Duży (Wogezy)

Wysoki
Duży (Wogezy)
Wielki Amfiteatr .
Administracja
Kraj Francja
Region Wielki Wschód
Departament Wogezy
Miasto Neufchâteau
Międzyspołeczność Wspólnota gmin zachodnich Wogezów
Mandat burmistrza
 Didier Poilpre
2.020 -2.026
Kod pocztowy 88350
Kod wspólny 88212
Demografia
Miły Grandésinois lub Grandésiniens
Ludność
miejska 		355  mieszk. (2018 spadek o 12,13% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 9,7  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 48 ° 23 ′ 10 ″ na północ, 5 ° 29 ′ 12 ″ na wschód
Wysokość 370  m
min. 331  m
Maks. 443  m
Powierzchnia 36,59  km 2
Rodzaj Gmina wiejska
Obszar atrakcji Neufchâteau
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Neufchâteau
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
Zobacz na mapie administracyjnej Grand Est Lokalizator miasta 14.svg Wysoki
Geolokalizacja na mapie: Wogezy
Zobacz na mapie topograficznej Wogezów Lokalizator miasta 14.svg Wysoki
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Wysoki
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Wysoki

Wielki jest francuski gmina znajduje się w dziale z Wogezów w regionie East Grand .

Jej mieszkańcy są nazywane przez Grandésinois lub częściej Grandésiniens , poprzez odniesienie do starej nazwy Grand, Gallo-rzymskiego miasta Andesina, bardzo dużym mieście notowanej na mapie Peutinger , miejsca ważnych wykopalisk archeologicznych na archeologicznego Wielkiego .

Geografia

Miasto położone jest 22  km na zachód od Neufchâteau , na granicy departamentu Vosges , na granicy departamentów Haute-Marne i Meuse, na wapiennym płaskowyżu otoczonym lasami.

Hydrografia

Przez miasto przepływa Ornain , dopływ Saulxów .

Gminne gminy

Planowanie miasta

Typologia

Grand jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią atrakcyjnego obszaru Neufchateau, którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 72 gminy, podzielono na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Toponimia

Camille Jullian pisze: „Co najmniej połowa pobożnego życia spędzana jest w pobliżu fontann; a najbardziej popularne miejsca spotkań, te, w których gromadzi się najwięcej bożków, kaplic i wierzących, to te, w których wielość wód może sprawić, że ludzie uwierzą, że bogowie się tam spotykają ” i zrodziła się hipoteza o świątyni wód należących do do Apollo Grannus w Grand. Kontaktuje Grannusa z miejscem Grand, „tajemniczym miastem, w którym spotkało się tysiąc wielbicieli” ( Jullian 1920-1926, t. VI , s.  47), które podobno odwiedził Karakalla ( Jullian 1920-1926, t. . VI , str.  44), gdzie Konstantyn miałby wizji Apollo towarzyszy zwycięstwa ( Jullian 1920-1926, t. VII , str.  107), lub cytowany przez koniec męki św Elophe zamęczonego w firmie jego siostra Libaire przez cesarza Juliana . Według Julliana Apollo byłby spadkobiercą starożytnego galijskiego boga Bélénusa ( Jullian 1920–1926, t. VII , s.  106–107).

Hipoteza ta, poparta prawdopodobną obecnością ważnego źródła, stopniowo przekształca się w pewność: powołując się na powściągliwe stanowisko Auguste'a Allmera , dla którego Grannus nie był bogiem Galii ( Allmer 1890 , s.  298-302), Albert Grenier zauważa, że „to do Grannusa, pseudonimu Apollina, zgłoszono pochodzenie imienia Grand (Vosges). ” . Należy zauważyć, że miasto Grand jest identyfikowane jako Andesina na stole Peutingera i że nazwa Grand jest pochodną imienia boga Grannusa, miasta będącego siedzibą Aquae Grannus . To pochodzenie tłumaczyłoby również imię Gojów mieszkańców zwanych Grandésiniens.

Historia

W czasach Cesarstwa Rzymskiego Grand było ważnym miastem religijnym, zamieszkałym wówczas przez około 20 000 mieszkańców. Posiadał amfiteatr z 17 000 miejsc siedzących, bazylikę z mozaiką, która pozostała na swoim pierwotnym miejscu, jedną z najbardziej rozległych i kolorowych w Europie Zachodniej oraz prawdopodobnie bardzo ważną świątynię poświęconą bogu Apollowi, założoną na galijskim źródle. Wielkiego odwiedzało kilku rzymskich cesarzy, potem miasto w średniowieczu popadło w zapomnienie. Jego położenie z dala od szlaków handlowych, na odizolowanym płaskowyżu wapiennym, wyjaśnia, dlaczego liczba ludności spadła do około 400 mieszkańców. Jego ważne pozostałości archeologiczne są przedmiotem badań w ramach Wielkiego Stanowiska Archeologicznego .

Starożytna nazwa Grand to Andesina zgodnie z „  Tablicą Peutingera  ”, mapą drogową z czasów rzymskich skopiowaną w średniowieczu.

Liczne świadectwa obecności Rzymian w okolicznych wioskach tylko potwierdzają sytuację tego galijsko-rzymskiego centrum na skrzyżowaniu szlaków wojskowych i handlowych: Liffol-le-Grand , Soulosse-sous-Saint-Élophe , Naix-aux-Forges ...

Rzeczywiście nabrał on szczególnego znaczenia, o czym świadczą pozostałości zabudowy hydraulicznej i miejsca pokazów, nieproporcjonalne do dzisiejszej lokalizacji. Od dawna uważana przez archeologów i historyków za sanktuarium miejskie, poświęcone bogu Apollowi i jego odpowiednikowi Grannusowi , nie została jeszcze odnaleziona (znajdowałaby się pod obecnym kościołem). Jednak starożytne miasto uważane jest za wtórną aglomerację, liczącą około 20 000 mieszkańców.

Andesina znajdowała się na terytorium Leuques i ten bezrzeczny płaskowyż był zaopatrywany w wodę przez podziemne akwedukty.

Proponowane są niektóre okresy lub daty religijne:

Większość ponownego odkrycia tego zapomnianego galijsko-rzymskiego miasta ma miejsce w ciągu ostatnich dwóch stuleci na poziomie archeologicznym.

W 2012 r. Rada gminy wszczęła procedurę zmiany nazwy gminy na „Grand-la-Romaine”. Plik został przedłożony prefekturze bez, po konsultacji z sub-prefekta okręgu Neufchâteau, wcześniejsza konsultacja populacji ogłoszone przez burmistrza został zorganizowany (patrz Gossip rady z15 czerwca 2012). Rada Generalna Wogezów , z którą skonsultowano się w 2013 r. , Wydała pozytywną opinię. Inne władze, z którymi się konsultowano, jeszcze się nie odezwały. Decyzja zostanie podjęta na mocy dekretu Rady Stanu (art. L.2111-1 kodeksu ogólnego władz lokalnych).

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Budżet i podatki 2014

W 2014 r. Budżet gminy przedstawiał się następująco:

Z następującymi stawkami podatkowymi:

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1971 Marzec 2001 Guy Lejeune płyta DVD Producent mebli dębowych
Marzec 2001 Marzec 2008 François Florion (1951-2015)   Rolnik
Marzec 2008 marzec 2014 Jean-Louis Mongin    
marzec 2014 W trakcie Didier Poilpré    

Polityka ochrony środowiska

Wraz z Rouvres-en-Xaintois , Aouze i Soulosse-sous-Saint-Élophe , Grand jest jedną z czterech gmin w Wogezach, które wyraziły zainteresowanie badaniami prowadzonymi przez ANDRA w ramach poszukiwania prawdopodobnego miejsca. centrum składowania odpadów radioaktywnych typu FA-VL (Low Activity Long Life). Pierwsze dwie gminy wycofały się.

Po złożeniu przez Granda wniosku w 2008 r. O organizację ośrodka składowania odpadów typu FA-VL, powołano stowarzyszenie mające na celu ochronę przed tym projektem: ASODEDRA (stowarzyszenie na rzecz świadomości opinii o niebezpieczeństwach związanych z zakopywaniem odpadów promieniotwórczych). Ten ostatni komunikuje się w szczególności poprzez kampanie plakatowe i kampanie mające na celu wycofanie wstępnej debaty nad kandydaturą przez radę miejską.

Nowa rada miejska powstała w wyniku głosowania w marcu 2014 r., Przyjętego w dniu 4 czerwca 2014 r., Jednogłośnie przez obecnych i reprezentowanych (9) członków, na obradach, które unieważniły kandydaturę Granda, zgodnie z decyzją starej rady 2 lipca 2008 r.

[ref. niezbędny]

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 r.

W 2018 roku miasto liczyło 355 mieszkańców, o 12,13% mniej niż w 2013 roku ( Wogezy  : -2,43%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1856
1,079 1,164 1,174 1,209 1,254 1300 1314 1,292 1,244
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1876 1881 1886 1891 1896 1901 1906
1,270 1,259 1,195 1,193 1,182 1 130, 1,070 974 917
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962 1968
821 645 631 635 616 568 581 577 629
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012 2017 2018
593 595 540 509 465 459 406 360 355
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Heraldyka, logotyp i motto

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. Pojęcie obszarów atrakcyjnych dla miast zostało zastąpione wpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przeglądano 5 kwietnia 2021 r . ) .
  2. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  3. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp: 5 kwietnia 2021 ) .
  4. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Neufchâteau  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (dostęp: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  5. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięciu ludzi mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  6. ( Jullian 1920/26, tom VI , str.  56).
  7. Acts of the Saints, 16 października, str.  2 .
  8. Albert Grenier ( pref.  Camille Jullian), Manual of Gallo-Roman archeologii , Paris, A. Picard,1934, część II, rozdz.  1 („Archeologia gleby. Drogi”), P.  313.
  9. Podziemne wnęki
  10. Badanie zasobów wodnych w galijsko-rzymskim miejscu Grand i jego starożytnym zarządzaniu
  11. Paul Petit , General History of the Roman Empire , Seuil, 1974, ( ISBN  2020026775 ) , s. 573
  12. Równina Wogezów w czasach galijsko-rzymskich. Soulosse-sous-Saint-Elophe. Liffol-le-Grand. Wielki , Trasa dziedzictwa, edycje Serpenoise, 1999, n o  58, str.  18 ( ISBN  2-87692-211-8 ) .
  13. Rachunki gminne
  14. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  15. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  16. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  17. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  18. „  rzymski amfiteatr  ” , zawiadomienie n o  PA00107180, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  19. „  Mozaika od Grand  ” , zawiadomienie n o  PA00107181, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  20. Kościół parafialny
  21. „  Eglise Sainte-Libaire  ” , zawiadomienie n o  PA00107183, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  22. "  Sainte-Libaire kościół parafialny  " , zawiadomienie n o  IA00126994, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  23. „  Chapelle Sainte-Libaire  ” , zawiadomienie n o  PA00105990, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  24. „  Chapelle Sainte-Libaire  ” , zawiadomienie n o  IA00127001, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  25. „  Chapelle Sainte-Libaire  ” , zawiadomienie n o  IA00127002, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  26. „  Rezydencja z I wieku  ” .
  27. "  Kuchnia w posiadłości Wysokiego Cesarstwa w Grand (Vosges)  " .
  28. „  Roman Villa de la Fontainotte  ” , zawiadomienie n o  PA88000052, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  29. „  Biografia Victora Mourota, księdza, pisarza  ” , na osobistej stronie Bernarda Visse (dostęp 2 marca 2016 r . ) .