Jean Dorville
Jean Dorville
Jean Dorville to malarz , projektant , litograf , projektant teatralny i poeta urodził się30 marca 1901w Paryżu. Mieszkał na Milton Street i zmarł21 lutego 1986 w Paryżu.
Biografia
Jean Noël Louis Dorville jest synem rysownika i grawera Noëla Dorville'a (1874-1938) oraz Valentine Aragon, córki producenta płytek ceramicznych i ceramiki z Massy . Zachowane księgi wyników szkolnych młodego chłopca stawiają go w 1914 r. jako „już doskonałego w plastyce” . Wstąpił po studiach średnich do Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych, gdzie uczył go Paul Renouard i gdzie zaprzyjaźnił się z kolegą Claude Autant-Lara . Przyszedł więc do Teatru Sztuki i Akcji , prowadzonego przez rodziców przyszłego filmowca. Jeśli, dla liryczny kawałek Jeanne d'Arc przez Charles Péguy których nie jest podany, jest on jednym z muzyków, w 1919 roku był dekorator.
W grudzień 1920, statkiem Leopoldina płynącym do Nowego Jorku , Jean Dorville wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszkając głównie w Filadelfii , projektował dla prasy i wykonywał szkice modowe dla domów towarowych. Po powrocie do Francji pod Mauretanią w 1922 roku, w roku 1923 widzi go w Gargilesse, gdzie maluje z Léonem Detroyem.
Jean Dorville poślubił Suzanne Cambier w 1924 roku, której więzy rodzinne, mieszczące się w Cry-sur-Arrmançon ( Yonne ), wyjaśniają burgundzką część malarstwa naszego artysty, z pejzażami od Cry-sur-Armançon do Semur-en-Auxois . Ale w 1927 roku, spotkał się z gwiazdy tancerz w Théâtre du Châtelet Irène Tilly-Jacquin (ur23 kwietnia 1909 w Levallois-Perret, maklera giełdowego i nauczyciela gry na fortepianie, i zmarł dnia 5 lipca 1998 r.) i postanawia się z nią rozwieść, aby ją poślubić. W ten sposób zostaje szwagrem aktorki Hélène Gerber z domu Simone Jacquin, matki komika i aktora Michela Aumonta .
Wsparcie od 1927 r. dwóch mecenasów - Jacquesa Hinstina (de) , bliskiego współpracownika André Citroëna , oraz markiza de Dampierre - otworzyło przed naszym artystą świat paryskich galerii (pierwsza osobista wystawa w 1928 r.) i dało mu swobodę malował w Aix-en-Provence , Cassis (Bouches-du-Rhône) i Cosne-sur-Loire, gdzie są jego rodzinne korzenie. Jeśli to jest jego krótki okres kubistyczny ze składem i ilustracji przez gwaszem z Wiersze Mechanicznych , zainteresowanie zainicjowanego w Filadelfii do projektowania mody (którego udział w Fashion Show przez artystów w 1926 roku wskazywały na utrzymywanie się) nie zaprzecza się, ponieważ w 1933 roku Jean Dorville wiąże zawodową umową z Domem Siegela i Stockmana i że w 1945 roku ponownie uczestniczy z Christianem Bérardem w rozwoju Teatru Mody .
Rok 1945 to początek relacji Jeana Dorville'a z drukiem. W tym samym czasie, gdy wystawiał u Lucy Krohg , uczył się litografii, gdzie jego arcydziełem w 1947 roku było duże folio Mostów Paryża , potem przyszedł czas na adaptację do druku powieści w serialach ilustrowanych. Pracował w ten sposób nad książką La dextre du grand maître i to na zaproszenie autora Konstantina Gamsachurdii nasz artysta wyjechał do ZSRR w 1964 roku.
Konsultacje ze zbiorami Dorville przechowywanymi w archiwach miejskich w Beaune ujawniają rozległość dzieła poetyckiego, zmieszanego z relacjami autobiograficznymi (jak choćby ta z jego podróży do Stanów Zjednoczonych, którą zatytułował swego rodzaju werlanem : Naej Ellivrod au pays de Euqiréma ), którą napisał nasz artysta, a jeszcze nigdy nie opublikował. Literacka część jego eklektycznej osobowości pozostaje zatem do zbadania.
Jean Dorville jest ojcem Gérarda Dorville'a, autora komiksów dla magazynów Vaillant , Record i Pilote , a także dziadkiem dziennikarza Jérôme'a Dorville'a .
Pracuje
Wiersze
Wydania artystyczne
-
Dwanaście mostów Paryża , zestaw dwunastu oryginalnych litografii Jeana Dorville'a (1947). Ten duży zestaw folio zainspirował Jacquesa Préverta do napisania towarzyszącego mu wiersza: „Po raz kolejny na rzece holownik świtu wzniósł swój krzyk…” , Éditions R. Guillard, Paryż, 1947.
Dekoracje teatralne
Komiksy (seriale prasowe)
-
Prawdziwa historia ... , kroniki historyczne, L'Humanité Dimanche , 1950.
-
Tysiąc Rycerzy Roku , L'Humanité Dimanche, 1959 (adaptacja i ilustracja autorstwa Jeana Dorville'a do powieści La dextre du grand maître (w) autorstwa gruzińskiego pisarza Konstantine Gamsakhurdia (w) ).
-
Piętnaście lat temu było to Wyzwolenie , La Vie Ouvrière , 1959.
-
Poo Lorn, słoń , adaptacja powieści Reginalda Campbella , L'Humanité , 1964.
Zaangażowane rysunki
Rysunki, akwarele, obrazy
- Portrety: Noël Dorville , Irène Tilly-Dorville , Hélène Gerber-Aumont ...
- Krajobrazy: Gargilesse (1923), Burgundia (1924-1926), Aix-en-Provence i Cassis (1927-1928), Cosne-sur-Loire (1934), Megève (1938-1939), Korsyka (1952-1956), ZSRR (1964), Quiberon (1977).
- Widoki na Paryż, widoki wnętrza mieszkania rue Milton.
Wystawy
Wystawy osobiste
- Galeria Carmine, Paryż, kwiecień-maj 1928.
- Galeria Blanche Guillot, 1929.
- Wystawy w pracowni Jean Dorville, Paryż, grudzień 1931, styczeń 1944.
- Galeria Speranza, Cosne-sur-Loire ,Listopad 1934.
- Galeria Lucy Krohg, Paryż, styczeń-luty 1945, luty 1946.
- Galeria Stop Wojny, Bruksela , 1949.
- Foyer Danielle-Casanova, Paryż, październik-Listopad 1953.
-
Jean Dorville - Powrót z Korsyki , Galerie Puget, Paryż, wrzesień-Październik 1954.
- Dom Korsyki, Paryż, Luty 1957.
- La Maison du Limousin , Paryż,styczeń 1971.
- Galeria Guillet, Paryż, Czerwiec 1961, styczeń 1979( Jean Dorville - 60 lat malarstwa ), styczeń-Luty 1981, grudzień 1982( Jean Dorville - Mechaniczne wiersze ).
-
Ameryka 1920 , Galerie Mady Bonnard, Paryż, 1962.
- Galerie du Rond-Point des Champs-Élysées, Paryż, czerwiec-lipiec 1963.
-
Krajobrazy Gruzji , galeria Françoise Besnard, Paryż, czerwiec-lipiec 1965.
- Ratusz Juillac ( Corrèze ),Sierpień 1971.
-
Ponadczasowa Wenecja , Galerie Katia Granoff , Paryż,luty 1975.
-
Sprzedaż warsztatu Jean Dorville , aukcjoner Claude Robert, Hôtel Drouot, Paryż,20 października 1986 r..
-
Retrospektywa Jean Dorville , burmistrz 9 th dzielnicy Paryża , w 1994 roku.
Wystawy zbiorowe
-
Salon de la mode par les artistes , rue Dumont-d'Urville , Paryż, 1926.
-
Salon d'Automne , Paryż, 1927, 1928.
-
Salon des Indépendants , Paryż, 1928, Leda , olej na płótnie.
-
Międzynarodowa Wystawa Akwareli , Art Institute of Chicago , marzec-Czerwiec 1935.
-
Wystawa Powszechna 1937 , Paryż, realizacja ośmiu dioram dla Maison de la Haute-Savoie .
-
Wystawa zorganizowana z okazji Generalnego Stanu Rozbrojeniowego , Cercle Volney, Paryż, maj 1963.
- Guillet Gallery, Paryż, listopad-grudzień 1969.
Odbiór historyczny i krytyczny
-
„W 1921 poznał i zaprzyjaźnił się z wielkimi artystami, którzy wyznaczali ten okres: Jean Cocteau, Jean Wiéner, Arthur Honegger , Darius Milhaud , Georges Auric , Francis Poulenc , Henri Sauguet , Jean Oberlé, Francis Carco , Colette , Marcel L' Zielnik : to rozkwit Wołu na dachu . Wszyscy ci ludzie, dziś znani, tworzyli rodzaj twórczej, odmiennej i zjednoczonej kamaryli . Spontaniczność, koleżeństwo, przyjaźń i swoboda wypowiedzi naznaczają ich prace. Wszystko to, w połączeniu z częstością Picassa , wyjaśnia ducha, w jakim powstały Mechaniczne Wiersze . Następnie Jean Dorville powrócił do krajobrazów i bywał na mostach Paryża. Paryski pieszy Jean Dorville pozostaje uderzającym świadkiem tej już odległej epoki, kiedy serca artystów biją w rytm wielkiego miasta. „ - Claude Robert
-
„Jean Dorville zbliżył się do wszystkich gatunków, wszystkich technik, nigdy, z wyjątkiem krótkiego okresu kubizmu, dając się ponieść szkole, jakiejkolwiek tendencji. Zawsze z własną wrażliwością wyrażał się w pełnej wolności. „ -Irene Tilly-Dorville
Nagrody i uznanie
Zbiory publiczne
kolekcje prywatne
Uwagi i referencje
-
Dorville Fund , Archiwum Miejskie Beaune , 2013.
-
Carole Thuilière, Fundusz Dorville , archiwum miejskie Beaune, październik 2013
-
Claude Robert, Jean Dorville, nota biograficzna , katalog sprzedaży warsztatu Jean Dorville, Paryż, 20 października 1986 r.
-
Słownik Bénézit , Jean Dorville , tom 4, strona 695.
-
HPrints, Pokaz mody widziany przez artystów , 1926
-
Blog „Draw”, Fracasse et Flamberge autorstwa Gérada Dorville , lipiec 2014
-
Jacques Prévert, Po raz kolejny na rzece ... , wiersz Źródło: wikipoemes.com.
-
Muzeum Sztuk Pięknych w Beaune, Portret Noëla Dorville'a, Jean Dorville , wystawa marzec-listopad 2015
-
Dziedzictwo Rodan-Alpy, Jean Dorville: „Megève, widok na kurort” , rysunek, styczeń 1939
-
Rhône-Alpes Heritage, Jean Dorville: "Hotel Perce-Neige" , rysunek, ok. 1939
-
Le Figaro , nr 117 z czwartku 26 kwietnia 1928 r.
-
Revue Galerie des Arts , styczeń 1979.
-
Revue La Vie des Arts , grudzień 1982.
-
Gazeta Hôtel Drouot , piątek 17 października 1986 r.
-
Art Institute of Chicago, Międzynarodowa Wystawa Akwareli , katalog wystawy, marzec-czerwiec 1935
Załączniki
Bibliografia
-
Sztuka plastyczna: informacja o Jean Dorville , w miesięcznym przeglądzie Mediterranea , nr 26,luty 1929.
-
André Warnod , Jean Dorville , edycje Galerie Blanche Guillot, 1929.
- René Édouard-Joseph, Słownik biograficzny współczesnych artystów , tom 1, AE, Art & Édition, 1930, s. 422
- Charles Fegdal, Jean Dorville , edycje Galerie Speranza, Cosne-sur-Loire, 1934.
-
Jean Oberlé , Jean Dorville , edycje Galerie Lucy Krohg, 1946.
- Claude Robert, licytator, 5, avenue d'Eylau, Katalog sprzedaży warsztatu Jean Dorville , hotel Drouot , Paryż,20 października 1986 r..
- André Roussard, Słownik malarzy na Montmartrze , edycje André Roussard, 1999.
-
Emmanuel Bénézit , Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i rytowników , Gründ, 1999.
-
Jean-Pierre Delarge , Słownik nowoczesnych i współczesnych sztuk plastycznych , Gründ, 2001.
Linki zewnętrzne