Louis Dellu Del

Louis Dellu Del Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Louis Dellluc około 1920 r., fot . Paul Nadar . Kluczowe dane
Narodziny 14 października 1890 r
Kaduin , Dordogne
Narodowość  Francuski
Śmierć 22 marca 1924
Paryż
Zawód Dyrektor
Wybitne filmy Gorączka
nigdzie kobiety

Louis Dellluc jest pisarzem , scenarzystą , montażystą , fotografem , krytykiem filmowym i filmowcem Francuz , urodzony14 października 1890 rw Cadouin w Dordogne i zmarł dnia22 marca 1924w Paryżu .

Louis Delluc nagroda corocznie nagradza najlepsze francuski film.

Biografia

Mieszkając w Paryżu od 1903 roku , Louis Delluc studiował klasykę w Lycée Charlemagne i napisał pierwszy tomik wierszy w 1906 roku.

W 1908 zapisał się do Liceum Henryka IV w klasie retoryki i przygotowywał się do egzaminu wstępnego do École normale supérieure. Tam poznał Marcela Jouhandeau, a następnie zajął się dziennikarstwem. Pisze recenzje sztuk teatralnych dla przeglądu Comœdia oraz dla Le Courrier de Paris-Province . Okazjonalnie bierze udział w konkursach literackich.

W 1910 wstąpił do Comœdia Illustré, gdzie został sekretarzem redakcji. Regularnie uczestniczy w Revue Française politique et littéraire , której formuła pozwala mu zgłębić pierwsze przemyślenia na temat świata teatru, a także w Le Monde et le Théâtre i Gil Blas .

Louis Dellluc pisze wiersze teatralne, komedie fantasy, powieści, wiersze i piosenki, a od czasu do czasu rysuje karykatury. Bardzo interesuje się reżyserią i kinem.

Sporadycznie powierza interpretację swojej twórczości bliskim przyjaciołom, takim jak poznany w Paryżu Georges Pitoëff, który w oczekiwaniu na przyszłe tournée po Francji tworzy z Genewy kilka dzieł Delluca. Jest też bardzo bliski aktorowi Edouardowi de Maxowi - mówi M. de Max - któremu powierza liczne teksty i kreacje i o którym napisze kilka artykułów. Opublikuje swoje zwierzenia, Chez de Max , w 1918 roku.

W 1914 roku Jean Hervé przedstawił go aktorce Ève Francis, która wprowadziła go do amerykańskiego kina. Ożenił się z nią 21 stycznia 1918 r.

W 1917 Louis Dellluc dołączył do stworzonego przez Diamant-Berger przeglądu Le Film jako redaktor naczelny i publikował bardzo regularnie w gazetach takich jak Le Siècle , L'Action czy L'Événement , recenzje filmów, a także analizy w recenzjach. specjalności, które publikuje ze swoim przyjacielem Arcadym Roumanoffem przy rue de l'Élysée 10, takie jak Le Journal du Ciné-club czy Cinéa . Nadal pisze sztuki i powieści oraz pisze kilka ważnych prac poświęconych analizie kina.

Wraz ze swoim przyjacielem z dzieciństwa Léonem Moussinac jest jednym z pierwszych niezależnych krytyków i teoretyków filmu we Francji.

Uogólnił zasadę klubu filmowego drogiego Edmondowi Benoit-Lévym .

Zainteresowanie Louisa Delluca kinem nie jest restrykcyjne: jeśli zastanawia się przede wszystkim nad przeniesieniem do kina ograniczeń teatralnej inscenizacji, to jednak docenia nowinki techniczne – efekty specjalne, ujęcia makroskopowe, obrazy przyspieszone – czy aspekty dokumentalne, edukacyjne i naturalistyczne.

Niekoniecznie ich myląc, często porównuje francuskie i amerykańskie produkcje filmowe. Uważa kino francuskie za lekkie, rekreacyjne i chce, aby kształtowało ono własną tożsamość, ograniczając tekst i gesty do tego, co istotne, starając się zachować kontrolę nad kompozycją obrazu itp.

Od 1920 r. Louis Dellluc zastosował swoje analizy w praktyce, napisał i wyreżyserował siedem nowatorskich filmów. Prasa kwalifikuje go jako kinegrafa , czasem jako twórcę ekranizacji , do czego ripostuje „filmowiec”. Dwa z jego filmów szczególnie naznaczyły historię francuskiego kina: Fièvre , wyprodukowany w 1921 roku i Kobieta znikąd, którą wyreżyserował w 1922 roku.

W lutym 1920 założył firmę producencką Parisia-Film, której został dyrektorem artystycznym, szybko przekształciła się w firmę producencką Louis Dellu Films , a następnie w powstałą w czerwcu 1921 roku Alhambra-Film Cinematographic Publishing Company .

Louis Delluc i Ève Francis rozstali się latem 1922 roku. Bardzo przywiązany, nadal dedykował jej większość swojej pracy i skomponował dla niej swój ostatni film w 1923 roku, The Flood .

Podczas strzelanin w plenerze, w Dolinie Rodanu iw bardzo złych warunkach pogodowych, zaostrza gruźlicę, na którą cierpi od młodości.

Na początku następnego roku, po powrocie z Hendaye, zachorował na zapalenie płuc i w ciągu kilku tygodni uległ galopującej konsumpcji w wieku zaledwie trzydziestu trzech lat.

Został pochowany na paryskim cmentarzu w Bagneux ( Hauts-de-Seine ). Jego przyjaciele opisują go udręczonego pod koniec życia, a Abel Gance składa mu ostatni hołd w krótkim nekrologu ku pamięci mojego przyjaciela Louisa Delluca .

Powódź po raz pierwszy prezentowana jest publiczności w następnym tygodniu podczas pamiątkowego pokazu organizowanego w Koloseum

Pod nr 5 Rue de Beaune ( 7 th dzielnica Paryża ), gdzie mieszkał, tablica została przymocowana. .

Twórczość Louisa Delluca, zdecydowanie wybiegająca w przyszłość i składająca się w równym stopniu z dzieł kinematograficznych, co z pism teoretycznych, stanowi spójny korpus, który oferuje pragmatyczną wizję Kina, dzieloną z nową generacją awangardowych reżyserów, którzy będą ucieleśniać kino lat 1920 i gdzie znajdziemy między innymi Abla Gance'a , Germaine Dulac , Marcela L'Herbiera , Jeana Epsteina czy René Claira , pod nazwą pierwszej awangardy .

Życie prywatne

Louis Delluc jest kuzynem oksytańskiego pisarza Louisa Delluca (1894-1974).

Filmografia częściowa

Louis Dellluc uważa The Woman of Nowhere za swój pierwszy prawdziwy film.

Współosiągnięcia

jako reżyser

jako aktor

Projektowanie

Teatr

Publikacje

Edycja Dellluc-Roumanoff

Potomkowie

Powstałe w 1998 roku w swoim mieście kino miejskie Buisson de Cadouin nosi w jego hołdzie nazwę Louis Delluc. Ma jedną z najlepszych frekwencji w kinie artystycznym na wsi we Francji.

Jego siostrzeniec, prehistoryk Gilles Delluc , poświęcił mu biografię: Louis Delluc, przebudzający kino francuskie , opublikowaną w 2003 roku.

Pudełko z odrestaurowanymi filmami Louisa Delluca zostało ostatecznie opublikowane w marzec 2016przez Dokumenty Kinematograficzne, Paryż. Zawiera 3 płyty DVD prezentujące 4 zakonserwowane filmy ( Gorączka , Kobieta znikąd , Droga do Ernoa , Powódź ) oraz hojny i ekscytujący bonus.

Uwagi i referencje

  1. "  Comoedia, 20 maja 1921 - strona 4 - 4 kolumna -" KODAK "  " , na Retronews
  2. "  The French Letters, 31 marca 1949 - strona 6 - pierwsza kolumna - ostatnia linia  " , na Retronews
  3. "  Comoedia, 17 sierpnia 1908 - strona 1 - 4 kolumna -" Profile teatralne  " , na Retronews
  4. "  Le Progrès de la Côte-d'Or, 8 września 1908 r. - strona 5 - szósta środkowa kolumna -" Czytaj co tydzień ...  " , na Retronews
  5. "  Comoedia, 20 maja 1909 - strona 2 - czwarta kolumna bije -" Linia ... lub dwa "-" lewe krawędzie końca listy dyskusyjnej "  " , na Retronews
  6. "  Ilustrowana Comoedia, 15 sierpnia 1910 - strony 22 i 23 - "Starożytny teatr miasta Carcassonne  " , na Retronews
  7. "  Illustrated Comoedia, 20 marca 1913 - strona 70 - druga kolumna - "Rekonwalescencja  " , na Retronews
  8. numery od 10 do 16, grudzień 1909, dotyczące oryginalnej publikacji serii "Idee w teatrze" (odniesienie tylko do numeru 13) i innych artykułów w tym samym czasopiśmie "  L'Univers, 26 grudnia 1909 - str. 3 - 2 kolumna dolna - lista publikacji i ich autorów  ” , na Retronews
  9. "  Comoedia, 17 lipca 1910 - strona 2 - 3. kolumna 2. trzecia - " Tygodnik ilustrowany przegląd ... "  " , na Retronews
  10. "  Gil Blas, 3 kwietnia 1911 - strona 1 - 5 kolumna -" Aux Jardies "-" Aby uczcić pamięć Gambetty  " , na Retronews
  11. Fałszywy list, opublikowany 4 września 1911 przez „Comoedia”, w którym pisze, potępiający pospieszne i niezbyt rygorystyczne przypisywanie przez dziennikarzy jego dzieł dyrektorom sal, które je umieszczają, jak Abel Tarride teatru renesansu dla Franceski , świadczy o tej bliskości między dwoma mężczyznami "  Comoedia, 4 września 1911 - strona 3 - 5 kolumna - "Wyrażenia nienawiści, przemoc, roszczenia  " , na Retronews
  12. "  Comoedia, 13 lutego 1913 - strona 2 - trzecia i czwarta kolumna środkowa -" M. de MAX, powracający z Nowego Jorku... ""  " , na Retronews
  13. Louis Delluc, przebudzający francuskie kino Brigitte i Gilles Delluc Del
  14. "  Książka Tygodnia, 29 lipca 1917 - strona 22 - 2 kolumna -" Film "  " , na Retronews
  15. "  Dobry wieczór, 16 maja 1920 r. - strona 3 - dół trzeciej kolumny -" Nasz znakomity kolega... "  " , na Retronews
  16. "  - strona 3 - " Cinégraphie "  " , na Retronews
  17. "  Dobry wieczór, 3 maja 1921 - strona 4 - kolumna 1 -" Zróbmy francuskie filmy  " , na Retronews
  18. "  Le Siècle, 18 sierpnia 1923 - strona 1 - dolna kolumna 5  " , na Retronews
  19. „  Dzień Przemysłu, 11 czerwca 1921 r. – strona 4 – kolumna 4 – 2 – trzecia – „Alhambra-Film  ” , na Retronews
  20. „… po występach Natchalo w Théâtre des Arts para rozpadła się. … ich ostatnia książka … ma dedykację Pour la SAMe …” Niepodpisany oficjalny nekrolog opublikowany po nekrologach Louisa Delluca autorstwa jego koledzy i przyjaciele „Słuchanie” 30 marca 1924, s. 15
  21. "... chodził po swoim smutku, jak brzoza brodawkowa chodzi po czole po strumieniu... " Abel Gance; „… Był przede wszystkim poetą… miłośnikiem ciszy ” . Marcel l’Herbier itp. Nekrolog Louisa Delluca autorstwa jego kolegów i przyjaciół „Aux Listenes” 30 marca 1924, s. 15
  22. "  Słuchanie, 30 marca 1924 - strona 15 -" Pamięci mojego przyjaciela Louisa Delluca "  " , na Retronews
  23. "  Comoedia, 27 marca 1924 - strona 1 - piąta kolumna na dole -" Pamięci Louisa Delluca  " , na Retronews
  24. "  Excelsior, 2 czerwca 1922 - strona 6 - pierwsza kolumna - " Les filmeurs de Paris  " , na Retronews
  25. La Cinémathèque française , „  La Fête Espagnole – Catalog of restaurators and prints  ” , na www.cinematheque.fr (dostęp 6 listopada 2016 )
  26. le Crapouillot z 16 kwietnia 1924, s. 17
  27. Na wielu plakatach promocyjnych film jest prezentowany w reżyserii René Coiffarda, z pomocą autora , ale prasa zwykle przypisuje wszystkie zasługi dla filmu Louisowi Dellucowi, którego Coiffard jest obrażony, twierdząc, że jest ojcostwem w inscenizacji „  L'Action”. (1903-1924), 21 października 1920 - strona 2 - 4 kolumna - "Czarny dym  " , na Retronews
  28. Według akt BNF - René Coiffard
  29. "  Le Crapouillot, 1 maja 1921 - strona 19 - 2. kolumna - "La Boue  " , na Retronews
  30. THE CINÉASTE LOUIS DELLUC, CZŁOWIEK ZAPOMNIANYCH LISTÓW (1890-1924) Gikkesa Dellluc, przy współpracy Brigitte Dellluc
  31. "  Comoedia, 23 grudnia 1920 - strona 3 - 4 kolumna -" Les filmeurs de Paris "  " , na Retronews
  32. "  Comoedia, 1 września 1921 - strona 3 - dolna kolumna 5 -" Star Footitt  " , na Retronews
  33. Henri Lepage podejmuje uwagi Louisa Delluca o konieczności produkowania przez kino francuskie dobrych filmów komiksowych "  Comoedia, 31 grudnia 1923 - strona 2 - 5 kolumna - " Des artistes comiques  " , na Retronews
  34. Ta kinowa adaptacja jest wielokrotnie wspominana i przez kilka miesięcy w prasie „  Comoedia, 15 maja 1922 r. – strona 3 – dolna kolumna piąta – „ Skręcamy  ” , na Retronews
  35. "  L'Écho de Paris (1884-1938), 18 sierpnia 1922 - strona 5 - góra 4 kolumny -" Piękne filmy następnego sezonu "  " , na Retronews
  36. "  Dziennik, 8 grudnia 1923 - strona 6 - I środkowa kolumna -" Kino "  " , na Retronews
  37. "  Le Crapouillot, 1 stycznia 1924 - strona 16 - dół pierwszej kolumny -" Pierre Mac-Orlan "  " , na Retronews
  38. "  Le Petit Parisien, 10 czerwca 1911 - strona 5 - góra drugiej kolumny - " W teatrze w lesie ...  " , na Retronews
  39. "  Le Soleil (1873-1922), 8 lipca 1911 - strona 5 - kolumna 1 -" Soirée parisienne "-" Théâtre du Pré-Catelan "  " , na Retronews
  40. "  Comoedia, 21 grudnia 1911 - strona 3 - dół trzeciej kolumny -" Francesca "  " , na Retronews
  41. "  Comoedia, 7 lipca 1911 - strona 4 - druga kolumna - ostatnia trzecia -" W zielonym teatrze ...  " , na Retronews
  42. „  Comoedia, 4 września 1911 r. – strona 3 – piąta kolumna – „Wyrażenia nienawiści, przemoc, roszczenia  ” , na Retronews
  43. Bez cytatu ze strony autora, odniesienie do jego przyjaciela aktora De Maxa, który jest zainteresowany projektem "  Słuchanie, 7 lipca 1918 - strona 17 - kolumna 2 - paragraf" Wśród projektów są też... "  " , Na Retronews
  44. "  Ilustrowana Comoedia, 15 czerwca 1920 - koniec strony 27  " , na Retronews
  45. "  L'Intransigeant, 26 września 1924 - strona 2 - góra szóstej kolumny - "Renesans  " , na Retronews
  46. "  Le Temps, 28 czerwca 1933 - strona 6 - dół czwartej kolumny -" POSTE PARISIEN  " , na Retronews
  47. "  Le Figaro (1854-), 27 maja 1913 - strona 6 - trzecia środkowa kolumna - "Związek Stowarzyszeń Regionalnych Południowego Zachodu ...  " , na Retronews
  48. "  Comoedia, 29 października 1913 - strona 4 - dół drugiej kolumny -" Sala koncertowa, kawiarnia-koncert, kabaret, ... "  " , na Retronews
  49. "  Comoedia, 23 kwietnia 1914 - strona 4 - druga środkowa kolumna - "Następny program ... "  " , na Retronews
  50. "  Tygodnik, 17 września 1916 - strona 19 - pierwsza kolumna - " Ca fait la R'vue Michel!"  » , Na Retronews
  51. "  L'Heure, 24 czerwca 1916 - strona 4 - czwarta kolumna -" Małe echa teatru "  " , na Retronews
  52. "  Francja (Paryż), 26 czerwca 1916 - strona 2 - góra piątej kolumny -" Teatry i koncerty "-" Wszędzie "-" Teatr we Florencji  " , na Retronews
  53. "  The Weekly Book, 2 lipca 1916 - strona 20 - druga kolumna -" Właśnie stworzyliśmy ...  " , na Retronews
  54. "  Tygodnik, 16 września 1917 - strona 16 - 2. kolumna - " W teatrze Michel ...  " , na Retronews
  55. "  Excelsior, 28 czerwca 1917 - strona 4 - góra 5 kolumny - " Teatry  " , na Retronews
  56. "  Tygodnik, 8 lipca 1917 - strona 18 - 2. kolumna -" Księżniczka, która się nie uśmiecha! "  » , Na Retronews
  57. "  L'Intransigeant, 22 czerwca 1917 - strona 2 - dno czwartej kolumny -" Dla Rumunii "  " , na Retronews
  58. Poniższy odnośnik ujawnia przepisanie tekstu „Le filon” przez autora „Pomme se marie” Mouëzy-Eona na prośbę Quinssona… „  Aux Listenes , 1 września 1918 r. – strona 15 – kolumna 2 – "Film i Lode  " , na Retronews
  59. .... a to potwierdza tożsamość autora Pomme poślubia jako Louisa Delluca "  Le Carnet de la Semaine, 28 lipca 1918 - strona 15 - kolumna pierwsza - akapit " Projekty "  " , na Retronews
  60. "  Ilustrowana Comoedia, 15 marca 1920 - strona 27  " , na Retronews
  61. "  Mercure de France (1890-1965), 1 listopada 1908 - strona 188 - pierwsza linia  " , na Retronews
  62. La Revue Française politique et littéraire, numer 10 do 16, grudzień 1909, odniesienie podane dla jedynego numeru 13 "  Wszechświat, 26 grudnia 1909 - strona 3 - dolna kolumna 2 - lista publikacji i ich autorów  " , na Retronews
  63. "  Comoedia, 23 listopada 1910 - strona 3 - szósta kolumna na dole -" Droga  " , na Retronews
  64. "  Le Crapouillot, 16 kwietnia 1924 - strona 16 - 2 kolumna  " , na Retronews
  65. "  Le Feu, 1 października 1913 - strona 13  " , na Retronews
  66. "  Comoedia, 1 lutego 1914 - strona 4 - czwarta środkowa kolumna -" Poranek poésie  " , na Retronews
  67. "  The Weekly Book, 25 listopada 1917 - strona 9 - pierwsza kolumna - "Skandale  " , na Retronews
  68. "  The Truth, 29 czerwca 1918 - strona 1 - 2 kolumna - 3 akapit -" De Max proféra ...  " , na Retronews
  69. Według nekrologu jego przyjaciela Léona Moussinaca, Crapouillot z 16 kwietnia 1924, s. 17
  70. "  Dobry wieczór, 20 maja 1923 - strona 4 - 1. kolumna - 2. kwartał -" Panowie Louis Delluc i Robert Florey ...  " , na Retronews

Zobacz również

Bibliografia

Zobacz również

Linki zewnętrzne