Historyczna biblioteka miasta Paryża

Biblioteka Historyczne Miasta Paryża ( BHVP ) jest biblioteką publiczną specjalizujący się w historii Paryża i Île-de-France . W ramach sieci bibliotek publicznych miasta Paryża , znajduje się od 1969 roku w hotelu lub Angoulême Lamoignon , przy 24 Rue Pavee w 4 th  okręgowego .

Jej zbiory odnoszą się do historii Paryża i Île-de-France we wszystkich jej aspektach: topograficznej i monumentalnej, miejskiej, politycznej, religijnej, społecznej i kulturowej. Prowadzi również ważne zbiory teatralne i literackie.

Jej misją jest udostępnienie wszystkim zainteresowanym tą tematyką zasobów dokumentalnych, które zachowuje i wzbogaca. Od 2008 roku zarządza nią Emmanuelle Toulet.

Historyczny

Historia biblioteki

Dzięki Antoine Moriau (1699-1759) powstała pierwsza biblioteka miasta Paryża . Pełnomocnik miasta Paryża w latach 1722-1755, kolekcjoner książek i różnych dokumentów dotyczących Paryża, wynajął hotel Angoulême-Lamoignon, aby zainstalować tam swoje zbiory, które przekazał miastu Paryż.
Gmina postanowiła wówczas otworzyć pierwszą w mieście bibliotekę publiczną, zainaugurowaną w dniu13 kwietnia 1763, na czele której stoi bibliotekarz Pierre Nicolas Bonamy .

W Marzec 1795dekret oddaje bibliotekę „do dyspozycji Narodowego Instytutu Nauki i Sztuki  ”, a zbiory są w większości włączane do biblioteki Instytutu, pozbawiając w ten sposób miasto Paryż jego biblioteki.

W 1804 roku The prefekt Seine , Nicolas Frochot , dał biblioteki Szkoły Głównej w Rue Saint-Antoine tytuł Biblioteki Miasta Paryża. Następnie został przeniesiony kolejno do dawnego Hôtel des Vivres , do dawnych budynków gospodarczych Saint-Jean-en-Grève, aw 1835 roku do Quai d'Austerlitz, po czym został zainstalowany w ratuszu .

W zbiorach biblioteki zostały całkowicie zniszczone podczas pożaru w ratuszu, podczas Komuny Paryskiej w sprawie24 maja 1871. Nowa biblioteka miejska powstała dzięki bibliotekarzowi Julesowi Cousinowi , który przekazał miastu swoją osobistą kolekcję obejmującą około 6000 książek i 10 000 druków.

Od 1872 r. Ta „publiczna i specjalnie poświęcona historii Paryża” biblioteka (zgodnie z decyzją ówczesnego prefekta Sekwany Léona Saya w 1872 r.) Została zainstalowana w Hôtel Carnavalet , gdzie utworzono muzeum. poświęcony historycznym zbiorom miasta Paryża.

W 1893 roku, po przejściu Julesa Cousina na emeryturę, biblioteka liczyła 100 000 woluminów. Zbiory muzeum i biblioteki są bardzo bogate, więc w 1898 r. Rozdzielono oba zakłady: muzeum pozostało w Carnavalet, a biblioteka została przeniesiona do hotelu znanego później jako hotel Le Peletier de Saint-Fargeau przy 29 rue de Sévigné . Muzeum posiada Gabinet Grafiki oddzielony od zbiorów bibliotecznych.

Jules Cousin zostaje zastąpiony przez Luciena Faucou, którego następcą jest Paul Le Vayer. W 1903 r. Kierownictwo biblioteki przejął Marcel Poëte . Wraz z Jules Cousin jest jednym z bibliotekarzy, którzy rozsławili historyczną bibliotekę Paryża. Tymczasowo przemianował go na Instytut Historii Miejskiej, Geografii i Gospodarki Miasta Paryża.

Przeniesienie biblioteki do Hôtel de Lamoignon w 1968 roku i jej otwarcie w styczeń 1969po renowacji i pracach rozwojowych prowadzonych przez trzech architektów Jeana Creuzota, Jean-Pierre'a Paqueta i André Voisa, oznacza odnowienie biblioteki.

Hotel Angoulême lub Lamoignon

Położony na rogu rue Pavée i rue Neuve Sainte-Catherine (obecnie rue des Francs-Bourgeois ), Hôtel d'Angoulême-Lamoignon został zbudowany pod koniec XVI wieku dla Diane de France , księżnej Angoulême, naturalnej córki Król Henryk II . Jego bratanek, Karol z Angouleme , syn Karola IX i Marie Touchet , dziedziczy tę rezydencję w 1619 r. Po śmierci księżnej i mieszka tam do 1650 r. Hotel jest następnie dzielony między wielu najemców, w tym Williama I st de Lamoignon , pierwszego prezydenta Parlament Paryża , który zajmował się od 1658 roku istny akademię humanistów zgromadzonych wokół niego przez kilka dziesięcioleci. Rodzina Lamoignon została właścicielami hotelu w 1688 r. Hotel został przejęty przez miasto Paryż w 1928 r., Ale program prac renowacyjnych i rozbudowy, podjęty w 1941 r., Został ukończony dopiero około 20 lat później. Hotel został sklasyfikowany jako zabytek w 1937 roku.

Pawilon i posągi

Na dziedzińcu mały nowoczesny pawilon przechowuje pamięć o dwóch pierwszych mieszkańcach hotelu: Diane de France i Charles d'Angoulême. Ich posągi pogrzebowe, depozyty Luwru i Muzeum Wersalskiego, pochodzą z kaplicy pogrzebowej, nabytej przez księżną na pochówki jej rodziny, w dawnym kościele Minimes na Place Royale , zniszczonym podczas rewolucji.

Posąg księżnej wykonał Thomas Boudin w 1621 roku, a statuę jej siostrzeńca - Pierre II Biard .

Kolekcje

Zbiory biblioteki obejmują ponad 2 miliony wszelkiego rodzaju dokumentów związanych z historią Paryża i Île-de-France, literaturą i teatrem.

Składają się z drukowanych książek, gazet i różnych dokumentów ulotnych, rękopisów, map i planów oraz dokumentów ikonograficznych (rysunki, druki, plakaty, pocztówki i fotografie).

Książki drukowane

• Około 300 000 tomów, od XV wieku do dnia dzisiejszego.
• Kolekcje prywatne: Jules Cousin , Alfred Dreyfus (kolekcja Ochsa), George Sand , François Villon , Guillaume Apollinaire , Jean Cocteau , Louis Guillaume.
• Katalog dostępny online w Katalogu dziedzictwa i bibliotek specjalistycznych miasta Paryża
• 300 inkunabułów opisanych w tomie VIII regionalnego katalogu inkunabułów w bibliotekach publicznych we Francji
• Pliki na papierze: francuski akty królewskie ( 16 th - 18 th  wiek); Ikonografia paryska; licząc jeździć w Paryżu od 16 th  wieku do 19 th  wieku tematów

Czasopisma i gazety

• Około 5000 tytułów czasopism i gazet od XVII wieku po dzień dzisiejszy, w tym 260 aktualnych prenumerat, również odnotowano w Sudoku .
• W serwisie Gallica dostępne są rzadkie gazety i czasopisma z okresu I wojny światowej .
• Dokumentacja na papierze analizująca artykuły z czasopism dotyczących Paryża i regionu paryskiego, w tym około 150 000 odniesień z lat 1945-2005.

Mapy i plany

• Około 15 000 map Paryża i Île-de-France, rękopisów i druków, od XVI wieku do współczesności: patrz katalog online.
• Niektóre dokumenty zostały zdigitalizowane i można je przeglądać online na portalu miejskich bibliotek specjalistycznych.

Rękopisy

• Około 20 000 historycznych rękopisów od średniowiecza do XX wieku  : ogólny przegląd zbiorów rękopisów i archiwów Biblioteki jest dostępny w zbiorowym Katalogu Francji . Omawiane tematy: topografia Paryża, archeologia Paryża, rewolucyjny Paryż, prace naukowców, teatr (patrz poniżej), literatura francuska XIX i XX wieku.
• Kolekcje prywatne: George Sand , Jules Michelet , Jean Cocteau , Voltaire , Marie-Louise Bouglé , Charles-Félix Parent de Rosan . Katalog jego artykułów w BHVP można znaleźć w zbiorowym katalogu Francji, Madeleine Vionnet itp.
• Niektóre rękopisy i archiwa są skatalogowane i dostępne do wglądu tylko w sekcji Zbiorowego Katalogu Francji , Rękopisy: odpowiada to opisanym w dwóch drukowanych tomach Ogólnego Katalogu Rękopisów Bibliotek Publicznych we Francji. - Tomes LIX i LX. Biblioteka historyczna miasta Paryża. Michèle Vasseur-Depoux , Paryż, Biblioteka Narodowa, 1975-1981.

Kino

W Bibliotece Historycznej znajdują się głównie rysunki przedstawiające Paryż lub budynki w Paryżu. Jest ich niewiele, oryginalna kolekcja, którą utworzył Jules Cousin, została przypisana do Muzeum Carnavalet podczas podziału w 1898 roku.

Niektóre zestawy są zdigitalizowane i przeszukiwania na portalu specjalistycznych bibliotekach miasta: rękopisy plany Portfolio Vincennes Zamek ( XVII th - XVIII th  century), kolekcja Jules Denis Thierry na Łuku Triumfalnym 1836 projektów przez Baltard dla starego Halles , etc .

Kolekcja składa się między innymi druk z serii o nazwie Mały Paryż ikonografia, składający się z różnych ilustracjami z XIX th i XX th  stulecia wycięte z gazet i książek historycznych paryskich zebranych przez dzielnicy i ulicy alfabetycznej Paryż Plakaty

• Około 80 000 plakaty z XVI TH do XX TH .
• Fundusz składa się głównie z typograficznych plakatów politycznych o Rewolucji Francuskiej , rewolucjach w XIX th wieku, wybory samorządowe z XIX TH i XX th stulecia, życie w Paryżu podczas dwóch wojen światowych, etc.

• Około 200 tysięcy pocztówek z XIX th wieku i na początku XX th wieku w Paryżu i regionie paryskim.

• Około 500 000 fotografii z połowy XIX XX wieku do chwili obecnej (widoki Paryża i regionu paryskiego, portrety ...)
• Kolekcje prywatne : Lansiaux , André Vigneau , André Zucca , kolekcja France-Soir , Thérèse Bonney, René-Jacques .
• Pewna liczba jest obecnie zdigitalizowana i można się z nimi zapoznać na portalu dziedzictwa i wyspecjalizowanych bibliotek miasta, sekcja Dziedzictwo zdigitalizowane: 304 fotografie Hippolyte Blancard dotyczące zniszczeń wojennych 1870 r .  ; 115 drukuje reprezentujące Paryż w latach 19 th  century kamiennych Emonts po negatyw Charles Marville  ; 501 fotografii René-Jacquesa z Paryża z lat 1940-1960.

Kolekcje teatralne

Serce składa się z teatralnych zbiorach biblioteki Stowarzyszeniem Teatralnym Nadzorczej (Sztuka) wpisu w roku 1969. Fundusz ten dokumentuje głównie życie paryskich teatrów prywatnych w XIX th i XX th , dzięki szerokiej gamy dokumentów: książek, rękopisów w tym ponad 6000 rekordów przedstawień dramatycznych i lirycznych, korespondencji, programów teatralnych (około 60 000), płaskich i skonstruowanych modeli scenografii i kostiumów (około 2000), akt prasowych, zdjęć scen i postaci, plakatów, druków itp.

Obecnie zgłaszane są:

• zapisy dramatycznych inscenizacji w zbiorowym katalogu Francji
• Paryskie programy teatralne w katalogu dziedzictwa i wyspecjalizowanych bibliotek miasta Paryża .
• repertuar teatralny (publikowane teksty sztuk teatralnych) w katalogu dziedzictwa i bibliotek specjalistycznych miasta Paryża

Przechowywane są również określone zbiory reżyserów, dekoratorów, reżyserów teatralnych i aktorów, takie jak kolekcja Jacquesa Hébertota , archiwa Jean Mercure , kolekcja Jacquesa Noëla , archiwa wycieczek po Baret, a nawet fundusze Jacques Brothers .

Fundusz ogólnego z BHVP jest również bogaty w tysiącach sztuk teatralnych z XVIII e , XIX th i XX th stulecia i starych czasopism teatr.

Dokumenty ulotne

Biblioteka posiada zbiór ulotnych dokumentów, dawniej zwanych Wiadomościami , na temat Paryża i regionu, gromadzący dokumenty latające, rzadko przechowywane: ulice, druki miejskie, prospekty, akta biograficzne, faktury biznesowe, menu restauracji, katalogi biznesowe głównie z późnego wieku. XIX p wieku i pierwszej połowy XX XX wieku, sklasyfikowany tematycznie lub geograficznie.

Czytelnia

86 Użytkowników czytanie pokój pozwala konsultacji dokumentów i dostępu do stanowisk komputerowych (skomputeryzowanym katalogiem, zasobów elektronicznych, Internet). Dokumenty można przeglądać tylko na miejscu. Czytelnicy mogą fotografować materiały biblioteczne z zastrzeżeniem ich stanu zachowania i zgodnie z prawem autorskim.

Wystawy

Biblioteka Historyczna organizowała wystawy od 1903 do 1913 roku, za czasów jej dyrektora Marcela Poëte  ; następnie ponownie w Lamoignon w hotelu w 1973 roku, a od 1993 w Galerii bibliotek Miasta Paryża (22 rue Malher w 4 th  dzielnica), zamknięty w 2017 roku.

Akcja kulturalna

Biblioteka od czasu do czasu organizuje wizyty i regularnie prezentuje konferencje dotyczące określonej specjalności swoich zbiorów.

Regularnie wystawia również dokumenty w gablotach recepcji biblioteki.

Co roku bierze udział w witaniu publiczności w ramach wrześniowych Europejskich Dni Dziedzictwa .

Przydatna informacja

Biblioteka jest czynna od poniedziałku do soboty od 10  am EURES 18  pm EURES. Zamknięte w niedziele i święta. Rejestracja jest bezpłatna i daje dostęp do całej sieci wyspecjalizowanych bibliotek w mieście Paryż. Karta czytelnika wydawana jest każdej osobie pełnoletniej po okazaniu dowodu osobistego i dostarczeniu zdjęcia tożsamości.

Czytelnik, który chciałby zapoznać się z dokumentami niewymienionymi w katalogu lub zbiorczym katalogu Francji, może wysłać wiadomość e-mail.

Uwagi i odniesienia

1. Béatrix de Buffévent, Regionalne katalogi inkunabułów w bibliotekach publicznych we Francji. Tom VIII: Biblioteki miasta Paryża  : Instytutu Katolickiego, Protestanckiego Wydziału Teologicznego, wspólnot religijnych i paryskich instytucji kościelnych , Paryż, 1993
2. Katalog Sudoc
3. Zawiadomienie władz dotyczące Katalogu Ogólnego BnF

Źródła

• Henry de Surirey de Saint-Rémy, Biblioteka Historyczna Miasta Paryża, Hôtel de Lamoignon , 1969.
• „Historyczna Biblioteka Miasta Paryża”, Dziedzictwo Biblioteki Francuskiej , t.  1, Île-de-France , Paryż, 1995, s.  192-201.
• Henry de Surirey de Saint-Rémy „  Historyczna Biblioteka Miasta Paryża  ”, Bulletin des biblioteki de France , 1969, n O  2, str.  47-62.
• W zbiorach Książnicy Miasta Paryża , przedruk z przeglądu Art et Métiers du Livre , n o  194, 1995.
• Henry Seguy „Diane posągi Francji Charles de Valois w” Pavillon d'Angoulême „” Firma Newsletter Przyjaciół historyczne Biblioteki Miasta Paryża , n O  2, 1975.
• Isabelle Pébay-Claude Troquet, Diane de France i Hôtel d'Angoulême w 1619 , 1995.

Linki zewnętrzne

• Prezentacja i historia BHVP .
• Katalog paryskich bibliotek specjalistycznych .
• Portal specjalistycznych bibliotekach paryskich Przedstawiając zdigitalizowane zbiory i arkusze informacyjne dla zbiorów.
• Strona BHVP na stronie internetowej Zbiorowego Katalogu Francji .