Nikołaj Saltykov

Nikołaj Saltykov Obraz w Infoboksie. Nikołaj I. Saltykow. Funkcjonować
Lista Wielkich Mistrzów Suwerennego Wojskowego Zakonu Szpitalników św. Jana z Jerozolimy, Rodos i Malty
Tytuł szlachecki
Kneze
Biografia
Narodziny 31 października 1736 (11 listopada 1736w kalendarzu gregoriańskim )
Sankt Petersburg
Śmierć 30 maja 1816 (11 czerwca 1816 rw kalendarzu gregoriańskim )
Narodowość Rosyjski
Czynność Urzędnik
Rodzina Saltykov ( w )
Tata Q104155920
Matka Q100909123
Małżonka Natalia Władimirowna Saltykowa ( d )
Dzieci Aleksandr Nikołajewicz Saltykov ( d )
Siergiej Nikołajewicz Saltykov ( d )
Dmitrij Nikołajewicz Saltykov ( d )
Inne informacje
szeregi wojskowe Lista rosyjskich marszałków polowych ( en )
Ogólne feldmarszałek ( d )
Konflikty Wojny napoleońskie
Wojna siedmioletnia
Kampania reńska z 1748 r. ( w )
Wojna rosyjsko-turecka z lat 1768-1774
Nagrody

Nikołaj Iwanowicz Saltykow ( rosyjski  : Николай Иванович Салтыков ), urodzony 31 października 1736 (11 listopada 1736w kalendarzu gregoriańskim ) i zmarł 28 maja 1816 (9 czerwca 1816 r.w kalendarzu gregoriańskim ) , jestrosyjskim marszałkiem i dworzaninem. Przewodniczący Kolegium Wojennego od 1791 do 1802 , zastąpił księcia Grigorija Potiomkina , prezesa Rady Ministrów od 1812 do 1816 , naczelnego dowódcy pułku Siemionowskiego od 1784 do 1787 .

Biografia

Nikolai Saltykov został mianowany przez Katarzynę II Rosji , korepetycje z carewicza Pawła Pietrowicza Rosji (przyszły Paweł I st rosyjski ), a następnie stał się opiekunem wielkiego księcia Konstantego Pawłowicza Rosji i Aleksandra Pawłowicza Rosji (przyszłego Aleksander I st rosyjskim )

W 1791 roku Paweł I pierwszy Rosjanin Nikołaj Saltykow Przewodniczący Rady Wojskowej, Siergiej Wiazmitinow zastąpił go na stanowisku ministra Wojsk Lądowych8 września 1802 r(nowa nazwa funkcji po reformie Aleksander I st Rosyjskiej w 1802 roku , po nowej reformie Aleksander I st w 1815 roku , wzięła nazwę ministra wojny).

Po śmierci Pawła I er , porucznik Nikołaj Saltykov staje się de facto do zakonu joannitów w oczekiwaniu na spotkanie z wielkim mistrzem, który nastąpi w 1803 roku wraz z powołaniem Giovanni Battista Tommasi .

Nagrody

Źródła