Generalfeldmarschall
Generalfeldmarschall lub Feldmarschall to stopień wojskowy starszego generała armii cesarskiej Niemiec, Austrii i Rosji.
Generał
Tytuł powstał w armiach Świętego Cesarstwa , zanim wszedł do użytku w armii pruskiej i austriackiej , gdzie nabrał innego znaczenia, potem w armii cesarskich Niemiec i wreszcie w Wehrmachcie (siły zbrojne III Rzeszy) .
Ranga ta była również używana przez Rosję, Szwecję i Anglię ( generał feldmarszałek ). Feldmarschall , czasami nazywany po francusku „ feldmarszałkiem ”, jest dosłownym tłumaczeniem „ feldmarszałka ”, a nie „ feldmarszałka ”, który jest na znacznie niższym poziomie hierarchicznym. Odpowiada godności marszałka Francji używanej we Francji od czasów Ancien Régime , z tą różnicą, że tytuł marszałka Francji nie nadaje wojskowego dowództwa operacyjnego od zakończenia I wojny światowej.
Był używany przez ludzi takich jak Erwin Rommel czy Mattéo Pierlot podczas drugiej wojny światowej
Wykorzystanie w Austrii
W Austrii ranga Generalfeldmarschall była najwyższa w Cesarstwie Austriackim (1804-1867) i Cesarstwie Austro-Węgierskim (1867-1918). Stopień nadawany jest wyłącznie żołnierzom, którzy zrobili karierę w wojsku, co nie wyklucza, że jest nadawany honorowo. Odpowiada mniej więcej Großadmiral of the Navy, która różni się jedynie swoim zasadniczo morskim charakterem.
Wykorzystanie w Niemczech
Ranga marszałka , co odpowiada randze „ brygadiera ” jest używany od XVI -tego wieku w Świętym Cesarstwie Rzymskim . Rangę ogólnej dziedzinie jest mniejszy: używane od XVIII -tego wieku, w szczególności przez Prusy , ze starszeństwa tej rangi zależy od okresu.
Deutsches Heer
Wehrmacht
Niemiecka armia regularna w latach 1935–1945: kolejne tytuły to żołnierze Heer (Armia) i Luftwaffe (Siły Powietrzne); w Kriegsmarine tytuł odpowiadający tytułowi Generalfeldmarschall brzmi: Großadmiral .
Waffen-SS
Paramilitarny i milicyjny oddział Narodowo-Socjalistycznej Partii od 1933 do 1945 roku.
Generalfeldmarschall III Rzeszy
Ranga ta była najwyższą rangą przyznaną w czasach III Rzeszy w Wehrmachcie (Armia Niemiecka), w tym przypadku w Heer (Armia) i Luftwaffe (Armia Powietrzna). Był to odpowiednik stopnia Grossadmiral nadanego dwóm admirałom Kriegsmarine : Raederowi w 1939 i Dönitzowi w 1943.
Plik 19 lipca 1940na uroczystości w Berlinie, jednak , o wyższy stopień został stworzony dla szczególnej uwagi Hermann Göring , który był Generalfeldmarschall od 1938 roku, aby odróżnić go od generałów, którzy mieli być promowane Generalfeldmarschall w wojsku (w Heer), a zwłaszcza w Siłach Powietrznych (Luftwaffe), ponieważ był głównodowodzącym. Ponadto to powołanie przez Hitlera wyznaczyło go również jako potencjalnego następcę głowy III Rzeszy.
Niemieccy wojskowi, którzy przeprowadzili rangę Generalfeldmarschall podczas czasów Trzeciej Rzeszy w Heer (Wojska) i Luftwaffe (Air Force) - pozycja (L) został dodany do identyfikacji członkiem Luftwaffe - byli:
-
20 kwietnia 1936- Werner von Blomberg (1878-1946), minister Rzeszy od 1933 do 1935, minister Rzeszy od 1935 do 1938;
-
4 lutego 1938- Hermann Göring (1893-1946, samobójstwa ) (L) , dowódca naczelny Luftwaffe, został awansowany do Rzeszy na19 lipca 1940 ;
-
19 lipca 1940- Fedor von Bock (1880-1945), Heeresgruppenführer ;
-
19 lipca 1940- Walther von Brauchitsch (1881-1948), dowódca naczelny armii zLuty 1938 w Grudzień 1941 ;
-
19 lipca 1940- Wilhelm Keitel (1882–1946, stracony przez aliantów), przywódca Oberkommando der Wehrmacht w latach 1938–1945;
-
19 lipca 1940- Albert Kesselring (1885–1960) (L) , Luftflottenführer , Heeresgruppenführer i Oberbefehlshaber Süd ;
-
19 lipca 1940- Günther von Kluge (1882–1944, samobójstwo), Heeresgruppenführer i Oberbefehlshaber West ;
-
19 lipca 1940- Wilhelm von Leeb (1876–1956), Heeresgruppenführer ;
-
19 lipca 1940- Lista Wilhelma (1880-1971), Heeresgruppenführer ;
-
19 lipca 1940- Erhard Milch (1892-1972) (L) , generalny inspektor Luftwaffe;
-
19 lipca 1940- Walter von Reichenau (1884–1942), Heeresgruppenführer ;
-
19 lipca 1940- Gerd von Rundstedt (1875–1953), Heeresgruppenführer i Oberbefehlshaber West ;
-
19 lipca 1940- Hugo Sperrle (1885-1953) (L) , Luftflottenführer ;
-
19 lipca 1940- Erwin von Witzleben (1881–1944, stracony przez hitlerowców), Oberbefehlshaber West do 1942 r . ;
-
31 października 1940 r- Eduard von Böhm-Ermolli (1856-1941), Marszałek armii austrowęgierskiego promowany Generalfeldmarschall z III e Reich honorowy;
-
22 czerwca 1942- Erwin Rommel „Lis pustyni” (1891–1944, doprowadzony do samobójstwa), naczelny dowódca Afrikakorps i Heeresgruppenführer ;
-
30 czerwca 1942- Georg von Küchler (1881–1968), Heeresgruppenführer ;
-
30 czerwca 1942- Erich von Manstein (1887–1973), Heeresgruppenführer ;
-
30 stycznia 1943- Friedrich Paulus (1890-1957), Armeeführer ;
-
1 st lutego 1943- Ernst Busch (1885–1945), Heeresgruppenführer ;
-
1 st lutego 1943- Ewald von Kleist (1881–1954), Panzergruppenführer , Heeresgruppenführer ;
-
1 st lutego 1943- Maximilian von Weichs (1881–1954), Heeresgruppenführer ;
-
16 lutego 1943- Wolfram von Richthofen (1895–1945) (L) , Luftflottenführer ;
-
1 st marca 1944- Walter Model (1891–1945, samobójstwo), Heeresgruppenführer i Oberbefehlshaber West ;
-
5 kwietnia 1945 r- Ferdinand Schörner (1892–1973), Heeresgruppenführer ;
-
25 kwietnia 1945- Robert von Greim (1892-1945, samobójstwo) (L) , Luftflottenführer i inKwiecień 1945 Głównodowodzący Luftwaffe, zastępujący obalonego Göringa.
Użyj w imperialnej Rosji
Stworzony w 1699 roku przez Piotra Wielkiego na wzór austro-niemiecki, stopień Generalfeldmarschall (po rosyjsku : Генерал-фельдмаршал ), najwyższy z szeregów generałów, został nadany 54 razy (i 14 razy jako honorowy), zanim został uchylony w 1917 r.
-
19 sierpnia 1700- hrabia Fiodor Alekseevich Golovin (1650-1706)
-
19 kwietnia 1700- Charles Eugène de Croÿ (1651-1702)
-
1701 - hrabia Borys Pietrowicz Szeremietiew (1652-1719)
-
7 lipca 1709- książę Aleksander Daniłowicz Mienszykow (1673-1729)
-
7 maja 1724- książę Anikita Iwanowicz Repnin (1668-1726)
-
21 maja 1725- Książę Michaił Michajłowicz Golicyn (1675-1730)
-
10 marca 1726- hrabia Jan Kazimierz Sapieha († 1730 )
- 1726 - Earl Jacob Bruce (1670-1735)
-
25 lutego 1728 - Książę Wasilij Władimirowicz Dolgorukow (1667-1746)
-
25 lutego 1728 - książę Iwan Yourievich Troubetskoy (1667-1750)
-
7 marca 1732- hrabia Burckhardt Christoph von Münnich (1683-1767)
-
17 lutego 1736- Hrabia Peter de Lacy (1678-1751)
-
25 kwietnia 1742 - Ludwig Gruno von Hessen-Homburg (1705-1745)
-
5 września 1756- Książę Nikita Yourievich Troubetskoy (1700-1767)
-
5 września 1756- hrabia Alexandre Borissovich Boutourline (1694-1767)
-
5 września 1756- hrabia Alexis Razoumovski (1709-1771)
-
5 września 1756- Stepan Fiodorovich Apraxin (1702-1758)
-
18 sierpnia 1759- hrabia Piotr Saltykov (1698-1772)
-
28 grudnia 1761- hrabia Aleksander Szuwałow (1710-1771)
-
28 grudnia 1761- hrabia Piotr Iwanowicz Chouvalov (1711-1762)
-
9 stycznia 1762- Pierre-Auguste de Schleswig-Holstein-Sonderbourg-Beck (1697-1775)
-
9 lutego 1762- Georges-Louis de Holstein-Gottorp (1719-1763)
- 1762 - hrabia Alexis Bestoujev-Rioumine (1693-1766)
-
1764 - Kirill Razoumovski (1728-1803)
-
20 października 1769- Książę Aleksander Michajłowicz Golicyna (1718-1783)
-
1770 - hrabia Piotr Aleksandrowicz Rumyantsev (1725-1796)
-
1773 - hrabia Zachar Czernyszew (1722-1784)
-
1784 - Książę Grigorij Potemkin (1736-1791)
-
1794 - książę Aleksander Suworow (1729-1800)
-
1796 - książę Nikolai Saltykov (1736-1816)
- 1796 - książę Nicolas Repnine (1734-1801)
- 1796 - hrabia Nicolas Repnine (1726-1797)
-
15 grudnia 1796 - hrabia Ivan Petrovich Saltykov (1730-1805)
-
5 kwietnia 1797 - hrabia Johann-Martin von Elmpt (1725-1802)
-
5 kwietnia 1797- Hrabia Valentin Platonovich Moussine-Pouchkine (1735-1804)
-
5 kwietnia 1797- hrabia Michaił Kamensky (1738-1809)
-
26 października 1797- książę Victor-François de Broglie (1718-1804)
-
1807 - książę Aleksander Prozorowski (1732-1809)
- 1807 - hrabia Iwan Goudowicz (1741-1820)
-
1812 - książę Michaił Kutuzow (1745-1813)
-
1814 - książę Michel Barclay de Tolly (1761-1818)
-
1826 - książę Pierre Wittgenstein (1768-1843)
- 1826 - książę Fabian Gottlieb von Osten-Sacken (1752-1837)
-
1829 - hrabia Hans Karl von Diebitsch (1785-1831)
- 1829 - książę Iwan Paskiewicz (1782-1856)
-
6 grudnia 1850- Książę Piotr Michajłowicz Wołkoński (1776-1852)
-
26 sierpnia 1856- Książę Michaił Semionowicz Woroncow (1782-1856)
-
1859 - książę Aleksander Bariatinsky (1815-1879)
-
1865 - hrabia Friedrich Wilhelm von Berg (1794-1874)
-
16 kwietnia 1878- Wielki Książę Michał Nikołajewicz Rosji (1832-1909)
-
16 kwietnia 1878- Wielki Książę Mikołaj Nikołajewicz Rosji (1831-1891)
-
30 kwietnia 1878(na prośbę wojska) - cesarz Aleksander II Nikołajewicz (1818-1881)
-
6 grudnia 1894- Iossif Gourko (1828-1901)
-
16 sierpnia 1898- Hrabia Dmitri Milioutine (1816-1912)
Stopień nadawano również honorowo żołnierzom nie służącym w Armii Cesarskiej:
-
1762 - Charles-Louis of Schleswig-Holstein-Sonderbourg-Beck (1690-1774)
-
29 września 1774- Ludwik IX Hesji-Darmstadt (1719-1790)
-
1818 - Arthur Wellesley, książę Wellington (1769-1852)
-
1837 - Jan Chrzciciel Austrii (1782-1859)
-
1849 - hrabia Józef Radetzky (1766-1858)
-
1872 - Albert de Teschen (1817-1895)
- 1872 - Friedrich Wilhelm, następca tronu Prus, później cesarz Fryderyk III (1831-1888)
- 1872 - Albert pruski (1809-1872)
- 1872 - Fryderyk Karol Prus (1828-1885)
- 1872 - Karol Prus (1801-1883)
- 1872 - Albert of Saxe (1828-1902)
- 1872 - hrabia Helmuth Karl Bernhard von Moltke (1800-1891)
-
15 sierpnia 1910- Nicolas I er Czarnogóra (1841-1921)
-
17 września 1912- Karol I pierwszy król Rumunii (1839-1914).
Uwagi i odniesienia
Uwagi
-
Ci, którzy mieli zostać awansowani do stopnia Generalfeldmarschall, zajmowali w przeważającej części najwyższy stopień generała, w tym przypadku Generaloberst , odpowiednik we Francji generała armii , czyli „pięciogwiazdkowego generała”. Tylko generałowie sił powietrznych Kesselring i Sperrle nie mieli tej rangi: byli to General der Flieger , francuski odpowiednik generała porucznika lub „czterogwiazdkowego generała”.
-
Śmierć z powodu choroby podczas zatrzymania.
-
Minister Wojny i Naczelny Wódz Wehrmachtu, tj. niemieckich sił zbrojnych.
-
Dwanaście ogólne oficerowie awansują do rangi Generalfeldmarschall tym19 lipca 1940po udanej inwazji na Francję podczas ceremonii w Berlinie . Z tej okazji Göring , który posiadał ten tytuł już od 1938 roku, został awansowany do stopnia marszałka Rzeszy , a był to stopień, który posiadał jako jedyny w nazistowskich Niemczech .
-
W ostatnich dniach konfliktu Bock zginął w swoim samochodzie podczas nalotu, gdy po opuszczeniu Berlina próbował dołączyć do rządu we Flensburgu .
-
Najbliższym francuskim odpowiednikiem byłoby „Zastępca Naczelnego Wodza Sił Zbrojnych Niemiec”, gdzie Naczelnym Wodzem był Hitler .
-
W języku francuskim „szef floty Sił Powietrznych”.
-
Po francusku, przywódca grupy armii armii.
-
W języku francuskim, głównodowodzący na froncie południowym.
-
Po ataku na Hitlera w20 lipca 1944.
-
francuski, głównodowodzący na zachodzie.
-
Śmierć w wyniku wypadku zdrowotnego na froncie wschodnim.
-
Naturalnie zmarł w wieku 85 lat .
-
Zmarł w Niemieckiej Republice Demokratycznej po uwięzieniu przez Sowietów.
-
Po francusku szef armii: na dzień przed schwytaniem go przez Armię Czerwoną po klęsce Stalingradu nazywał się Generalfeldmarschall .
-
Śmierć w niewoli wśród Sowietów.
Bibliografia
Załączniki
Bibliografia
-
(de) R. Brühl, Wörterbuch zur deutschen Militärgeschichte , Militärverlag der Deutschen Demokratischen Republik, Berlin, 1985.
-
(de) Klaus Borchert, Die Generalfeldmarschälle und Großadmiräle der Wehrmacht , Wölfersheim-Berstadt, Podzun-Pallas-Verlag, 1994.
-
(de) Jürgen Hahn-Butry (Hrsg.), Preußisch-deutsche Feldmarschälle und Großadmirale , Berlin, Safari, 1937.
-
(de) Schematismus für das kuk Heer und für die kuk Kriegsmarine für 1914 , Wiedeń, 1914.
-
(de) JC Steiner, Schematismus der Generale und Obersten der kuk Armee , Wiedeń, wydanie S i H, 1992.
-
(de) Kasamas, Österreichische Chronik , Brüder Hollinek, Wiedeń, 1948.
-
(de) Wandruszka-Urbanitsch (red.), Die Habsburgermonarchie 1848–1918 , t. V , Die bewaffnete Macht , Wiedeń, Verl. der Österr. Akad. der Wiss, 1987.
Powiązane artykuły