Paweł I st Rosji (w języku rosyjskim : Павел I Петрович , Pavel I Pietrowicz , urodzony w dniu 20 września 1754 (1 st październikw kalendarzu gregoriańskim ), zamordowany 12 marca 1801 r. (24 marcaw kalendarzu gregoriańskim ) w Sankt Petersburgu był cesarzem Rosji od 1796 aż do śmierci, książę Holstein-Gottorp od 1762 do 1773 (Paul de Holstein-Gottorp). On także służył jako de facto od Wielkiego Mistrza Zakonu Joannitów między 1798 a 1801 r.
Paweł I pierwszy rosyjski należy do pierwszej gałęzi rodu Romanowów (Holstein-Gottorp-Romanov) po pierwszej gałęzi rodu Holstein-Gottorp, która sama jest wynikiem pierwszej gałęzi rodu Oldenburgów .
Paweł I er , którego pochodzenie jest niepewne (on jest synem Piotra III, zamordowany w 1762 lub Saltykov , kochanek Katarzyny II , matką, zanim stała cesarzowa?) Został podniesiony przez Nikita Panin . Opętany tragiczną śmiercią ojca, zaczyna wdawać się w intrygi, podejrzewa bowiem, że matka chciała go zabić. Po śmierci pierwszej żony i dziecka, które nosiła (1776), cesarzowa dała mu kolejną żonę, piękną Sophie-Dorothée z Wirtembergii , ochrzczoną po rosyjsku „Marię Fiodorowną”, która dała mu dziesięcioro dzieci.
Kiedy urodziło się pierwsze z jej wnuków, Katarzyna II podarowała jej majątek Pawłowsk . Paul wraz z żoną podróżowali do Europy , w szczególności do Paryża, gdzie przebywał w 1782 roku w Hôtel de Lévis będącym ambasadą rosyjską pod przybranymi imionami Comte et Comtesse du Nord. W 1783 cesarzowa podarowała mu kolejną posiadłość w Gatczynie , gdzie otrzymał upoważnienie do utrzymania brygady żołnierzy, którą kierował na wzór pruski.
Wśród najbliższych przyjaciół carewicza Pawła, który często odwiedza go w Gatczynie , jest książę Aleksander Kurakin . Paul był tak blisko księcia, że nazwał go „moją duszą” . Cesarz Józef II napisał na ten temat: „Książę Kourakine, towarzysząc Ich Wysokościom z nieustanną osobistą wiernością, już od wielu lat okazywał uczucie przywiązania do nich. Będąc siostrzeńcem hrabiego Panine, ma zatem prawo być blisko następcy tronu i cieszyć się szacunkiem i wzajemnym przywiązaniem Ich Wysokości. Jest osobą życzliwą, docenianą przez wyższe sfery. „ Ta przyjaźń nie podoba się Wielkiej Katarzynie , zwłaszcza że dowiaduje się, że w czasie wizyty w Petersburgu króla Szwecji Gustawa III ( ogłoszonego masonem ) udał się na spotkanie loży masońskiej, które odbyło się w dom księcia Kourakine w obecności następcy tronu, którego król Szwecji inicjował w masonerii.
Katarzyna II , świadoma niezdolności syna do rządzenia, przygotowywała swoją sukcesję na rzecz wnuka Aleksandra, ale zmarła na udar, a Paweł podejrzliwie spalił wszystkie dokumenty związane z sukcesją po matce.
Paul żywi głęboką urazę do swojej matki, jej ulubieńców, jej doradców i wszystkiego, co podziwiała. Niszczenie pracy i decyzji Katarzyny Wielkiej jest stałym elementem jej krótkich pięcioletnich rządów. Obraz jego koronacji z Marią Fiodorowną, wykonany przez austriackiego malarza neoklasycznego Martina Ferdynanda Quadala, znajduje się obecnie w Muzeum Sztuki Radishchev (Saratov) .
Jego polityka jest w rzeczywistości przeciwieństwem polityki jego matki:
Podejmuje również inne decyzje o mniejszym znaczeniu politycznym, ale mające na celu okazanie szacunku należnego jego osobie. W ten sposób zmusza po drodze mężczyzn do wysiadania z samochodu, kobiety mogą zadowolić się pozostaniem za drzwiami. W balach swojego dworu zabrania walca, który zmusza tancerzy do odwrócenia się na chwilę plecami do niego .
W obliczu zwycięstw Francji Paweł I najpierw dołączył do obozu wrogów rewolucyjnej Francji. Rosja poszedł na wojnę przeciwko Francji jako członek drugiej koalicji , które Paweł I st jest głównym architektem i który obejmuje również Brytanii, Austrii, z Królestwa Neapolu , Portugalia i Imperium Osmańskiego.
W ramach tej wojny rosyjska flota dowodzona przez admirała Uszakowa przekroczyła Cieśninę i zajęła Wyspy Jońskie pod francuską dominacją i przywróciła tam suwerenność turecką. Rosyjskie wpływy na Morzu Śródziemnym wciąż rosną, ponieważ cesarz Rosji przyjął, na prośbę Rycerzy Zakonu św. Jana Jerozolimskiego , pełnienie funkcji protektora Zakonu. Następnie skorzystał z pierwszej okazji, aby zostać wybrany Wielkim Mistrzem. To wydarzenie bez precedensu w historii Zakonu od Pawła I st jest prawosławny i żonaty, przynosi papież Pius VI nie uznają za wielkiego mistrza. Po śmierci Pawła I st , w 1801 roku, jego syn Aleksander I st rosyjski , znacznie mniej interesują zamówień rycerskości, że jego ojciec, postanawia przywrócić w miarę możliwości, zwyczaje i tradycje katolickiego Zakonu Szpitalników , przez edykt z16 marca 1801przez co pozostawia profesom swobodę wyboru nowego lidera. Jednak biorąc pod uwagę niemożność zgromadzenia wszystkich wyborców, rządzi hrabia Nicolas Soltykoff. Ostatecznie w 1803 r. uzgodniono, że nominacja wielkiego mistrza spoczywała tylko i wyjątkowo na panującym wówczas papieżu Piusie VII ; ten9 lutego 1803Papież wybiera wybranego kandydata wielkiego przeoratu Rosji , komornika Giovanniego Battistę Tommasiego .
Zbliżenie z BonapartemGłównym teatrem działań pozostaje jednak kontynent europejski. Wojska rosyjskie przybyły wzmocnić aliantów w austriackich Niderlandach i Szwajcarii, ale to właśnie we Włoszech rosyjska interwencja odniosła największy sukces. Armia 18 000 Rosjan i 40 000 Austriaków pod dowództwem Suworowa zmusiła Francuzów do wycofania się z Włoch i Szwajcarii. Nie mógł jednak najechać Francję, pokonany przez Massénę w Szwajcarii. W Holandii generał Brune zmusił Austro-Rosjan do złożenia broni.
Głęboko niezadowolony ze stanowiska Austrii i Wielkiej Brytanii, które nie wsparły dostatecznie wojska rosyjskie w Niderlandach, Paweł I najpierw wycofuje się z koalicji. W 1800 r. zmienił stronę i zbliżył się do Francji, uznając przejęcie władzy przez Bonapartego za gwarancję stabilności, wypędzając emigrantów z Mediolanu. Wraz z Prusami, Danią i Szwecją wstąpił do Ligi Neutralnych i wyraził niezadowolenie z Anglii.
Spisek organizują w szczególności hrabiowie Pahlen i Panine oraz pół-Hiszpan, pół-neapolitańczyk, admirał José de Ribas , który zmarł przed realizacją projektu. W nocy24 marca 1801 rPaul zostaje zamordowany w swoim pokoju w Pałacu Saint-Michel przez grupę byłych oficerów dowodzonych przez generała Bennigsena , hanowerianina w służbie Rosji: bez wiedzy ścisłej straży i kamerdynera ośmiu żołnierzy wpada do środka komnata cesarska po wspólnej bardzo pijanej kolacji. Zmuszają cesarza do podpisania swojej abdykacji. Cesarz stawia opór, ale zostaje uduszony. Według innej teorii głowa Pawła I najpierw przypadkowo uderzyłaby w kominek. Jednym z morderców The General Zubov ogłosił Aleksander I er , który mieszka w pałacu i jest częścią spisku, wstąpił na tron.
Według przyszłości Louis XVIII , " Paul ja pierwszy padł ofiarą spisku pałacowego, gdzie znaleziono złoto i rękę brytyjskiego rządu. ” .
Paweł I st jest przewaga obecnego szefa Cesarskiego Domu Rosji, Wielkiej Księżnej Maria Romanowa (zakwestionowane przez wielkiego księcia Andrieja Andriejewicz ) i księcia Gieorgija rosyjskim .
Pancernik z Imperial rosyjskiej marynarki wojennej nosił imię cesarza Pawła I st , przydzielony w Floty Bałtyckiej , brał udział w pierwszej wojnie światowej , po rewolucji lutowej 1917 roku i rewolucji października 1917 r .