rozczarował go Jean Choux i przejął kontrolę nad projektem. W obliczu sukcesu filmu Jean Choux zażądał podania nazwiska jego nazwiska.

W tym samym roku w filmie A Dog That Pays wyreżyserował Arletty, której pierwszy główny występ w kinie. W szczególności odbył tournée po Macierzyństwie z Françoise Rosay (1934), Le Greluchon delikatny z Alice Cocéa i Harrym Baur (1934), Paryżu z Harrym Baur (1936), Paix sur le Rhin z Françoise Rosay i Ditą Parlo (1938).

W 1938 roku dołączył do studia Cinecittà w Rzymie , które właśnie zbudował Mussolini . Strzela Angelica , z Viviane Romance , kiedy wojna jest zadeklarowana. przed powrotem do Francji wyreżyserował włosko-hiszpański film Narodziny Salomé .

W 1941 r. Został rzecznikiem kinematograficznym Pétaina i rządu Vichy . W 1942 r. Jego film Zaginiona kobieta z Renée Saint-Cyr był „jednym z największych komercyjnych sukcesów okupacji  ”.

Jean Choux zmarł dalej 6 marca 1946w Hôtel-Dieu de Paris w 4 th okręgowego . Jego najnowsza produkcja, Anioł, którego dostałem , ukazała się trzy tygodnie po jego śmierci.

Filmografia

Dyrektor

Nadzór

Autor scenariusza

Publikacje

Uwagi i odniesienia

  1. "  LUDZIE KINA ©  » na www.lesgensducinema.com (dostęp na 1 st listopada 2019 )
  2. Claude Beylie i Philippe d ' Hugues ( pref.  Jean-Charles Tacchella ), The Forgotten of French Cinema , Paryż, Cerf, pot.  "7th Art",4 maja 1999, 366  s. ( ISBN  978-2-2040-6189-6 ) , str.  39-42
  3. Prezentacja Jean de la Lune w Arte, patrz online , przeglądano 30.09.2020
  4. Archives Paryż 4 p , certyfikat śmierć N O  393, 1946 (str 10/31)

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne