Jean Borotra

Jean Borotra
Obraz poglądowy artykułu Jean Borotra
Jean Borotra w Berlinie w 1931 roku.
Profesjonalna kariera
1919 - 1949
Narodowość Francja
Narodziny 13 sierpnia 1898 r
Biarritz
Śmierć 17 lipca 1994(w wieku 95 lat)
Arbonne
Skaleczenie 1,86  m (6 ′  1 ″ )
Uchwyt na rakiety śnieżne Praworęczny, jednoręczny bekhend
sala sławy Członek od 1976
Nagrody
Najlepsze wyniki Wielkiego Szlema
Sierpień. RG. Wim. NAS.
Prosty V (1) V (1) V (2) F (1)
Podwójnie V (1) V (5) V (3)
Mieszany V (1) V (2) V (1) V (1)
medale olimpijskie
Podwójnie 1
Tytuły reprezentacji narodowej
Puchar Davisa 6 (1927-1932)

Jean Laurent Robert Borotra , ur.13 sierpnia 1898 rw Biarritz i zmarł dnia17 lipca 1994do Arbonne , jest tenisistką i politykiem francuskim . Nazywany „skaczącym Baskiem”, jest jednym z „  czterech muszkieterów  ”, którzy szczególnie wyróżnili się we francuskiej drużynie w Pucharze Davisa w latach 20. i 30. XX wieku . Zsierpień 1940 w kwiecień 1942jest on ogólnie Rzecznik wychowania fizycznego i sportu dla rządu Vichy .

Biografia

Rodzina

Jean Borotra jest synem Henri Borotry (1864-1907), literata i Marguerite Laurence Suzanne Juliette Revet (1868-1947). Jego ojciec Henri urodził się w Zacatecas dla meksykańskiej matki i Jeana Borotry, burmistrza Arbonne w latach 1881-1896.

Ma dwóch młodszych braci: Frédérica (1902-1923), absolwenta Institut d'études politiques de Paris , który zmarł w wieku 21 lat na podwójne zapalenie płuc, oraz Édouarda (1904-1979), lidera biznesu i ojca mężczyźni politycy i bracia bliźniacy Didier i Franck Borotra , odpowiednio poseł i senator. Édouard brał udział w turnieju Roland-Garros w 1925, 1928 i 1929 roku, a także w turnieju Wimbledon w 1928 roku. Jean jest zatem wujkiem aktorki Claire Borotra , która jest córką Francka.

Poślubił 24 lipca 1937Mabel de Forest (1902-1998), córka brytyjskiego arystokraty i była żona Edmonda Barrachina . Rozwodzi się wlipiec 1948, jego żona została oskarżona podczas wyzwolenia o donos na bojowników ruchu oporu i o bycie informatorem Gestapo. Jest sądzony zaocznie wKwiecień 1950podczas gdy ona schroniła się w Szwajcarii. Skazana na 10 lat pracy przymusowej, została ostatecznie uniewinniona przez paryski sąd wojskowy w 1953 r., po powrocie do Francji w 1952 r. Jean Borotra zeznawał na jej korzyść w 1950 r. (stwierdzając, że nie widział od tego czasuListopad 1943 ale że nie może być winna) jak w 1953. Ożenił się ponownie w Sierpień 1988z historykiem Janine Bourdin (1925-2017).

Młodość

Swoją młodość spędził w Kraju Basków . W wieku osiemnastu lat Jean Borotra przerwał naukę w Liceum Saint-Louis w Paryżu, aby dobrowolnie zaciągnąć się do wojska .11 września 1916 rna czas wojny . Pierwszy strzelec 2 e  klasa 118 e  ciężki pułk artylerii, został przyjęty wLuty 1917w Szkole Artylerii Fontainebleau. Wychodzi, koniecSierpień 1917, Aspirujących artylerii tymczasowo, najpierw w 105 th  pułku artylerii następnie w 121 th  ciężkiego pułku artylerii. Odznaki podporucznika zasłużył tymczasowo na15 maja 1918 ri kończy wojnę dwoma cytatami: Croix de guerre . Jego stopień podporucznika został ostateczny na krótko przed demobilizacją w październiku 1919 roku.

Ponieważ jego zaangażowanie pod sztandarami nie pozwalało mu na normalną edukację, może wziąć udział w specjalnym teście egzaminu wstępnego na Politechnikę, który włącza do promocji znanej jako „1920 Special” lub „1920S”. Borotra jest najprawdopodobniej częścią khômiss . Był również mocno zaangażowany w sport i nie wszedł do służby publicznej, gdy opuścił szkołę w 1922 roku. W tym okresie wygrał z drużyną Polytechnique mistrzostwa Francji w piłce nożnej w 1921 roku. Uzyskał również dyplom prawnika.

Kariera zawodowa w biznesie

Jean Borotra prowadzi podwójną karierę jako amatorski mistrz tenisa i dyrektor wyższego szczebla w branży. Został zatrudniony w 1924 roku przez SATAM ("société anonyme pour tous aparatu mecaniques", który produkuje urządzenia do dystrybucji paliw) jako inżynier sprzedaży odpowiedzialny za eksport. Następnie został dyrektorem firmy w latach 1933-1976, a także francuskiej unii kredytowej dla handlu i przemysłu marki Hotchkiss - Delahaye w 1953 roku. SATAM i francuska kasa kredytowa są częścią „grupy założonej przez politechnika Alexandre Giros , SGE (Société Générale d'Entreprise). Jeden z jego synów, François, dyrektor generalny SATAM, jest dyrektorem w Borotra spółki zależnej, brytyjskiej firmy Avery-Hardoll Ltd.

Kariera tenisowa

Jean Borotra odkrył tenis w wieku 14 lat podczas wyjazdu językowego z angielską rodziną Wildy, mieszkającą w Kenley ( Surrey ): do tego czasu znał tylko pelotę baskijską .

Jego gospodarzom trudno uwierzyć, że nigdy nie dotknął rakiety (zaczął też odbijać piłki gołymi rękami, jak w grze w maniste , jeden z wariantów baskijskiej peloty, który ćwiczył na przemian z dżoko garbi lub krótka chistera ). Miejscowi tenisiści starają się zmierzyć z młodym francuskim fenomenem, którego styl gry w tenisa wcale nie jest akademicki, ale którego wyjątkowa kondycja fizyczna w połączeniu z wielką chęcią wygrywania sprawia, że ​​robi ogromne postępy.

Jego dobrowolne zaangażowanie podczas wojny 1914-1918 wstrzymało (lub prawie) rodzącą się karierę tenisową, jednak w 1919 roku dotarł do podwójnego finału mistrzostw wojskowych Armii Renu w tenisie, związanych z byłym mistrzem Francji. (1914), kapitan Cardot. W finale para Cardot - Borotra jest słabo pokonana, a Cardot pyta Borotrę, ile razy grał w tenisa. Borotra odpowiada, że ​​zagrał tylko mniej niż sto gier. Cardot odpowiada, że ​​go to nie dziwi, „ale jak tylko będziesz miał okazję trenować 2 godziny, 3 lub 4 razy w tygodniu, nie zdziwiłbym się, gdybyś został Mistrzem Francji za 2-3 lata” . Otrzymany na Polytechnique jest genialny, ale jest bardziej wytrwały na jedynym korcie tenisowym w szkole (wtedy w środku Paryża) niż na zajęciach.

Zdarza się nawet, że podczas częściowego egzaminu zastępuje go jego kolega Louis Leprince Ringuet (przyszły wybitny fizyk i doskonały tenisista amator), ponieważ wyjechał na turniej do Belgii pod pseudonimem Ortabor ( przejrzysty anagram Borotry ) . WListopad 1921on już bije jeden z najlepszych francuskich graczy czasu, André Gobert , a on też poświęca się w piłkę i trafia bezpośrednio do pierwszej serii, w randze francuskim n o  5. W 1921 grał w turniejach międzynarodowych, w tym w finale debla mieszanego, na turnieju w Cannes, związanym z Suzanne Lenglen . Mimo obecności Henri Cocheta wygrał singiel mężczyzn i debel mieszany. W 1922 roku został wybrany do francuskiego zespołu Davis Cup i rozpoczął podwójną karierę jako biznesmen dla SATAM (francuskiej firmy będącej wówczas liderem na rynku pomp benzynowych) oraz tenisistka wysokiego szczebla. Wielokrotnie startował w Pucharze Davisa, związany z pozostałymi trzema muszkieterami ( Henri Cochet , René Lacoste , Jacques Brugnon ) oraz wielu międzynarodowych turniejach, w których brali udział także Alain Gerbault (bardziej znany jako żeglarz solowy) i Christian Boussus .

Jego oblicze biznesmena łączy się z elementem relacji publicznych i społecznych, dla których tenis czasami służy jako jego sezam. Zmierzy się z koronowanymi głowami w towarzyskim meczu, takim jak Manuel II z Portugalii czy Gustaw V ze Szwecji … które bardzo dyplomatycznie pozwala wygrać.

Wcielenie przed listu do Człowiek w pośpiechu przez Paula Moranda , Borotra przemierza całą planetę poprzez łączenie mecze tenisowe i profesjonalnych spotkań, w czasie, gdy ledwie istnieć transoceaniczne linie.

Wygrał turnieje Wimbledonu w 1924 i 1926 (trzykrotny finalista) i Roland-Garros w 1931 , a także mistrzostwo Australii w 1928 podczas trasy zorganizowanej przez jego klub Racing . Jest jednym z nielicznych graczy spoza Australii, który grał w tych ostatnich mistrzostwach, ponieważ środki transportu tamtych czasów nie sprzyjały przybyciu wielkich mistrzów tamtych czasów i jedynym „muszkieterem”, który je wygrał. Nie udało mu się w finale US Open 1926 przeciwko René Lacoste , który pokonał go w finale 6:4 , 6:0 , 6 : 4 , co uniemożliwiło mu osiągnięcie wielkiego szlema przez cały okres jego kariery.

Świetny siatkarz, o niekonwencjonalnej technice, ale wyjątkowym atletyce, Borotra przez całe życie trenował tenis ofensywny, chwytając siatkę przy pierwszej okazji, gdzie jest prawie „nie do przejścia”. Znakomicie sprawdza się na szybkich nawierzchniach, szczególnie dobrze radzi sobie na krytych kortach drewnianych, na których wygrywał turnieje w wieku ponad pięćdziesięciu lat, takie jak Mistrzostwa Anglii na kortach krytych, gdy miał pięćdziesiąt jeden lat. W 1936 roku wraz z Bernardem Destremau zdobył Puchar Króla . Po zatrzymaniu rywalizacji na najwyższym poziomie w przededniu II wojny światowej powrócił do turnieju w Deauville w 1946 roku i w 1947 roku udało mu się osiągnąć wyjątkowy i ostatni występ we francuskiej drużynie Pucharu Davisa, w deblu przeciwko Czechosłowacji, gdzie jednak przegrywa mecz. Zagrał swój ostatni mecz konkurencyjny w wieku 87 lat w turnieju deblowym dla weteranów na Wimbledonie.

Jego "zirytowanym zwierzakiem" był amerykański mistrz Bill Tilden  ; był jednak pierwszym z muszkieterów, który go pokonał na halowych mistrzostwach kortów Stanów Zjednoczonych w 1926 roku, co miało być jego jedynym zwycięstwem nad nim.

Jean Borotra był członkiem od 1920 r., a następnie prezesem klubu tenisowego w Paryżu od 1930 do 1941 r., zdobywcą nagrody Guya Wildensteina z Académie des sports w 1937 r. i zdobywcą Prix du Dirigeant sportif w 1938 r. Stowarzyszenie Pisarzy Sportowców. Jean Borotra został po wojnie honorowym prezesem Francuskiej Federacji Tenisowej . Był także wiceprezesem Międzynarodowej Federacji Tenisowej ; został usunięty w 1969, ponieważ sprzeciwiał się swoim francuskim kolegom w kwestii statusu zawodników i ich relacji z profesjonalnymi promotorami. Został mianowany członkiem Międzynarodowej Galerii Sław Tenisa wraz z innymi muszkieterami w 1976 roku i został wybrany Chwałą Sportu .

Inne tytuły zawodowe

Jean Borotra jest posiadaczem co najmniej 85 międzynarodowych tytułów. Był 59-krotnym mistrzem Francji, 20-krotnym mistrzem Anglii, 3-krotnym mistrzem świata i 2-krotnym mistrzem Ameryki.

Statystyki Pucharu Davisa (od 1922 do 1947 rozegrano 54 mecze, w tym 36 zwycięstw):

    • 32 wybory
    • Zwycięzca w latach 1927, 1928, 1929, 1930, 1931 i 1932
    • Gra pojedyncza: 19 zwycięstw - 12 przegranych
    • Podwójnie: 17 zwycięstw - 6 przegranych

Był brązowym medalistą w deblu na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu .

Na Międzynarodowych Mistrzostwach Weteranów wygrał single w 1959, a deble w 1960 (z Adrianem Quistem ) i 1964 (z McCallem).

Kariera polityczna: minister Pétain

Jean Borotra dołączył do antyparlamentarnej ligi Croix de feu . Był na podium spotkania u boku swojego lidera, pułkownika François de La Rocque zListopad 1933 i uczestniczył w spotkaniu sportowym w Amiens pod egidą Croix de feu in Październik 1934. On „  musiał przestać dyskretnie być z nami po niepowodzeniu jego podejścia ”, aby pogodzić La Rocque ze swoimi „marszałkami” w 1935 r., pisze ten ostatni w swoich notatnikach z niewoli. Wstąpił do Francuskiej Partii Społecznej (PSF).

Jest remobilizowany na 2 września 1939jako kapitan, zastępca dowódcy 5 th  grupie 232 th  pułk artylerii. Napotkanych w rozpadzie na Walnym Maczka niedaleko Montbard , odmawia wsparcia, z baterią artylerii, której emerytura kontrola to, ostateczna bitwa, która doprowadzi do 10 th polskiej Brygady Kawalerii Pancernej ,16 czerwca, aby przełamać niemieckie okrążenie. Wzięty do niewoli po okrążeniu baterii, ucieka, zostaje ponownie schwytany, ponownie ucieka i pod koniec czerwca przybywa do Montauban. Został zdemobilizowany w Clermont-Ferrand w dniu1 st lipca 1940.

Za reżimu Vichy został mianowany7 sierpnia 1940, Komisarz Generalny ds. Wychowania Fizycznego i Sportu (później rozszerzony do „Komisarza Generalnego ds. Edukacji Ogólnej i Sportu”). Pozostaje dokwiecień 1942pod rządami Laval , Flandin i Darlan . Podczas tournée po Afryce Północnej - podczas którego po raz pierwszy ogłaszana jest "przysięga sportowca" - zabiera ze sobą francuskiego mistrza w pływaniu, Alfreda Nakache , Żyda, który jest jego wyrzutem. Jak sam Nakache musiał sobie przypomnieć po powrocie z deportacji , wszystkie nabożeństwa kierowane przez Borotrę zmusiły go jednocześnie do opuszczenia Normalnej Szkoły Wychowania Fizycznego . A sam Borotra, choć z deklarowaną troską o ochronę „małego personelu” przed egzekwowaniem praw wykluczających , niemniej jednak pisze13 września 1941, do Komisarza Generalnego do Spraw Żydowskich  :

„… Powstrzymam się od powoływania Żydów na stanowiska, które będę miał obsadzać, czy to w Narodowym Komitecie Sportu, czy w federacjach sportowych: ogólny interes tych organizacji wydaje mi się wystarczająco uzasadniać taką decyzję. nawet jeśli zgodzisz się ze mną, że nie stanowią one „przedsiębiorstw” w rozumieniu w/w ustawy. "

Zwolennik popularnego uprawiania sportu i przeciwny jego profesjonalizacji, Borotra stara się promować sport amatorski. Dlatego odPaździernik 1940z Josephem Pascotem , jego dyrektorem sportowym, ustala:

W tych okolicznościach działania przeciwko federacjom multisportowym wydają się być motywowane ideologią: FSGT jest organizacją zbliżoną do kręgów związkowych o przekonaniu komunistycznym , w szczególności CGT , natomiast UFOLEP i USEP, gdzie nauczyciele świeccy są liczni , są blisko socjalistów z SFIO , a te trzy organizacje są zwrócone w kierunku amatorskiej praktyki i rozpowszechniania sportu w popularnych mediach.

Te uprzedzenia wobec organizacji zaznaczonych politycznie po lewej stronie ilustruje sposób, w jaki składa się hołdy dla byłego ministra sportu Frontu Ludowego Léo Lagrange'a , który zniknął podczas bitwy o Aisne (1940) i którego grób znajduje się na pole bitwy, na początku 1941 r. Podczas gdy FSGT nie może poświęcić swojego posiedzenia24 sierpnia 1941ku pamięci Léo Lagrange'a UFOLEP może zorganizować15 sierpnia, „puchar Léo-Lagrange” na cześć byłego komisarza generalnego. Ale to było podczas „dnia Léo-Lagrange'a” zorganizowanego na jego prośbę przez FFA on5 października 1941na stadionie Jean-Bouina, który Jean Borotra wygłasza w obecności wdowy i syna swoje oficjalne pochwały, kładąc większy nacisk na jego patriotyczne poświęcenie niż na rozmach, który już dał na rzecz uprawiania popularnego sportu:

"Sportowcy z Francji, zebraliście się dzisiaj, aby uczcić pamięć Léo Lagrange'a (...) Ten, który był waszym przywódcą, dał wam, moi towarzysze, najpiękniejszy możliwy przykład: obowiązek posunięty do ofiary życie. "

Nie podając się za politykę swojego poprzednika, ale nie krytykując jej, Borotra realizuje ją w pewien sposób, z tą różnicą, że promocja sportu staje się za Vichy ilustracją antyintelektualistycznej myśli Marszałka, według której „U podstaw naszego systemu edukacyjnego leżała głęboka iluzja: polegała ona na wierze, że wystarczy poinstruować duchy, aby uformowały serca i hartowały charaktery” . Niewątpliwie pod wrażeniem wstąpienia młodzieży niemieckiej do organizacji sportowych satelickich partii nazistowskiej , Borotra dołączył w swoich celach do hasła Marszałka: „powrócić do rasy francuskiej, zdrowie, odwaga, dyscyplina” w dążeniu „do zniszczenia katastrofalny prestiż czysto książkowej pseudokultury, doradcy lenistwa i generatora bezużyteczności” . Jednak tym, którzy chcieliby wykorzystać uprawianie sportu do wprowadzenia kolaboracji w urzędach celnych, Borotra sprzeciwia się zakazowi oficjalnych spotkań z Niemcami.

W tych warunkach udało mu się wymusić bardzo silne zwiększenie budżetu przeznaczonego na sport w ramach Sekretariatu Stanu ds. Młodzieży i Sportu przy Ministerstwie Edukacji Narodowej, potrojenie grafików sportowych w szkolnych planach zajęć i masową rekrutację nauczycieli i instruktorów sportu. Aby spopularyzować sport żeglarski, wówczas elitarny, dał carte blanche emerytowanemu oficerowi marynarki wojennemu, podobnie jak on, baskijskiemu komandorowi Rocqowi, który przed wojną stworzył szkołę żeglarską w forcie Socoa . Te centra żeglarskie, rozwinięte w środku okupacji , wykorzystujące jako kierownictwo oficerów marynarki, dostępnych po zatopieniu floty w Tulonie , odniosą wielki sukces.

Jego funkcje dobiegły końca, podobnie jak funkcje większości ministrów i sekretarzy stanu w rządzie Darlana , kiedy utworzono rząd Lavala ,18 kwietnia 1942. Jego sukcesję w ogólnej komisji sportowej zapewnia jego „wczesny współpracownik” Joseph Pascot .

Borotra następnie próbuje dotrzeć do Afryki Północnej w „próbie ucieczki, która jest prawie zbyt przygotowana, aby mieć jakiekolwiek szanse powodzenia”  ; aresztowany przez gestapo w listopadzie 1942 r. , deportowany w dniu28 listopada 1942obóz z Sachsenhausen , gdzie był przetrzymywany w więzieniu Zellenbau , a następnie - na prośbę króla Gustawa V Szwecji , tenis ostrzeżony - na zamek Itter w austriackim Tyrolu z innych francuskich polityków i wojskowych, w tym przyjaciół (pułkownik de La Rocque Generał Weygand ), ale także przeciwnicy, jak Édouard Daladier . Ten opisuje Borotrę w ten sposób podczas tych miesięcy niewoli: „Jak kiedyś powiedziano, to prawdziwy dżentelmen; sprawi, że Francja będzie kochać i szanować, gdziekolwiek pójdzie ”. Został uwolniony podczas bitwy o zamek Itter ,5 maja 1945, podczas której znajduje sposób na ucieczkę , by przyspieszyć nadejście alianckich posiłków .

Borotra uniknął oczyszczenia i nie był ścigany przez Wysoki Trybunał Sprawiedliwości , chociaż został aresztowany9 maja 1945w tym samym czasie co Weygand i na pewien czas umieszczony w areszcie domowym. Rada Stanu ujmowane wStyczeń 1963 że sprawowanie funkcji wysokiego komisarza ds. młodzieży w Vichy nie przeszkodziło mu w uzyskaniu tytułu odpornego na deportację.

Marshalizm

Dowódca Legii Honorowej w 1952 r. – z gen. Weygandem w roli ojca chrzestnego , 1914-1918 i 1939-1945 krzyż wojenny , medal uciekinier i medal oporu deportowanego , pozostaje jednak jednym z najwierniejszych zwolenników byłego „francuskiego szefa Państwo”, Philippe Pétain  : on jest jedną z osobistości obecnych na mszy odprawianych w jego pamięci w Notre-Dame na27 października 1951, znajdujemy go również na pierwszej rocznicowej mszy w hołdzie Pétain na wyspie Yeu, w 1952 roku, był wówczas członkiem komitetu honorowego stowarzyszenia broniącego jego pamięci . Zostaje wybrany wiceprzewodniczącym wLuty 1954przed przewodniczeniem jej w latach 1976-1980, a następnie mianowaniem honorowego prezydenta. Tak pisał w szczególności w liście zaadresowanym do:18 stycznia 1979do Strażnika Pieczęci z prośbą o rewizję wyroku skazującego Pétaina w 1945 r. przez Wysoki Trybunał Sprawiedliwości  :

„Ale prawda jest przede wszystkim taka, że ​​po życiu całkowicie poświęconym Służbie Ojczyźnie – i podczas którego uratował Verdun w 1916 roku, w 1917 uratował Armię Francuską i poprowadził ją w 1918 do Zwycięstwa – Marszałek zgodził się w czerwcu 1940, w wieku 84 lat, po straszliwej klęsce militarnej, próbować złagodzić konsekwencje dla Francuzów i Francji. Opierając się wrogowi pieszo, jak dowodzi wiele tekstów i świadectw, wiedział, jak zapewnić byt Francuzom w ciężkich latach okupacji, a także zapewnić w listopadzie 1942 r. powrót Francji z Afryki Północnej i Cesarstwa w wojnie u boku aliantów. "

Jego przeszłe funkcje jako komisarza generalnego ds. wychowania fizycznego i sportu w rządzie Vichy skłoniły władze brytyjskie po wojnie do zakazu – najwyraźniej na prośbę rządu francuskiego – udziału w turnieju Wimbledon . Pojawił się tam ponownie dopiero w 1948 roku.

Od 1966 lub 1967 był także jednym z wiceprezesów Centrum Studiów Politycznych i Obywatelskich , prawicowego think tanku pracodawców, kierowanego przez szefa petainistów Georgesa Laedericha , członka krajowego biura ADMP. następnie przez François Lehideux , byłego ministra reżimu Vichy jak Borotra i przyszłego prezydenta ADMP.

Był jednym z doradców rządów gaullistowskich w latach 60. w dziedzinie sportu – przewodniczył komisji odpowiedzialnej za opracowanie doktryny sportowej przy Wyższej Komisji Sportu – oraz wiceprzewodniczący Międzynarodowej Rady Wychowania Fizycznego i Sportu .

Nagrody (częściowe)

W singlach mężczyzn

Tytuły: 8
N O Przestarzały Nazwa i miejsce turnieju Kategoria Powierzchnia Finalista Wynik
1 20-09-1923  Paryski turniej tenisowy ,  Paryż Ziemia  ( zewn. ) Antoine Gentien 6-2, 6-3, 8-6
2 1924  Mistrzostwa Francji , Paryż Ziemia  ( zewn. ) René Lacoste 7-5, 6-4, 0-6, 5-7, 6-2 Trasa
3 23-06-1924  Mistrzostwa ,  Wimbledon G. Szlema Trawa ( zewn. ) René Lacoste 6-1, 3-6, 6-1, 3-6, 6-4
4 06-21-1926-19  Mistrzostwa , Wimbledon G. Szlema Trawa ( zewn. ) Howarda Kinseya 8-6, 6-1, 6-3
5 21-01-1928  Mistrzostwa Australii ,  Sydney G. Szlema Trawa ( zewn. ) Jack Cummings 6-4, 6-1, 4-6, 5-7, 6-3 Trasa
6 23-09-1929  Paryski turniej tenisowy , Paryż Ziemia  ( zewn. ) Chrześcijański Boussus 7-5, 6-3, 9-7
7 05-10-1930  Paryski turniej tenisowy , Paryż Ziemia  ( zewn. ) Chrześcijański Boussus 6-1, 6-3, 1-6, 5-7, 6-4
8 25-05-1931  French Open , Paryż G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) Chrześcijański Boussus 2-6, 6-4, 7-5, 6-4 Trasa
  Finały: 6
N O Przestarzały Nazwa i miejsce turnieju Kategoria Powierzchnia Zwycięzca Wynik
1 27-05-1925  French Open ,  Paryż G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) René Lacoste 7-5, 6-1, 6-4 Trasa
2 22-06-1925  Mistrzostwa ,  Wimbledon G. Szlema Trawa ( zewn. ) René Lacoste 6-3, 6-3, 4-6, 8-6
3 09-13-1926  Mistrzostwa USA ,  Forest Hills G. Szlema Trawa ( zewn. ) René Lacoste 6-4, 6-0, 6-4 Trasa
4 20-06-1927  Mistrzostwa , Wimbledon G. Szlema Trawa ( zewn. ) Henri cochet 4-6, 4-6, 6-3, 6-4, 7-5 Trasa
5 20-05-1929  French Open , Paryż G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) René Lacoste 6-3, 2-6, 6-0, 2-6, 8-6 Trasa
6 24-06-1929  Mistrzostwa , Wimbledon G. Szlema Trawa ( zewn. ) Henri cochet 6-4, 6-3, 6-4 Trasa
 

W deblu mężczyzn

Tytuły: 10
N O Przestarzały Nazwa i miejsce turnieju Kategoria Powierzchnia Partner Finaliści Wynik
1 1924  Mistrzostwa Francji w
  Paryżu 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) René Lacoste NC
NC 		NC Trasa
2 27-05-1925  Francuski Otwarty
 Paryż 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) René Lacoste Henri Cochet Jacques Brugnon
 7-5, 4-6, 6-3, 2-6, 6-3 Trasa
3 22-06-1925  Mistrzostwa
  Wimbledonu 		G. Szlema Trawa ( zewn. ) René Lacoste Ray Casey John Hennessey
 6-4, 11-9, 4-6, 1-6, 6-3
4 21-01-1928  Mistrzostwa Australii w
  Sydney 		G. Szlema Trawa ( zewn. ) Jacques Brugnon Jim Willard Edgar Księżyc
 6-2, 4-6, 6-4, 6-4 Trasa
5 20-05-1928  Francuski Otwarty
 Paryż		 G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) Jacques Brugnon Henri Cochet René de Buzelet
 6-4, 3-6, 6-2, 3-6, 6-4 Trasa
6 20-05-1929  Francuski Otwarty
 Paryż 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) René Lacoste Henri Cochet Jacques Brugnon
 6-3, 3-6, 6-3, 3-6, 8-6 Trasa
7 20-06-1932  Mistrzostwa
 Wimbledonu 		G. Szlema Trawa ( zewn. ) Jacques Brugnon Patrick Hughes Fred Perry
 6-0, 4-6, 3-6, 7-5, 7-5 Trasa
8 26-06-1933  Mistrzostwa
 Wimbledonu 		G. Szlema Trawa ( zewn. ) Jacques Brugnon Ryosuke Nunoi Jirō Sato
 4-6, 6-3, 6-3, 7-5 Trasa
9 23-05-1934  Francuski Otwarty
 Paryż 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) Jacques Brugnon Jack Crawford Vivian McGrath
 11-9, 6-3, 2-6, 4-6, 9-7 Trasa
10 19-05-1936  Francuski Otwarty
 Paryż 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) Marcel Bernard Raymond Tuckey Patrick Hughes
 6-2, 3-6, 9-7, 6-1 Trasa
  Finały: 5
N O Przestarzały Nazwa i miejsce turnieju Kategoria Powierzchnia Zwycięzcy Partner Wynik
1 24-05-1927  Francuski Otwarty
  Paryż 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) Henri Cochet Jacques Brugnon
 René Lacoste 2-6, 6-2, 6-0, 1-6, 6-4 Trasa
2 22-06-1931  Mistrzostwa
  Wimbledonu 		G. Szlema Trawa ( zewn. ) George Lott John Van Ryn
 Jacques Brugnon 6-2, 10-8, 9-11, 3-6, 6-3 Trasa
3 25-06-1934  Mistrzostwa
 Wimbledonu 		G. Szlema Trawa ( zewn. ) George Lott Lester Stoefen
 Jacques Brugnon 6-2, 6-3, 6-4 Trasa
4 1935  Międzynarodowe Mistrzostwa Włoch
  Rzym 		Ziemia  ( zewn. ) Jack Crawford Vivian McGrath
 Jacques Brugnon 4-6, 4-6, 6-4, 6-2, 6-2
5 08-06-1939  Francuski Otwarty
 Paryż 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) Don McNeill Charles Harris
 Jacques Brugnon 4-6, 6-4, 6-0, 2-6, 10-8 Trasa
 

W mieszanych deblach

Tytuły: 6
N O Przestarzały Nazwa i miejsce turnieju Kategoria Powierzchnia Partner Finaliści Wynik
1 ??- 05-1924  Mistrzostwa Francji w
  Paryżu 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) Marguerite Broquedis NC
NC 		NC Trasa
2 22-06-1925  Mistrzostwa
  Wimbledonu 		G. Szlema Trawa ( zewn. ) Suzanne lenlen Elizabeth Ryan Umberto z Morpurgo
 6-3, 6-3 Trasa
3 16-08-1926  Mistrzostwa USA w
  Forest Hills 		G. Szlema Trawa ( zewn. ) Elżbieta Ryan Hazel Hotchkiss René Lacoste
 6-4, 7-5 Trasa
4 24-05-1927  Francuski Otwarty
 Paryż 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) Marguerite Broquedis Lilí Álvarez Bill Tilden
 6-4, 2-6, 6-2 Trasa
5 21-01-1928  Mistrzostwa Australii w
  Sydney 		G. Szlema Trawa ( zewn. ) Daphne ahurst Esna Boyd John Hawkes
 Ryczałt Trasa
6 23-05-1934  Francuski Otwarty
 Paryż 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) Colette Rosambert Elizabeth Ryan Adrian Quist
 6-2, 6-4 Trasa
  Finały: 2
N O Przestarzały Nazwa i miejsce turnieju Kategoria Powierzchnia Zwycięzcy Partner Wynik
1 03-06-1922  Mistrzostwa Francji w
  Paryżu 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) Suzanne Lenglen Jacques Brugnon
 niemieckie złocenie 6-0, 6-0 Trasa
2 02-06-1926  Francuski Otwarty
 Paryż 		G. Szlema Ziemia  ( zewn. ) Suzanne Lenglen Jacques Brugnon
 Suzanne Le Besnerais 6-4, 6-3 Trasa
 

Hołd

Jean Borotra daje swoje imię Pucharowi Jean Borotra - Junior Davis Cup, który odbywa się co roku w Touquet Tennis Club , klubie tenisowym Touquet Paris Plage .

Jego nazwisko pojawia się w scenie z filmu Dziadek stawia opór .
- Znasz Borotrę?
- Wspinacz?
- Ja! Wreszcie… świetny sportowiec!

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Turniej odbywa się w Porte d'Auteuil na nowym stadionie Roland-Garros.

Bibliografia

  1. „  Frédéric Albert Borotra  ” , na temat archiwum tenisa (dostęp 19 grudnia 2020 r . ) .
  2. „  Georges Édouard André Borotra  ” , na temat archiwum tenisa (dostęp 19 grudnia 2020 r . ) .
  3. „  mistrz tenisa Jean Borotra ożenił wczoraj w Paryżu: małżeństwo zostało trzymane w tajemnicy  ”, L'Ouest-Eclair , n o  14870,27 lipca 1937, s.  2 ( przeczytaj online ).
  4. Według marginesie do powstania, n o,  170.
  5. „  Sądy  ”, Le Monde ,11 marca 1946 r( przeczytaj online ).
  6. Le Monde, 31.12.1949  : Le Parisien libéré , 25.07.1953, obywatel Tucson , 1.05.1950, s.  12 , Dziennik Ottawa , 28.04.1950, s.  3 , Wieczór Niezależny , 31.05.1952, s.  2 , Czasy Kansas city , 25.07.1953, s.  22 , Kronika codzienna Spokane, 28.04.1950 .
  7. .
  8. seryjny Arkusz n o  1661 biura rekrutacji Bayonne.
  9. Ostatnie, według listy opublikowane w Dzienniku Urzędowym z dnia6 kwietnia 1917.
  10. Dziennik Urzędowy z 30 sierpnia 1917 r.
  11. Journal etapów i operacji z 8 th  grupa o 121 e  artylerii pułku15 maja 1918 r ; „  Artyleria: nominacje  ,” Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej , n o  161,14 czerwca 1918, s.  5148 ( czytaj online ).
  12. "... odwaga i odwaga godna wszelkiej pochwały." A, z 26 września w 6 października 1918 r, udało się w perfekcyjny sposób zapewnić regulację ognia i połączeń telefonicznych, nie bojąc się iść do punktów, które są nieustannie obijane przez karabiny maszynowe wroga; pozwolił grupie zadać wrogowi dotkliwe straty. " (Dowód rejestracyjny n o  1661). Kolejność pułku porucznik Jean Borotra, 8 th  grupa 121 e  ciężki pułku artylerii: „Młody oficer pełen spokój, miłą puszyć; oddał się temu zadaniu całym sercem, z całym pięknym zapałem swoich dwudziestu lat; w dalszym ciągu zwycięskich bitew .... 1918, co czyni je bardziej inteligentne i wartościowe usługi, zarówno jako obserwator oficerskiego swojej grupy jako asystent pułkownika dowodzącego 222 th  RAC poważnie chory, nie chciał wziąć od reszty, oswoił choroby swoją energią i dzięki temu był w stanie do końca ścigać wroga i wyrządzać mu krzywdę. " ( "  Biarritz: cytat  ", La Gazette de Biarritz-Bayonne i Saint-Jean-de-Luz ,18 listopada 1918, s.  2 ( przeczytaj online )).
  13. Martin Couturié , „  Puchar Davisa: pierwsze francuskie zwycięstwo opowiedziane przez Jeana Borotrę  ”, Le Figaro ,19 listopada 2014( ISSN  0182-5852 , przeczytany online , skonsultowany 27 stycznia 2017 r. ).
  14. Dziennik Urzędowy z21 października 1919.
  15. Bernard Villermet (naukowiec kontyngentu w Szkole Politechnicznej), „  Szkoła Politechniczna od 1914 do 1920  ” , na terenie Towarzystwa Przyjaciół Biblioteki i Historii Szkoły Politechnicznej (SABIX) , Palaiseau,Czerwiec 1993(dostęp 16 czerwca 2015 r . ) .
  16. na stronie [http://www.bibliotheque.polytechnique.fr biblioteki École polytechnique . Jego arkusz wspomina w szczególności, że w rankingu 27 th w rankingu wjazdu i 221 e do wyjścia rankingu, w promocji 234 studentów .
  17. François Mayer i Serge Delwasse, „  Borotra, for the Fatherland, Sports, Glory  ” , na hervekabla ,19 lipca 2015(dostęp 17 grudnia 2020 r . ) .
  18. Petroleum Industry w Europie , 1972, n o  40, "Pięćdziesiąt lat przemysłu autorstwa Jean Borotra", str.  71-72 .
  19. Romain Métairie "  Jean Borotra, z Pucharu Davisa do Petaina  ", Wyzwolenia ,23 maja 2020( przeczytaj online ).
  20. Amson 1999 , rozdziały II do IV.
  21. „  Baskijczyk zawsze skacze  ”, Le Monde ,5 sierpnia 1946 r( przeczytaj online ).
  22. Zobacz Słownik francuskich medalistów olimpijskich .
  23. „  Francuscy przywódcy usunęli pana Borotrę z Międzynarodowej Federacji  ”, Le Monde ,26 marca 1969( przeczytaj online ).
  24. Jean Laurent Robert BOROTRA (1898-1994) .
  25. Albert Kéchichian, Krzyże ognia w epoce faszyzmów: praca rodzinna, ojczyzna , Champ Vallon, 2006, s.  107 , BNF / gallica: Le Journal des debats, 31.10.1934, La Rocque, Dlaczego jestem Republikaninem. Zeszyty niewoli , Seuil, 2014. La Rocque przywołuje „ naiwną i uczciwą Borotrę ”.
  26. Stanisław Maczek, Z moimi pojazdami pancernymi: Polska, Francja, Belgia, Holandia, Niemcy , Presses de la Cité,1967, 339  s. ( prezentacja online ).
  27. André Vallon, "  Idee Jean Borotra wychowania fizycznego  ", Le Jour , n o  204,22 lipca 1940 r, s.  1 ( przeczytaj online ).
  28. "  Kapitan Borotra w Montauban  " La Gazette de Biarritz, Bayonne i Saint-Jean-de-Luz , n o  9794,29 czerwca 1940, s.  2 ( przeczytaj online ).
  29. „  Ministerstwo Rodziny i Młodzieży: Generalna Komisja Wychowania Fizycznego i Sportu  ” Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej , n o  195,8 sierpnia 1940, s.  4657 ( czytaj online ).
  30. "  Przekazanie podpisu  ", Dziennik Urzędowy ,27 listopada 1940, s.  5853 ( przeczytaj online ).
  31. Jean-Marie Pottier, „  Najbardziej zwariowany dzień: jak GI połączył siły z żołnierzy Wehrmachtu wyzwolić Francuzów w maju 1945  ” , na łupków ,11 czerwca 2013(dostęp 13 grudnia 2020 r . ) .
  32. Jean-Louis Gay-Lescot „  Ewolucja sportowej francuski dyskursu politycznego w okresie okupacji (1940-1944)  ”, Mots , n O  29 „Politique et sportowego. Zwroty z Chin ”,grudzień 1991, s.  23-43 ( DOI  10.3406 / słowa . 1991.1648 , czytaj online ).
  33. Julian Jackson, France pod okupacji 1940-1944 , Paryż, Flammarion, 2004 ( 1 st  wydanie: 2001) ( ISBN  978-2-0813-0809-1 ) , s.  418 .
  34. „  List od Jean Borotra i odpowiedź od Xaviera Vallata  ” [PDF] , na temat marcperelmana (dostęp 28 grudnia 2020 r . ) .
  35. Xavier Breuil, „  Vichy et le football  ” [PDF] , o Radzie Europy (dostęp 5 stycznia 2021 r . ) .
  36. "  międzyregionalne spotkanie w FSGT  " L'automatycznego , n O  14794,22 sierpnia 1941, s.  3 ( przeczytaj online )
  37. "  Sous les pointses  " L'automatycznego , n O  14786,13 sierpnia 1941, s.  3 ( przeczytaj online )
  38. "  LEO-Lagrange'a kubek UFOLEP  " L'automatycznego , n O  14793,21 sierpnia 1941, s.  3 ( przeczytaj online )
  39. "  Mistrzowie zaproszony do dnia Leo-Lagrange'a  " L'Auto , n o  14824,27 września 1941, s.  3 ( przeczytaj online )
  40. "  " Pan Léo Lagrange dał najpiękniejszych przykład, że jest " deklaruje Pan Jean Borotra  " L'Auto , n o  14931,6 października 1941, s.  3 ( przeczytaj online )
  41. Philippe'a Petaina, "  Edukacji Narodowej  ", Revue des Deux Mondes , vol.  58, n o  4,15 sierpnia 1940, cytowany przez Anne Anglès, „  Szkoła pod Vichy  ” [PDF] , na cdn.reseau-canope (dostęp 13 lutego 2021 r . ) .
  43. "  Skąd się wzięło podejście do nauczania żeglarstwa (1935 - 1965)  ", calameo.com ,2011( przeczytaj online , skonsultowano 7 marca 2017 r. ).
  44. "  Pan Pierre Laval utworzony nowy rząd  " Le Matin , n o  21155,19 kwietnia 1942, s.  1 ( przeczytaj online ).
  45. "  Sports: sportowiec zawsze trzyma ster  ", Le Petit Journal , n o  28.892,19 kwietnia 1942, s.  2 ( przeczytaj online ).
  46. Amson 1999 , s.  239, cytowany przez Arnaud 2002 , s.  29.
  47. Annette Wieviorka , 1945 Odkrycie , Próg,2015( prezentacja online ).
  48. "  wielu francuskich osobistości są wyrzucane w więzieniu  " L'Echo d'Alger , n o  11776,6 grudnia 1942, s.  1 ( przeczytaj online ).
  49. Fundacja pamięci o deportacji .
  50. (w) Richard Holt, JA Mangan i Pierre Lanfranchi, Europejscy bohaterowie: mit, tożsamość, sport , Routledge,2013, 184  s. ( prezentacja online ) , s.  97.
  51. Edouard Daladier, Dziennik niewoli, 1940-1945 , Paryż, Calmann-Lévy ,1991( ISBN  978-2-702-15102-0 , prezentacja online ) , s.  255.
  52. „  Aresztowanie generała Weyganda i Jeana Borotry  ”, Le Monde ,11 maja 1945( przeczytaj online ).
  53. „  Weygand aresztowany po powrocie do Paryża: były generalissimus i były minister Jean Borotra Vichy aresztowano wczoraj wieczorem  ”, Ce Soir , n o  1137,11 maja 1945, s.  1 ( przeczytaj online ).
  54. „  Apel w sprawie pana Jeana Borotry  ”, Le Monde ,18 stycznia 1963( przeczytaj online ).
  55. Biuletyn ADMP , N O  2 października 1952, co powoduje zajęcia ramion w dziedzi Invalides.
  56. "  Dekret z13 września 1949alokacji uciekinierów „medal  ” Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej , n o  223,21 września 1949, s.  9424 ( przeczytaj online ).
  57. „  Msza ku czci marszałka Pétaina odbyła się bez incydentów, ponad trzy tysiące bojowników ruchu oporu maszerowało na placu katedralnym  ”, Le Monde ,29 października 1951( przeczytaj online ).
  58. „  Generał Héring przewodniczy ceremonii na wyspie Yeu  ”, Le Monde ,24 lipca 1952 r( przeczytaj online ).
  59. ADMP Bulletin , N O  1,lipiec 1952, N O  8,Kwiecień 1954 : „Obowiązki, za które jestem odpowiedzialny, nie pozwalają mi na powierzenie temu szlachetnemu zadaniu wszelkiej aktywności, na jaką zasługuje” – zadeklarował jednak. Kolekcja Marszałka  : można ją znaleźć na Kongresie w Lyonie wMarzec 1959na posiedzeniach komitetów stowarzyszenia (Marzec 1961, Styczeń 1963, Listopad 1963, lipiec 1964, Luty 1966, maj 1967, Marzec 1968itd.), na jubileuszowych mszach w Paryżu (1960, 1961, 1963, 1964, 1965, 1967 itd.) czy w Vichy (1962, 1963). Pisał w Marszałek artykuł w hołdzie Weygand, honorowy prezes DMPA ( n °  70, styczeń-luty 1969 , n o  71, marzec-kwiecień 1969 ). Por. jego list do Le Monde w sprawie przekładu prochów Pétaina w 1967 r.: Le Monde , 26.04.1967 .
  60. Le Monde , 17.08.1976 , Le Monde , 3.05.1977 , Le Monde , 6.03.1978 , Tamże , 16.06.1980 , Tamże , 25.07.1981 , Tamże , 12 / 11.1981, tamże, 1.12.1982. Zobacz także listy wysłane przez Borotrę do Le Monde , 9.02.1975, 1.02.980, 3.05.980.
  61. „  W dwadzieścia pięć lat temu ... Borotra i ... Chevalier pozostają faworytów angielskim  ” L'Aurore , n o  1172,20 czerwca 1948( przeczytaj online ).
  62. „  Francuski udział w Wimbledonie  ”, Le Monde ,6 czerwca 1947( przeczytaj online ).
  63. „  Turniej Wimbledonu  ”, Le Monde ,25 czerwca 1948( przeczytaj online ).
  64. Jean-Luc Martin, Historia wychowania fizycznego w V Rzeczypospolitej: pęd gaulowski, 1958-1969 , Vuibert, 2004, s. 83; „  Pan Pompidou przewodniczył Wysokiemu Komitetowi Sportu  ”, Le Monde ,21 maja 1962( przeczytaj online ).
  65. „  Konieczne jest rozpoznanie głębokiej ewolucji, która nastąpiła w ciągu ostatniego półwiecza, deklaruje nam Pan Jean Borotra  ”, Le Monde ,13 listopada 1963( przeczytaj online ).
  66. „  Le Touquet Tennis Club  ” , na Junior Davis Cup (dostęp 20 kwietnia 2020 r . ) .